Rhian POV After 5 years Ang hirap bumangon ng mga panahong wala akong kakampi or karamay. Nakapag tapos na ako ng pag aaral. Na padpad ako sa US at doon nag tapos, ginamit ko ang perang binigay ng ex ko. Oo tama ex ko, hindi kona kasi alam ang pangalan nya haha Well mas mabuti yon wala na rin naman akong pakialam sa kanya ngayon. "Rhian anong balak mo ngayon nakauwi kana ng Pinas?" Tanong ng matalik kong kaibigan na si Leo, Lea ang tawag sa kanya kasi nga bakla sya pero lalaki sya manamit at mag salita. "I do not know either" sagot ko. "Maybe I'll apply for a job in the meantime" dagdag kopa. Nakakainip naman kasi kong wala akong gagawin ano, may trabaho na ako sa US, my sarili na akong campany don, Kamusta na kaya ang pamilya ko! Ang mga magulang ko at mga kapatid ko?. Kamusta na kaya si bunso? Ang dami kong tanong sa sarili ko. Nag papasalamat ako sa kanila! Bakit? Dahil tinaboy nila ako. Kong hindi nila ginawa yon siguro hindi ako naging successful ngayo
Shon pov Its been 5years simula ng iwan ko ang babaeng una kong minahal sa mura nitong edad. Kaya siguro ayaw kong pumasok sa commitment dahil mahal ko parin sya. Im 30years old now at wala parin asawa, pero madami ng naikama. haha!. Habang binabaybay ko ang daan papuntang company bigla na lang may humaharurot na sasakyan, at nakaducati ito fvck he is a girl! Damn it! Kong makapag patakbo akala mo hindi takot mamatay. Tsk! Astig, napaka bilis ng takbo nito sinubukan ko pa syang habulin pero hindi umabot ang kotse ko. haha!. Hanggang nawala na ito sa paningin ko, ngayon lang ulit naagaw ng isang babae ang attention ko, mag mula ng mag hiwalay kami ni Rain. Wala ng babae ang nakaka agaw ng attention ko. Maliban sa babaeng naka ducati na to. tsk!. Im interested to her. Pag dating ko sa company agad kong pinatawag si Basty para ipahanap ang babaeng sakay ng ducati kanina. "Find this woman. Riding the Ducati here in our area" I said. Natitiyak kong dito lang sa
Shon POV Ang tagal ng inutusan kong mag asikaso sa pinapahanap ko. Habang binabaybay ko ang daan patungo sa condo ko, bigla na lang akong pinag babaril ng hindi ko kilala. Sh*t! Dahil don nag pagewang gewang ang aking sakay na kotse, at bumunggo ito sa tabi ng daan. Yung mga bumabaril sa akin, nag madaling pumunta sa kinaroroonan ko, kinuha ko ang baril ko at nakipag palitan ng putok sa kanila. Isa isa ko silang nakikitang bumabagsak. Ang buong akala ko wala ng kalaban kaya lumabas na ako sa pinag tataguan ko nang bigla na lang may bumaril sa akin buti na lang daplis ito. Bigla silang dumami, tss hindi ako makatawag ng back up kasi naiwan ang cellphone ko sa kotse. Kaya ng may dumaang naka ducati ay agad ko itong tinutukan ng baril, huminto naman ito pero ang babaeng ito hindi man lang natakot. Napakalamig ng kanyang mga tingin. Kaya ang ginawa ko sumakay ako sa ducati nito. "Kumapit ka kong ayaw mong mahulog" she said coldly. Bago pa kami malap
Rhian POV Hindi ko lubos maisip na ganon ang hirap na dinanas ng pamilya ko. Pauwi na ako, si Lea naiwan sa mall! Sya na ang mag mamanage ng Rhian Mall simula ngayon. Alam kong hindi nya gagawin ang ginawa ni Belo sa ibang tao. Habang binabaybay ko ang kahabaan ng daan may napansin akong nag babarilan. Tss ano kayang meron. Nang makalapit ako bigla ako nitong tinutukan ng baril. Syempre bebe ko itong sakay ko kaya hindi ko iiwan. I looked coldly at the gun pointed at me, nag taka siguro ito kaya sumakay na lang. Pag kasakay nito agad kong pinaharurot ng mabilis ang sakay kong ducati para hindi kami maabutan ng mga bumabaril. Para kaming asong nag babangayan, kaya hinatid kona lamang ito sa kong saan lupalop sya nakatira. Pag karating namin sa lugar kong san ang condo nito napanganga ako! Parang pamilyar ang condo na ito sa akin. Biglang nag flash back sakin, dito ako pumunta non dito nakatira ang ex kong hambog. Para makumpirma ang hinala ko t
Rhian povNapakunot ang noo ko, base sa pag kakatanda ko hindi naman dito nakatirik ang bahay namin noon. Pag tapak namin sa harap ng bahay malinis naman ang paligid ngunit walang matinong gamit. Napatulo ang aking luha nginit agad ko itong pinahid, "Ineng pasensya kana ito ang tahanan namin. Dati nasa harapan kami simula ng inangkin nila ang lupang ito na minana ko pa sa yumao kong ama dito kami pinatira. Buti na lang at hindi kami pinaalis. Kaya kahit sa amin ang lupang ito wala kaming magawa" malungkot na paliwanag ni Papa. "Hawak nyo po ba ang titulo ng lupang ito?" Tanong ko. Kong hawak nya maaari pa naming mabawi ang lupang minana ni Papa ako ang bahala sa lahat. "Oo ineng ang kaso luma na ito" sabi nito sabay kinuha at pinakita sa akin. Nakalagay doon kong kanino nakapangalan. At kay Papa yon. "Ako na pong bahala dito ibabalik natin ang dapat ay sa inyo!" Nakangiting saad ko. "Salamat Ineng" Hindi pa man kami tuluyang nakakapasok sa loob ng bigla na
Rhian pov Gustong gusto kong yakapin sya pabalik pero pinigilan ko. Ayaw kong madamay ang pamilya ko sa plano kong pag hihiganti kay Shon, baka balikan ni Shon ang pamilya ko hindi ko kakayanin yon. Unti unti kong tinanggal ang kamay nito sa bewang ko. "Hindi ako ang ate mo" ngiting sabi ko. Pasensya na Storm sana maintindihan mo si ate sa gagawin ko. Kunot noo syang napatingin sa akin, bago nag salita. "Sigurado ako ikaw ang ate ko" malungkot sa sabi nito, napangiti ako ng mapait, Pinaswitan ko lang naman sya dahil gusto ko syang alukin ng trabaho, ayaw kong palaboy laboy sila baka mapano sila sa daan. "I'm not your sister" medyo tinaasan ko ng bahagya ang boses ko para maniwala ito. Pero unti unting nadudurog ang puso ko sa nakikita kong pag pula ng sulok ng kanyang mata hudyat na malapit ng umiyak. "Tama po kayo hindi kayo ang ate ko, kasi hindi ako sinisigawan ni ate, pasensya na po!" Malungkot na sabi nito na malapit ng umiyak. Bumaling ito patalikod
Shon POV I'm here in my office, waiting for my secretary. Tungkol sa pinapahanap kong impormasyon. Hindi nag tagal ay kumatok na ito. "Come in". I said in a baritone voice. Hindi na ito kumibo at nilapag na lang ang information sa table at umalis. Pag bukas ko. Name: Rhian Shane de Guzman Age: 18 Work: nothing Base sa nakalagay wala na itong pamilya, kaya pala hindi sya takot mamatay nung tinutukan ko sya ng baril. Napaisip ako, I want you to be my secretary. Nag tataka man ay sinantabi ko muna. Ang tagal kong nag hintay sa information sa babaeng naka ducati na yon tapos yon lang ang malalaman ko tss. *** Palabas na ako ng company ng biglang sumulpot ang isa sa fling ko tss. "Hey honey" Malanding sabi nito. "Ohh hi" I said in a baritonic voice. "Let's go to the mall! May alam akong maganda" she said. "Okay" tipid kong sabi. Wala na din naman akong gagawin, nitong mga nakaraang araw na busy ako sa pag hahanap sa babaeng naka d
Rhian POV Galit ako! Anong karapatan nyang halikan ako. Lumayo ako sa kanya, nandito ako ngayon sa Rhian Mall may private room ako dito na ako lang ang nakakaalam. Ayaw kong mag pakita ng kahit na anong emosyon pag kasama ko sya. Ayaw kong ipakitang mahina ako. Baka lalo lang nya akong tawanan at insultuhin pag nalaman nyang ako nga si Rain. Pinuntirya ko talaga ang pag kalalake nya para hindi na sya makapanlaban pa. Sisiguraduhin kong sa larong uumpisahan ko ako ang mananalo. Ipaparanas ko sayo ang pinaranas mong sakit sa akin. Ikaw ang lalaking una kong minahal sa mura kong isipan. Pero ikaw din pala ang dahilan kong bakit hanggang ngayon nasasaktan ako ng ganito. Hindi ko maipaliwanag ang mararamdaman ko. Sinisiguro kong wala na syang puwang sa puso ko pero bakit ng halikan nya ako nag padala ako. Hinalikan ko sya para ipaalam na ako ang babaeng sinaktan nya, alam kong mag kaka idea na sya na ako nga si Rain. Mukang madali kitang mapapaibig, sana sa pag
Shon POV Nandito ako sa kotse ko nag mamasid sa paligid, base sa nakuha kong information ang mga umatake sa akin ay ang kaagaw ko sa pagiging top 1 bilang isang Mafia. Ito ang isa sa dahilan kong bakit ayaw kong pumasok sa seryosong relasyon dahil maaari nilang gamiting kahinaan ang babaeng magugustuhan ko. Hindi ko alam kong bakit napunta ako sa ganitong sitwasyon, bigla na lang pag gising ko ako na ang humahawak sa organisasyong ito. Maraming natutulungan ang organisanyong ito dahil ginagamit sa mabuti, ilang orphanage na ang naitayo at natulungan. Marami din nabibigyan ng tulong. "Boss mukhang alam nilang nandito tayo!" Sabi ni troy ang isa sa pinag kakatiwalaan ko. "Humanda kayo papasukin natin" sabi ko. Nag handa ang lahat at nag simulang pumasok, ngunit nakasara ang malaking gate, Napakatahimik ng paligid. Wala akong magagawa kundi pasabugin ang gate, nag simulang mag kagulo. Umalingawngaw ang putok ng baril, pag pasok namin agad naging alerto ang kalaban
Rhian POV Galit ako! Anong karapatan nyang halikan ako. Lumayo ako sa kanya, nandito ako ngayon sa Rhian Mall may private room ako dito na ako lang ang nakakaalam. Ayaw kong mag pakita ng kahit na anong emosyon pag kasama ko sya. Ayaw kong ipakitang mahina ako. Baka lalo lang nya akong tawanan at insultuhin pag nalaman nyang ako nga si Rain. Pinuntirya ko talaga ang pag kalalake nya para hindi na sya makapanlaban pa. Sisiguraduhin kong sa larong uumpisahan ko ako ang mananalo. Ipaparanas ko sayo ang pinaranas mong sakit sa akin. Ikaw ang lalaking una kong minahal sa mura kong isipan. Pero ikaw din pala ang dahilan kong bakit hanggang ngayon nasasaktan ako ng ganito. Hindi ko maipaliwanag ang mararamdaman ko. Sinisiguro kong wala na syang puwang sa puso ko pero bakit ng halikan nya ako nag padala ako. Hinalikan ko sya para ipaalam na ako ang babaeng sinaktan nya, alam kong mag kaka idea na sya na ako nga si Rain. Mukang madali kitang mapapaibig, sana sa pag
Shon POV I'm here in my office, waiting for my secretary. Tungkol sa pinapahanap kong impormasyon. Hindi nag tagal ay kumatok na ito. "Come in". I said in a baritone voice. Hindi na ito kumibo at nilapag na lang ang information sa table at umalis. Pag bukas ko. Name: Rhian Shane de Guzman Age: 18 Work: nothing Base sa nakalagay wala na itong pamilya, kaya pala hindi sya takot mamatay nung tinutukan ko sya ng baril. Napaisip ako, I want you to be my secretary. Nag tataka man ay sinantabi ko muna. Ang tagal kong nag hintay sa information sa babaeng naka ducati na yon tapos yon lang ang malalaman ko tss. *** Palabas na ako ng company ng biglang sumulpot ang isa sa fling ko tss. "Hey honey" Malanding sabi nito. "Ohh hi" I said in a baritonic voice. "Let's go to the mall! May alam akong maganda" she said. "Okay" tipid kong sabi. Wala na din naman akong gagawin, nitong mga nakaraang araw na busy ako sa pag hahanap sa babaeng naka d
Rhian pov Gustong gusto kong yakapin sya pabalik pero pinigilan ko. Ayaw kong madamay ang pamilya ko sa plano kong pag hihiganti kay Shon, baka balikan ni Shon ang pamilya ko hindi ko kakayanin yon. Unti unti kong tinanggal ang kamay nito sa bewang ko. "Hindi ako ang ate mo" ngiting sabi ko. Pasensya na Storm sana maintindihan mo si ate sa gagawin ko. Kunot noo syang napatingin sa akin, bago nag salita. "Sigurado ako ikaw ang ate ko" malungkot sa sabi nito, napangiti ako ng mapait, Pinaswitan ko lang naman sya dahil gusto ko syang alukin ng trabaho, ayaw kong palaboy laboy sila baka mapano sila sa daan. "I'm not your sister" medyo tinaasan ko ng bahagya ang boses ko para maniwala ito. Pero unti unting nadudurog ang puso ko sa nakikita kong pag pula ng sulok ng kanyang mata hudyat na malapit ng umiyak. "Tama po kayo hindi kayo ang ate ko, kasi hindi ako sinisigawan ni ate, pasensya na po!" Malungkot na sabi nito na malapit ng umiyak. Bumaling ito patalikod
Rhian povNapakunot ang noo ko, base sa pag kakatanda ko hindi naman dito nakatirik ang bahay namin noon. Pag tapak namin sa harap ng bahay malinis naman ang paligid ngunit walang matinong gamit. Napatulo ang aking luha nginit agad ko itong pinahid, "Ineng pasensya kana ito ang tahanan namin. Dati nasa harapan kami simula ng inangkin nila ang lupang ito na minana ko pa sa yumao kong ama dito kami pinatira. Buti na lang at hindi kami pinaalis. Kaya kahit sa amin ang lupang ito wala kaming magawa" malungkot na paliwanag ni Papa. "Hawak nyo po ba ang titulo ng lupang ito?" Tanong ko. Kong hawak nya maaari pa naming mabawi ang lupang minana ni Papa ako ang bahala sa lahat. "Oo ineng ang kaso luma na ito" sabi nito sabay kinuha at pinakita sa akin. Nakalagay doon kong kanino nakapangalan. At kay Papa yon. "Ako na pong bahala dito ibabalik natin ang dapat ay sa inyo!" Nakangiting saad ko. "Salamat Ineng" Hindi pa man kami tuluyang nakakapasok sa loob ng bigla na
Rhian POV Hindi ko lubos maisip na ganon ang hirap na dinanas ng pamilya ko. Pauwi na ako, si Lea naiwan sa mall! Sya na ang mag mamanage ng Rhian Mall simula ngayon. Alam kong hindi nya gagawin ang ginawa ni Belo sa ibang tao. Habang binabaybay ko ang kahabaan ng daan may napansin akong nag babarilan. Tss ano kayang meron. Nang makalapit ako bigla ako nitong tinutukan ng baril. Syempre bebe ko itong sakay ko kaya hindi ko iiwan. I looked coldly at the gun pointed at me, nag taka siguro ito kaya sumakay na lang. Pag kasakay nito agad kong pinaharurot ng mabilis ang sakay kong ducati para hindi kami maabutan ng mga bumabaril. Para kaming asong nag babangayan, kaya hinatid kona lamang ito sa kong saan lupalop sya nakatira. Pag karating namin sa lugar kong san ang condo nito napanganga ako! Parang pamilyar ang condo na ito sa akin. Biglang nag flash back sakin, dito ako pumunta non dito nakatira ang ex kong hambog. Para makumpirma ang hinala ko t
Shon POV Ang tagal ng inutusan kong mag asikaso sa pinapahanap ko. Habang binabaybay ko ang daan patungo sa condo ko, bigla na lang akong pinag babaril ng hindi ko kilala. Sh*t! Dahil don nag pagewang gewang ang aking sakay na kotse, at bumunggo ito sa tabi ng daan. Yung mga bumabaril sa akin, nag madaling pumunta sa kinaroroonan ko, kinuha ko ang baril ko at nakipag palitan ng putok sa kanila. Isa isa ko silang nakikitang bumabagsak. Ang buong akala ko wala ng kalaban kaya lumabas na ako sa pinag tataguan ko nang bigla na lang may bumaril sa akin buti na lang daplis ito. Bigla silang dumami, tss hindi ako makatawag ng back up kasi naiwan ang cellphone ko sa kotse. Kaya ng may dumaang naka ducati ay agad ko itong tinutukan ng baril, huminto naman ito pero ang babaeng ito hindi man lang natakot. Napakalamig ng kanyang mga tingin. Kaya ang ginawa ko sumakay ako sa ducati nito. "Kumapit ka kong ayaw mong mahulog" she said coldly. Bago pa kami malap
Shon pov Its been 5years simula ng iwan ko ang babaeng una kong minahal sa mura nitong edad. Kaya siguro ayaw kong pumasok sa commitment dahil mahal ko parin sya. Im 30years old now at wala parin asawa, pero madami ng naikama. haha!. Habang binabaybay ko ang daan papuntang company bigla na lang may humaharurot na sasakyan, at nakaducati ito fvck he is a girl! Damn it! Kong makapag patakbo akala mo hindi takot mamatay. Tsk! Astig, napaka bilis ng takbo nito sinubukan ko pa syang habulin pero hindi umabot ang kotse ko. haha!. Hanggang nawala na ito sa paningin ko, ngayon lang ulit naagaw ng isang babae ang attention ko, mag mula ng mag hiwalay kami ni Rain. Wala ng babae ang nakaka agaw ng attention ko. Maliban sa babaeng naka ducati na to. tsk!. Im interested to her. Pag dating ko sa company agad kong pinatawag si Basty para ipahanap ang babaeng sakay ng ducati kanina. "Find this woman. Riding the Ducati here in our area" I said. Natitiyak kong dito lang sa
Rhian POV After 5 years Ang hirap bumangon ng mga panahong wala akong kakampi or karamay. Nakapag tapos na ako ng pag aaral. Na padpad ako sa US at doon nag tapos, ginamit ko ang perang binigay ng ex ko. Oo tama ex ko, hindi kona kasi alam ang pangalan nya haha Well mas mabuti yon wala na rin naman akong pakialam sa kanya ngayon. "Rhian anong balak mo ngayon nakauwi kana ng Pinas?" Tanong ng matalik kong kaibigan na si Leo, Lea ang tawag sa kanya kasi nga bakla sya pero lalaki sya manamit at mag salita. "I do not know either" sagot ko. "Maybe I'll apply for a job in the meantime" dagdag kopa. Nakakainip naman kasi kong wala akong gagawin ano, may trabaho na ako sa US, my sarili na akong campany don, Kamusta na kaya ang pamilya ko! Ang mga magulang ko at mga kapatid ko?. Kamusta na kaya si bunso? Ang dami kong tanong sa sarili ko. Nag papasalamat ako sa kanila! Bakit? Dahil tinaboy nila ako. Kong hindi nila ginawa yon siguro hindi ako naging successful ngayo