Inihatid muli ni Maximillian ang pamilya ni Aleyna, nagpasalamat ang mga ito sa kanya. ‘It’s my responsibility,” tanging wika niya bago sila nagpaalam ni Aleyna. Sa loob ng sasakyan ay hindi maiwasan ni Aleyna na isipin lahat ng ginawa ni Maximillian. Siya ang gumastos sa pagpapagamot ng ama at kapatid niya, napag-usapan nila na sa susunod na linggo ay makakabalik na ito sa pag-aaral, pinag-drive sila ni Maximillian, at pinakain pa. “Salamat,” sinserong sambit ni Aleyna habang nakayuko ang ulo. Nahihiya siyang tingnan si Maximillian dahil sa mga pangyayari nung nakaraan. Ang pagtutok nito sa baril sa kanyang ama at maging sa kanya, at ang pinakita nitong kabaitan ay talaga namang nakakalito. Ngunit sa buong araw na iyon ay buong puso ang pasasalamat niya dahil sa ginawa ni Maximillian. “Tungkol sa pagtakbo mo bilang Mayor ng San Felipe, isa din ba ‘yun sa dahilan kaya ako ang pinakasalan mo?” Pinarada ni Maximillian ang sasakyan. “Oo,” diretsuhan niyang sagot. “Kailangan kong makuh
Magarbo ang bawat pasilyo ng tahanan ni Kalistro Landerlin. Kulay itim at ginto ang tema, mula sa mantel ng mga mesa, ang telon, mga kurtina. Kumikinang ang kulay ng ginto sa eleganteng pagtitipon, karamihan sa mga bisitang naroroon ay nakasuot din ng itim at gintong kulay na pormal na mga damit. Hindi pa nagsisimula ang selebrasyong pinamunuan ng Mayor ng bayan ngunit mainit na ang mga usapin tungkol sa dahilan ng engrandeng pagpupulong. Madaming pagkain, lahat ng mesa ay mayroong nakapatong na mamahaling alak, ang lahat ay naghihintay para sa magaganap. Alam na ng karamihan na ito’y para sa ganap na deklarasyon ng kandidatura ng kasalukuyan nilang Mayor upang tapusin ang termino nito. Bukod doon ay inaabangan din ng karamihan na makausap ito upang makipag-alyansa o di kaya naman ay mag-deklara ng pagsuporta upang magkaroon ng koneksyon. Palakasan, upang sa pagdating na umupo muli ang Mayor ay madami silang proyektong maipapasok sa lugar. Matapos ayusin ni Kalistro ang ilang dokume
Malaki ang ngisi ni Kalistro dahil sa pagkamangha sa tinuran ni Aleyna. Hinigit niya ang bewang ni Aleyna at hinapit pa ito lalo palapit sa kanya, bumulong siya sa tainga nito, “I envy Maximillian. You’re one heck of a woman, dating taga-Kaliwa ngayon ay nandito at isinasayaw ng Mayor ng San Felipe.” Diretsong wika nito na ikinainis ni Aleyna. “Dahil nasa kanya ako at wala sa’yo? Pakiramdam mo nalamangan ka niya?” Nahahalata niyang mayabang si Kalistro at mayroon pa itong mas malalim na galit kay Maximillian, ang hindi naman niya maintindihan ay si Maximillian na hinayaan siya. Hinawakan ni Kalistro ang kulot na buhok ni Aleyna at marahan itong hinaplos, kaagad na inalis ni Aleyna ang kamay na iyon ni Kalistro. “Pera lang ba talaga ang dahilan mo kaya mo pinakasalan si Maximillian? Alam mo, namumukhaan kita.” Umiling si Aleyna, “ngayon lang ako napadpad sa Kanan.” Sagot ni Aleyna. Hindi lang dahil na kay Maximillian na si Aleyna kaya naiinggit si Kalistro, aminado siya sa sarili n
Sinubukang tanggalin ni Aleyna ang make up na kumalat na sa kanyang mukha, wala siyang panyo o anumang gamit kaya naman nahirapan siya. Wala ding available na tissue sa loob ng banyo kaya naman umasa lang siya sa kanyang kamay at sa tubig, ibinaliktad niya din ang laylayan ng dress niyan upang punasan ang kanyang mukha ngunit hindi iyon gaanong epektibo dahil sa tela ng chiffon dress. Napabuntong-hininga siya saka humarap sa salamin, buti na lamang ay wala pang ibang pumapasok sa banyo at patapos na pagtitipon kaya kahit paano ay gumaan ang kanyang loob. Sinubukan niyang gawin muli ang ginawa niya kanina upang mabawasan ang pagkakalat ng make-up niya, nang sa tingin niya’y ayos na siya ay lumabas na siya ng banyo at taimtim na umusal na sana ay umuwi na sila ni Maximillian. Nakayuko ang ulo niya sa paglalakad upang walang makakita sa kanya, ginamit niya din ang mahaba niyang buhok upang takpan ang kanyang mukha. Mula kanina ay hindi inalis ni Kalistro sa kanyang mga mata si Aleyna,
Naalala ni Aleyna ang unang beses na magkita sila ni Maximillian – sa house of Magda. Ang dating nito’y arogante at talagang mayroong ipagmamalaki dahil madaming pera, idagdag pa na mula ito sa Kanan. Naalala ni Aleyna ang unang bese na tingnan siya ni Maximillian – puno ng panghuhusga at pagkilatis – at hindi gaya noon ang tingin sa kanya ngayon ni Maximillain. May kakaiba doon, malalim ang tingin at waring inaasar si Aleyna. Nag-iwas ng tingin si Aleyna, sa sahig dumako ang paningin niya, “salamat, pero alam mo naman na hindi mo na kailangan na gawin iyon. Hindi mo naman kailangang kuhanin ang loob ng pamilya ko, alam naman ng tatay ko na isang taon lang ang kasunduan na ‘to. Pagkatapos ng lahat ng ‘to, babalik na din kami sa Kaliwa o kaya sa ibang bayan para magsimula ulit.” Dire-diretsong wika ni Aleyna habang hindi pa din matingnan ng diretso si Maximillian. Itinaas ni Maximillian ang kanyang kanang kamay sa pader – sa taas ng ulo ni Aleyna. Ang kaliwang kamay naman niya ay
Bumaba ang pamilya matapos iparada ni Maximillian ang sasakyan. Halos lahat ng tao na nandoon sa karinderya ay napalingon at nagtinginan. Bihira ng mga taong may sariling sasakyan para sa mga taga-Kaliwa, kung mayroon kang sasakyan, nangangahulugan ito na isa ka sa mga may kaya o di kaya’y taga-Kanan ka. Ibinaba ni Maximillian ang ama ni Aleyna sa sasakyan saka ito marahang itinulak papasok sa karinderya, kaagad namang naunang lumakad si Ali at Belinda sa loob na kapwa binati ng may ari ng karinderya. “Teresita!” Bati nito kay Belinda, umismid naman si Belinda saka nakipagplastikan. Nagseselos kasi siya kay Teresita dahil paborito ng asawa niyang si Ruel ang mga putahe na niluluto nito lalo na ang specialty nito na Pancit Ulam. Hindi kasi siya nakausap ni Ruel o nasabihan manlang na paborito nito ang mga ulam na niluluto niya. “Belinda! Kumusta na? Si Ruel?” Magiliw na bati ni Ginang Teresita saka sinundan ng tingin si Ruel na itinutulak ng isang gwapong lalaki. Kaagad na kumuh
Hindi nakakilos si Aleyna dahil sa titig ni Maximillian, tila ba natigil ang paghinga niya dahil sa lalaki. Ang katotohanan ay kinamumuhian ni Aleyna ang mga tao sa Kanan – at dahil taga-Kanan si Maximillian ay isa siya sa mga taong inaayawan niya. Ngunit sa unti-unti nitong paglapit sa kanya at sa kanyang pamilya, tila ba namumuo ang tanong sa kanyang isipan kung radikal ba na isiping hindi naman siguro lahat ng taga-Kanan ay masasamang tao. Umiling siya upang iwaksi sa kanyang kaisipan ang ibang mga bagay. Mali at wala iyon sa diksyunaryo niya, pakitang-tao lamang ang lahat. “Stay here for a second.” Tumingin si Aleyna kay Maximillian ng may pagtataka, pilit niyang iniwasan ng tingin ang labi ni Maximillian. “B-bakit?” Tanong niya nang hindi makatingin ng diretso kay Maximillian, “where’s your mother?” Napabalikwas si Aleyna sa kanyang kinauupuan. Hindi niya inaasahan na manggaling kay Maximillian ang katanungan na iyon, alam niyang pina-imbestigahan siya ni Maximillian kaya naman
Nakarating ang buong pamilya ni Aleyna sa Cleave’s Private Island. May kalayuan ito sa bayan ng San Felipe ngunit madali ang naging biyahe dahil kay Maximillian. Lumapag ang chopper na sinasakyan nina Aleyna. Mula sa bahay ay sinundo sila ni Maximillian saka sila bumaba sa kaparehong building kung saan inayusan si Aleyna noon. Nagtungo sila sa rooftop at doon ay nag-aabang sa kanila ang mismong private helicopter ni Maximillian. Hindi naiwasan ni Aleyna na kabahan dahil unang beses pa lamang niyang makakasakay sa isang sasakyang panghimpapawid. Si Belinda naman ay panay ang daldal dahil sa pagkamangha sa kakayahan ni Maximillian. “Diyan ba tayo sasakay? Hindi pa ako nakakasakay sa ganyan! Nakikita ko lang ‘yan sa telebisyon. Ayos ka talaga Aleyna!” Maingay ang helicopter pero malakas din ang bibig ni Belinda kaya naman dinig na dinig ni Aleyna ang tinuran ng kanyang madrasta. “Let’s go.” Hinawakan ni Maximillian ang kamay ni Aleyna at inalalayan siya upang makasakay. Nang makasak