3.

“Mariz, please isama mo naman ako. Pangako hindi ko ipapakita ang mukha ko.” Pamimilit ko sa kaibigan ko. Isang cleaner si Mariz sa isang Cleaning Service Company. Sa biyernes kasi ay kasama ito sa mga cleaners na maglilinis ng buong bahay ni mayor para sa gaganapin na banquet sa Villa nito. Magkakaroon daw kasi ng malaking announcement si mayor.

Gusto kong sumama para masilayan ang mukha ni mayor. Baka kasi abutin na naman ng ilang buwan bago ko ito makita. “Gusto kitang isama, Kiray. Pero hindi pwede. Alam mo naman na masungit ang amo ko at mahigpit pagdating sa trabaho. Baka matanggal ako sa trabaho kapag nalaman niya na nagsama ako ng iba. Mabuti na yung nag-iingat tayo. Saka makikita mo naman si mayor sa plaza sa pasko. Tiyak na magbibigay na naman siya ng pamasko sa lahat…”

Nanghinayang ako. Akala ko ay makikita ko na ulit si mayor. Ayoko naman na matanggal si Mariz sa trabaho kaya hindi na ako nagpumilit pa.

Pagdating sa palengke ay naroon na ang mga banyera ng isda na ititinda ko. Ang pagtitinda sa palengke ang ikinabubuhay namin ng lola ko. Malaki sana ang kita namin dito pero dahil sa utang na iniwan ng magulang ko ay hindi kami umaasenso.

“Nasaan na ang hulog mo?” Tanong ni Brando, ang naniningil sa amin ni lola araw-araw noong nabubuhay pa ito. Ang sabi nila kapag patay na daw ang tao ay kasamang namamatay niyon ang mga utang nito. Pero hindi namin magawa na hindi sila bayaran dahil binabantaan nila ang buhay namin ni lola. Kaya wala kaming magawa kundi ang bayaran sila. Malaki daw ang utang ni tatay. At lahat ng iyon ay pinatalo lang nito sa sugal, at ganun din ang nanay ko. Kaya nga namatay nalang ang lola ko na may sama ng loob sa kanila. Masama din ang loob ko sa kanila… pero wala na akong magagawa kundi saluhin ang iniwan nila.

Inabutan ko ito ng limang libo, pagkatapos nito matanggap ang pera ay mayabang itong nagsalita. “Mas madali kang kausap kaysa sa lola mo. Magpasalamat kang panget ka at mabait ang boss ko, kung hindi ay baka sumunod ka na sa lola mo sa liit ng binabayad mo sa amin!”

Sumisipol pa na umalis si Brando… lumapit si Mariz sa akin at inis na bumulong. “Ang yabang talaga ng lalaking iyon… kung maka-panget siya sa’yo ay wagas… eh panget din naman siya.”

“Hayaan mo na… ang mahalaga ay ligtas ako mula sa kanila.” Sagot ko rito.

“Iyon na nga… ligtas ka nga pero magbabayad ka naman sa kanila hanggang sa pagtanda. Ang iresponsable naman kasi ng magulang mo. Pagkatapos ng ginawa sayo ay nag-iwan pa ng mga utang!” Nang makita niya ang paglungkot ang aking mukha ay humingi ito ng pasensya. “Naku, pasensya ka na, Kiray… nadala lang ako ng inis ko.” Sabi nito.

“Wala iyon. Sanay na ako…” ani ko sabay talikod sa kanya. Ayaw ko kasi na pag-usapan ang mga magulang ko.

Gabi na, habang nagliligpit ako at naghahandang umuwi ay narinig ko ang boses ni Rayana. “Kiray!“ Tawag nito sa akin. Pinunas ko ang kamay ko sa apron na suot ko. “May nakita akong bagong bukas na restaurant di’yan sa bayan. Tara, kain tayo.” Yaya nito sa akin. Isang buwan na kaming magkaibigan ni Rayana. Mabuti ito sa akin katulad ni Mariz kaya nagkasundo kaming dalawa.

“Nakakahiya naman sayo, Rayana… palagi mo nalang kami nililibre. Hayaan mo kapag nakaluwag-luwag ay ako naman ang manlilibre sa inyo.” Inuuna ko ang magtabi ng pambayad sa aming utang kaya hindi ko sila malibre ni Mariz. Kapag naluwag-luwag ako ay nangangako namam ako na babawi.

Pagdating namin sa restaurant ay namangha kami ni Mariz. Halatang mamahalin ang restaurant na pinagdalhan sa amin ni Rayana. Mabuti nalang at may baon akong scarf para itago ang aking mukha, baka kasi mawalan ng gana ang mga kumakain dito kapag nakita ang aking mukha.

Habang hinihintay ang order namin, napansin namin na may suot si Rayana na magandang singsing. Nang makita nito na nakatingin kami ay kinikilig na tinaas nito ang kamay upang ipakita sa amin ang kanyang singsing.

Engagement ring pala ito ni Rayana at ng fiancee niya. Plano na daw nito magpakasal at invited daw kaming dalawa ni Mariz.

Habang nagkukwento si Rayana ay halatang napakasaya niya, kitang-kita namin iyon sa kislap ng mata. Bigla tuloy ako nakaramdam ng inggit. Sana maranasan ko dib na magmahal at mahalin. May lalaki kaya na nakatadhana sa akin katulad ng sinabi ni lola?

Naku mukhang malabo. Sa panget kong ito ay hindi na dapat ako umasa. Malungkot na putol ko sa isip ko.

“A-ano ang ginagawa niya dito…” gulat at takot na bulalas ni Rayana ng makita ang ilang kalalakihan na papasok palang sa entrance ng restaurant. Biglang tumayo si Rayana at nagmamadaling tumakbo at iniwan kami. Nagkatinginan kami ni Mariz, nagkahinala kami na hinahanap ng mga ito si Rayana kaya ito umalis. Mukhang desidido ang mga lalaki na mahanap si Rayana kasi kahit ilalim ng mesa ay sinisilip nila.

Tinanggal ko ang scarf ko para ma-distract ko sila at hindi nila mapansin si Rayana na tumatakbo papunta sa kabilang exit ng resto. Pero imbes na sila ang ma-distract, ako itong napatulala ng humarap sa akin ang isang matangkad na lalaki.

Makapagil-hininga ang kakisigan nito. Mas matangkad pa ito kay mayor na nasa 5’9 lang, ito ay nasa 6’2 ang taas.

Pumasada ang aking mata sa kabuohan ng gwapo nitong mukha. Bagay na bagay rito ang prominante nitong panga, makapal na kilay, matangos na ilong at katamtaman na nipis na labi.

Para itong mga Mexican actor na napapanood ko sa telebisyon no’ng bata pa ako. Matapang ang features ng mukha nito. Semi-kalbo ang gupit at may guhit pa sa kilay na halatang pinasadya. Napa-astig ng dating ng lalaki… makalaglag panga ang kagwapuhan nito.

Bumaba ang aking mata sa kanyang katawan. Napalunok ako ng laway… mas gwapo at mas maganda ang katawan nito sa mga lalaki na nakikita ko sa mga mens magazine na collection ko. Maskulado at halos pumutok ang muscles nito na tila gustong kumawala sa fitted v-neck nitong suot. Nang bumaba ang mata ko sa pagitan ng hita nito ay muli akong napalunok. Kung hindi pa ako malakas na sinipa ni Mariz ay hindi ako matatauhan at mananatiling nakatingin sa malaking umbok sa pagitan ng hita nito.

Binantaan ako ni Mariz sa pamamagitan ng tingin. Kaya umayos ako ng upo at tumingala sa lalaki. Nang magtama ang aming mata ay natulala na naman ako… para akong hinipnotismo at tanging kami lang dalawa ang tao sa mundo… ngayon lang kasi ako nakakita ng ganito kakisig na lalaki na mayrong asul na kulay ng mata. Sigurado ako na hindi ito purong dugong pinoy.

Napalunok ako ng laway ng makita kung gaano kalamig ang tingin nito. Makapanindig balahibo ang dulot ng tingin nito. Misteryoso at mukhang delikado.

Malayong-malayo ang awra nito kay mayor na mukhang mabait at palakaibigan.

Tumayo ako at ngumiti ng matamis rito. Gusto ko sanang kausapin ito pero hindi niya ako pinansin. Nilagpasan lang ako nito na parang hangin.

Hmp… tama nga ang hula ko, mukhang masama ang ugali nito. Sayang… ang gwapo pa naman sana nito. Isip-isip ko habang nakasunod ang aking tingin dito.

Pagkaalis ng lalaki at ng mga kasama nito, mayamaya ay bumalik si Rayana. Halatang kabado pa rin ito“Sino sila?” Usisa ko agad rito ng makabalik ito.

“Tauhan sila ng fiancee ko.“ sagot nito.

Kung tauhan ito nang fiancee ni Rayana, bakit mukhang tinatakasan nito ang mga lalaking iyon… Nagtaka ako sa sagot niya sa akin pero hindi na ako nag-usisa pa, halata kasi na ayaw niyang pag-usapan namin ang tungkol rito. Pagkatapos namin kumain ay umuwi agad kami…

******

(Kiray pov) Biyernes na. Alas sais palang ng umaga ng biglang may kumatok. Mamaya pa ako magtitinda ng alas 10 ng umaga kaya imposible naman si Mariz ito. Saka may pasok ito ngayon.

Kumunot ang noo ko ng mapagbuksan ko si Aling Marites, ang nanay ni Mariz. “Aling Marites, bakit ho?” Tanong ko rito. Noon pa man ay hindi ako nito gusto, kaya nakapagtataka na kumatok ito ng ganito kaaga ngayon.

“Mataas ang lagnat ni Mariz ngayon, ang sabi niya ay sunduin kita dahil kailangan niya ng kapalit sa trabaho. Kung may iba lang akong mapipili ay hindi ikaw ang ipapalit ko sa kanya hmp!” Umismid pa na sabi nito. “Dapat ay nasa kanto ka ng mga alas 7 kaya gumayak ka na. Ayusin mo ang trabaho mo at wag mong ipapahiya ang anak ko!”

Hindi daw makakapasok si Mariz kaya ako muna ang papalit dito. Natuwa ako dahil ibig sabihin ay makikita ko si mayor. “Wag kang mag-alala, aling Marites, pangako gagalingan ko sa trabaho!“

Nagsuot ako ng bonnet at binalot ang mukha ko ng scar para hindi makita ang mukha ko… habang naghihintay sa kanto ay hindi mabura ang ngiti sa labi ko.