Chapter 27

I couldn't believe this. Dad knew it all along. Alam niyang si Joyce ang salarin sa pagkalat ng video ko pero hindi niya man lang sinabi sa akin. Para akong tanga na nag-iisip kung sino ang may galit sa akin na gagawa no’n. Si Joyce lang pala.

Suminghap ako. “Gusto kitang pahirapan, Joyce. Gusto kitang ipakulong. Pero dahil buntis ka, limitado ang pwede kong gawin para gantihan ka.”

Tumayo ako at tinitigan siya nang masama. Kinuha ko ang iced coffee na in-order ko at mahigpit itong hinawakan.

“Hindi mo alam kung gaano katinding kahihiyan ang tinamo ko. I blamed myself because somehow, it was my fault. At kasalanan ko din na kinaibigan kita. Ayaw na kitang makita, Joyce. Get lost.”

Pagkatapos kong sabihin ‘yon ay isinaboy ko sa kaniya ang hawak kong iced coffee. Napasinghap siya sa gulat. Maging ang ibang nakakita ay napasinghap din pero wala akong pakialam.

Tinalikuran ko na siya at agad akong lumabas ng coffee shop. Sunod-sunod na nagbagsakan ang mga luha ko. Agad ko itong pinunasan