XXIII. Like

Chapter 23

Like

I am so mad. So, so mad that it did not leave my system. I was punching my pillow the whole night as if it was his effin face.

"Nakakainis ka! Paasa ka! Napakagago mo! Bagay kayo! Parehas kayong hampaslupa!!!"

I uttered repeatedly how angry I am to him. Hindi maalis-alis sa isip ko ang paraan ng paghawak niya kay Marinel kahit na ginagamot niya lang naman iyon.

Stupid! Even animals could cure themselves alone! Marinel could do it as well. Hindi naman lumpo 'yong tao para siya pa ang gumamot doon!

"Bakit ka nandyan?"

Tinignan niya ako mula sa rare view mirror. Tinaasan ko lang siya nang kilay. Nakasanayan ko nang umupo sa front seat. Ngayon ay sinadya kong umupo sa likod. I'm proving a point here. Gusto kong marealize niya ang agwat naming dalawa. I'm his boss. He is just a servant. That's how it goes.

Narinig ko ang malalim niyang paghinga. I pretended to be busy with my phone. May isang text message na nakakuha ng atensyon ko.

From: 0906*******

Hi. This is Heinnbert d