KABANATA 56Halos dalawang oras na akong nakaupo dito sa isang abandonadong cottage sa dulo ng resort. Dito ako dinala kanina ng pagtakbo ko palayo at kahit mainit pa ang sikat ng araw ay pinilit ko ditong manatili. Hindi maalis sa isip ko lahat ng sinabi ni Cathlyn.Sobrang gulo na ng isip ko. Sa sobrang gulo nito hindi ko na alam kung anong uunahing isipin. Hindi pa ako nagtatagal sa isla na ito ay parang gusto ko na lang umalis. I stared at the blue crystal-like sea. It was a magnificent scenery. It was breath taking at kung hindi lang ganito ang nangyayari sa amin ni Levi baka…sabay namin itong masayang pinagmamasdan.Cathlyn is there in the villa. They are alone in the villa. At hindi ko maiwasang isipin kung…anong ginagawa nila. Huminga ako ng malalim at nagulat sa pagvibrate ng phone ko. Kanina lang ay binuhay ko ito.Tiningnan ko ang caller at nakitang si Estella ito. I wonder kung kamusta na yung apat? Parang ang tagal na naming hindi nagkakakita kita.“Hello?” pinilit kong m
KABANATA 57Hindi ako makapaniwala sa mga nangyayari. Estella and Magnus really had a past. Kinwento sa akin ni Winter ang kung ano mang alam niya habang naglalunch kami sa maliit na restaurant dito sa island. Naalala ko tuloy yung nangyari kanina.Nang dumating si Levi kahit matalim ang mga tingin niya sa akin ay hindi niya ako nagawang hilahin o kausapin dahil nauna na si Estella sa paghila sa akin palayo doon. Sumunod naman yung tatlo at dinala nga ako dito sa restaurant para kumain. I thought Levi would follow us, but he didn’t. Maybe he stayed with Magnus.“Bakit ang bilis niyong nakarating dito sa isla?” tanong ko habang kumakain kami. Our menu for today is seafoods pero dahil alam nilang allergic ako binigyan nila ako ng different menu.“Ano pa ba? Syempre sumakay kami ng helicopter ni Adelaide!” sambit ni Winter. Tumango tango na lang ako. Napatingin ako kay Estella na nakakapanibago ang katahimikan. Ngayon ko lang siya nakitang ganito. Konti lang ang kinwento sa akin ni Winte
KABANATA 58R18Bawat halik ni Levi ay nanunuot sa aking balat. Hindi ko maitatanggi na sa kanya ko lang talaga nararamdaman lahat ng ito. I always get excited in his kisses, in his touch and caress. Dumaan ang pitong taon pero kahit isang katiting na damdamin walang nawala. Lahat ng ‘yon ay nakatago at pasikreto pa ring nagmamahal sa isang Leviticus Galford.Hindi ko alam kung anong pinakain niya sa ‘kin at ganito ko siya sobrang mahalin. Kahit pa alam kong hindi kami maaaring dalawa pero ang puso ko, gustong gusto siya. For once gusto ko namang sumaya. For once, gusto ko namang piliin kung anong gusto ng puso ko.At ito, ito ang matagal ng hinahanap ng puso ko. Loving Leviticus Galford is what my heart desires. I want him…so much.Pinagpatuloy niya ang mararahang halik sa aking pisngi patungo sa aking labi. Malakas na dumadagundong ang dibdib ko sa bawat haplos ng kanyang labi sa aking balat. And when he reached my lips para akong uhaw na gumanti ng mga halik sa kanya.He held my ja
KABANATA 59Nagising ako kinabukasan na masakit ang buong katawan. I feel like I was bumped by a huge truck. Hindi ko naman akalain that Levi has all the energy last night that after our first he claimed me again and again until I am fast asleep.I opened my eyes and glanced at my side. Wala na si Levi doon. Nakasuot na sa akin ang isang polo long sleeves na palagay ko’y pag-aari ni Levi. I smiled when I felt that I am also wearing a panty. Wala akong naaalala na nagsuot ako ng ganito kagabi. Maybe Levi dressed me up when I was asleep.Marahan akong tumayo at napangiwi nang maramdaman ang hapdi sa ibabang parte ng katawan ko. It’s not my first time pero bakit masakit pa rin? Maybe because ito ang unang pagkakataon pagkatapos ng pitong taon na ginawa namin ito halos buong gabi!Tumayo ako at pinagmasdan ang sarili sa malaking salamin dito sa kwarto ni Levi. I am not wearing any bra pero hindi naman halata dahil malaki ang polo ni Levi. Above the knee din ang haba nito. Parang bestida l
KABANATA 60Sobra-sobrang panlalamig ang nararamdaman ko habang mabilis na nag iimpake ng damit sa aking luggage. Hindi na ako makapag isip ng maayos. Ang naiisip ko na lang ay ang makabalik sa Legazpi ngayong gabi. Ni hindi ko na inisip si Levi na hanggang ngayon ay nasa bathroom pa rin. Ako naman ay nagbihis na ng damit kahit hindi pa nakakaligo.I was in that state when I heard the bathroom door open. Ramdam ko ang mga mata ni Levi sa akin pero nanatili ako sa mabilis na pag iimpake.“Hey! What are you doing?” naramdaman ko ang pagkakalito sa kanyang boses habang lumalapit sa ‘kin. Tumulo ang mga luha sa aking mata. Naninikip ang dibdib ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Hind ko alam kung anong mangyayari sa akin kung may mangyaring masama kay mama.“Astrid!” Levi caught my arms to stop me from packing. Iniharap niya ako sa kanya. Nakita ko ang gulat sa kanyang mga mata nang makita ang aking mga luha.“W-What’s wrong?” he sounds confused…and if I’m not mistaken there is fear
KABANATA 61Tulala ako habang nakatitig sa mahimbing na natutulog na si mama. Paulit ulit na nag eecho sa akin ang sinabi niya. Naguguluhan ako. Hindi ko alam ang gagawin. I wanna tell her the truth that I can’t leave Levi pero…ayaw ko rin namang ipilit ang gusto ko gayong ganito ang kalagayan niya.Naagaw ng pagvibrate ng phone ko ang atensyon ko. Nang ilabas ko ito ay nakita ko ang pangalan ni Levi.Levi:You okay?I bit my lower lip as I read his text. My eyes watered. Halos makalimutan kong nasa labas nga pala siya at nag iintay. Huminga ako ng malalim at pilit inayos ang sarili bago tuluyang lumabas. Nakita ko roon si Levi na nakaupo sa isang bench at nakatitig sa kanyang phone.“Levi…” tawag ko sa kanya. Mabilis siyang nagtaas ng tingin sa akin. Wala na dito si Aling Gina. Marahil ay may pinuntahan. Umupo ako sa kanyang tabi. Mabilis niya namang hinagilap ang aking kamay.“Is everything fine?” masuyo niyang tanong. Tumango ako at ngumiti kahit pa bumibigat na naman ang dibdib ko
KABANATA 62Hindi maalis sa isip ko ang mga nangyari kagabi. Kagabi kung saan malinaw kong narinig mula sa mga labi ni Levi na mahal niya ako at malaya kong nasabi sa kanya ang nilalaman ng puso ko. Hindi ko tuloy maiwasang mapangiti sa ‘good morning’ text ni Levi sa ‘kin. I replied to him bago ako kumilos para dumiretso sa counter ng hospital para magbayad ng bill namin dito.Mabuti na lang hindi naman kataasan ang bill namin sapat lang para mabayaran ko. Pinauna ko na si aling Gina at mama sa bahay kanina dahil dadaan pa ako sa hotel para sabihin kay manager na papasok ulit ako bukas.Magaan ang pakiramdam ko habang lumalabas ng hospital. Pakiramdam ko kuntento na ako sa lahat kahit pa alam kong komplikado pa ang lahat sa pagitan naming dalawa. Malaki ang ngiti ko habang humahakbang palabas ng ospital ngunit nang iangat ko ang aking mata sa aking harapan ay ganoon na lang ang pagkakatigil ko.Nanlamig ang kamay at buo kong katawan. Pakiramdam ko biglang bumagsak sa akin ang isang ma
KABANATA 63Natagpuan ko na lang ang sarili ko na naglalakad sa harapan ng malawak na dagat. Ilang oras na rin akong nakatambay dito ngunit hindi ako nagsasawang pagmasdan ito. Tinitigan ko ang araw na malapit nang lumubog. Nagkulay kahel ang kalangitan at sumalasamin sa dagat ang kulay nito.Napakaganda nitong pagmasdan ngunit bakit puro kalungkutan ang nararamdaman ko? Naalala ko noong kababagong lipat lang namin dito sa Legazpi. I was sorrowful and painfully suffering emotionally. Ang tangi ko lang takbuhan ay ang dagat at tahimik na kinakausap si papa.Hindi ko inaasahang nandito na naman ako, nasasaktan at tahimik na hinihiling na sana’y buhay pa ang aking ama. At muli na naman akong bumabalik sa marami kong what ifs.What if papa never died? What if he stayed with us? What if mom didn’t fall in love with Mr. Vincent Galford? Magtatagpo kaya ang mundo namin ni Levi? Mamahalin ko kaya siya ng ganito?Hindi ko alam kung bakit kung ano pa yung nagpapasaya sa’yo ‘yon pa ang napakahir