Mafia Boss, Judge Me! Chapter 6

  Rhian pov

Napakunot ang noo ko, base sa pag kakatanda ko hindi naman dito nakatirik ang bahay namin noon.

  Pag tapak namin sa harap ng bahay malinis naman ang paligid ngunit walang matinong gamit.

  Napatulo ang aking luha nginit agad ko itong pinahid,

  "Ineng pasensya kana ito ang tahanan namin. Dati nasa harapan kami simula ng inangkin nila ang lupang ito na minana ko pa sa yumao kong ama dito kami pinatira. Buti na lang at hindi kami pinaalis. Kaya kahit sa amin ang lupang ito wala kaming magawa" malungkot na paliwanag ni Papa.

  "Hawak nyo po ba ang titulo ng lupang ito?" Tanong ko.

  Kong hawak nya maaari pa naming mabawi ang lupang minana ni Papa ako ang bahala sa lahat.

  "Oo ineng ang kaso luma na ito" sabi nito sabay kinuha at pinakita sa akin.

  Nakalagay doon kong kanino nakapangalan. At kay Papa yon.

  "Ako na pong bahala dito ibabalik natin ang dapat ay sa inyo!" Nakangiting saad ko.

  "Salamat Ineng"

  Hindi pa man kami tuluyang nakakapasok sa loob ng bigla na lang sumulpot ang babaeng matapobre.

  "Pedro hindi paba kayo mag babayad ng upa sa bahay naku naman makikiusap ka nanaman wala na akong magagawa palalayasin kona kayo! " Galit na sabi nito sa nanggagalaiting boses.

  "Tiya wala kaming mapupuntahan! " Malungkot na sabi ni bunso.

  Hanep! Sa Papa ko ang lupang ito pero sya pa ang umuupa sa sarili nyang lupa damn it! Naiyukom ko nalang ang aking kamao sa galit.

  "Lupa po nila ito! Bakit nyo po sila papaalisin ?" Medyo mahinahon na sabi ko.

  Kanina ko pa gustong magalit ito na pala si tiya ngayon. Fvck.

  "Simula ng makautang sila sa akin ng 50,000 pampahanap sa anak nilang malandi, sa akin na ang lupang to. Dahil hindi sila nakabayad!" Galit na sabi nito.

  Hinanap nila ako at nakautang sila ng pera, pinigilan kong tumulo ang luha ko.

  "Mag babayad naman ako mag hintay ka lang. Wag mo naman kunin ang natitirang pamana ng ama ko! " Pakiusap ni Papa.

  Akmang luluhod sana si papa ng pigilan ko.

  "Don't do that papa!" Galit na sabi ko.

  Napahinto ito sa sinabi ko. At diretsong nakatingin sa akin

  "Hindi mona ako madadala sa pa luhod luhod mo ilang ulit mo ng ginawa yan! " Galit pa ring sabi nito.

  Ibig sabihin ilang ulit ng ginawa ni papa yon! Lalo akong nakaramdam ng galit kay Tiya.

  "Pa'no nyo pong nasabing sa inyo ito may pinanghahawakan ba kayo?" Galit kong sabi.

  "Wala, basta sa akin ang lupang ito" she said in sarcastic voice.

  "Sya po meron ito oh! " Pinakita ko sa kanya ang titulong hawak ko, akmang aagawin nito ang hawak ko ng itaas ko.

  "I'll see you in court!" I said.

  Naiinis na ako na, sasayang ang oras ko. Nakita ko naman namutla ito,

  "Hindi po tamang mang angkin ng hindi mo pag aari" may halong inis na sabi ko

  Nag labas ako ng pera, buti na lang nag dala ako ng cash.

  "Ito po ang kabayaran sa lahat ng utang nila!" Nakita kong sumilay ang pag kamangha sa mukha nito,

  "Ineng hindi mo kailangang gawin yan! " Sabi ni Papa.

  Ngunit ngumiti lang ako, na para bang sinasabing ayos lang.

  "Sino kaba? "Tanong ni Tiya sa nag tatakang boses.

  "Hindi mo na po kailangang malaman kong sino ako!" I said in a cold voice.

  Kinuha nito ang perang inabot ko at nag madaling umalis.

  "My gosh bakla kaloka ang ganap sa pamilya m--" Lea said.

  Hindi nito naituloy ang sasabihin dahil sumigaw ako, Ang kulit ng isang to dapat pala iniwan kona tsk.

  "Shut up!" I said again

  Tuluyan na kaming pumasok sa loob. Nakita kong nakahiga si Mama sa papag na kahoy na butas butas, ang sapin lang nito ay pinag tagpi tagping tuyong sanga ng kahoy.

  Damn, nakita kong ngumiti ito pero nanatiling nakahiga.

  Lumapit ako at naiwan si bunso at Papa sa bungad ng bahay kasama si Lea.

  Nang tuluyan na akong makalapit dito ay nakita kong may luha ito sa mata bago nag salita.

  "Rain anak!" Nahihirapang sabi nito ngunit abot sa pandinig ko.

  Hindi ko alam kong pano ako mag rereact gayong nakilala ako ni Mama.

  Hindi ko napigilan ang sarili kong yakapin ito sa pag kasabik kong makita sya, humihikbi kami parehas.

  Nang parehas kaming nag bitaw ay nag tanong ako.

  "Ma, paano nyo po ako nakilala? Si bunso at Papa hindi ako na kilala" malungkot na sabi ko, pero pabor sa plano ko na hindi nila ako kilala.

  "Anak kita kaya alam kong ikaw ang Rain namin". masayang sabi nito.

  Unti unti itong umupo kahit na nahihirapan inalalayan ko naman sya para maayos ang kanyang pag kakaupo.

  "Kamusta kana anak pasensya kana kong hindi kami naniwala sayo noon" pag hingi nito ng tawad.

  "Ma matagal na po yon. Its been 5 years since the day I left" I said smiling.

  "Nawala ka lang anak naging allien kana haha" birong sabi nito natawa nalang ako dahil nakuha nya pang mag biro.

  "Ma, hihingi po sana ako ng pabor! " Kunot noo naman itong tumingin sa akin.

  "Ano yon anak?" Kinakabahan na sabi nya.

  "Kong maaari po sana walang makakaalam na ako si Rain!". Makahulugan ako nitong tinignan ngunit tumango rin naman hudyat na pumapayag ito sa pakiusap ko.

  "Sa ngayon Ma, Rhian ang pangalang ginagamit ko".

  "Hindi na ako mag tatanong kong bakit anak! Alam kong may rason ka." Ngiting sabi nito.

  "Ma, gusto kong mapabilis ang pag galing mo" sabi ko ipapagamot ko sya.

  Ngumiti lang ito bago tumango at niyakap akong muli.

  "Ipapaayos kopa ang habay natin !" I said.

  "Ako na pong bahala sa gastos ma wag mo ng alalahanin" dagdag na sabi ko.

  ***

  Umalis kami ni Lea na masaya ako.

  "Gosh bakla ang lupit pala ng Tiya at Tiyo mo" di makapaniwalang sabi nito.

  Binabaybay namin ang daan pabalik sa Rhian Mall.

  "Mag babayad sila sa ginawa nila sa pamilya ko" galit na sabi ko.

  Tanaw kona ang mall ng makita ko si Storm ang kapatid ko

  "Pssst" paswit ko dito.

  Narinig naman ako nito at lumapit

  "Sino yan bakla ang pogi" kinikilig na sabi nito. Hindi ko ito sinagot.

  "Bakit po?" sabi nito ng makalapit sa akin titig na titig ito sa akin na animoy kinakabisado ang mukha ko.

  "Ate Rain," biglang sabi nito at agad akong dinamba ng yakap.