CHAPTER 19: Lost!

DAHAN-DAHANG iminulat ni Anya ang kanyang mga mata. Nang tuluyan nitong buksan ang kaniyang mga mata. Unang bumungad sa kanyang paningin ang nakapinturang puting kisame.

“Isabela,” naulinigan niyang boses ng lalaking hindi pamilyar sa kaniya.

Tinitigan niya ito nang may pagtataka. Naroon ang lalaki, nakaupo ito sa kaniyang tabi, bakas din sa mukha ang tuwa nito habang hawak nito ang kaniyang palad.

“Sino ka?” takang tanong niya rito.

Tumayo ang lalaki at tumungo ito sa kaniyang tabi, hinalikan din siya nito sa tuktok ng kaniyang ulo.

“I'm Hubert, your kuya, do you remember me, my little sister?” malumanay nitong sabi na may ngiti sa labi.

Ngumilid sa mga mata ng dalaga ang luha niya.

“Ku-kuya?”

“Yes, it's me, Isabela. How's your feeling? Napakasaya ko, dahil narito ka na.”

Nanginig ang labi niya nang masulyapan ang pagngilid ng luha ng kaniyang kapatid.

“It's been a decade since you were lost. I missed you a lot!” patuloy nito.

“Kuya, ang layo mo sa dating Kuya Hubert ko