Share
Chapter Seven
Kaugnay na kabanata
MAKE YOU MINE Chapter Eight
Parang nahiya ako. "Swerte din naman ako sa kanya," sagot ko, halos pabulong na lang ang boses ko. Parang gusto kong maglaho sa lupa. “Mabuti pa siya, malaya niyang nasasabi ang nararamdaman niya sa babaeng gusto niya.." He sighed, his gaze drifting away from me. Nakita ko ang lungkot sa kanyang mga mata. “Bakit, hindi mo ba masabi sa gusto mo na gusto mo siya?” I asked, a smile tugging at my lips. Parang gusto kong malaman ang kwento niya. He smiled back, his eyes meeting mine for a brief moment. “Sa ngayon, hindi pa pwede eh. Hindi ko pa pwedeng sabihin ang nararamdaman ko para sa kanya,” he said. Parang may mabigat siyang pinagdadaanan. “Kung sa bagay, importante ang timing. Kasi kahit pareho kayo ng nararamdaman pero mali yung timing, wala rin, masisira yung plano mo,” I said, with a touch of sadness in my voice. He looked up at the sky and spoke. “Serenity, sigurado ka na ba kay Kaiser?” he asked, a hint of concern in his voice. “Oo, sigurado na ako sa kanya. Noong sinagot
MAKE YOU MINE Chapter Nine
Unti-unting lumapit ang kamay niya sa akin, at sa isang iglap, dinampi ang kanyang hinlalaki sa aking labi. Napaawang ang bibig ko sa gulat. Ang kanyang kamay ay mainit at malambot. Napako ako sa aking kinatatayuan, hindi makagalaw. Ang puso ko ay parang tumigil sa pagtibok.Pero bigla siyang ngumiti at parang nahiya. "Ang kalat mo kumain ng ice cream. Sabi ko sa’yo, bata ka pa eh kaya dapat hindi ka pa nagboboyfriend,” sabi niya sabay tawa marahil dahil sa kakatuwa kong reaksyon.Napatulala ako. Hindi ko maintindihan kung bakit niya sinabi iyon. Pero nang tumingin ako sa kanyang kamay, nakita kong nilalapat niya sa kanyang bibig ang kanyang hinlalaki. Ang hinlalaki niyang ginamit niya para punasan ang labi ko. At saka siya ngumiti.Pakiramdam ko ay tumigil ang mundo. Parang may kuryente na dumaan sa aking katawan. Hindi ko alam kung ano ang iisipin. Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko. Pero sa sobrang gulat, hindi ako nakapagsalita.Hindi ko namalayan na na
MAKE YOU MINE Chapter Ten
Mag-isa akong naglalakad pauwi, pinipisil ang sintido ko. Masakit ang ulo ko mula pa kanina sa klase, siguro dahil napuyat na naman ako. Bago ako matulog, ang dami kong tanong sa isip ko. Hindi ko maintindihan kung bakit tuwing magkakatitigan kami ni Kuya Miguel o mapapalapit ako sa kanya, parang sasabog na ang puso ko sa dibdib. "Ano ba ang nangyayari sa akin?" bulong ko sa sarili. Parang may sariling buhay ang puso ko, hindi ko mapigilan ang pagwawala nito. Hindi kaya dahil dati ko siyang crush, kaya naaapektuhan pa rin ako pag malapit siya sa akin? Napailing ako. “Hindi, imposible,” bulong ko. Pero bakit ganito ang nararamdaman ko? Hindi ko namalayan na nasa tapat na pala ako ng gate, kaya binuksan ko ito at pumasok na sa loob. “Nandito na ako,” sabi ko, tinanggal ang sapatos ko pagkauwi mula sa paaralan. “Kumusta, anak? Ginabi ka na, maghugas ka na ng kamay at sumabay ka ng kumain,” sabi ni Mommy. Nakita ko si Kuya Miguel na tumutulong sa pag-aayos ng mesa para sa hapunan.
MAKE YOU MINE Chapter One
“Ugh, bakit ba ang hirap mag-focus?” I muttered to myself, trying to finish my art project. It was supposed to be a simple portrait of a sunflower, pero parang ang hirap-hirap kong gawin. Parang gusto kong ihagis ang lapis ko sa inis! Bigla akong nagulat nang tumunog ang doorbell. Si Tito Azriel lang siguro ‘yon. Dali-dali akong tumayo at binuksan ang pinto. Sunlight streamed through the window, making the dust particles dance in the air. Parang eksena sa pelikula, I actually imagined a spotlight shining down on me as I opened the door. “Nandito na kami, Serenity! Nandiyan na ba si Ate Mildred?” Ang malakas na boses ni Tito Azriel ang bumalot sa pasilyo. Malapad ang ngiti niya, kumikinang ang mga mata niya. Pero hindi ako nakatingin sa kanya. Ang atensyon ko ay nasa lalaking nakatayo sa likuran niya. Si Kuya Miguel. Ang titig niya, parang tumatagos sa buto. Parang may alam siya na hindi ko alam. "Baka mamaya pa 'yon, Uncle," sagot ko, feeling a little flustered. Hindi ko maintindi
MAKE YOU MINE Chapter Two
Ilang sandali kaming natahimik nang biglang humagalpak sa tawa si Tito Azriel.“HAHAHAHA! Nakakatawa talaga ang pamangkin kong si Serenity, para ka dyanh nanigas ah, wag kang mag alala pamangkin hindi magkakagusto sa’yo si Miguel you are out of his league. Ang mga gusto nito ay mga kaedaran n’ya at hindi siya pumapatol sa mga mas bata at lalo na sa 16 years old na tulad mo.” Sabi niya ng may pang-aasar. Tinignan ko ang mukha ni Kuya Miguel at wala itong anumang reaksyon, hinahayaan n’ya lang ang kalokohan ng kaibigan n’ya.Nakaramdam ako ng pagkainis at pagkadismaya. Wala ka talagang aasahan kay Tito puro kalokohan ang alam pero mukhang sanay na sanay na talaga si Kuya Miguel sa kanya kasi alam niyang nagbibiro lang si Tito kaya siguro hindi siya nag rereact kanina sa mga sinasabi niya.“Tito,” sinubukan kong panatilihing pantay ang boses ko, “ Bakit ka ba ganyan, lakas ng trip mo?”" Eto naman nagbibiro lang ako, masyado ka namang pikon, pamangkin ko," sa inis ko ay inirapan ko nal
MAKE YOU MINE Chapter Three
Gutom na gutom na ako. Alas-dos na ng madaling araw, pero ang tiyan ko ay parang kumakalam na leon. Hindi ko na kaya pang pigilan, kaya dahan-dahan akong lumabas ng kwarto ko. Pero habang naglalakad ako pababa ng hagdan, parang may kakaibang kaba ang bumabalot sa akin. Mas mabilis ang tibok ng puso ko kaysa sa normal.Nang marinig ko ang kakaibang ingay mula sa sala, parang tumigil ang mundo ko. Biglang nanikip ang dibdib ko. May tao ba sa bahay? Agad kong naramdaman ang takot na kumakalat sa katawan ko. Parang nanigas ako sa kinatatayuan ko, at dali-dali akong umakyat pabalik sa kwarto ko.Sumilip ako mula sa hagdanan, sinusubukang makita ang mga anino sa sala. Kahit madilim, nakikita ko ang mga anino ng mga tao. Parang may alon ng kaba ang dumaan sa akin. Baka magnanakaw? O baka magnanaka?Mabilis na tumingin ako sa hagdan. May nakita akong umaakyat, tahimik at mabilis ang galaw. Parang gusto kong sumigaw.Pero nang sisigaw na ako, may kamay na pumigil sa bibig ko. Nararamda
MAKE YOU MINE Chapter Four
“Mabuti na lang at hindi ka pa nakakauwi,” bulong ko, para ma-distract ang sarili ko. Kailangan kong pakalmahin ang sarili ko. Napapikit ako ng mariin, parang sinusubukan kong pigilin ang mga damdaming nagwawala sa loob ko.Pero lumapit siya, malapit na ang labi niya sa tenga ko. Nakiliti ako, at tumayo ang balahibo ko nang bumulong siya:“Madaling araw na rin kasi kami natapos ng uncle mo sa research namin, kaya rito na niya ako pinatulog sa guest room ninyo,” paliwanag niya.Malambing at mababa ang boses niya, at nakaramdam ako ng kilig na naglakbay sa aking mga ugat. Parang may kakaibang init na kumalat sa aking katawan, at hindi ko alam kung saan ito nanggagaling.“K-kaya pala,” nauutal kong sabi, at ngumiti siya. Ang ngiti niya, parang sikat ng araw na sumisilip sa ulap, nagbibigay ng init at pag-asa sa aking puso.Narinig namin ang sirena ng mga pulis, at nakahinga ako ng maluwag. Naririnig namin ang mga pulis na nag-uusap sa labas, parang nahuli na nila ang mga magnanak
MAKE YOU MINE Chapter Five
Buong magdamag akong hindi makatulog, paulit-ulit na nagtalikod at nagpagulong-gulong sa kama. Tuwing naaalala ko 'yung nangyari, parang hindi ko mapigilang hawakan ang labi ko. Hindi ako makapaniwala na si Kuya Miguel ang nakakuha ng unang halik ko, lalo na't may boyfriend na ako, at alam kong hindi niya ako magugustuhan ng ganoon.Bumalik ang atensyon ko sa teacher namin na nagsasalita sa harap. Sobrang naboboring na ako. Hindi ko na mahintay na matapos ang klase. Sobrang excited na akong makita si Kaiser. "Class dismissed," anunsyo ng teacher namin. Naghiyawan ang buong klase.Parang tumalon ako mula sa upuan ko, parang tumigil ang tibok ng puso ko sandali. Nakita ko si Kaiser na nakasandal sa pader, nakasukbit ang mga kamay niya sa bulsa niya, at agad na nag-ipon ang ngiti ko. Ang gwapo niya talaga.Ang tangkad at ang balingkinitang katawan, ang malapad n'yang balikat, perpektong pang-high school student. I could smell his cologne, a mix of fresh laundry and wood, as
Pinakabagong kabanata
