At dahil wala na akong ibang klase ngayong araw ay nagpasundo na ako sa driver namin. Hinatid niya ako sa mansyon at naabutan ko na naman sa sala sila lolo at lola.“Savrinna, nandyan ka na pala. How’s your day?” lola asked.Lumapit ako sa kanila at humalik sa kanilang pisngi. Pagkatapos ay naupo ako sa tabi ni lola sa sofa.“Kumusta ang surprise mo kay Markus? Nagustuhan niya ba ang gift mo?” tanong pa ulit ni lola.Bumuntonghininga ako bago umiling. “Hindi ko po siya na-surprise.”“What? Why? Wala ba siya sa office? O baka naman nagpaka-busy na naman siya sa work na lagi niyang ginagawa kapag birthday niya.”Umiling ako ulit. “Wala po sa sinabi n’yo. Inaway po kasi ako ng secretary niya kaya nagalit si Uncle Markus. Naniwala po siya sa secretary niya kaya umalis na lang po ako.”Naiinis na naman ako habang naaalala ang itsura nilang dalawa kanina. Paniwalang-paniwala siya sa babaeng ‘yon na akala mo naman kung sinong anghel. Dapat talaga mas nginudngod ko pa siya sa lababo kanina e.
Warning: R18+He slightly pushed me towards the vanity table while kissing me passionately. I tried to kiss him back to the same intensity but he kept on dominating my lips. And just like what I said...I surrendered to him.Kumapit ako sa braso niya para doon kumuha ng suporta. Ang kanyang palad naman ay humahaplos sa bawat kurba ng katawan ko.My body was slowly turning on with his touch. His lips traveled down on my neck and I tilted it to give him more access. He sucked and licked my sensitive spot behind my ear.“Hmmm,” I moaned from the sensation I was feeling.Naramdaman ko ang pagngisi niya. Bumaba ang kanyang palad sa aking hita at hinaplos iyon nang marahan. It added to the heat in my body.Nasa kalagitnaan kami ng ginagawa nang may kumatok sa pinto. Huminto si Markus at nagkatinginan kaming dalawa. “I guess, we can't continue what we're doing here,” he said.Napanguso ako kaya ngumisi siya. He pecked my lips one more time before moving away from my body. Siya ang nagpunta
“M-Mommy, I-I can explain.”Nilapitan ko si mommy pero sinalubong niya ako nang malakas na sampal. Pakiramdam ko bahagyang umikot ang paningin ko. “What are you going to explain, huh? You're sleeping in your uncle's room! And look at you! Bakit ganyan ang itsura mo? Anong pinaggagagawa mo dito?” mariing tanong ni mommy.Umiling ako habang isa-isang tumutulo ang mga luha ko. Nanginginig ang aking mga kamay sa takot. “M-M-Mommy...let me explain...” humikbi ako.“Are you going to make up excuses? Just answer my question, Savrinna. Are you having an affair with your uncle?”My lips parted and I didn't know what to say. I want to deny everything. Pero mas lalo lang lalala ang problema kapag nagsinungaling ako. Pero hindi ko alam kung paano sasabihin ang lahat.Hindi nila maiintindihan. Kahit sino...hindi maiintindihan ang sasabihin ko. “H-He’s not my...uncle. He's a not a real Dela Vega. K-Kaya...kaya—”“Kaya pumatol ka sa kanya? My goodness, Savrinna! Ginagamit mo ba ang utak mo? Paano
Kahit anong paninira ni dad kay Markus, hindi ako maniniwala. May tiwala ako kay Markus. Hindi niya ako basta ginamit lang. Naramdaman ko ang pag-aalala niya sa akin. Kaya nga ako...nahulog sa kanya.Nagkulong ako sa kwarto ko hanggang kinabukasan. Hindi na talaga ako nagpapilit na kumain o lumabas. Wala si dad dahil nasa business trip siya kaya si mommy lang ang nangungulit sa akin. Pero hindi katulad ni dad ay mas mabilis sumuko si mommy.Bukas na ang flight ko papuntang states. Wala pa rin akong ibang plano kundi ang tumakas dito sa bahay. Pero paano ako makakarating sa probinsya? Wala akong pera at for sure malalaman kaagad nila dad kapag ginamit ko ang cards ko.I sighed. I grabbed my laptop and opened my social media accounts. Hindi kami madalas mag-usap ni Markus sa chat dahil hindi siya active dito. Pero susubukan ko pa rin. Hopefully, mabasa niya agad.To Markus:I want to see you. Let’s meet. Puntahan mo ‘ko, please. Bukas na ang flight ko papuntang states.I hit send and
I was awakened when I smell a familiar aroma of coffee. My eyes slowly opened and I was greeted by the handsome man in front of me. He was smiling from ear to ear while showing me the cup of coffee in his hand. “I couldn't wake you up so I just bought a coffee and let it do its job,” he said.Hindi ko naman mapigilang matawa. Alam na alam niyang magigising talaga ako sa amoy ng kape. Iyon lang ang paraan para magising ako nang hindi sumasama ang loob ko.I could never say no to a coffee. Whenever I’m in a bad mood, it can always make me feel better. “Thank you,” I told him.Inilapag niya sa mesa ang hawak niyang tasa bago naupo sa tabi ko. Ako naman ay nagpatuloy sa binabasa kong reviewer dahil final exams na namin next week. I took a sip of coffee and sighed. It tasted good.“How's your day? You should take a rest for a while,” he said.Sumandal ako sa balikat niya at agad siyang umakbay sa akin. Napangisi ako. It was like a mannerism for us. Whenever I'm leaning on his shoulder,
“Congratulations, anak! We're so proud of you!” mommy greeted me.Lumipad siya papunta dito sa states para sa graduation ko. Kahit sobrang busy nila sa work, palagi silang uma-attend sa mga important event ko dito. And that's more than enough.However, hindi nakasama si dad dahil may inaasikaso raw sa company. Actually hindi ko pa nasasabi sa kanila na balak kong bumalik sa Pilipinas. Kami pa lang ni Calvin ang nakakaalam ng plano na ‘yon.“Thank you, mommy. Sayang po wala si dad,” sabi ko. Pansin ko ang pagbabago ng reaksyon ni mommy. Alam ko kaagad na may matindi talagang problema. “Mom, may hindi ka po ba sinasabi sa ‘kin?” tanong ko. Ngumiti si mommy bago umiling. “Next time na lang, Savrinna. I don't want to ruin your graduation day. Nasa'n nga pala si Calvin? Hindi ba siya pupunta?”Alam kong sinasadyang baguhin ang usapan kaya hindi na muna ako namilit pa. Sakto namang dumating din si Calvin at may dala na naman siyang bulaklak.“Hi, love. Congratulations!” he greeted me.I
It took a few more convincing before dad finally agreed to see our family doctor. He was as stubborn as me so now I understood where did I get this attitude of mine.Kung hindi ko pa siya in-assure na walang mangyayari sa company ay hindi pa siya papayag. Although aki mismo ay natatakot din na baka hindi ko maisalba ang business natin. Napag-alaman ko na may isang contractor na gumamit ng substandard materials sa isang project ng company. Nagnananakaw siya ng pera at nalagay sa alanganin ang project. Luckily, nahuli kaagad siya bago pa tuluyang maubos ang funds ng company namin.Iyon nga lang, nadungisan ang reputasyon ng kompanya. Iyong ibang investors nawalan kaagad ng tiwala sa amin. Of course, kapag nagkaroon ng mantsa ang malinis mong pangalan, marami na ang magdududang magtiwala sa ‘yo.“Please, Mr. Torrente, I can assure you that this kind of problem won't happen again. I will talk to all of our contractors and staff. I will make them submit all the documents to make sure that
I wasn't really expecting something when I came back here. I really didn't want to see him again. I wasn't planning on reconnecting with him. But then, this happened. Dahil sa mga sinabi ni lola, gusto ko siyang kausapin ulit. Gusto ko lang intindihin kung bakit nagawa niyang iwan ang mga magulang na nag-ampon sa kanya.Ilang taon siyang kinupkop. Binigyan ng magandang buhay at minahal. Tapos basta-basta niya lang itatapon ‘yon.But then even though I have so many questions in mind, all of those vanished when I saw him. With the person I never expected him to be with. Sa harap ng bahay niya ay nag-uusap sila ni Gretta. Yes, si Gretta. Pero hindi na siya iyong Gretta na katulad noon. Ibang-iba na ang itsura niya ngayon.She looked...mature. The way she dressed? Sobrang galing niya ng magdala ng damit ngayon. At hindi na rin siya naka-glasses. Ang buhok niya ay tuwid at nakalugay. At mas mukha siyang confident ngayon.She really glowed up a lot. Those five years have changed her so we