KABANATA 52

KABANATA 52

He really did what he said. Kagigising ko pa lang sa umaga text message na niya ang nakita ko sa phone ko.

Leviticus:

Good morning! I’ll fetch you at 7.

Napatingin ako sa orasan at nakitang ala sais na ng umaga kaya mabilis na akong nag abyad. I packed a bag containing my things. Hindi ko alam kung magtatagal kami doon sa isla pero mas mabuti nang handa ako. Nang matapos ako sa aking sarili ay si mama naman ang inabyad ko.

“Ma…baka hindi ako makauwi ng ilang araw. It’s about work,” pagpapaalam ko habang nakain kaming dalawa ng almusal. Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso. I know I am guilty. Hindi ko pa sa kanya sinasabi na muli kaming nagkikita ni Levi at kahit pa tungkol ito sa trabaho hindi ko pa rin mapigilang ma guilty.

“Sige. Mag-ingat ka ha. Nandito naman si Gina para alalayan ako,” malamyos na sinabi ni mama. Ngumiti ako sa kanya at tumango. Kaya naman wala pang alas syete ay nag-iintay na ako kay Levi sa labasan dahil ayaw kong umabot pa sa punto na makikita