At dahil wala na akong ibang klase ngayong araw ay nagpasundo na ako sa driver namin. Hinatid niya ako sa mansyon at naabutan ko na naman sa sala sila lolo at lola.“Savrinna, nandyan ka na pala. How’s your day?” lola asked.Lumapit ako sa kanila at humalik sa kanilang pisngi. Pagkatapos ay naupo ako sa tabi ni lola sa sofa.“Kumusta ang surprise mo kay Markus? Nagustuhan niya ba ang gift mo?” tanong pa ulit ni lola.Bumuntonghininga ako bago umiling. “Hindi ko po siya na-surprise.”“What? Why? Wala ba siya sa office? O baka naman nagpaka-busy na naman siya sa work na lagi niyang ginagawa kapag birthday niya.”Umiling ako ulit. “Wala po sa sinabi n’yo. Inaway po kasi ako ng secretary niya kaya nagalit si Uncle Markus. Naniwala po siya sa secretary niya kaya umalis na lang po ako.”Naiinis na naman ako habang naaalala ang itsura nilang dalawa kanina. Paniwalang-paniwala siya sa babaeng ‘yon na akala mo naman kung sinong anghel. Dapat talaga mas nginudngod ko pa siya sa lababo kanina e.
Warning: R18+He slightly pushed me towards the vanity table while kissing me passionately. I tried to kiss him back to the same intensity but he kept on dominating my lips. And just like what I said...I surrendered to him.Kumapit ako sa braso niya para doon kumuha ng suporta. Ang kanyang palad naman ay humahaplos sa bawat kurba ng katawan ko.My body was slowly turning on with his touch. His lips traveled down on my neck and I tilted it to give him more access. He sucked and licked my sensitive spot behind my ear.“Hmmm,” I moaned from the sensation I was feeling.Naramdaman ko ang pagngisi niya. Bumaba ang kanyang palad sa aking hita at hinaplos iyon nang marahan. It added to the heat in my body.Nasa kalagitnaan kami ng ginagawa nang may kumatok sa pinto. Huminto si Markus at nagkatinginan kaming dalawa. “I guess, we can't continue what we're doing here,” he said.Napanguso ako kaya ngumisi siya. He pecked my lips one more time before moving away from my body. Siya ang nagpunta
“M-Mommy, I-I can explain.”Nilapitan ko si mommy pero sinalubong niya ako nang malakas na sampal. Pakiramdam ko bahagyang umikot ang paningin ko. “What are you going to explain, huh? You're sleeping in your uncle's room! And look at you! Bakit ganyan ang itsura mo? Anong pinaggagagawa mo dito?” mariing tanong ni mommy.Umiling ako habang isa-isang tumutulo ang mga luha ko. Nanginginig ang aking mga kamay sa takot. “M-M-Mommy...let me explain...” humikbi ako.“Are you going to make up excuses? Just answer my question, Savrinna. Are you having an affair with your uncle?”My lips parted and I didn't know what to say. I want to deny everything. Pero mas lalo lang lalala ang problema kapag nagsinungaling ako. Pero hindi ko alam kung paano sasabihin ang lahat.Hindi nila maiintindihan. Kahit sino...hindi maiintindihan ang sasabihin ko. “H-He’s not my...uncle. He's a not a real Dela Vega. K-Kaya...kaya—”“Kaya pumatol ka sa kanya? My goodness, Savrinna! Ginagamit mo ba ang utak mo? Paano
Kahit anong paninira ni dad kay Markus, hindi ako maniniwala. May tiwala ako kay Markus. Hindi niya ako basta ginamit lang. Naramdaman ko ang pag-aalala niya sa akin. Kaya nga ako...nahulog sa kanya.Nagkulong ako sa kwarto ko hanggang kinabukasan. Hindi na talaga ako nagpapilit na kumain o lumabas. Wala si dad dahil nasa business trip siya kaya si mommy lang ang nangungulit sa akin. Pero hindi katulad ni dad ay mas mabilis sumuko si mommy.Bukas na ang flight ko papuntang states. Wala pa rin akong ibang plano kundi ang tumakas dito sa bahay. Pero paano ako makakarating sa probinsya? Wala akong pera at for sure malalaman kaagad nila dad kapag ginamit ko ang cards ko.I sighed. I grabbed my laptop and opened my social media accounts. Hindi kami madalas mag-usap ni Markus sa chat dahil hindi siya active dito. Pero susubukan ko pa rin. Hopefully, mabasa niya agad.To Markus:I want to see you. Let’s meet. Puntahan mo ‘ko, please. Bukas na ang flight ko papuntang states.I hit send and
I was awakened when I smell a familiar aroma of coffee. My eyes slowly opened and I was greeted by the handsome man in front of me. He was smiling from ear to ear while showing me the cup of coffee in his hand. “I couldn't wake you up so I just bought a coffee and let it do its job,” he said.Hindi ko naman mapigilang matawa. Alam na alam niyang magigising talaga ako sa amoy ng kape. Iyon lang ang paraan para magising ako nang hindi sumasama ang loob ko.I could never say no to a coffee. Whenever I’m in a bad mood, it can always make me feel better. “Thank you,” I told him.Inilapag niya sa mesa ang hawak niyang tasa bago naupo sa tabi ko. Ako naman ay nagpatuloy sa binabasa kong reviewer dahil final exams na namin next week. I took a sip of coffee and sighed. It tasted good.“How's your day? You should take a rest for a while,” he said.Sumandal ako sa balikat niya at agad siyang umakbay sa akin. Napangisi ako. It was like a mannerism for us. Whenever I'm leaning on his shoulder,
“Congratulations, anak! We're so proud of you!” mommy greeted me.Lumipad siya papunta dito sa states para sa graduation ko. Kahit sobrang busy nila sa work, palagi silang uma-attend sa mga important event ko dito. And that's more than enough.However, hindi nakasama si dad dahil may inaasikaso raw sa company. Actually hindi ko pa nasasabi sa kanila na balak kong bumalik sa Pilipinas. Kami pa lang ni Calvin ang nakakaalam ng plano na ‘yon.“Thank you, mommy. Sayang po wala si dad,” sabi ko. Pansin ko ang pagbabago ng reaksyon ni mommy. Alam ko kaagad na may matindi talagang problema. “Mom, may hindi ka po ba sinasabi sa ‘kin?” tanong ko. Ngumiti si mommy bago umiling. “Next time na lang, Savrinna. I don't want to ruin your graduation day. Nasa'n nga pala si Calvin? Hindi ba siya pupunta?”Alam kong sinasadyang baguhin ang usapan kaya hindi na muna ako namilit pa. Sakto namang dumating din si Calvin at may dala na naman siyang bulaklak.“Hi, love. Congratulations!” he greeted me.I
It took a few more convincing before dad finally agreed to see our family doctor. He was as stubborn as me so now I understood where did I get this attitude of mine.Kung hindi ko pa siya in-assure na walang mangyayari sa company ay hindi pa siya papayag. Although aki mismo ay natatakot din na baka hindi ko maisalba ang business natin. Napag-alaman ko na may isang contractor na gumamit ng substandard materials sa isang project ng company. Nagnananakaw siya ng pera at nalagay sa alanganin ang project. Luckily, nahuli kaagad siya bago pa tuluyang maubos ang funds ng company namin.Iyon nga lang, nadungisan ang reputasyon ng kompanya. Iyong ibang investors nawalan kaagad ng tiwala sa amin. Of course, kapag nagkaroon ng mantsa ang malinis mong pangalan, marami na ang magdududang magtiwala sa ‘yo.“Please, Mr. Torrente, I can assure you that this kind of problem won't happen again. I will talk to all of our contractors and staff. I will make them submit all the documents to make sure that
I wasn't really expecting something when I came back here. I really didn't want to see him again. I wasn't planning on reconnecting with him. But then, this happened. Dahil sa mga sinabi ni lola, gusto ko siyang kausapin ulit. Gusto ko lang intindihin kung bakit nagawa niyang iwan ang mga magulang na nag-ampon sa kanya.Ilang taon siyang kinupkop. Binigyan ng magandang buhay at minahal. Tapos basta-basta niya lang itatapon ‘yon.But then even though I have so many questions in mind, all of those vanished when I saw him. With the person I never expected him to be with. Sa harap ng bahay niya ay nag-uusap sila ni Gretta. Yes, si Gretta. Pero hindi na siya iyong Gretta na katulad noon. Ibang-iba na ang itsura niya ngayon.She looked...mature. The way she dressed? Sobrang galing niya ng magdala ng damit ngayon. At hindi na rin siya naka-glasses. Ang buhok niya ay tuwid at nakalugay. At mas mukha siyang confident ngayon.She really glowed up a lot. Those five years have changed her so we
She is really different from the girls I had before. Siya pa ang may lakas ng loob na sabihing for experience niya lang ako. Hindi niya alam ang sinasabi niya.That one night experience, turned into something more. She is the risk that I’m willing to take always. As days passed by, I've learned so many things about her. She's that kind of girl who always shows her strong personality to everyone. Even though deep inside, she has a fragile heart. Nagpapanggap lang siyang malakas, pero ang totoo, kailangan niya lang din ng masasandalan.“I know that I’ve said some mean words to you before and I want to apologize properly for that. And I also want you to know that, you don't have to act strong in front of everyone, especially to me,” I told her and I meant it She sighed. “But I'm really strong.”I nodded. “Yes, I know. But you also need to be protected. Minsan kapag pinipilit mong maging malakas, nagiging manhid na ang puso.”“But I don't want to be weak. Masasaktan ako kapag naging mah
Hi, readers! After 5months, I finally have the time the post the POV chapter of Markus. Sana ay basahin nyo pa rin ito at suportahan hanggang sa matapos. Maraming salamat sa nagbasa, nagbabasa, at magbabasa pa lang po ng novel na ito. Hanggang sa susunod na libro.“Markus Axel Dela Vega, class valedictorian.”The sound of applauses echoed to the whole stadium as I made my way on the stage. My mother beside couldn't hold back her tears while receiving the medals for me. Nang makuha niya ang mga medals ko ay nagtungo kami sa gitna para isuot niya sa akin ang mga iyon. She looked so proud and happy. We turned to face the photographer and we both smiled. Pagkababa ng stage ay sinalubong kami ni papa. Tinapik niya ang balikat ko bago ako niyakap. “Congratulations, Markus. Manang-mana ka talaga sa ‘kin,” sabi ni papa.“Anong sa ‘yo? Sa akin siya nagmana,” sambit naman ni mama.Ever since I was a kid, it was such a relief to see them proud of me. I was always doing my best to succeed in m
THIS IS THE LAST CHAPTER OF MARKUS AND SAVRINNA’S STORY. THANK YOU FOR STAYING WITH ME THROUGHOUT THEIR JOURNEY. THE NEXT CHAPTER WILL BE MARCUS'S POV. Years ago, I wouldn't have imagined that this was how everything would be. Hindi ko maisip na magpapakasal ako kay Markus dahil hindi maganda ang simula ng relasyon namin. Sinong mag-aakala na sa dami ng pagsubok na hinarap namin ni Markus ay aabot pala kami sa kasalan? Napapaisip tuloy ako, paano kung pinili kong iwasan siya noon dahil uncle ko siya?Paano kung pinili ko talagang sundin ang parents ko? Mangyayari ba ang lahat ng ito? Ikakasal pa rin ba kami sa huli?Totoo ngang mapagbiro ang tadhana. Na kahit anong pilit nating iwasan ang nakatakda sa atin, magkakaroon pa rin ng paraan para mangyari iyon.“Let’s stop crying. Ayaw kong mamaga ang mata ko dahil hindi pa nagsisimula ang kasal,” biro ko.Tinulungan ako ni mommy na punasan ang luha ko. Pagkatapos ay hinalikan nila ni dad ang aking noo.“We love you, Savrinna,” dad said
WARNING: R18+“Is the bathroom soundproof enough for you?” he teased.Inirapan ko siya. “Ewan ko sa ‘yo,” sambit ko.Balak ko na sanang tumayo dahil nagbago na ang isip ko pero muling pumulupot sa beywang ko ang isang braso niya bago umilalim sa hita ko ang isa niyang braso. Agad niya akong binuhat at naglakad siya patungo sa banyo. Pinaupo niya ako sa gilid ng lababo bago ako sinunggaban ng halik. Ang mga kamay ko ay agad na kumapit sa kanyang buhok. We kissed each other passionately. Full of love and full of hungriness. His hands started caressing my arm and my breasts. I moaned immediately.Wala pang ilang segundo ay naibaba niya na ang strap ng dress ko. Sunod niyang tinanggal ang lock ng bra ko bago bumaba sa aking leeg ang labi niya.My lips parted and I could feel myself getting wet. He was just kissing my neck for goodness sake! Ganito na ba ako kasabik sa kanya?Mas lalong bumaba ang labi niya hanggang sa aking dibdib. Napaliyad ako nang maramdaman ang bibig niya sa aking d
Nang kumalma kami pareho ay saka kami bumaba. Nasa sala na si mommy at daddy. Hindi sila nag-uusap pero nang makita kami ay napansin kong napabuntonghininga si mommy.“Umupo kayong dalawa,” sabi ni dad.Naupo kami ni Markus sa kabilang side. Magkatabi kami sa isang sofa habang si dad ay nasa single sofa. Si mom naman ay nakaupo sa katapat naming sofa.Magkahawak kami ng kamay ni Markus kaya kumakalma ako lalo.“Before we talk about your relationship. Gusto kong makasigurado na hindi na ulit mapapahamak si Savrinna. Anong nangyari sa dumukot kay Savrinna?” tanong ni dad.Tumingin ako kay Markus na diretso lang ang tingin kay dad. “My cousin is in jail already. While Uno...is dead.”Napasinghap ako sa nalaman. Hindi ko alam na patay na pala si Uno. Ibig sabihin, wala nang manggugulo sa amin. “What about your dad’s siblings? Sila ang nagkakainteres sa yaman mo, hindi ba?” tanong ulit ni dad.“I gave them a fair share of my grandfather's wealth. Madali lang makakuha ng gano’ng yaman per
Siguro iyon nga ang tamang gawin. Kailangan na naming harapin ang parents ko. Ito ang bagay na nabigo kaming gawin noong una kaming nagkaroon ng relasyon. At hindi ulit namin nagawa noong nagkabalikan kami pagkagaling ko sa states. Kaya ngayon dapat ay harapin namin sila nang magkasama. Kailangan na naming itama ang lahat. Nanatili pa kami sa bayan hanggang sa tuluyang lumubog ang araw. Lumalamig na ang paligid kaya kailangan ko nang umuwi para hindi ako mahamugan.“Anong sasakyan natin pauwi?” tanong ko.Naglalakad kami patungo sa bungad na kalsada dahil hindi naman kasya dito sa kinaroroonan namin ang mga sasakyan. Magkahawak kamay kaming dalawa, bagay na na-miss kong gawin.“Wala akong dalang sasakyan dito kaya hihiramin ko na lang ang motor ng kaibigan ko,” sabi niya.Tumango ako. “Ayos lang sa ‘kin.”Nagtungo kami sa kabilang kalsada kung saan nakaparada ang motor na sinasabi niya. Kahit hindi ako gaanong pamilyar sa mga motor, alam kong mamahalin ito. May nakatatak pang Ducati
Nang magising ako ay bumungad sa akin ang puting kisame. Dahandahan akong tumingin sa gilid para alamin kung nasaan ako. Ang unang taong nakita ko ay si mommy. Agad niya akong napansin kaya napatayo siya. “Sav? Thanks God gising ka na,” sambit ni mommy pagkalapit niya sa akin. “Peter, gising na ang anak natin.”Sunod akong tumingin sa kabilang gilid ko. Doon ay nakita ko naman si dad na nakatayo. Hindi siya lumapit sa akin pero nakita ko ang pagluha ng mata niya.“Kamusta ang pakiramdam mo? May masakit ba? Peter, tawagin mo muna si doc,” sabi ni mommy.Nasa hospital ako. Ang huli kong naaalala ay nasa bangka kami ni Uno bago ako nahulog sa dagat at nawalan ng malay. “M-Mommy...” sambit ko.“Yes, sweetheart?” she asked softly.“Si Markus po? Gusto ko po siyang makita,” sabi ko.Nakita kong natigilan si mommy sa sinabi ko. Hindi niya ako nasagot hanggang sa makabalik na si dad kasama si doc.“Dad, nasa’n si Markus? Pinaalis n’yo po ba siya?” tanong ko naman kay daddy.Nagkatinginan s
Hindi ko alam kung paano ako napunta sa ganitong sitwasyon. Payapa naman itong mga nakalipas na mga araw namin sa resort. Pero sa hindi inaasahang pangyayari, nandito ako, nasa panganib sa kamay ng mga kaaway ni Markus.Dinala nila ako sa isang kwarto. Maayos ang itsura nito tulad ng isang guest room sa resort. Kung nandito ako sa ibang pagkakataon, baka nagawa ko pang mamangha. Pero wala akong ibang maisip ngayon kundi ang kung paano ako makakatakas dito.Lumapit ako sa may bintana para tingnan kung may matatakasan ba ako pero bukod sa mataas iyon ay nakakadena rin ang bintana.Bumuntunghininga ako bago naupo sa kama. Hinaplos ko ang tiyan ko.Hindi ko alam kung anong gagawin ko kapag may nangyaring masama sa ipinagbubuntis ko. Muling bumukas ang pinto ng kwarto at pumasok doon si Uno. May dala siyang tray na may pagkain. Lumapit siya at padabog na inilapag ang tray sa may mesa. Napaigtad pa ako sa gulat at takot.“Kumain ka.”Tiningnan ko iyon at nakitang isang pirasong pritong man
Mahigit limang taon na ang nakalipas mula nang huli ko siyang makita. Pagkatapos akong iligtas ni Markus nang araw na ‘yon mula sa taong ‘to, wala na akong narinig na balita mula sa kanya.Ni hindi na rin siya nabanggit ni Markus hanggang sa makaalis ako papuntang America. Kaya ngayong nandito siya ulit sa harap ko, natatakot ako nang sobra. Buti sana kung ako lang ang mapapahamak pero hindi. May buhay na sa loob ng sinapupunan ko na dapat kong protektahan.“Ano ba talagang kailangan mo? At sino ang boss mo? Pakawalan mo na ako!” sigaw ko.Natawa siya. “Wala naman akong kailangan sa ‘yo pero kay Markus, meron! Gusto ko siyang gantihan sa pagsira niya sa negosyo ko at sa buhay ko! At ikaw! Ikaw ang gagamitin ko para gantihan siya!”“Nababaliw ka na, Uno. Kung ano man ang nangyari sa ‘yo, deserve mo ‘yon dahil masama kang tao!” pagsigaw ko ulit.Mabilis siyang lumapit sa akin at sinakal ko. Napasandal ako sa pader habang pilit na tinatanggal ang kamay niya sa leeg ko. Kitang-kita ang ga