Thank you po sa GEMS 💎 at RATE🫶
Katatapos lamang ni Johnson sa meeting. Hindi lamang ang gulong ginawa nina Claudine ang inayos ng binata. He also explained everything on the board members about the shares he fakely sell on Mr. Capil. Naunawaan naman agad iyon ng mga ito. Sumandal siya sa kanyang swivel chair at marahas na bumuga ng hangin. He is tired. If only Charlotte is here, he can rest by the sight of her. “Hernan, cancel all my appointments tomorrow.” “Yes, Mr. Darmilton,” tugon agad ni Hernan. “Siya nga pala, Mr. Darmilton, nakapagpareserve na ako ng restaurant sa sinabi mong lugar, bukas ay naro’n na rin ang mga musicians na tutugtog para sa date ninyo ni Miss Charlotte,” masayang balita pa nito. Naalala ni Hernan ang nangyari nang araw na inakala ng lalaki na maipakukulong siya, pero mali ang akala niya. Tunay nga na hindi maiisahan ang kanyang boss dahil may alam ito. Sa ngayon ay nasa kulungan na ang kampo nila Claudine at nagbabayad ng kasalanan. “That’s good, Hernan,” tinapik ni Johnson ang
Gano’n na lamang ang taranta ng ina ni Charlotte ng makita si Johnson, kanya itong nilapitan bago pa makita ito ng kanyang asawa. Baka lalo lamang lumala ang lagay nito. “Iho, ano ang ginagawa mo rito? Kung si Charlotte ang pakay mo ay wala siya rito. Magkasama sila ni Sonnie ngayon at pinagpa-planuhan ang kanilang kasal.” Hindi naniniwala si Johnson sa narinig. “Hindi ba nabanggit sayo ng aking anak na ikakasal na siya sa susunod na linggo? Nagpasya si Charlotte na sundin ang gusto ng kanyang ama para hindi lumagay ang lagay nito. Johnson, kung anuman ang mayro’n kayo ng anak ko ay itigil niyo na,” Tumigas ang ekspresyon ni Johnson sa narinig. Masakit para sa kanya na marinig iyon sa sariling ina ng babaeng mahal, pero hindi ito sapat para bitiwan niya ang dalaga. “Binigyan namin si Charlotte ng limang buwan para iharap sa amin ang nobyo niya, o lalaking mahal niya. Pero tatlong buwan pa lamang ay bumitaw na siya at sinabi sa aking asawa na magpapakasal na siya sa iba… bakit,
“Ano ba, bitiwan niyo ng ako! Ernesto, ano ‘to?” “Pasensya ka na, Ma’am Cherry, napag utusan lang kami. Alam namin ang plano mo mamaya… gusto kang makausap ni boss!” “N-Ni daddy? S-sandali nga lang, wala naman kayong ebidensya ah!” hirit ng dalaga. “Basta sumunod ka nalang, ma’am… hindi ka na sana nangialam pa, hindi ka sana mapaparusahan ng iyong ama!” Pinagpapawisan si Charlotte habang naririnig ang boses ng kapatid niya at ni Ernesto. Kung gano’n ay hindi na siya matutulungan ng ate niya na tumakas mamaya… pero paano nalaman nito ang plano nila? Napalayo ang dalaga sa pinto ng bumukas ito. Pumasok si Sonnie at nakangiting tumingin sa dalaga. “Sonnie, gabi na, bakit napadalaw ka?” “Actually, hindi ako napadalaw lang, Charlotte. Narito ako dahil dito ako matutulog ngayong gabi. Binigyan na ako ng permiso ng daddy mo kaya hindi mo ako kailangan tingnan ng masama.” Kumuyom ang kamao ng dalaga. Nagsisimula na siyang makadala ng inis sa binata. “Hindi dapat permiso ni d
Natigil sa pag uusap ang dalawang lalaki nang bigla na lamang matumba ang isa nilang kasamahan. “Nari’yan na siya— ahhh!” Maging ang dalawa ay agad na natumba sa isang suntok lamang. Hindi na nagkaro’n ng pagkakataoan ang mga ito na makapagbigay ng babala sa grupo nila Ernesto. “Tsk. Easy as pie.” Tumingala si Johnson sa bintana ng kwarto kung saan hinihinala ng binata na naro’n si Charlotte. “Wait for me, baby… I’m coming.” Walang makakapigil sa binata na kunin si Charlotte, maski ang sariling magulang pa nito. Ilalaban niya ang dalaga maski maging kalaban pa ang pamilya nito. Natigilan naman si Ernesto ng walang sumagot sa kanyang tawag. Imbis mabahala ang lalaki ay nagkibitbalikat lamang ito. Na-busy marahil ang mga kasama sa pagbabantay. Nasa trenta mahigit katao ang bantay na nasa labas. Kaya imposible na gano’n kadali na mapatumba ang mga ito nang hindi sila naalarma. Nang pumasok si Sonnie ay tumayo si Ernesto at nagpaalam sa binata. “Sasaglit lang ako sa ibaba para sigu
Natigalgal naman ang magulang ni Charlotte ng makita sina Ernesto at Sonnie sa sahig. Ang ama ni Charlotte ay hindi makaniwala sa sinapit ng kanyang tapat na tauhan. Tama si Sonnie, tunay nang malakas ang lalaking ito, kita iyon sa malaki nitong pangangatawan. “Sumunod kayo sa akin!” Umiling si Charlotte. “N-No, dad. Kung binabalak mong paghiwalayin kami ni Johnson ay hindi ako papayag, hindi ako magpapakasal kay Sonnie, dad!” nagsimulang bumalong ang luha ng dalaga. “M-Mahal na mahal ko si Johnson, dad… h-hindi ko magagawang sumaya kung hindi siya ang makakasama ko… n-nakikiusap ako sayo, hayaan mo na kaming dalawa.” Hindi binigyan ng pansin ng matanda ang anak, ang mabagsik na tingin nito ay lumipat sa binata. “Gusto ko kayong makausap kaya sumunod kayo,” at nauna nang lumakad ito kasunod ang asawa. Pinigilan ni Charlotte sa braso si Johnson, takot sa maaring gawin ng kanyang ama sa binata. Hinawakan ni Johnson ang nanginginig na kamay ng nobya para ito at pakalmahin. “Hin
Hindi masukat ang ngiti ni Charlotte habang nakatingin sa daliri. Narito, nakasuot ang singsing na binigay ng kasintahan na si Johnson. Napangiti si Cherry habang napapailing na nakatingin sa kapatid. “Tama na ang katitingin sa singsing, baka malusaw ‘yan kakatitig mo ri’yan,” may panunudyo sa tono nito. Pagkaraa’y umiling ito. “Hindi ako makapaniwala sa bilis ng pangyayari. Sinong mag aakala na si Sonnie ay pipiliin na palayain ka sa engagement ninyong dalawa? I admire him for what he has done. On the other hand, I felt bad for him. Hindi madali ang magparaya. Sigurado ako na sobrang sakit nito para sa kanya.” Bumuntong hininga si Charlotte. Tama ang kanyang kapatid, hindi ito madali sa binata. Those difficult desicions needs a lot of courage, dahil hindi madal ang magpalaya ng taong mahal mo. ipagdarasal na lamang ng dalaga na balang araw ay makatagpo ng tunay na magmamahal ang binata. Aalis na sana si Cherry, subalit napahinto ng may maalala. “Sandali, hindi mo ba pupuntahan a
Pinagpawisan ang tatlong lalaki. Ang tatlong babaeng nasa kanilang harapan ay mukhang handang sumabak sa giyera. “I’m going to kill you after this, Johnson,” bulong ni Xerxes sa binata. Namewang si Apol, nakatingin ng masama kay Xerxes. “Mukhang nagkakasiyahan kayo rito ngayon.” Nanatiling kalmado ang tingin ni Alena kay Kairo, subalit alam ng lalaki, nag iisip na ang asawa ng pwedeng iparusa sa kanyang pag uwi. “Yeah, we are going to kill you, Johnson.” banta rin nito sa binata. Hindi pinansin ni Johnson ang dalawang bayaw, nakatutok lamang ang tingin niya kay Charlotte na hindi maipinta ang mukha, namumula ang pisngi, tanda na ito ay nagpipigil ng galit. ‘Damn you, Hernan! Bago ako mapatay nila Xerxes at Kairo ay uunahin kita, I swear!’ asik ng utak ng binata. “Baby, let me explain—” “No need.” putol ni Apol kay Johnson ng binalak niyo magpaliwanag kay Charlotte. “Hindi kami nagpunta rito para pigilin kayo. Go on, enjoy the night. Mga lalaki kayo, may karapatan din nama
Hindi maalis ang ngiti sa labi dulot ng labis na tuwa, ang kaligayan sa dibdib ni Charlotte ay walang pagsidlan, umaapaw sa ligaya ang kanyang puso. Ngayong araw ay kasal nila ni Johnson. Pinahid niya ang luha ng kusa itong tumulo. Hindi niya mapigil, gustong kumawala ng mga ito sa pisngi ni Charlotte dahil sa umaapaw na emosyon. ‘Charlotte, I love you!’ Mahinang natawa ang dalaga ng maalala ang malakas na sigaw ni Johnson para sa kanya sampong taon na ang nakakaraan. Sa isip niya noon ay hinding-hindi niya ito magugustuhan. Para sa kanya, mayabang, hambog, at makapal ang mukha ng binata. Walang pakundangan kung magsalita, hindi marunong mahiya at makapal ang mukha, iyon ang kanyang tingin sa binata. Kaya sa tuwing dumidikit ito ay agad siyang lumalayo, naiinis sa kadaldalan nito. Nang huminto ang bridal car sa labas ng simbahan ay parang batang umiiyak siya. Sa wakas, ang pagmamahal nila sa isa’t isa na tumagal ng taon ay mauuwi lahat sa masayang pagtatapos. “Charlotte
Kanina pa nila pinapatahan si Queenie. Ibang klase pala umiyak ang batang yon, hindi tumitigil. Nagsalit-salitan pa sila ni Aimee para patahanin ito. Tumayo siya at sinalubong si Adius ng dumating ito. Yumakap ito sa bewang niya at humalik sa kanya ng makalapit siya. “Where’s Queenie?” Kunot-noo na tanong nito. Nakanguso na tinuro niya ang second floor. Hindi pa kasi umuuwi sila Aimee. Ayaw pa ni Queenie, gusto daw nito hintayin ang tito Adius nito. “Nasa taas siya, hinihintay ka.” Mukhang gusto nito makasiguro na tutupad siya sa sinabi kanina. “Ibang klase pala umiyak ang batang ‘yon, hindi na tumitigil.” Kumunot ang noo ni Adius sa sinabi niya. “Really?” Parang hindi ito naniwala sa sinabi niya. “Oo nga, babe. Hinahanapan niya ako ng pinsan. Loko kasi si Xian eh, kung ano-ano ang sinasabi sa bata.” Sa lahat talaga ng pinsan ni Adius ito ang pilyo. Mabuti nalang at napatahan nila ni Aimee si Queeni. Kawawa naman kasi, paos na dahil sa kakaiyak. Pagdating nila sa second floor,
Kinabukasan ay umalis din sila ni Adius. Kailangan na nilang bumalik dahil maraming trabaho na naiwan ang binata. Gusto pa sana niyang makabonding si Serena ng medyo matagal pa pero si Adius masyadong nagmamadali. Akala nga niya ay marami talagang gagawin pero gusto lang pala siyang masolo ng loko. Imbes kasi na bumalik ay nasa yate lang sila. Dalawang araw na rin sila dito. Pero ayos lang din naman sa kanya. Kahit saan basta kasama niya si Adius ay ayos lang. “Babe! Dalian mo! May nahuli akong isda!” Tuwang-tuwa na sabi niya kay Adius ng makahuli siya ng isda. Napasimangot siya ng makita kung paano siya nito tawanan ng makita ang huli niya. “Isda pa rin naman ‘to ah. Anong nakakatawa.” Mahinang bulong niya. “Throw it back into the sea, babe,” anito na nakatawa pa. “Ayoko nga.” Kahit kasing liit ito ng dilis ay isda pa rin ito. “Hmp. Mayabang ka lang kasi malaki ang nahuhuli mo. Hintayin mo lang na makahuli ako ng malaki,” parang batang bulong niya habang nakanguso. Sinunod nam
Hindi maalis ang ngiti sa labi ni Skye habang kumakaway sa kuya niya na lulan ng sasakyan. Pabalik na kasi ito sa hospital kasama ang mga personal nurse at bantay nito. Lumapit siya kay Adius at umabrasiyete sa braso nito. “Salamat, babe ha. Di ko alam na may sandamakmak na sweet side ka pala.” Ang swerte ko talaga. Kilig na dugtong ng isip niya. Malayong-malayo ito sa unang lalaki na nakikala niya noon. Akala niya ay wala na itong alam kundi ang manakot at mam-blackmail ng tao, hindi naman pala. Hindi lang ito magaling sa kama, sweet at maalaga din pala. Napahagilhik siya sa naisip niya. Pagkasakay nila ng kotse ay muli siyang kumapit sa braso nito. Linta na kung linta, eh ano naman. Gustong-gusto niya kasi na nahahawakan si Adius. Ang tigas kasi ng mga muscles, ang sarap pisil-pisilin. “Hindi tayo babalik sa office?” Nakakunot ang noo na tanong niya ng mapansin na iba ang tinatahak nilang daan. “Pupunta tayo sa bahay ng pinsan ko. Kukunin ko ang mga kaibigan ko.” Sagot
Habang lulan sila ng sasakyan habang tinatahak ang daan patungo sa restaurant, narinig ni Skye na may tinawagan si Adius. “Good. Take care of him,” utos nito bago binaba ang tawag. Nang makita nitong nakatingin siya ay ngumiti ito, “Why?” Sumikdo ang dibdib niya. Ngumiti lang naman si Adius pero daig pa niya ang aatakihin sa puso sa sobrang lakas at bilis ng kabog nito. ‘Grabe ang epekto ng lalaking ito sa akin. Ang tindi!’ “Uhm, ina-appreciate ko lang ang ganda ng likha ng diyos.” He chuckled, “So, are you telling me now that I’m handsome to you?” Nang makita ng binata kung paano namula ang dalaga ay muli itong mahinang natawa. “Don’t worry, babe. I think the same.” Kunwari ay umirap si Skye at nag-tse dito. Pinigilan lang niya na huwag magpapadyak sa kilig. Pagdating nila sa restaurant ay inalalayan siya nitong bumaba ng sasakyan hanggang sa makapasok sila sa loob. Agad na umagaw ng pansin ang presensya ni Adius sa paligid. Ang lahat ng babae mapabata man o matanda a
Ngayong araw ang balik nila ni Adius sa trabaho. Malaki na ang pinagbago ng set-up nila ngayon. Kung noon ay umiiwas siyang malaman ng lahat ang pagiging fiancee ni Adius, ngayon ay hindi na. Taas-noo pa nga siyang naglalakad papasok. Mukhang kumalat na sa lahat kung sino siya, gumalang kasi ang lahat ng empleyado na nakakasalubong niya. “Rachel! Maecel!” Tawag niya sa dalawa ng makita ito. Pero imbes na lapitan siya ng dalawa ay magalang na yumuko sila na parang takot. “M-ma’am Malason, ikaw pala. M-may kailangan po kayo?” Utal na tanong ni Rachel. “P-pasensya na po pala sa mga sinabi namin noong nakaraan,” sabi naman ni Maecel. Bumuntong-hininga siya. Alam niyang nagulat ang dalawa pero hindi niya akalain na kikilos sila nang ganito. Daig pa niya ang nakakatakot ba boss at hindi nila kaibigan. “Ano ba kayong dalawa. Ako pa rin ito, si Skye, okay? Kung makareact naman kayo diyan parang hindi tayo magkakaibigan,” may tampong sabi niya. Umakbay siya sa dalawa na ikinaiktad n
Para silang bagong kasal ni Adius, palagi silang nagtata-lik kung may pagkakataon. Nakarating pa nga sila ng ibang bansa para lang magbakasyon. Pero duda si Skye doon. Tingin nya kasi ay gusto lang siyang masolo ni Adius. Hihihi. “Ahhh, sige pa, Adius! Ahhh ganyan nga!” Ung0l niya habang binabay0 siya ni Adius mula sa likuran habang nakatuwad siya dito sa kama. Bawat ul0s nito ay halos tumirik ang kanyang mata… medyo mahapdi pa rin kasi ang laki pero mas lamang na ang sarap. “Ughh! Ughh! Ughh! Fvck, Skye, you’re squeezing my c0ck… ang sarap mo—ughh!” Nahihibang na ung0l ng binata habang bumabayo ng sagad at walang hinto. Kumibot ang perlas niya at napahiyaw siya ng tamaan ni Adius ng paulit-ulit ang gspot niya, halos mamaluktot ang mag daliri niya sa sarap, “Ahhh sige pa, Adius… shit ma talaga ang sarap ng batu-ta mo ahhh… ahhh sige pa… ahhh…” Adius spanked her ass. Noon ay hindi gusto ni Adius ang babaenh maingay kata-lik, pero pagdating kay Skye ay lalo siyang nabubuhayan… pa
Napasinghap siya ng sip-sipin ni Adius ang dila niya. Oo ilang beses na silang naghalikan pero ngayon lang ginawa ito ng binata. Imbes mandiri siya dahil naghahalo ang mga laway nila ay lalo siyang nasabik… parang may gayuma ang lasa ni Adius, nakakatakam, parang ayaw niyang tigilan. Hinawakan niya ang mukha ni Adius, pinagdiinan ang labi nito sa kanya, nakuha naman nito ang gusto niya dahil mas pumusok ang halik nito, kapwa sila naghahabol ng kanilang hininga ng maglayo sila. “This is your fault, Skye…” hingal na sambit nito, “matigas kasi ang ulo mo—“ he groaned when her hand touched his length down there. Kailangan lang pala niyang tigasan palagi ang ulo niya para mapansin ng binata. Kung alam lang niya ay noon pa sana niya ito ginawa. “S-skye…” umalon ang lalamunan nito ng igalaw niya ang kamay, mahinang humihinas sa kahabaan nito na ngayon ay buhay na buhay. Pareho silang lasing ang mga mata sa pagnanasa, kahit walang salita na mamutawi sa labi nila ay makikita na pareho
Buong biyahe ay halos mangisay si Skye sa sobrang kilig. Malinaw naman kasi na nagseselos si Adius dahil ayaw nito na may umaaligid sa kanya na iba. Siguro hindi lang nito maamin kasi bago palang sila, o kaya nahihiya ito. Pero magandang sign iyon ng magandang simula ng relasyon na bubuohin nila. Akala niya ay nagbibiro lang ito ng sabihin nito na dumating na ang wedding gown na susuotin niya para sa kasal nila pero hindi pala. Naabutan niya sila ttia Alena at Aimee na abala sa pagcheck ng 4 gown na pinagawa para sa kanya. Oo, apat ang pinagawang gown para sa kanya. Isa para sa simbahan, isa para sa reception, isa para kapag sumayaw na sila at isa para sa kanilang pag-alis papunta sa honeymoon. Napanganga siya ng makita niya ang apat na gown na susuotin niya. Kulang ang salitang “wow” para ilarawan kung gaano kagaganda ang mga ito. “Skye, mabuti at dumating ka na, iha,” nilapitan ni Alena ang magiging manugang at iginiya palapit sa apat na mannequin na nakasuot ang gown, “Tingnan m
Pagkatapos nilang kumain ni Adius ay bumalik sila sa kani-kanilang trabaho. Habang pareho silang abala, hindi niya mapigilan ang sarili na magnakaw ng sulyap dito. Hindi maalis ang ngiti sa labi niya sa sobrang kilig. Nitong nakaraan lang ay masama ang loob niya, pero ngayon ay abot hanggang langit ang saya niya. Sobrang laki na kasi ng improvement ng relasyon nila ngayon. 'This is it, Skye... kaunting kembot nalang ay makukuha mo din si Adius!' Cheer ng utak niya. Pagkatapos ng trabaho ay nagligpit na siya ng mga gamit. "Bye, Sir. Mag-iingat ka," Paalam niya sa binata ng mauna na itong lumabas. Oras na kasi ng uwian. Pagkalabas niya ng opisina ay nadatnan niya sina Maecel at Rachel na naghihintay sa kanya kasama si Argus. "Tara na, Skye," "Ha? Saan?" kunot ang noo na tanong niya. "Nakalimutan mo na ba? Birthday ko ngayon kaya lalabas tayo nila Sir Argus. Treat ko!" sabi ni Maecel. Hinawakan siya ng dalawang kaibigan sa braso at saka mahinang bumulong, "Chance mo na ito, Sky