~Fern~Bumalik ako sa wisyo nang magsalita na ang pari. Kanina pa ako nakikiramdam, hinihintay kong kumustahin niya ako kahit man lang sana, ‘Long time no see?’ pero wala!Wala tuloy akong kagana-gana sa kasal na ‘to!Wala akong naintindihan sa sermon ni father. Akala ko pa naman magiging memorable ‘to sa ‘ming dalawa nang makilala ko siya kanina. ‘Memorable naman ‘to ah!’ sabat ng isipan ko na mapang-asar. “Now, I pronounce you as a husband and wife,” sabi ni father.Whoa! Ang bilis, tapos na agad. May asawa na talaga ‘ko!“You may kiss your bride.” Magkaharap kaming dalawa at saglit kaming nagkatitigan. Wala akong mabasa at makitang emosyon sa mga mata niya. Tila nagbago siya, hindi ganito ang mata niya no'ng matitigan ko siya dati. Itinaas niya ang belo ko, napalunok ako dahil sa kabang nararamdam ko. Unti-unti niyang inilapit ang kan’yang mukha sa akin at kusa namang pumikit ang mga mata ko habang hinihintay kong dumampi ang kaniyang labi sa akin. Pero hindi– Nagmali ako nang
Nasa private plane na nga kami, hindi nga ‘yon isang prank lang. Sobrang yaman pala talaga niya! “Saan ba tayo pupunta?” “Hmmn… Paris,” tipid na sagot niya sa akin. ‘Paris, City of Love!’ Napasangot ako dahil hindi naman kami nagmamahalan. “Donovan,” tawag ko sa kan’ya. Nakaupo ito at naka-de quatro pa habang abala sa harap ng laptop niya. Nagtatrabaho na agad siya? “H-hindi mo ba talaga ako natatandaan?” hindi ko na napigilang tanungin ito. Salubong ang mga kilay nitong hinarap ako. “Nope, did we meet before? Sorry, hindi ko matandaan.” “Oo, 3 weeks ago. Dinala mo pa nga ako sa resort ninyo at nagpalipas ako ng dalawang araw doon. And then–” “Then what?” ‘Wala talaga siyang matandaan? Kainis! “Pagkagising ko na magpapaalam na sana ako sa iyo pero naunahan mo pala ako, umalis ka na at hindi ka man lang nagsabi!” “Oh– sorry, Ikaw iyong sa Batangas?” “So, tanda mo na?” “Uhmm… Yeah! Pasensiya na, araw-araw ay marami akong nakakasalamuhang tao kaya hindi ko na matan
Nakatulog ako dahil sa sobrang lamig siguro ng kuwarto ko at sa pagod na rin kaiisip ng mga gagawin ko para kay Donovan. ‘Hindi naman siguro ako mukhang dead na dead sa kan'ya nito. ‘no?’ kausap ko na naman sa sarili. Malapit nang gumabi kaya nakikita ko na ang maganda tanawin mula sa iba ‘t ibang ilaw ng mga gusali. Tumunog ang cellphone at may tumatawag, unknown number. “Sino naman kaya ‘to?” agad ko na itong sinagot. “Hello?” “I'm here at the lobby, I'll wait for you here. Bilisan mo lang,” pagkasabi niya no'n ay agad na ring pinatay ni hindi pa nga ako nakapagsalita Aba! Manunuro na talaga siya! Pakiramdam ko ay umuusok ang ilong ko sa inis. Napaka-antipatiko niya! Kaya habang pababa ako sa lobby ay nakabusangot pa rin ako. “What's with that beautiful face?” Hindi ko siya sinagot at pinaikutan ko pa siya ng mga mata ko. “Let's enjoy our first night here in Paris. Come on, I know the place on how to make you smile.”Habang bumabyahe kami ay nasa labas lang ang tingin ko, a
Sa isang abandonadong gusali naman ay naro'n ang isang lalaki. Matalim ang tingin nito sa kawalan, kung hindi lang sana pumalpak ang gunggong na tauhan niya ay wala na sana siyang problema. Kinuha nito ang cellphone sa bulsa at agad na tinipa ang cellphone number ng tauhang pinapahanap niya sa isang taong magiging tinik sa kaniyang lalamunan. “Any update?! singhal nito agad sa tauhan. “Boss, negative. Magaling po magtago ang lalaking iyon. Palagay din namin ay may tumutulong sa kan’ya,” saad nito sa kabilang linya. “Wala akong pakialam! Sa tingin mo, iyan ang gusto kong malaman? Bilisan ninyo! Iisang tao lang hindi niyo pa madispatsa! Hindi ko kayo binabayaran para lang sa katangahan. Mga bobo!” Binalibag nito ang kaniyang cellphone sa kung saan. Sumimsim ito ng alak at ang tapang ng lasa no’n ay kasing tapang din ng kaniyang anyo.Mala-demonyo! “Pagsisisihan mong kinalaban mo ako kung sino ka man!”“Boss,” tawag rito ng kaniyang tauhan kaya agad niya naman nitong binalingan. “
~Some one's Pov~Nalaman nilang may sumusunod sa kanila ng ilan sa mga tauhan niya. Kagagaling niya lang sa isang meeting with his client, matagal na kasi iyon at palagi na lang nire-re-schedule. Wala ang kapatid niya at dapat na personal niyang makausap ang client niya dahil baka biglang magback out. “Nasundan ka ba?” tanong ng kaibigan niya nang tumawag ito sa kan’ya. “Hindi! Mukhang nailigaw naman namin sila,” tugon niya. Halang talaga ang kaluluwa ng taong iyon! Paano niya na-atim na saktan ang sariling pamilya? “Good. Please, dude. ‘Wag ka na munang lumabas dahil nagkalat ang mga tauhan ng demonyong ‘yon! Balita nga sa tao ko, pinasabog daw nito ang bungo ng isa nitong tauhan kanina lang.” Kumunot ang noo niya kung bakit?“Bakit niya ginawa iyon?”“Nagtanong kasi ito umano kung sigurado na itoto sa susunod na target niya at hindi niya iyon nagustuhan.” Biglang siyang nag-aalala, “Sino raw ang bagong target?”“Delikado, dude! Anak no'ng pinapatay niya at siyempre importante s
Makalipas ang isang linggo ay nakabalik na sina Fern at Donovan sa pinas. Sa bagong bahay nila sila tumuloy at talaga namang namangha siya sa laki nito. “Wow! Ang ganda! The best talaga si Grandma,” masayang sambit niya. Mas lalo siyang nasiyahan nang magtungo siya sa garden. Malawak iyon, mahilig siya sa mga halaman kaya nasaisip na niya kung paano ito pagagandahin. “Fern, are you fine alone here? I need to visit the company.” ‘Seryoso? Iiwan niya ‘kong mag-isa rito?’“Kararating lang natin, ah. Work agad?” “May kailangan akong asikasuhin. Wanna come with me?” Pero naisip kong wala naman akong gagawin doon. Kasasabi Niya lang na may aasikasuhin siya, maboboring lang ako. “Hmmn… Okay lang ba na bisitahin mo si Lola? Hindi ko pa kasi siya nakakausap ulit eh.”“Sure, ihahatid na kita. Tara?” Agad na kaming natungo sa kotse niya at pinagbuksan ako nito ng pinto para sumakay. Gentleman talaga siya, lihim naman akong kinikilig sa upuan ko. “Anong oras ka uuwi?” tanong niya. “Hindi
Nang malapit nang gumabi at hindi pa rin nakauwi ang lola ni Fern ay nagpaalam na itong umuwi, nauna na rin kanina ang uncle Fernan niya habang ang uncle Franco naman niya ay naiwan sa mansion. Nag-message siya kay Donovan na pauwi na siya at agad naman itong tumawag sa kan’ya. Hindi nga siya nito masusundo dahil marami pa itong tinatapos sa na-pending nitong trabaho.Nang ipapapsundo na lamang sana umano siya sa driver nito ay agad na niyang tinanggihan dahil siya na lamang umano mag-isa ang uuwi at malapit lang naman. Hindi pa agad pumayag ang asawa niya pero nagpumilit siyang ‘wag na talaga hangang sa nakumbinsi na nga niya ito. Nag-aabang siya ng sasakyan nang may namataan siyang naka-mutorsiklo. Itim ang buong suot nito maging ang mukha at mga mata lamang ang makikita, gano'n na lamang ang gulat niya sa ginawa ng naka-mutor dahil nakita niyang may dinukot ito sa loob ng damit, namilog ang mga mata niya nang makitang baril iyon. Habang papalapit ito ay halos hindi rin siya maka
“Fern!”“Vina!” Agad na sinalubog niya ito ng mahigpit na yakap at kahit papaano ay naibsan ang takot na nadama simula pa kanina. “Ayos ka lang ba? Diyos ko, nakakagulat ka na lang palagi kapag tumawag. Ano na ba ang nangyayari sa iyo? Nakaraan ay arranged marriage, ngayon naman ay may gusto ka ipa-patay. Maloloka na yata ako sa iyo, girl! Baka sa susunod ay tawagan na naman akong nakaburol ka na,” hindi napigilang talak ni Vina sa kan’ya sa sobrang pag-aalala at mauunaan niya naman ito. “Isama mo na muna ako sa iyo, puwede ba? Natatakot akong mag-isa sa bahay.”“Gaga! Kailangan pa bang ipaikusap iyan? Kahit doon ka pa tumira! Teka, nasaan ang asawa mo? Anong sabi niya tungkol rito?” Salubong ang kilay nitong tanong sa kan’ya.“W-wala–”“ANO? Aba’y putang *Ina pala iyang napangasawa mo eh!”“Vina, it's not what you think. Patapusin mo muna kasi ako ‘di ba?” “Ay, oo nga, sorry. Go!” “Wala pa siyang alam, at parang ayaw ko munang sabihin,” paliwanag niya. Ayaw niya na kasing mag-ala
Nang makarating si Vina sa trabaho ay agad na sinalubong na siya ni Damon nang may matamis na ngiti. "Good morning, beautiful," bati nito sa kanya at h******n na siya sa noo. "Good morning, kanina ka pa?" Yumakap siya 't nakangiting bumati rin kay Damon. "Nope, karararing ko lang. Let's date later, hmmn?" "Huh? Eh, sabi mo ay ngayon ang dating ng pinsan mo na boss ko?" "Yup, that's why I'm free. Saan mo gustong pumunta?" Tinaasan niya agad ito ng kilay. Tila ba makalimot itong siya ang secretary ng pinsan niya kaya mahinang kinurot niya si Damon sa tagiliran. "Hoy! May trabaho ako kaya hindi puwede! Hindi porket fiance kita ay basta-basta ko na lang iiwan ang obligasyon ko rito? Nakakahiya sa boss ko, ngayon pa nga lang kami magkakakilala tas iiwan ko pa!" Agad naman na nagsalubong ang kilay ni Damon sa narinig. "Bakit ka naman atat na makita iyong pinsan kong iyon?! 'Di hamak na mas guwapo naman ako ro'n!" Kung kanina ay ang sweet nila, ngayon ay tila aso 't pusa naman n
"Damon, wait for me at the company. Papunta na 'ko ngayon diyan. Tapos na ang kaso, nanalo ako. Sa ngayon ay pagtutuonan ko muna ang kumpanya habang hinahanap diyan sa Tarlac ang asawa ako," ani nito habang kausap ang pinsan na si Damon sa cellphone. Naro'n pa rin kasi ito sa Tarlac na pansamantalang pumalit sa kanya. "That's good to hear, dude! Congratulations. I hope anytime soon ay mahanap mo naman na ang asawa mo,", tugon naman ni Damon. Masaya siya para sa pinsan at mas lalong pa dahil hindi na siya magiging busy, mas magkakaro'n na siya ng time para sa fiance niyang si Vina. Nalalapit na rin ang kanilang kasal at tila hindi na siya makapaghintay pa! Sabik na rin siyang magka-anak, sa totoo ay nai-inggit siya sa anak ni Fern na kambal, isip nga niya napaka-ganda ng lalaking nang iwan rito. Paano umano na atim na pabayaan ang mag-iina? Napaka-walang puso! Kaya madalas din siya do'n bumisita dahil sobrang gaan ng loob niya saga kambal. Kung papayagan nga lang umano siya ni Fern
"Haahhhh!" Napabalikwas ng gising si Fern sa kanyang naging panaginip. Kinapa ang kanyang dibdib dahil sa bilis ng tibok no'n. "Panaginip! Panaginip lang ang lahat!" Hinihingal na sambit niya pa. Sa sobrang daming nangyari sa panaginip niya iyon ay tila ba totoo Ang pangyayaring iyon. Biglang pumasok naman si Vina sa kuwarto niya upang silipin siya. "Oh, mabuti gising ka na. Kumusta na Ang pakiramdam mo?" "A-ayos lang ako, nasa'n ang kambal?" agad na hinanap niya ang mga anak. Gusto niya iyong makita at mayakap. "Naro'n kay Tita. Grabe, nabinat ka na! Sabi ko naman sa iyo ay 'wag ka Muna magpupuyat at gisingin mo lang ako kapag hindi mo na kaya. Ayan tuloy at bumigay na iyang katawan mo! Hindi mo kakayanin ang kambal mag-isa girl," paninermon pa ni Vina sa kanya. Dahil sa pagpupuyat nga sa dalawang kambal Ng ilang gabi dahil nilagnat ang mga ito dahil sa vaccination nila at iyak nang iyak dahil masakit siguro ang tinusukan ng karayum. Nahihiya naman siya na gisingin si Vi
"Uh? Ano to?" Nanigas si Fern sa kanyang kinanatayuan nang biglang suutan siya ng blindfold ni Manang Lucia pagkatapos niyang maisuot ang gown. "Hindi ko rin alam, hija, pinag-uutos lamang ni Mr. D ang lahat sa 'kin, napaka-romantic niya hindi ba?" Halata sa boses ni Manang Lucia ang excitement."Manang, baka naman ki-kidnapin n'yo ako ah!" Ayaw niya sanang kumilos pero marahan siyang hinawakan ng ginang sa magkabila niyang balikat at dahan-dahan siyang itinulak patungo kung saan sa takot na mapatapilok dahil nakasuot din siya ng 2 inch na high heels. Kasama iyon sa loob ng box, may mga accessories pa nga pero hindi naman niya kailangan iyon.Nadinig niya ang pagbukas ng pinto. Agad sumalubong sa kanya ang hangin batid niyang dinala siya sa labas ng ginang pero wala siyang naging imik. Sumunod na lamang siya dito. Nangangapa siya kaya naman hinawakan siya sa kamay ng matanda at iginaya kung saan, sobra ang kabog ng kanyang dibdib, di niya alam kung ano ba ang nangyayari."Manang, I'm
Alas otso ng nabi nang makabalik na sila sa mansyon. Hindi nila inaasahan ang madadatnan na panauhin doon. "Anong ginagawa mo dito?" madilim ang mukha na tanong ni Doss kay Julia. Nasa labas ito at nag-aabang sa pagdating nila dahil hindi ito pinahintulutan ng mga tauhan niya na makapasok. "Nasaan ang fiance ko? Pakiusap, ilabas mo na siya, Doss!" nanikluhod si Julia sa harap nilang mag-asawa. Napakapit naman si Fern sa braso ng asawa. "Wala akong alam sa mga sinasabi mo! Bakit sa akin mo hinahanap ang lalaki mo?! matalim na saad ni Doss sa babae."Babe," mahinang bulong ni Fern. Nilingon naman siya ng lalaki. "Wag kang maniwala sa kanya, wala akong kinalaman sa kanila," paliwanag nito."Sinungaling! Damon told me everything! Pinadukot mo siya at dinala sa basement!" sigaw ni Julia habang umiiyak at matalim ang tingin sa kanila. "Huh! 'Di nga ako nagkamali, nagsabwatan pa kayong dalawa para lang masira kaming mag-asawa at ngayon pinagbibintangan mo ako na kinuha ang fiance mo?
Ang nagdaang mga araw ay naging maayos naman sa kanilang mag-asawa, gumaling na ang mga sugat niya sa buong katawan. Inalagaan talaga siyang mabuti ni Doss. Hindi din ito umaalis ng bahay paghindi siya kasama.Tungkol naman kay Damon ay ilang buwan din itong nanatili sa ospital, napuruhan daw kasi ang mga ugat nito sa kamay. Sadly, he is not able to use his both hands forever. Wala naman daw matukoy na iba pang paraan ang mga doctor Walang pag-sa ika nga , kahit sinong doctor ang tumingin sa kanya dito sa pilipinas pero hindi sumuko ang mga magulang niya. Dinala siya sa ibang bansa at Ddoon magpapatuloy ng pagpapa-gamot.Sa totoo lang ay hindi pa sapat ang ginawa ni Doss upang pagbayarin ito, kulang na kulang pa.. Pero dahil sa pakiusap at pagiging mabuting tao ni Fern ay hinayaan na lamang niya ito, wala naman na itong gagawa pa. Sana nga hindi na bumalik at muling manggulo si Damon.About a month ago, pinagtapat ni Doss ang lihim sa asawa ukol sa tita at pinsan niya. Matagal na pal
"Why are you hesitating now? Come on! Just shoot me!" Pangdedemonyo pa ni Damon sa pinsan na nagbabaga ang tingin." I will.. But, not now. You need to pay more than to be killed. I will make sure na gugustuhin mo na lang mamatay kesa mabuhay sa gagawin ko sayo... " Kahit umaalon na ang dibdib ni Doss sa galit ukol sa pinsan ay pinanghawakan na lamang niya ang mga sinabi ni Fern.Oo, hindi siya masama! Kailangan na niyang talikuran ang lahat at harapin ang bukas ng payapa kasama ang asawa at magiging anak nila.Lumayo siya sa hindi makagalaw na si Damon. Napansin din nila na malapit nang mag-umaga dahil med'yo lumiliwanag na ang buong paligid.Samantala hindi na kinaya ni Fern ang sakit at pagod sa kanyang buong katawan kaya naman nawalan na siya ng malay tao. Mabuti na lamang at maagap siyang naalalayan ni Franco. Bumagsak siya sa mga bisig ng lalaki.Nakahinga naman ng maluwag si Franco nang lubayan na ni Doss si Damon. Mas nakita na niya ang lubhang pagkabahala ng pinsan ng makitan
Laka-takbo ang ginawa ni Doss. Pinakikiramdaman niya ang buong paligid. Ni hindi na niya alam kung saan na siya napadpad, nagbabaka-sakali na makasulobong at makita si Fern."Fern!" tawag niya nang malakas sa kabuuan ng gubat.Samantala napahinto naman si Damon sa paghila kay Fern nang marinig ang malakas na sigaw ni Doss."S*hit!" mura niya dahil alam niyang malapit na malapit lang ang pinsan, baka magkasalubong pa sila nito.DOSS! TULONG! NANDITO AKO!" malakas na sigaw ni Fern nang marinig niya rin ang sigaw ng asawa, nagkapag-asa siya dahil buong akala niya ay walang maghahanap at makakatulong. Kung gano'n, ito ala ang sumugod sa mansyon ni Damon, siya kaya ang nagpaputok ng baril kanina?"Tumahmik ka sabi eh!" gigil na tinapalan ni Damon ng kamay niya ang bibig ni Fern. Nagpumiglas siya hangga 't kaya niya lalo na at aLam niyang nasa paligid lamang si Doss, ililigtas siya nito.Kinagat niya ang kamay ni Damon, napabitiw ito sa kanya at napamura sa sakit. Agad na sana siyang tatakb
Pigil hininga si Fern habang bumaba. Kapit na kapit siya sa pinagdugtong-dugtong na kumot. Parang ang puso niya ay naunang mahuhulog dahil sa sobrang kaba. 'Breath in breath out Kaya mo 'yan Fern!' 'Wag kang bibitaw kung hindi siguradong bali-bali ang lahat ng buto mo sa katawan. Tanging piping dasal na lamang ang nagawa niya habang pa tuloy sa dahan-dahang pagbaba.Hanggang sa makarinig siya ng isang malakas na putok. Sobrang sakit sa tainga! Napasigaw at muntik na siyang mapabitaw sa tela dahil sa takot. It's familiar, it's a gun fire!! Lalo siyang kinabahan ng may makitang anino na papalapit at sisilip sa bintana nang mga oras na iyon ay hindi na niya alam ang gagawin. She look down to measure how high she will fall if she tries to let go of the blankets.Med'yo mataas pa ang puwesto niya.Nalula pa siya kaya agad din siyang nagbawi ng tingin mula sa baba. "Diyos ko, tulungan niyo po ako!" mahinang usal niya.. Napapitlag pa siya ng marinig ang sunod sunod pang putukan mula kung s