Chapter Eight

Parang nahiya ako. "Swerte din naman ako sa kanya," sagot ko, halos pabulong na lang ang boses ko. Parang gusto kong maglaho sa lupa.

“Mabuti pa siya, malaya niyang nasasabi ang nararamdaman niya sa babaeng gusto niya.." He sighed, his gaze drifting away from me. Nakita ko ang lungkot sa kanyang mga mata.

“Bakit, hindi mo ba masabi sa gusto mo na gusto mo siya?” I asked, a smile tugging at my lips. Parang gusto kong malaman ang kwento niya.

He smiled back, his eyes meeting mine for a brief moment. “Sa ngayon, hindi pa pwede eh. Hindi ko pa pwedeng sabihin ang nararamdaman ko para sa kanya,” he said. Parang may mabigat siyang pinagdadaanan.

“Kung sa bagay, importante ang timing. Kasi kahit pareho kayo ng nararamdaman pero mali yung timing, wala rin, masisira yung plano mo,” I said, with a touch of sadness in my voice.

He looked up at the sky and spoke. “Serenity, sigurado ka na ba kay Kaiser?” he asked, a hint of concern in his voice.

“Oo, sigurado na ako sa kanya. Noong sinagot