Kabanata 3

Stephanie

3 years later

'The number you have dialed cannot be reached'

Bumuntong hininga ako ng marinig muli ang salitang iyon, binaba ko ang telephone at lumabas sa telephone boot

Bagsak ang aking balikat habang pinagmamasdan ang telepono

Bakit hindi ako sinasagot ni Gichelle? Nagbago naba siya ng number or sadyang may ibang dahilan lang?

Napakagat ako ng labi, ilang taon na ang lumipas at wala parin akong contact sa kanila, hindi ko tuloy alam kung nasa maayos na kalagayan ba sila o may iba nang nangyari sa kanila

"Mommy are you done?"

Natigilan ako sa pag-iisip ng marinig ang boses

Humarap ako sa aking likuran at naabutan ang dalawang magkamukhang bata na babae na s********p sa dala nilang ice cream gamit ang dalawa nilang kamay, parehas na madumi ang mukha nila dahil sa kalat na ice cream

Napangiti nalang ako habang pinagmamasdan silang kumain habang malalaki ang mga matang nakatingala saakin

Lumuhod ako sa harapan nila at nilabas ang tissue upang punasan ang nagkalat na ice cream sa mga mukha nila

"Ang dumi niyo naman kumain" aniko habang pinupunasan sila

"You want, mommy?" Alok saakin ng isang kambal sa kaniyang ice cream

Ngumiti ako at umiling

"Busog pa si mommy" sagot ko naman

"Oh my Godd, so cute naman" napatigil ako sa boses ng matinis na babae

Tumayo ako at pinagmasdan ang babaeng sumigaw kanina na ngayon ay pinipicturan ang kambal ko

"Omoo, ang cute cute naman. You two look like an angel" ani ng babae sa aking harapan

Hindi ako nakagalaw sa kintatayuan dahil sa pagkabigla, saka ko lang napagtanto na kinukuhanan niya ng litrato ang kambal ng walang paalam

Akmang magsasalita sana ako ng unahan ako ng isa sa kambal

"Putok" ani nito habang nakatingin sa babaeng sumingit sa harap nila

Parehas kaming natigilan ng babae sa sinabi ng kambal

"What? Hahah putok?" Tanong ng babae

"You smell putok" sagot ng kambal at dinilaan ang ice cream na hawak niya

Nahulog ang panga ko sa sinabi ng kambal, mabilis akong pumunta sa likod ng dalawang kambal at pinagmasdan ang babae na halatang na offend sa sinabi ng bata

"A-ah sorry--- Abby that's bad mag sorry ka" ani ko sa bata at nahihiyang ngumiti sa babae sa aming harap

"Why mommy? Is it bad that she smell putok?" Inosenteng tanong ni Abby saakin habang nanlalaki pa ang matang tumingin saakin

Napakagat nalang ako ng labi dahil sa sinabi nito, nahihiya akong ngumiti sa babaeng nasa harap namin ng nagpilit ito ng tawa. Nakita ko din ang pasimpleng pag amoy niya sa kaniyang kilikili kaya napa iwas ako ng tingin habang hawak hawak ang kambal

"Huhhhhh!" Sakristo itong umubo bago umalis sa aming harapan na mukhang napahiya

"Abby huwag mong sinasabi yan sa mga strangers, bad iyun" aniko sa bata pagkaalis nung babae

Lumabi ito at sinulyapan ang papaalis na babae kanina

"She smell putok naman eh" ani nito at binalik ang tingin saakin

"Saan mo na naman ba natutunan yang salitang yan huh?" Tanong ko sa kaniya

Mabilis na sinulyapan ni Abby ang kambal niyang tahimik lang na kumakain ng kaniyang ice cream, ng mapansin nitong nakatingin kaming dalawa sa kaniya ay tumigil ito at nagsalita

"Tito Olats" sagot ni Ally sa tanong ko at napatampal nalang ako ng nuo

Sinasabi ko na nga ba!

Si Olats na ang totoong pangalan ay June, isa siya sa pinsan ko at ang tumulong saakin nuong ako ay nagbubuntis palang sa kambal

Malapit ng maghapon ng sumakay kami ng tricycle upang umuwi mula sa bayan, nasa tabi ko ang kambal na tulog na tulog

Nasa kaliwa ko si Abby, Abigail ang buo niyang pangalan at siya ang panganay sa kanilang dalawa, idagdag pang pinakamaingay

Nasa kanan ko naman si Ally na Allysa ang buong pangalan, bunso at mas tahimik kesa kay Abby

Pagkatapos ng pagtakas ko nuong 3 taon ay napadpad ako dito sa probinsya kung saan ako lumaki, hindi ko alam na buntis ako noon kaya nagulat nalang ako ng malaman na nagdadalang tao ako. Sinubukan kong tawagan sila Gichelle upang kamustahin ngunit hindi ko sila ma contact, hindi tuloy ako sigurado kung ano na ang kalagayan nila roon lalo na si lola

"Ughh hughhh"

Napatigil ako sa pag iisip at mabilis na binalingan ng tingin si Abby ng marinig ang kaniyang ubo

Agad na kinain ng takot ang aking utak ng makitang nahihirapang huminga ang anak ko

"Abby, Abby okay ka lang, anak?" Hindi ko na alam ang sasabihin dahil sa tuloy tuloy nitong ubo hanggang sa biglang tumigil ang pagubo niya at napilitan ito ng paghahabol niya ng hininga

"A-abby--- m-manong sa hospital po ni Doctora Zara" mabilis kong baling sa tricycle driver habang patuloy padin ang paghahabol ng hininga ni Abby

"Mommy is ate okay?" boses iyon ni Allysa na kalmado sa aking tabi

Wala na akong ibang nagawa kundi yakapin siya dahil kahit ako ay hindi sigurado

Ilang minuto ng makarating kami sa maliit na hospital ni Doctora, kinarga ko ang naghihinalong si Abby at nagtungo sa loob ng hospital

"D-doc s-si Abby--" hindi ko na agad natuloy ang sasabihin dahil mabilis na nagtungo saakin palapit ang doctora

"Yera, i ready niyo yung kwarto" mabilis na ani ni doc at tinulungan ako kay Abby

Thirty minutes kaming naghintay ni Ally sa labas ng kwarto kung saan Chine-check ni doc ang anak kong si Abby

Hawak hawak ni Ally ang kamay ko upang kumalma ako, pinipilit kong ipakita sa anak ko na kalmado ako upang hindi siya matakot kahit na ang totoo ay malakas na ang tibok ng dibdib ko dahil sa takot

Mabilis akong tumayo sa kinauupuan ng makita ang paglabas ni Doc Zara kasama ng ibang nurse

"D-doc k-kamusta po ang anak ko?" Mabilis kong tanong at nilapitan siya

Tinanggal niya ang mask niya bago nagbuntong hininga at nagsalita

"Dederetsahin na kita Stephanie, your daughter's condition is getting worse and she definitely need a operation for her lungs" ani ng doctora na nagpatigil saakin

"A-ano pong ibig niyong Sabihin doc?" Tanong ko

"Kailangan niyong pumunta sa Syudad para ipagamot si Abby, no one here in our province ang kayang gumamot sa sakit ni Abby"

Napasulyap ako sa likuran ko kung saan naroon si Ally

Wala akong ibang choice kung hindi sundin ang sinabi ng doctor, matagal na akong umiiwas sa pagbabalik sa syudad para lang makapagtago sa Lucian na iyon pero mukhang may ibang plano ang tadhana

Sana lang ay hindi ko na siya makita pang muli.