Chapter 97

After he finishes the food, I left and go back home to be ready for the dinner night they wanted us to come. Hindi ako hihindi because it's his parents. Tamad na tamad ang anak ko kaya napagdesisyonan namin na ipabantay na lang namin siya kay Saji dahil mag-isa lang ni Saji sa penthouse niya.

Dumating ang oras na dinner na ay nakaupo kami ni Zai sa harap ng parents niya ngunit kakikitaan kaagad si Zai ng pagkatamad dahil ang siko niya ay nakatungtong sa elbow rest ng isang magandang chair.

"Sit properly," bulong ko.

"Tired babe," matipid na sagot niya na halatang pagrarason lang naman kaya pasimple ko siyang kinurot sa legs niya dahilan para ngumiwi ito at umayos. Parehas talaga sila ni Saji bahagyang matigas ang puso sa magulang.

"Dad," reklamo ni Zai hindi na matagalan ang presensya ng mommy niya.

"Zai, anak naiinis ka na ba sa presensya ko?" Malungkot na tanong ng mama ni Zai ngunit ngumiwi si Zai.

"Hindi obvious?" Sa sagot niya ay pilit ko siyang sinisita mula sa ilal