Chapter 18DisappointedThe following weeks and months went well and things just go the way I wanted it. Hindi masyadong naging makulit si Wesley, but he said sorry for what he has done in the gym."You should apologize to Raeden since you accused him and even tried picking a fight with him," sabi ko noong nakapag-usap kami sa garden.Grandma is out of the country with Dad and the twins after our graduation.They went to Sapporo as grandma's graduation present to us but I chose not to go with them for I don't wanna feel outcast whenever I'm with my cousins. Buti nalang at nagpaiwan si Dustine. Somehow, my stay here were not that boring.Sinimsim ni Wesley ang kape bago bumaling sa'kin. "I'm jealous."Mula sa pagtitig sa basong inilapag niya sa mesa ay nag-angat ako ng tingin para lang makita siyang nakabusangot."Why tho?""Don't ask me why. It's obvious. Iniiwasan mo ako tapos makikita ko nalang na magkasama kayo."I shook my head at sumimsim na rin sa kapeng nasa harap ko. "There's n
Chapter 19SonDire-diretso kong tinungo ang kwarto nang hindi lumilingon sa kanila. Umaalingawngaw ang boses ng bata at ni Raeden sa hallway. Kanina, kitang kita ko kung paano niya kinarga ang batang lalaki. He looks so fond of his son.I scanned the whole room. There is an overlooking view of the skyscapers from the veranda. The wind that blown the curtains is just so unctuous. I went there to feel the fresh air. From here, I saw a Benz slowly approaching. I remember that car the first time I saw Raeden in the city. I wonder who's driving the car right now.Humawak ako sa railings habang nakayuko at kinikilala ang babaeng kabababa lang ng kotse. Humigpit lamang ang hawak ko roon nang makita ang kabuuang mukha ng babae.Sporting her classic velvet shirt collared tops, black palazzo pants and D'orsay, she went straight to the vestibule until she disappeared.Hindi ko maproseso ang mga nalaman ngayong araw. I hate the fact that minutes ago, I was astounded with his austere grandeur, a
Chapter 20MistressNang makarating sa opisina ay agad na may sumalubong sa amin mula sa tanggapan. Manghang-mangha ako sa estilo ng loob ng opisina. In a high gloss silver Alexander tiles, MADRIDEUS is perfectly placed on it. Lumapit ako sa receptionist at nang makita niya ang batang kasama ko ay alam niya na agad kung sino ang pakay namin."This way, Ma'am."Giniya niya kami papunta sa isang bronze na double-door. Itinulak iyon ng babae at bumungad sa amin ang malawak na opisina ni Raeden. There's a huge painting at the back of his chair. It is the very first thing that you'd notice once you enter his office. It's him, dashing in his tuxedo, painted in black and white. The office is indeed perfectly designed for a minimalist like him. It was a combination of tan, off-white and black. His cozy chairs were all black while the other things in his office were either off-white or tan."Where is Daddy?" Tinignan ko ang nakatingalang si Ysmael. Lumuhod ako para magkalebel kaming dalawa.
Chapter 21Well DoneLosing your passion is worse than depression.Hindi ko alam kung nawawalan na ba ako ng passion sa paggawa ng magagandang disenyo ng mga damit, o talagang distracted lang ako nitong mga nakaraang buwan. Ngayon nalang ulit ako nagkaroon ng oras gumawa ng mga disenyo.I grabbed my sketchpad to draw a croquis for the nth time but end up crampling the paper and they just scattered on the floor."Lemme guess. Distracted ka, noh?"I stopped stroking my hand to placed the pen on the center table. Hinarap ko si Eujef na preskong presko ang itsura at mukhang kagagaling lang sa pagligo.I traced his face with my eyes. Sa kanilang magkakapatid, he's got the softest features. His face says he deserves to be entitled "the good son". Eujef has sharp features, with his deep set of jet black eyes and growing stubbles. Eujay has boyish features but when you look closer, you'll agree with me that he looks like a ruthless man despite of his cocky personality.Nginitian niya ako. Ina
Chapter 22SelosMay father is really determined na ibilin ako kay Raeden. He really made sure na maayos ang usapan nilang dalawa bago siya umalis."Update me her whereabouts, Raeden. I don't want another headache while I'm away."Umirap ako habang nakatayo sa harap ng nakasarang pintuan ng kotse ni Papa. He was about to go ngunit binuksan niya ang bintana ng kotse para sa pahabol na habilin.I heard Dustine laughed kaya sinamaan ko siya ng tingin. "Look like a caged teenager. Pft!"Pinandilatan ko siya ng mata. "Nagsalita! Mas malala ka kaya sa'kin! Pinatapon ka pa nga sa U.S, 'di ba?""Stop it, you two!" Saway ni Papa sa'min. Binalingan niya naman si Raeden at saka tumango. "I hope I made it all clear to you.""Opo, Tito."My heart hammered so bad. May kung ano'ng epekto sa akin ang pagtawag ni Raeden ng Tito kay Papa. Hindi ko alam na ganito sila kaclose. My father is a well-known business tycoon and his stance, energy and vigor quite intimidating. I didn't expect this kind of bon
Chapter 23LikeI am so mad. So, so mad that it did not leave my system. I was punching my pillow the whole night as if it was his effin face."Nakakainis ka! Paasa ka! Napakagago mo! Bagay kayo! Parehas kayong hampaslupa!!!"I uttered repeatedly how angry I am to him. Hindi maalis-alis sa isip ko ang paraan ng paghawak niya kay Marinel kahit na ginagamot niya lang naman iyon.Stupid! Even animals could cure themselves alone! Marinel could do it as well. Hindi naman lumpo 'yong tao para siya pa ang gumamot doon!"Bakit ka nandyan?"Tinignan niya ako mula sa rare view mirror. Tinaasan ko lang siya nang kilay. Nakasanayan ko nang umupo sa front seat. Ngayon ay sinadya kong umupo sa likod. I'm proving a point here. Gusto kong marealize niya ang agwat naming dalawa. I'm his boss. He is just a servant. That's how it goes.Narinig ko ang malalim niyang paghinga. I pretended to be busy with my phone. May isang text message na nakakuha ng atensyon ko.From: 0906*******Hi. This is Heinnbert d
Chapter 24Trouble "Let's go." Padarag ang pagkakaupo ko sa kotse kung kaya't bahagyang umuga ang kotse. Tumingin agad ako sa may bintana at sinikap na hindi tumingin sa harap dahil sa takot na baka magkasalubong nanaman ang mga mata naming dalawa. I want to avoid him. I badly want to avoid him. Hindi ko na maintindihan ang sarili ko. Ayokong mas lumala ang nararamdaman ko para sakanya. Ayokong isipin na wala pa nga siyang ginagawa ay manghang-mangha na ako sakanya. Kumunot ang noo ko nang hindi parin umaandar ang kotse. "I said let's go! Bingi ka ba?" Tinignan ko siya at halos umatras ang dila ko sa kaba nang makita kung sino ang may hawak sa manibela. "Nauna na si Raeden." "T-Tito... kayo po p-pala." Hindi nagbigay ng kahit na anong reaksyon si Tito Rheden kung kaya't nanahimik nalang ako. Gusto kong magsorry sa inasta ngunit pinangunahan ako ng hiya. Lalo na't palagian ang pagsulyap niya sa'kin sa rare view mirror. "Akala ko nung umalis kayo sa CamSur, eh magkasundo na
Chapter 25Lovesick Everything was vague. Some questions are left unanswered. Nagising ako sa isang malamig na silid. Sa kanang kamay ko ay may nakakabit na dextrose. Ang unang tumambad sa akin ay ang mukha ni Raeden na punong-puno nang pag-aalala. Nang magsalubong ang tingin namin ay nag-iba iyon. His usual cold stare. Iniwas ko agad ang tingin sakanya. Sinuyod ko ng tingin ang buong kwarto. "Si Dustine?" "Aria..." "Si Dustine asan?" I became hysterical. Napaupo ako at ambang aalisin ang dextrose na nakakabit sa'kin nang ipirmi niya ako sa pwesto ko gamit ang mga kamay niyang nakawak sa magkabilang balikat ko. "Raeden, ano ba?! Asan ang kapatid ko? Is he okay?!" Hindi niya ako sinagot kaya nagpupumiglas ako. "Asan siya?! Pupuntahan ko siya! Dammit where the fuck is he?!" Pilit akong nagpupumiglas nang hindi niya parin ako sinagot. Binalot ako ng kaba at takot. Halos maiyak na ako dahil sa frustration at tanging ang yakap niya ang nagpatinag sa paghihisterya ko. "Asan siy