"Bitawan mo ako!" Nasasakal si Roxanne na pinipilit ng kanyang asawa na makipagtalik. Tinanggal ni Jameson ang tapis niyang tuwalya at nang makita ang kanyang mga dibdib ay pinaghihimas niya ito. Sumagi ulit sa isipan ni Roxanne ang eksena ng kanyang asawa na nakikipagtalik sa sekretarya. Naluluha siyang tinutulak ang asawa. "Jameson! Tumigil ka na!" Napasinghap naman siya ng hawakan nito ang kaniyang pang-ibaba ngunit wala siyang maramdamang sensasyon at ibang-iba ito sa ginawa ni Devon na marahan itong pinaglalaruan. "Jameson, tama na sabi!" Naiiyak niyang banggit sa pangalan ng asawa na ayaw tumigil. Gigil na gigil itong bumawi pero kahit anong gawin niya ay nandidiri si Roxanne dahil sa pagtikim nito sa ibang putahe. Nanigas si Roxanne na pinatungan ng desperadong asawa na sinusubukan ibalik ang init ng kanilang pagmamahalan. Ngunit sa mga oras na ito, nakita ni Jameson ang takot sa mga mata niya at alam niyang hindi siya nito madaling mapatawad. "Ano ba ang m
Matapos makapaghanda ni Roxanne ay bumaba na siya ng hagdan at nasa ibaba si Jameson na tinignan siya mula ulo hanggang paa. Simple lamang ang suot niyang pulang dress ngunit ang elegante ng kanyang hitsura. Inalalayan din siya ng asawa na binuksan ang pintuan sa front seat. "I'm very sorry, hindi ko gustong saktan kita pero ayaw kong mawala ka sa tabi ko." Sambit ni Jameson at kinuha ang palad niya para halikan. Nanahimik lang si Roxanne at nagtitiis muna dahil hindi pa siya makakatakas sa ngayon. Naghihintay din siya ng update kay Grace na tinutulungan siyang maghanap ng maari niyang pasukang trabaho sa Japan. Sa gitna ng pagmamaneho ni Jameson, napansin niyang nakatutok si Roxanne sa phone na parang may ibang kausap kaya bigla niya itong hinablot. "Ano ba!" Nagulat siya at sinubukan itong kunin. Nabasa ni Jameson ang mga text ni Roxanne sa kaibigan, "Balak mong mag-japan? Ano trabaho mo dun, magbenta ng katawan?" Pang-iinsulto niya pa. Napangisi si Roxanne sa kaniyang n
Hindi ugali ni Roxanne na magsinungaling sa mga tao kaya nag-isip siya ng magandang isasagot. "Naghahanap po muna ako ng trabaho ngayon kaya hindi pa ako ready na magbuntis." Paliwanag ni Roxanne at naramdaman niya ang pagbaon ng kuko ni Jameson sa kanyang balat ngunit hindi siya nagpahalatang nasasaktan. Kinakabahan din siya sa sasabihin ng mga nakakatanda pero nasanay na siya sa mga pagmamaliit nila sa katulad niyang laking probinsya. "At bakit mo pa kailangang magtrabaho? Isang CEO ang asawa mo at kaya kang buhayin pati pamilya mo sa bukid." Dikta ni Grandpa Gerald. Sinenyasan ni Jameson si Roxanne na manahimik ngunit hindi ito nakinig, "Pasensiya na po pero hindi ako laging umaasa sa tulong ng ibang tao. Kaya ko naman buhayin ang sarili ko kahit hindi ko napangasawa ang apo niyo." Giit ni Roxanne at pinagtawanan siya ng mga ito. "Excuse me? Sinasabi mo bang hindi mo kailangan ang asawa mo? Baka nakakalimutan mong si Jameson ang nagtakas sayo sa kahirapan. At siya rin
Nanigas si Jameson sa kanyang kinatatayuan nang makita si Devon. Binitiwan niya rin si Roxanne na inaayos ang nagusot niyang damit. "What are you doing here?" Tanong ni Jameson. "Napadaan lang ako and I notice you're harassing your wife." Sagot ni Devon at napatingin sa hitsura ni Roxanne na kanina niya pa napapansin na wala sa sarili. Naningkit ang mga mata ni Jameson na hindi nagustuhan ang narinig, "Ano bang pinagsasabi mo? I'm just having a good time with my wife. Right?" Nilingon niya si Roxanne na napipilitang tumango. "Really? It seems like she's not happy at all. She looks miserable." Pinagtaasan siya ni Devon ng kilay."Tsk. I already warned you, Devon. Huwag na huwag kang mangingialam sa buhay ko. Lalo na sa asawa ko." Paalala ni Jameson. Kinuha niya ang kamay ni Roxanne at akmang aalis pero hinarangan siya ng kapatid. "You're right. Wala akong karapatan na mangialam, but I won't tolerate you hurting a woman." Sambit nito at binigyan siya ng isang matalim na tingin.
Parang binuhusan si Jameson ng malamig na tubig nang makita ang mensahe. Hindi siya makapaniwala kung papaano niya nabuntis ang sekretarya dahil palagi siyang nagsusuot ng condom ngunit naisip niyang baka iniisahan siya ng sekretarya upang panagutan niya ito. Kaagad tinawagan ni Jameson si Savannah para kausapin, "Nasaan ka ngayon?" Bakas sa boses nito ang inis. "Buntis ako, bakit hindi ka masaya? Diba iyon ang gusto mo? Ang magka-anak?" Tugon ni Savannah. "Huwag mo akong pinagloloko, Savannah. Kilala kitang maraming lalaki kaya hindi mo ako mabibilog." Dikta niya. "Ano? Hindi 'yan totoo. Ikaw lang ang lalaki sa buhay ko." Depensa ni Savannah. "Hindi akin ang dinadala mo." Nanlumo ang babae nang marinig ito.Walang balak si Jameson na magkaroon ng anak sa ibang babae dahil magiging kahihiyan siya sa buong pamilya kapag nagkaroon siya ng isang bastardo. Kay Roxanne niya lang nais na magka anak ngunit alam niyang malabo na ito ngayon na mangyari. Hindi niya rin maisip na pakasalan
Napahagulhol si Savannah at nagmamakaawa kay Jameson na paniwalaan siya na ang kanyang dinadalang tao ay pag-aari niya. "Please, maniwala ka. Anak mo ito." Nadismaya si Jameson dahil nakikita niya sa mukha ng babae na pera lang ang habol nito sa kanya. May kinuha siyang isang credit card sa bulsa at itinapon sa mesa, "Limang milyon ang loob n'yan at gusto kong kunin mo ang pera at pumunta sa hospital para i-abort ang bata."Nagdalawang-isip si Savannah at hinawakan ang credit card, "Sige, gagawin ko ang gusto mo." Napatayo ang babae sa kanyang upuan at hindi na lumingon pa. Habang sinenyasan ni Jameson ang kanyang mga bodyguard na sundan ito para masiguro na sinunod nito ang kanyang utos. Nakita niya naman ang litrato ng asawa sa kanyang phone screen at naisipan niya itong tawagan pero hindi siya nito kaagad sinagot. Tumawag siya ulit at sinagot na siya ni Roxanne, "Ano?" "Papauwi ka na ba? Baka gusto mong sunduin kita." "Huwag na. May sasakyan naman ako." Nanatiling nakaupo
Naglaho ang mga ngiti sa labi ni Jameson nang balewalain ni Roxanne ang kanyang supresa. "Hindi mo ba nagustuhan?" Nalulungkot niyang tanong. Iniharap niya rin ang asawa na umiwas ng tingin."Tigilan mo ako sa mga pakulo mo, Jameson." Kagad itong naglakad papalabas ng kwarto. Nakasunod na naman si Jameson na parang buntot ng aso. "Ma'am, Sir, handa na po ang inyong hapunan." Narinig nilang sabi ni Nanay Hilda, ang kanilang mayordoma sa mansyon. "Sige po, Nay Hilda." Nginitian siya ni Roxanne na bumaba na para kumain ng hapunan. Napapansin ni Nanay Hilda na parang hindi magkasundo ang dalawa. Tahimik lamang sila sa mesa na animo'y hindi nila nakikita ang isa't-isa. "Ma'am, gusto niyo po bang iligpit ko ang mga bulaklak sa inyong kama sa vase?" Tanong ni Nanay Hilda."Pakitapon nalang po." Sagot ni Roxanne. Napatingin ang matanda kay Jameson na walang reaksyon, "Sundin mo nalang ang gusto niya." Naguguluhan si Nanay Hilda at hindi sanay na makita silang nagkakalabuan. Sinunod ni
Nagulat si Grace sa malakas na paghila ni Jameson sa kanyang braso. "Ano bang problema mo?!""Alam kong alam mo kung nasaan si Roxanne." Pinandilatan siya nito ng mata. "Wala akong alam kung nasaang planeta 'yun pumunta kaya huwag mo akong guguluhin dito sa trabaho ko." Naiinis nitong sabi tsaka bumalik sa counter. "Sasabihin mo o ipapasarado ko ang illegal mong negosyo." Pananakot ni Jameson. Nanlaki ang mata ni Grace pero hindi niya magagawang traydurin ang kaibigan kahit na mapahamak siya, "Kahit idamay mo negosyo ko, hindi ko alam kung nasaan si Roxanne." "Siguraduhin mo lang na wala kang kinalaman dito dahil hindi mo magugustuhan kung ilalabas ko ang baho mo." Banta ni Jameson tsaka umalis. Bumalik siya sa kanyang sasakyan at patuloy na hinanap si Roxanne kasama ang kanyang bodyguards. Sinubukan niya rin itong tawagan ngunit hindi ito maabot kaya pinaghahampas ni Jameson ang manobela.Nang biglang mag-ring ang kanyang phone at nakita ang isang unknown number. Nagliwanag nama