Kinaumagahan ay nagising ako sa kama, sobrang lamig ngunit damang dama ko ang nakayakap sa akin sa likuran ko. "Z-Zai, time check." Tinapik ko ang kamay niya dahilan para umungol siya dahil nagrereklamo. "Baka ma-late tayo sa flight." Bulong ko. "Sa taas lang tayo babe, chopper." Nagrereklamo niyang sabi halatang inaantok dahil sa husky nitong boses. "It's still the same," bumangon ako at inabot ang lamp shade so I could see. "Don't get up, you're naked." Nanlaki ang mata ko at mabilis na bumalik sa ilalim ng comforter dahilan para mahinang natawa si Zai. "5:30 ang alis natin, 5:10 na." Bumangon si Zai ay itinaas ang buhok dahil humaharang 'yon sa mukha niya. "I'll get ready," wika niya at hinawakan pa ang kamay ko bago tumayo kaya naman dala dala ang kumot ay pumasok ako sa closet at kumuha ng dadamitin mabuti na lang sa labas na banyo naligo si Zai. Matapos kong maligo ay halos mabilis lang dahil nakakahiya naman sa pilot na maghahatid sa amin, ngumiti ako ng nasa har
Ngunit kusa akong napamulat ng marinig ko ang pagdaing ng babae, at nakita ko si Zai na hawak niya na ang baril at ang babae ay nakatalikod na dahil hawak ni Zai ang dalawang likod niya at idinidiin nito ang mukha ng babae sa barrier. "Hold this," wika ni Zai at inabot sa akin. "Nakalusot ka," wika niya sa babae ang tinig ay tila ba seryosong seryoso ito. "You think I'm stupid enough not to notice the time she's gone?" Huminga ako ng malalim at tsaka tinitigan si Zai pinanonood ko sila ngayon. "Get something so I could tape or tie her." Utos ni Zai kaya nagmamadali akong naghanap sa loob ng chopper, nang makita ko ang nasa gamit ng cabin crew ay binigay ko 'yon kay Zai. "Sinong kasabwat mo?" Tanong ni Zai habang mahigpit niya itong itinatali. "Sa oras ng take off, kung sakali na hindi ka makaupo bahala kang lumutang. Just survive." Zai simply tapped both of his palm before walking that made me swallowed hard, he came to me trying to smile. "You got hurt babe? I'm sorry.
"Thank you so much sir, enjoy your lunch ma'am." Ngumiti sila sa aking lahat bago tinanggap ang bill kaya naman nang makaalis sila ay excited akong naupo sa harap ng table."Food really makes a woman happy." Sinabi niya 'yon na para bang isa siya sa nag-ekperimento ukol sa bagay na 'yon."Thank you." I stated before eating their specialties that made me like it more, maraming inorder si Zai dahil set raw 'yon so I should enjoy raw."Anong mangyayari sa babae?" Tanong ko kay Zai."Alam na ni captain kung saan dadalhin 'yon," wika ni Zai at prenteng kumain."Bali Indonesia, ang astig ng beach nila 'no?" Halos daldal ako ng daldal ay mabuti hindi nagsawa sa akin si Zai."What do you call this babe?" Malambing na tanong ko tinuturo ang isang putahe."That's what they call Betutu babe," pigil tawa ako sa pangalan nito."But it looks like, steamed chicken babe." Ngumisi si Zai at tsaka inabutan ako ng saging na napakalaki."Lakatan," wika niya that made me swallowed hard."Hati tayo," wika
Isang linggo na ang nakalipas at ngayon ay nasa trabaho si Zai habang ako naman ay nasa bahay nila Ate Mia at nagtututor ng dalawang bata dahil mukhang hindi na kailangan ni Laze, si Jami at Sierah na lang."Mommy, I'm tired studying na po." Reklamo ni Sierah."Baby you have to, isang buwan na lang pasukan niyo na." Pagpapaalala ko sa bata dahilan para mas ngumuso ito, ako lang ang guardian na kasama nila ngayon dahil may pinuntahan lang si Ate Mia may pinuntahang pasyente ata.Mabilis na tumakbo ang oras at kinailangan na naming umuwi ni Sierah upang makapaghanda pa kami ng gabihan, dahil ala sais na rin ng gabi. Nang makarating ay pinaglaro ko muna sa bathtub si Sierah habang naghahanda ako ng rekados."Mommy, when will we have our own swimming pool?" Kwestyon ng anak ko na rinig na rinig dahil naiwan namang nakabukas ang bathroom."Pag aalis tayo sa hotel baby mahihirapan si daddy dahil katabi lang ng hotel ang hospital pag mapapalayo kawawa naman ang daddy mo." Suhestyon ko."At w
"Uhm Lauren Ramirez G-Garcia po." Nag-alangan ako ng ipakilala ang last name ngunit nangunot ang noo nito at nakapamulsang naglakad papalapit kaya napalunok ako."You married him?" He questioned at bigla ay naalala ko ang parehas nilang tindig dahil matangkad rin ang ginoo na ito ay kusa akong yumuko upang magbigay galang."Yes sir," kinakabahan na sagot ko at umayos na ng tayo."Mukhang nakilala mo agad ako, why? Do I look like him?" Kahit may katandaan na ang ginoo na ito ay masasabi kong malakas pa rin ang dating niya dahil tulad ni Daddy Vince ay ang iba lang may puti puti ng buhok ang ginoo na ito."S-Some facial parts sir," maayos na sagot ko."Don't you know how dangerous a man is?" Napalunok ako at matipid na ngumiti."Yes sir." "Why did you marry my son for?" Napalunok ako dahil sa tanong niya ay nababahidan 'yon ng pang-iinsulto, dahil siguro ay isa akong Ramirez at hindi Sandoval."I love him sir," I tried making my voice not to shake or stutter."Love?" Sobrang strikto ng
After he finishes the food, I left and go back home to be ready for the dinner night they wanted us to come. Hindi ako hihindi because it's his parents. Tamad na tamad ang anak ko kaya napagdesisyonan namin na ipabantay na lang namin siya kay Saji dahil mag-isa lang ni Saji sa penthouse niya. Dumating ang oras na dinner na ay nakaupo kami ni Zai sa harap ng parents niya ngunit kakikitaan kaagad si Zai ng pagkatamad dahil ang siko niya ay nakatungtong sa elbow rest ng isang magandang chair. "Sit properly," bulong ko. "Tired babe," matipid na sagot niya na halatang pagrarason lang naman kaya pasimple ko siyang kinurot sa legs niya dahilan para ngumiwi ito at umayos. Parehas talaga sila ni Saji bahagyang matigas ang puso sa magulang. "Dad," reklamo ni Zai hindi na matagalan ang presensya ng mommy niya. "Zai, anak naiinis ka na ba sa presensya ko?" Malungkot na tanong ng mama ni Zai ngunit ngumiwi si Zai. "Hindi obvious?" Sa sagot niya ay pilit ko siyang sinisita mula sa ilal
He gently caressed the side of my face and slid his fingers through my hair, I felt it through my scalp. While kissing me, he slowly stop that made me open my eyes and now he's staring at me. "You look nervous," wika niya kaya naman nahawakan ko ang tapat ng dibdib at naramdaman ko ang mabilis na pagtibok ng puso ko."I am," wika ko namumula."Masakit ang katawan ko, pero parang nawawala." Natatawang sabi niya at dinadampi dampihan ang labi ko at pisngi. "Sus, ganiyan pag bed activities nawawala ang sakit ng katawan mo." Sarkastikang sabi ko ngunit ngumiti lang siya at mahinang tumawa dahil mukhang ang loko ay nawiwili sa pagdampi ng labi niya na ngayon ay nasa panga ko na."Babe.." Ang boses nito ay parang inaantok ng tawagin ako, sinalubong ko ang tingin niya kasabay ang tugon na hmm? "Plants ka ba?" Bulong niya at kusa akong napapikit ng bahagya niyang sipsipin ang malambot na parte sa leeg ko."Huh? Bakit?" Gulat na tanong ko."Mahilig kasi ako magdilig," awtomatikong nanlaki an
Kaya naman kumain na ako ngayong lunch kasama rin ang ibang teacher at tinatanong nila kung ano raw ang ginawa ng mga student ko sabi ko wala pa naman. Muli ay nalaman ko na ayaw silang pasukan ng ibang teacher kaya ako na sila lang ang hawak ay sinamahan ko na lang sila. "Uhm may humawak ba ng bag ko?" Tanong ko ng mapansin ang pagkakaayos ng bag ko at nasa labas rin ang iba. "Pinagbibintangan mo ba kami?" Naiinis na tanong ng isa kaya kinuha ko ang bag ko at tsaka ko napansin na nilagyan nila ito ng basura, huminga ako ng malalim. It's a designer's bag actually. Kaya pala nasa labas ang mga gamit ko, dahil basura na ang laman nito. Ngumiti ako at nilingon silang lahat. "Guys, this is childish." Tinutukoy ko ang bag ko. "Yeah, so next time don't bring your designer's bag. Para hindi ka malugi, iiyak ka ba tulad ng ibang teacher namin?" Natatawang sabi ng babaeng estudyante kaya ngumisi ako. "Limited edition, for sure she will cry." Ngising sabi ng isang lalake. "Yeah, it'
=Elvira’s Point Of View= Next morning, nagising akong may nakahiga sa tabi ko. Sa labas ng comforter, dahan-dahan akong nagmulat at nakita ko si Zian na kakwentuhan ko kagabi. Hindi ko inaasahan na matutulugan ko siya. Matagal kong minasdan ang gwapo niyang mukha na kapag tulog ay akala mo sobrang inosente sa pagiging angelic. Napangiti ako at maingat na tumayo upang maghilamos at magbrush. Bumalik kaagad ako sa kama at minasdan siyang muli. Bahagya kong inilapit ang mukha sa kanya at dinampian siya ng mabibilis na halik sa kung saang parte ng kanyang mukha. “Mmm,” rinig ang pagmamaktol niya ay mas napangiti ako. Pinadaan ko ang hintuturo sa dimples niyang kita kahit na magkalapat ang kanyang mga labi. Napatitig ako sa nakakaakit niyang labi at inilapit ang labi ko doon. Dinampian ko ‘yon at dahil doon ay napamulat siya. “Damn, I forgot,” pabulong niya at matamis na ngumiti. Napakusot ng mata at uminat pa. “Brush lang ako hon, let’s continue the kiss after. Conscious ka
Zian’s Point of View Habang pinapanood ko si Elle at ang kapatid niyang si Clayn, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim. Malaki ang posibilidad na ang galit ng mga gumawa nito ay hindi lang nakatuon sa pamilya niya, kundi pati sa akin. “Dad, I need you to check something,” bulong ko habang lumapit sa ama ko. Tumango siya, alam na may malalim akong pinaplano. “Anak, siguraduhin mong hindi ka masyadong madadala ng emosyon. Alam mo kung gaano kahirap kapag pinairal mo ‘yon.” “Dad, this isn’t about emotions. This is about survival,” sagot ko, matigas ang boses. “Hindi ko hahayaang ulitin nila ito kay Elle o kay Clayn.” Tumango ang daddy ko, pero ramdam ko ang bigat ng tingin niya. Alam niyang hindi ko basta-bastang hahayaang matapos ito nang hindi sila nagbabayad. Elvira’s Point of View Habang nakatingin ako kay Zian, hindi ko maiwasang mapansin ang pagbabago sa kanya. Siya pa rin ang mayabang at makulit na Zian na nakilala ko, pero ngayon, iba na ang aura niya. Para siyang
Zian’s Point of View “Kung gusto mong iligtas ang batang ito, simple lang ang usapan,” sabi ng lider. “Lumuhod ka at aminin mong natalo ka.” Napangiti ako nang bahagya. “I don’t think so.” Bago pa siya makapagsalita ulit, mabilis kong hinugot ang baril mula sa likod ko at pinaputukan ang pinakamalapit sa kanya. Bagsak ang isa sa mga tauhan niya bago pa sila makapag-react. “Putang ina! Barilin siya!” sigaw ng lider. Nagkagulo ang lahat. Ginamit ko ang mga haligi ng warehouse bilang cover habang nagpaputok ako pabalik sa kanila. Isa-isa kong tinarget ang mga tauhan niya hanggang sa natira na lang ang lider. “Please! Don’t kill me!” sigaw niya habang nagtatago sa likod ni Clayn. “Pakawalan mo siya,” utos ko, ang baril ko’y nakatutok sa kanya. “Pakiusap—” Walang pag-aalinlangan, pinaputukan ko ang kamay niyang may hawak kay Clayn. Napasigaw siya sa sakit at nabitawan ang kapatid ni Elle. Elvira’s Point of View Tumakbo ako papasok nang makita kong ligtas na si Clayn. “
Elvira’s Point of View Tahimik kami sa biyahe. Hindi ko alam kung paano haharapin ang sitwasyon na ito. Hindi rin ako sigurado kung tama ba ang ginagawa ko—na hihingi ako ng tulong kay Zian para pumatay ng tao. Ngunit sa kabila ng lahat, alam kong wala akong ibang mapagkakatiwalaan ngayon. Napatingin ako kay Zian. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela, ang mga mata niya’y nakatuon sa daan, ngunit ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya. Hindi siya nagsasalita, pero alam kong iniisip niya ang plano. “Elle,” basag niya sa katahimikan. “Ano bang eksaktong sinabi nila? Gaano karaming tao ang kailangan nating harapin?” Huminga ako nang malalim, sinubukang alalahanin ang boses ng lalaking tumawag. “Wala silang binanggit kung ilan sila. Sinabi lang nila na pumunta ako mag-isa… at kung hindi, may mangyayari kay Clayn.” Napamura siya nang mahina. “Typical tactics. They’re expecting you to come alone and unarmed. That’s their leverage.” “Zian… natatakot ako,” bulong ko, hindi
=Elvira’s Point Of View=Makalipas ang isang linggo, habang nakaupo ako sa sala kasama si Zian ay may ibinalita sa telibisyon.Ngunit napahinto ako nang makita ang mukha ng lalake na sinasabi nilang namatay dahil nabaril sa sariling bahay.‘Yung nasa litrato na sinend sa akin ng account na walang pangalan… Yung binaril ni Zian…’Nagitla ako at mapakurap. Nilingon ko si Zian ngunit parang wala siyang pakialam.Umiwas tingin ako bago pa niya mapansin at mariing pumikit. ‘Calm down, Elle. H-Hindi sigurado ang lahat…’“Sino kaya ang pumatay doon?” mahinang tanong ko. Tumikhim si Zian.“I don’t know hon. Maybe, kaaway? Since that man is politically involved,” mahinahon niyang sagot sa akin.“Ahh,” tango ko na lang.***Makalipas ang isa pang linggo ay nagsimula akong mag-ipon para sa business ni papa noon, at para sa mga utang ko kay Zian.Habang nagtatrabaho ako ay nakatanggap ako ng tawag galing kay Clayn. Ngunit nang sagutin ko ‘yon ay hindi boses ni Clayn.“Glad you answered, Elvira M
Elvira’s Point Of View Kinaumagahan ay naalimpungatan ako sa gising ni Clayn sa akin. “Oh?” nagmamaktol na sabi ko at nagtakip ng mukha. “Ate! Si Kuya Zian mahiya ka naman!” ani niya at hinampas ang paa ko dahilan para matigilan ako at dahan-dahan na sumilip sa unan. “Ako na bahala Clayn, salamat…” rinig kong sabi niya kaya lumunok ako. ‘Nandito na siya…’ “Hon…” malumanay niyang tawag sa akin dahilan para pumikit ako ng mariin. “Mmm?” tugon ko habang may takip sa mukha. Naramdaman ko ang pagbigat ng kama at alam kong naupo siya hindi malayo sa akin. “Bakit nandito ka hon? Hindi ka sa condo?” mahinang tanong niya kaya bumangon ako at handa na sanang sumbatan siya ngunit nakita ko ang sobrang gwapong mukha niya ngayong umaga. “Ah, nagluto si mama kagabi. Kaya hapon pa lang pumunta na ako dito,” pagsisinungaling ko. Napahinto siya at tumango. “Okay hon, wala kang work today?” inosente niyang tanong kaya matagal akong tumitig sa mukha niya. ‘Paano yung natuklasan ko kag
=Elvira’s Point Of View= “Hon, whatever happens. Please trust me?” mahinang bulong ni Zian habang nakayakap sa akin. Ngumiti naman ako at tumango. “Mm, just don’t keep things from me…” Hindi na siya tumugon pa sa akin kaya naman nag-enjoy na lang kami sa day off naming dalawa. A few days later… Nagtataka ako nang hindi pa siya nakakauwi. It’s 10 PM and I got worried kaya sinubukan ko siyang tawagan. Pero out of reach ang kanyang cellphone. Habang inaantay siya ay napahinto ako nang may ma-receive akong text message from a random number. From Unknown Number: Gusto mong malaman kung nasaan ang pinakamamahal mong si Ian Zachary? 10:05 PM. Napalunok ako at napatitig doon, bago ako gumawa ng reply sa kanya. To Unknown Number: Nasaan siya? 10:07 PM. From Unknown Number: Ave. Street. Zone 4. You’re on this. Go and find out, or sleep weary. 10:09 PM. Huminga ako ng malalim at kinuha kaagad ang wallet at ang jacket ko. Lumabas ako mg condo wearing a light
Elvira’s Point Of ViewNaging okay naman ang relasyon namin ni Zian. Pakiramdam ko ay mas naging showy kami sa pagmamahal namin sa isa’t isa.A few months later… Hindi ko inaasahan na magtatagal kami ng ganito katagal. It’s been a year since tinanong niya ako to be his girlfriend. Mas stable na ang work ko bilang engineer at live-in na rin kaming dalawa. Masaya nga ako at sa iisang bubong kami nakatira.Hindi ko akalain na magiging ganito kasaya ang buhay ko sa piling ni Zian. Sa totoo lang, marami akong pangarap noon, pero hindi ko inisip na kasama siya sa mga iyon. Pero ngayon, parang hindi ko na kaya pang mag-isip ng buhay na wala siya.Sa isang taong magkasintahan kami, marami na kaming pinagdaanan. May mga tampuhan, selosan, at mga araw na hindi kami magkasundo, pero sa dulo, palaging siya pa rin ang gusto kong kausapin, yakapin, at kasamang humarap sa lahat ng hamon.“Hon, are you done na sa designs?” tanong ni Zian habang naglalakad papasok sa maliit naming home office. Naka-s
=Elvira’s Point Of View= Nang makapagbihis ng presentable at dumeretso kaagad kami ni Zian. “Hon, calm down… Relax,” natatawang sabi niya habang nagmamaneho at inabot ang kamay ko para hawakan. Lumabi ako at sinulyapan si Zian. “Syempre noon fake relationship. Eh ngayon totoo na ‘to,” pabulong kong pagdadahilan na mahina niyang ikinatawa. “What’s the difference?” “Ngayon ayoko na ma-disappoint sila kasi gusto kita, paano kung bigla akong abutan ng 10 million para layuan ka?” pagbibiro ko. Natawa siya. “I’ll double it so you won’t have to leave me—” “Hoy! Hindi ko naman tatanggapin ‘yon!” gulantang kong sabi dahilan para malakas siyang humakhak. “Ay hindi ba, sorry ate ha, sorry hahahhaa!” halakhak pa niya kaya lumabi ako. Nang makarating sa kanila ay ninerbyos ako ng husto. Nakagat ko ang ibabang labi. “Good evening po,” bati ko at mabilis na lumapit upang magmano sa parents at grandparents nila. “Mabuti naman at nakadalo ka, pasok ka tara…” anyaya ng mommy ni Zian ka