KABANATA 46
Katahimikan ang bumalot sa aming dalawa. I wiped my tears using the back of my hand and breathed heavily. Sobrang sikip ng dibdib ko. If I have a power to heal this pain matagal na akong nakabangon sa lahat. But this man…he’s my first love…he’s my first to everything and it was so hard to forget him.
“Fine…if that’s what you want,” he replied. Tumango ako at sa kabila ng sakit ay ngumiti ako sa kanya. Hindi ko mabasa ang kanyang mga mata pero hindi na ako nagbigkas ng iba pang salita. Nagsimula na akong maglakad paalis ng office pero unang hakbang ko pa lang naramdaman ko na ang kirot sa aking ulo at bago pa ako makaalis kadiliman na ang bumalot sa akin.
Sometimes I wonder would everything change if the circumstances were different? Paano kung hindi nangyari ang lahat ng ‘yon? Paano kung hindi nagkaroon ng lamat sa pagitan ni mama at ni Ma’am Leslie Galford? Would Levi and I
KABANATA 47Buong gabi kong inisip ang lahat. Levi and I agreed to be in this situation while I save money to pay him back my debt. Kaya naman para hindi na ‘yon mas lalong tumagal kailangan kong magtrabaho ng mabuti at kumita ng marami.“Sigurado ka bang papasok ka pa rin ng trabaho?” nag-aalalang tanong ni mama habang naghahain ako ng umagahan namin. Tumawag kasi sa bahay yung nurse since si mama ang nasa emergency contact ko. Buti nga hindi nabanggit ng nurse na may lalaking nagdala sa akin sa clinic. Huminga ako ng malalim at ngumiti kay mama.“Ayos lang ako mama. Magaling na ako. Uminom ako ng gamot last night,” sabi ko para hindi na siya mag-alala. Hindi na siya umimik pero ramdam ko pa rin ang pagmamasid niya sa akin na para bang isang pagkakamaling kilos ko lang ay hindi niya talaga ako papapasukin sa trabaho.I feel fine now. May kaonti pa rin akong lagnat pero maayos na ang pakiramdam ko kaya hindi na
KABANATA 48“The sun is almost setting down,” sambit ko habang nakatingin sa araw na malapit nang lumubog.“You wanna take a walk?” he suddenly asked. Napatingin ako sa kanya. Hindi ko inaasahan na aakitin niya akong maglakad lakad sa dagat. Naalala ko na hindi naman niya gustong maglakad sa dagat because it’s sandy.“Are you sure?” paninigurado ko sa kanya. Nagtaas siya ng kilay at tumayo para magsimula nang maglakad patungo sa shore. Tumayo na rin ako at sumunod sa kanya. Humampas ang malamig na hangin sa amin. Nilipad nito ang aking buhok.Hindi ko mapigilang malungkot at maging masaya. Hindi ko na rin maintindihan ang sarili ko. Malungkot ako dahil patuloy na kumikirot ang puso ko habang nakikita si Levi na nakatayo sa harap ng dagat. It reminds me of everything. Masaya ako dahil…kahit papaano nakakasama ko siya ng ganito ngayon.I sighed heavily and walked with him down the shore. Natigilan nga lang ako ng tumigil siya at nagtanggal ng sapatos.“B-Bakit ka nagtatanggal ng sapatos
KABANATA 49I woke up feeling sore. Unti-unti kong minulat ang aking mga mata at nakita si Levi na walang damit pang itaas na natutulog sa tabi ko habang ako naman ay suot na ang kanyang puting polo buttoned down shirt. Doon ko lang narealize lahat ng nangyari. Hindi ko alam kung masasayahan ba ako o magsisimulang kabahan.What happened between us shouldn’t have happened. It was all wrong from the very beginning. I stared at Levi’s peaceful sleeping. His hair is disheveled, and he looks so angelic. Ilang beses ko bang alalahanin ang mga panahong patay na patay ako sa kanya?At ilang beses pa ba na alalahanin ng puso ko na noon pa man ay humahanga at nagmamahal na sa kanya. Kaya siguro nahihirapan akong kalimutan siya dahil kahit noong bata pa ang aking puso…mahal na mahal ko na siya.Pero…hindi ko na alam kung anong dapat gawin. I cannot love him anymore. We started wrong and it hurts us the most before. Paniguradong hindi magugustuhan ni Ma’am Leslie o ni mama kung sakaling malalaman
KABANATA 50Hindi dapat ganito ang nararamdaman ko. Ang dapat pa nga ay iwasan ko ang makaramdam ng ganito. Pero hindi ko alam kung bakit kahit bawal ito pa rin ang gusto ng puso ko. Nakakalito at nakakainis. Hindi ko alam kung bakit sa tuwing nandiyan si Levi pakiramdam ko hindi nagkakasundo ang puso at isip ko.“Out ka na after lunch ‘di ba?” tanong ni Alfred habang patungo kami sa locker. Lunch time na kasi at tama siya after kong kumain ng lunch ay diretso na ako sa office ni Levi.“Ah…oo,” sagot ko.“Sabay na tayong mag lunch?” alok niya.“Baka…dumiretso na ako sa afternoon work ko eh. Sorry,” tanggi ko. Ayaw kong simulan at palakihin pa ang kung ano mang gustong mangyari ni Alfred. College pa ako noong huli akong nagkaboyfriend. At lahat ng ‘yon pinagsisihan ko dahil pakiramdam ko ginamit ko lang sila para makalimutan si Levi.Isa ‘yong pagkakamali na ayaw kong ulitin. Lalo na’t hindi naman naging epektibo ang lahat ng ‘yon dahil hanggang ngayon nasa sistema ko pa rin si Levi.
KABANATA 51Hindi ko makalimutan ang nangyari sa restroom sa restaurant at kahit ngayong busy na si Levi sa kanyang table at kaharap ang kanyang laptop dito sa office niya ang isip ko lumilipad pa din habang inaayos ko ang mga file na kakailanganin ni Levi.Nakaupo ako ngayon sa mini sala ng kanyang office habang kaharap ang bundok na mga files niya at si Levi naman ay busy na sa kanyang laptop. Ang alam ko may tumawag sa kanya at may hinihinging files. I don’t know but I think it’s important.I sighed heavily and tried to focus on my work. Hindi ko na dapat pa iniisip ‘yong kanina. Tapos na ‘yon. And I gave in. Hindi ko alam kung bakit ang dali daling tumanggi sa ibang lalaki pero kay Levi hindi ko magawa. Para bang kahit katawan ko pag-aari niya. Just one touch and my knees are automatically trembling.Hindi ko na alam kung anong oras akong natapos sa trabaho. Ang alam ko lang nakatulog na ako sa sofa na kinauupuan ko. Nagising na lang ako na para bang may bumubuhat sa akin. Mabilis
KABANATA 52He really did what he said. Kagigising ko pa lang sa umaga text message na niya ang nakita ko sa phone ko.Leviticus:Good morning! I’ll fetch you at 7.Napatingin ako sa orasan at nakitang ala sais na ng umaga kaya mabilis na akong nag abyad. I packed a bag containing my things. Hindi ko alam kung magtatagal kami doon sa isla pero mas mabuti nang handa ako. Nang matapos ako sa aking sarili ay si mama naman ang inabyad ko.“Ma…baka hindi ako makauwi ng ilang araw. It’s about work,” pagpapaalam ko habang nakain kaming dalawa ng almusal. Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso. I know I am guilty. Hindi ko pa sa kanya sinasabi na muli kaming nagkikita ni Levi at kahit pa tungkol ito sa trabaho hindi ko pa rin mapigilang ma guilty.“Sige. Mag-ingat ka ha. Nandito naman si Gina para alalayan ako,” malamyos na sinabi ni mama. Ngumiti ako sa kanya at tumango. Kaya naman wala pang alas syete ay nag-iintay na ako kay Levi sa labasan dahil ayaw kong umabot pa sa punto na makikita
KABANATA 53I woke up feeling sore but when I saw Levi soundly sleeping beside me cuddling me in his arms my heart softened. Pinagmasdan ko ang payapa niyang natutulog na mukha. He really looks like an angel. Kahit noon pa man ganito na talaga siya. Kaya nga patay na patay ako sa kanya noon that I almost followed him everywhere he goes.Maamo ang kanyang mukha na kapag nakakunot ang noo ay nagiging mukhang supladong gwapo. Bahagya akong gumalaw pero naramdaman ko ang mas mahigpit niyang yakap sa akin. Ngayon ko lang napansin na ang tanging suot ko lang ay ang kanyang puting shirt at ang aking panty. I’m not even wearing any bra. Samantalang si Levi naman ay nakahubad ang pang itaas at boxer lang ang tanging suot.Hindi ko mapigilang titigan ng mas matagal ang kanyang mukha. He’s so near. I could even touch him with my bare hands. But why do I feel like…everything is still wrong between you and me?Kung sana lang…walang masamang nakaraan ang namamagitan sa aming dalawa…hindi ako magdad
KABANATA 54Buong araw kaming nanatili sa loob ng villa. Sinabi niya sa akin na bukas pa kami bibisita sa mismong site ng project niya. Kahit pa sinabi kong okay lang talaga sa akin alam kong nababagabag pa rin siya sa katahimikan ko.It’s already 7 in the evening and I am here silently watching television habang si Levi ay busy sa kusina. Nagpresinta siya kanina na siya ang magluluto ng dinner namin kahit pa sinabi kong ako na. Hindi ko nga alam kung may alam ba siyang lutuin.Kahit pa nakatutok ang mata ko sa TV hindi ko pa rin maiwasang lumipad ang isip. Alam ko at naiintindihan ko naman na malaya talagang nakakarating si Cathlyn sa mga property niya lalo na noong engage pa sila.Lalo na dahil…mukhang gusto talaga ni ma’am Leslie si Cathlyn para kay Levi. Minsan tuloy naiisip kong mas bagay talaga sila. His mother likes her. At kung si Cathlyn ang mamahalin niya at pipiliin niya walang magiging problema, magiging madali lang ang lahat.Pero alam ko rin kung gaano ako masasaktan. Al