BUONG pagtatakang sinundan ni Anya nang tingin ang pagkahawak-kamay nila ni Demon. Nang mabaling sa kaniya ang paningin ng binata ay doon lamang nito napagdesisyong bitawan ang kamay niya.
“Nanantsing ka na yata, kanina mo pa hawak ang kamay ko!” naireklamo niya rito.Natawa si Demon, kaagad na sumilay sa labi nito ang pilyong ngiti.“Anya, iba ang nanadya sa hindi sinasadya. Pasalamat ka nga inilayo kita sa masakit na eksena.”Ngumuso si Anya, kunsabagay ay tama naman si Demon.“Nagkabalikan na kaya sila?” wala sa sariling naisambit niya.“Sino? Si Dark at Julea ba?”Tumango siya habang nakatanaw sa labas ng bintana dahil, kasalukuyan silang bumabyahe ni Demon.“Imposible iyon,” natatawang saad ni Demon.Tumitig kaagad dito si Anya habang magkasalubong ang mga kilay.“Bakit?”“May asawa na si Julea, and Julea loves his husband morAUTHOR'S NOTE:Isang paalala mula sa inyong inosenteng otor. Call out sa inosente, ang eksenang ito ay hindi para sayo. Turn next, na lang para hindi magkasala ang iyong isipan😂✌️Ang eksenang ito ay patnubay at gabay ng mga mababait na nilalangs🤣IN THE dimly lit sala, Dark stares at Anya's face with affection. He cares for her back while Anya's sitting on his lap. Their eyes locked with an intensity that spoke volumes, an unspoken desire that crackled in the air. As a gentle breeze wafted through the open window, he intertwined their fingers tightened, their connection growing stronger.Marahan, pareho nilang pinaglapit ang kanilang mga mukha upang salubungin ang labi ng isa't isa.Their hearts racing in synchrony. Their lips brushed against one another in a tentative touch, sending electric currents through their bodies. The world around them ceased to exist as they delved into the depths of their passion.
COZY KITCHEN - MORNINGSa loob nang malawak na kusina. Ang aroma ng herbs at spices ay amoy na amoy sa kabuuan ng bahay ni Dark.He busily moves around the kitchen, wearing an apron while topless. He glances at the clock on the wall and smiles, anticipation gleaming in his eyes.He cooks well. Dahil, nakasanayan niyang gawin iyon, hindi na siya nag-abalang kumuha ng katulong. May taga-silbi man siya ngunit, limit din magpunta ang mga ito kapag inutusan niya lang.Past six in the morning and yet, tulog pa hanggang sa oras na ito ang pinakamamahal niyang si Anya. A devilish smile forms in his lips. Hindi niya malilimutan ang ginawa nila buong gabi. Sigurado na siya, si Anya lang ang tanging makakagawa niyon sa kanya.A romantic and exploring make out session.Nang matapos siya sa pagluluto ay tinahak niya ang kwarto kung saan naroon si Anya. Nakapagpalit na ito ng damit na siya rin naman
DARK's PENTHOUSE—NIGHTMaghapong inabangan ni Anya ang pag-uwi ni Dark, ngunit dumating ang alas singko ng hapon ay wala pa rin ito. Bagot siyang tumayo, tinungo niya ang fridge at naghanap ng makakain. Oras-oras na lang kung gutumin siya. Pagbukas niya sa fridge ay wala doon ang natipuhan niya. Bumalik siya sa sala at saktong tumunog ang kanyang cellphone na si Demon pa ang nagbigay. Dahil, inaral niya iyon ay hindi naman naging mahirap sa kaniya na gamitin ito.Pinindot niya ang call icon dahil, alam niyang si Demon lang din ang tatawag sa kaniya.“Hello, napatawag ka?” walang kabuhay-buhay niyang sabi.“Anya,” naulinigan niyang boses ni Dark. Tila kaagad na umaliwalas ang kaniyang mukha pagkarinig niya sa boses ng binata.“Dark, uuwi ka na ba? Bakit ang tagal mo?” nakanguso niyang tanong dito.Bahagyang natawa mula sa kabilang linya si Dark bagay na ikinakagat-labi niya. Para b
DAHAN-DAHANG bumukas ang mga talukap ng mata ni Azul. Pagmulat ng kaniyang mga mata, puting kisame kaagad ang nasilayan niya. Naroon siya nakahilata sa hospital bed.“Alexus,” narinig niyang tinig ni Rozzy.Tulad nang inaasahan niya, masaya itong nakita siyang nagising.“Rozzy,” tanging sambit ni Azul.Humikbi sa bisig niya si Rozzy. Ramdam na ramdam nito ang pagmamahal ng dalaga bagay na ikinayakap niya rito pabalik.“Masaya akong ligtas ka, Alexus. Hindi ako nawalan ng pag-asa. I know, God answers my prayer,” hikbing ani Rozzy.He kissed Rozzy's forehead and smiled.“Mahirap patayin ang masamang damong katulad ko, Rozzy.”Bigla siyang kinurot ng dalaga bagay na ikinangiwi niya at nagkunwaring nasaktan.“Oh my gosh! I'm sorry,” kaagad nitong naihingi sa kaniya nang tawad.Niyakap nito ang dalaga saka siniilan nang saglit na halik sa labi. Masaya siya at sa ikalawang pagkakataon ay nabuhay siya
ISANG malakas na sapak at tadyak ang tinamo ng lalaki mula kay Don Wilbert Akuzama. Ikinatakot nang lubos ng mga tauhan nito ang umaapoy na galit nito.“Why did you do that! Alam mong naroon ang anak ko!” nangangalit ang bagang bulyaw nito sa lalaki.Lumuhod sa harapan niya ang lalaking nagmamakaawa kung saan ito ang pasimuno sa pag-massacre sa bahay na tinitirhan ni Dark dahil, na rin natuklasan ng mga ito ang inuuwiang bahay ng binata.“Boss, hindi ko sinasadya. Namali ako ng dinig, inaamin ko ang pagkakasala ko,” naihingi nito ng pasensya.Nangalit ang panga ni Wilbert. Kinasa nito ang baril na hawak.“Should I spare your life? Sa tingin mo, kaya bang ibalik nang kapalpakan mo kung nadali mo ang anak ko!” pagdidiin nito at masamang tumitig sa kaharap.“Boss,” tanging naisambit nito ngunit, alingawngaw lamang ng putok ng baril ang namayani.Bumulagta ang naturang lalaki habang dilat a
TATLONG araw na rin magmula nang isinugod sa pribadong hospital si Dark. Natatakot na sina Terrence dahil, hindi pa rin ito nagigising. Paunti-unti na rin gumagaling ang pasa at mga sugat na natamo nito. Naroon naman si Demon at matiyagang nakabantay sa kapatid.Si Vincent ay, nagpapagaling pa rin pero hindi ito gaanong napinsala. “Any signs, Terrence? Magigising pa naman si, Dark hindi ba?” nag-aalala naitanong ni Demon.“Oo naman. Naniniwala ako, sa ngayon. . .hayaan muna natin siyang magpahinga. Magigising din si Dark, Demon,” ani Terrence at pilit nitong pinapalakas ang kalooban ni Demon.“Kasalanan ko, at handa kong harapin ang galit niya. Please, Terrence do your best, hindi pwedeng matulog lang si Dark.”“Don’t blame yourself, Dem. We both know na iyon ang mas nakabubuti mong gawin.”Tiningnan ni Terrence ang payapang natutulog na kaibigan. May tubo sa bibig nito na siyang nagbibigay sa kaniya ng suporta. Patuloy naman sa pagtakbo ang linya ng puso ni Dark at kahit paano ay ma
GUMUHIT ang lungkot, pagsisisi habang pinihit ni Azul ang seradura ng pinto. Ilang araw na siyang binabagabag ng kaniyang konsensya at hindi natatahimik. Mula nang gabing iyon ay labis ang padurusa niya at sinisi ang sarili dahil, sa kaniya nalagay din sa alanganin ang buhay ng kinilala niyang kaibigan. Si Dark, na tanging hangad ay mapabuti sila at ang mga bagay na alam nilang mahirap. Kumuyom ang kamao niya at tila ba sinuntok nang malakas ang puso niya. Nakaratay sa hospital bed si Dark at hindi pa rin nagigising. “Dark, gumising ka na. Araw-araw akong nakokonsensya, at nagsisisi ako. Kapag nagising ka, ayos lang kung patayin mo ako, Dark.” “But d@mn! You don’t deserve this! I’m sorry, dude. I was weak, at hindi ako karapat-dapat na tawaging kaibigan mo.” Namula ang mata at ngumilid ang luha ni Azul. Kumuyom ang kamao nito at lumuhod sa tabi ni Dark. Eksenang nadatnan nina Leiron, Demon, Terrence at Vincent. At kasama nang mga ito ang kilala rin na ka-alyado ni Dark. Si Antho
DAHAN-DAHANG iminulat ni Anya ang kanyang mga mata. Nang tuluyan nitong buksan ang kaniyang mga mata. Unang bumungad sa kanyang paningin ang nakapinturang puting kisame. “Isabela,” naulinigan niyang boses ng lalaking hindi pamilyar sa kaniya. Tinitigan niya ito nang may pagtataka. Naroon ang lalaki, nakaupo ito sa kaniyang tabi, bakas din sa mukha ang tuwa nito habang hawak nito ang kaniyang palad. “Sino ka?” takang tanong niya rito. Tumayo ang lalaki at tumungo ito sa kaniyang tabi, hinalikan din siya nito sa tuktok ng kaniyang ulo. “I'm Hubert, your kuya, do you remember me, my little sister?” malumanay nitong sabi na may ngiti sa labi. Ngumilid sa mga mata ng dalaga ang luha niya. “Ku-kuya?” “Yes, it's me, Isabela. How's your feeling? Napakasaya ko, dahil narito ka na.” Nanginig ang labi niya nang masulyapan ang pagngilid ng luha ng kaniyang kapatid. “It's been a decade since you were lost. I missed you a lot!” patuloy nito. “Kuya, ang layo mo sa dating Kuya Hubert ko