KABANATA 56Halos dalawang oras na akong nakaupo dito sa isang abandonadong cottage sa dulo ng resort. Dito ako dinala kanina ng pagtakbo ko palayo at kahit mainit pa ang sikat ng araw ay pinilit ko ditong manatili. Hindi maalis sa isip ko lahat ng sinabi ni Cathlyn.Sobrang gulo na ng isip ko. Sa sobrang gulo nito hindi ko na alam kung anong uunahing isipin. Hindi pa ako nagtatagal sa isla na ito ay parang gusto ko na lang umalis. I stared at the blue crystal-like sea. It was a magnificent scenery. It was breath taking at kung hindi lang ganito ang nangyayari sa amin ni Levi baka…sabay namin itong masayang pinagmamasdan.Cathlyn is there in the villa. They are alone in the villa. At hindi ko maiwasang isipin kung…anong ginagawa nila. Huminga ako ng malalim at nagulat sa pagvibrate ng phone ko. Kanina lang ay binuhay ko ito.Tiningnan ko ang caller at nakitang si Estella ito. I wonder kung kamusta na yung apat? Parang ang tagal na naming hindi nagkakakita kita.“Hello?” pinilit kong m
KABANATA 57Hindi ako makapaniwala sa mga nangyayari. Estella and Magnus really had a past. Kinwento sa akin ni Winter ang kung ano mang alam niya habang naglalunch kami sa maliit na restaurant dito sa island. Naalala ko tuloy yung nangyari kanina.Nang dumating si Levi kahit matalim ang mga tingin niya sa akin ay hindi niya ako nagawang hilahin o kausapin dahil nauna na si Estella sa paghila sa akin palayo doon. Sumunod naman yung tatlo at dinala nga ako dito sa restaurant para kumain. I thought Levi would follow us, but he didn’t. Maybe he stayed with Magnus.“Bakit ang bilis niyong nakarating dito sa isla?” tanong ko habang kumakain kami. Our menu for today is seafoods pero dahil alam nilang allergic ako binigyan nila ako ng different menu.“Ano pa ba? Syempre sumakay kami ng helicopter ni Adelaide!” sambit ni Winter. Tumango tango na lang ako. Napatingin ako kay Estella na nakakapanibago ang katahimikan. Ngayon ko lang siya nakitang ganito. Konti lang ang kinwento sa akin ni Winte
KABANATA 58R18Bawat halik ni Levi ay nanunuot sa aking balat. Hindi ko maitatanggi na sa kanya ko lang talaga nararamdaman lahat ng ito. I always get excited in his kisses, in his touch and caress. Dumaan ang pitong taon pero kahit isang katiting na damdamin walang nawala. Lahat ng ‘yon ay nakatago at pasikreto pa ring nagmamahal sa isang Leviticus Galford.Hindi ko alam kung anong pinakain niya sa ‘kin at ganito ko siya sobrang mahalin. Kahit pa alam kong hindi kami maaaring dalawa pero ang puso ko, gustong gusto siya. For once gusto ko namang sumaya. For once, gusto ko namang piliin kung anong gusto ng puso ko.At ito, ito ang matagal ng hinahanap ng puso ko. Loving Leviticus Galford is what my heart desires. I want him…so much.Pinagpatuloy niya ang mararahang halik sa aking pisngi patungo sa aking labi. Malakas na dumadagundong ang dibdib ko sa bawat haplos ng kanyang labi sa aking balat. And when he reached my lips para akong uhaw na gumanti ng mga halik sa kanya.He held my ja
KABANATA 59Nagising ako kinabukasan na masakit ang buong katawan. I feel like I was bumped by a huge truck. Hindi ko naman akalain that Levi has all the energy last night that after our first he claimed me again and again until I am fast asleep.I opened my eyes and glanced at my side. Wala na si Levi doon. Nakasuot na sa akin ang isang polo long sleeves na palagay ko’y pag-aari ni Levi. I smiled when I felt that I am also wearing a panty. Wala akong naaalala na nagsuot ako ng ganito kagabi. Maybe Levi dressed me up when I was asleep.Marahan akong tumayo at napangiwi nang maramdaman ang hapdi sa ibabang parte ng katawan ko. It’s not my first time pero bakit masakit pa rin? Maybe because ito ang unang pagkakataon pagkatapos ng pitong taon na ginawa namin ito halos buong gabi!Tumayo ako at pinagmasdan ang sarili sa malaking salamin dito sa kwarto ni Levi. I am not wearing any bra pero hindi naman halata dahil malaki ang polo ni Levi. Above the knee din ang haba nito. Parang bestida l
KABANATA 60Sobra-sobrang panlalamig ang nararamdaman ko habang mabilis na nag iimpake ng damit sa aking luggage. Hindi na ako makapag isip ng maayos. Ang naiisip ko na lang ay ang makabalik sa Legazpi ngayong gabi. Ni hindi ko na inisip si Levi na hanggang ngayon ay nasa bathroom pa rin. Ako naman ay nagbihis na ng damit kahit hindi pa nakakaligo.I was in that state when I heard the bathroom door open. Ramdam ko ang mga mata ni Levi sa akin pero nanatili ako sa mabilis na pag iimpake.“Hey! What are you doing?” naramdaman ko ang pagkakalito sa kanyang boses habang lumalapit sa ‘kin. Tumulo ang mga luha sa aking mata. Naninikip ang dibdib ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Hind ko alam kung anong mangyayari sa akin kung may mangyaring masama kay mama.“Astrid!” Levi caught my arms to stop me from packing. Iniharap niya ako sa kanya. Nakita ko ang gulat sa kanyang mga mata nang makita ang aking mga luha.“W-What’s wrong?” he sounds confused…and if I’m not mistaken there is fear
KABANATA 61Tulala ako habang nakatitig sa mahimbing na natutulog na si mama. Paulit ulit na nag eecho sa akin ang sinabi niya. Naguguluhan ako. Hindi ko alam ang gagawin. I wanna tell her the truth that I can’t leave Levi pero…ayaw ko rin namang ipilit ang gusto ko gayong ganito ang kalagayan niya.Naagaw ng pagvibrate ng phone ko ang atensyon ko. Nang ilabas ko ito ay nakita ko ang pangalan ni Levi.Levi:You okay?I bit my lower lip as I read his text. My eyes watered. Halos makalimutan kong nasa labas nga pala siya at nag iintay. Huminga ako ng malalim at pilit inayos ang sarili bago tuluyang lumabas. Nakita ko roon si Levi na nakaupo sa isang bench at nakatitig sa kanyang phone.“Levi…” tawag ko sa kanya. Mabilis siyang nagtaas ng tingin sa akin. Wala na dito si Aling Gina. Marahil ay may pinuntahan. Umupo ako sa kanyang tabi. Mabilis niya namang hinagilap ang aking kamay.“Is everything fine?” masuyo niyang tanong. Tumango ako at ngumiti kahit pa bumibigat na naman ang dibdib ko
KABANATA 62Hindi maalis sa isip ko ang mga nangyari kagabi. Kagabi kung saan malinaw kong narinig mula sa mga labi ni Levi na mahal niya ako at malaya kong nasabi sa kanya ang nilalaman ng puso ko. Hindi ko tuloy maiwasang mapangiti sa ‘good morning’ text ni Levi sa ‘kin. I replied to him bago ako kumilos para dumiretso sa counter ng hospital para magbayad ng bill namin dito.Mabuti na lang hindi naman kataasan ang bill namin sapat lang para mabayaran ko. Pinauna ko na si aling Gina at mama sa bahay kanina dahil dadaan pa ako sa hotel para sabihin kay manager na papasok ulit ako bukas.Magaan ang pakiramdam ko habang lumalabas ng hospital. Pakiramdam ko kuntento na ako sa lahat kahit pa alam kong komplikado pa ang lahat sa pagitan naming dalawa. Malaki ang ngiti ko habang humahakbang palabas ng ospital ngunit nang iangat ko ang aking mata sa aking harapan ay ganoon na lang ang pagkakatigil ko.Nanlamig ang kamay at buo kong katawan. Pakiramdam ko biglang bumagsak sa akin ang isang ma
KABANATA 63Natagpuan ko na lang ang sarili ko na naglalakad sa harapan ng malawak na dagat. Ilang oras na rin akong nakatambay dito ngunit hindi ako nagsasawang pagmasdan ito. Tinitigan ko ang araw na malapit nang lumubog. Nagkulay kahel ang kalangitan at sumalasamin sa dagat ang kulay nito.Napakaganda nitong pagmasdan ngunit bakit puro kalungkutan ang nararamdaman ko? Naalala ko noong kababagong lipat lang namin dito sa Legazpi. I was sorrowful and painfully suffering emotionally. Ang tangi ko lang takbuhan ay ang dagat at tahimik na kinakausap si papa.Hindi ko inaasahang nandito na naman ako, nasasaktan at tahimik na hinihiling na sana’y buhay pa ang aking ama. At muli na naman akong bumabalik sa marami kong what ifs.What if papa never died? What if he stayed with us? What if mom didn’t fall in love with Mr. Vincent Galford? Magtatagpo kaya ang mundo namin ni Levi? Mamahalin ko kaya siya ng ganito?Hindi ko alam kung bakit kung ano pa yung nagpapasaya sa’yo ‘yon pa ang napakahir
EPILOGUE (THE FINAL CHAPTER) “Levi…I told you…I am just…paying my debt and after this we’re nothing but strangers, right?” Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. Something happened to us back on the yacht, but it feels like it was all nothing to her. Yes! Sinabi ko sa kanya na ang tangi ko lang dahilan kung bakit ginagawa ko ang lahat ng ito ay dahil sa utang nila sa daddy ko. But fuck! Ayaw ko ng lokohin ang sarili ko. Ginawa ko ang lahat ng ito hindi dahil gusto ko ring ibalik ang sakit na pinaranas niya sa akin noong iniwan niya ako. Ginawa ko ang lahat ng ito dahil hanggang ngayon…mahal na mahal ko pa rin siya. Hanggang ngayon siya pa rin ang laman ng puso at isipan ko. Hanggang ngayon lahat ng parte ng katawan ko siya lang ang hinahanap. It was fucking ridiculous. To love someone like this is so ridiculous. Hindi ko nga namalayan na lahat pala ng ginagawa ko ay para sa kanya. I earned the highest position in my grandfather’s company para hindi ako mapasunod ng lolo ko sa pag
EPILOGUE (Part 5)Hindi ko kayang palipasin ang buong gabi na galit sa akin si Astrid. Hindi ko makakayang hayaan siyang mag isip ng masama sa akin. Maaaring tinago ko ang lahat ng ito at hindi sinabi sa kanya pero hindi magbabago na mahal na mahal ko siya.Kaya lang kahit anong gawin ko pakiramdam ko hindi umaayon sa akin ang panahon. Hindi ako nakatiis na kausapin si Astrid. Pumunta ako sa kanyang bahay at nadatnan ko roon si Nellen Wadler at dahil alam niyang may alam ako sa relasyon niya sa aking ama agad siyang nag isip ng masama sa akin.“Levi! Tigilan mo ang anak ko! Ito ba ang plano niyo ni Leslie? Sinabi kong ‘wag niyong idamay ang anak ko! Ako ang nagkamali! Babayaran ko kung ano man ang ginastos ni Vincent kay Mr. Chua! Tigilan niyo na ‘to!”She knows my mom’s plan. Marahil ay kinompronta siya ni Mommy at sinabi ang detalyeng ‘yon. Now she thoughts that I have a bad intention with her daughter. Wala rin naman akong pakialam sa per ana pinambayad ni daddy sa utang nila ang g
EPILOGUE (Part 4)Pinilit akong kausapin ni daddy ngunit pilit akong umiiwas. Hindi ko siya kayang kausapin. Pakiramdam ko sa oras na magharap kami mag-aaway lang kaming dalawa. Mas lalo lang lalaki ang gusot sa pagitan naming dalawa.Ngunit wala na akong nagawa nang sabihan ako ni lolo isang araw. Magkakaroon raw ng family gathering at exclusive lang ‘yon para sa aming pamilya. Kaya naman nagpaalam ako kay Astrid tungkol doon. Ngunit hindi ko inasahan na kaming tatlo lang ang uupo sa family gathering na ‘yon.“Where’s grandpa?” I asked as I sat down on my seat.“He decided not to go. He wants us to settle our problem on our own,” sambit ni daddy. Nanatili namang tahimik si mommy.“I wonder kung kaya mong i-settle ang problema ng pamilya?” sarkastiko kong tanong. Hindi ko matiis na mapuno na naman ng galit. I remember the scene I witnessed in his office. Dad sighed problematically. Isang diretso kong ininom ang isang baso ng wine sa aking harapan.“I am trying my best to fix this fami
EPILOGUE (Part 3)Nabitin ako dahil sa babaeng ‘yon. Hindi ko alam kung anong ginagawa no’n doon at kung bakit siya naninilip sa ginagawa namin. Napailing na lang ako. Marahil kahit inosente ang babaeng ‘yon kuryuso pa rin siya sa mga ganoong bagay.“Levi,” natigilan ako nang tawagin ako ni daddy. Napatingin ako sa kanya at napansin ko ang pangbabaeng purse sa kanyang kamay. Kumunot ang noo ko doon.“Schoolmate mo si Astrid ‘di ba?” he asked. My brows furrowed. “Who’s Astrid?” nagtataka kong tanong. Nakita ko ang pagsimangot niya sa akin. “My secretary’s daughter. Naiwanan niya yata itong purse sa table nila. Give it to her,” he said. Napatitig ako sa purse na iyon. How did he know na sa anak talaga ‘yon ng secretary niya?“How did you know it was her?” I asked. Napatitig siya sa akin. Lumikot ang kanyang mata at basta na lang kinuha ang aking kamay at pinahawakan sa akin ang purse.“I just know. Ibigay mo na lang. Baka mahalaga ‘yan kay Astrid,” he said and left. Napatitig ako sa pur
EPILOGUE (Part 2)Lumipas lang ang ilang araw binalik ni daddy ang sasakyan ko pero kahit ganoon hindi ‘yon ang naging dahilan ng pagbabago sa gawi ko. I enjoy my life this way. Ito lang ang paraan para makalimutan ko kung anong klase pamilya mayroon ako.When I turned eighteen, I didn’t think twice but to enjoy being at legal age. Dahil doon ay malaya na akong makakalabas pasok sa bar nang hindi nagbubulaan sa aking edad. Dad always scolds me about that pero wala na naman siyang magagawa kundi ang hayaan ako dahil hindi ko rin naman siya susundin. At alam niyang hindi na uubra sa akin ang mga punishment niya.“Levi, we have a gathering later—”“I don’t want to attend, Mom.” mabilis kong pagtanggi. Medyo may hang over pa ako sa party kagabi kaya wala akong gana mag breakfast ngayon at mas lalo pa akong nawalan ng gana nang marinig ‘yon kay Mommy.“Your grandparents will be there…” she added, still trying to convince me. I continued finishing my plate like I did not hear anything. My g
EPILOGUE (Part 1)Leviticus Galford“Paano mo nagawa sa ‘kin ‘to, Leslie?!” isang galit na boses ang narinig ko na nagmumula sa second-floor ng aming malaking bahay. Holding my robot toy, I followed where the noise coming from, and I saw dad and mom. Dad looks furious while mom was crying miserably.Noon hindi ko nauunawaan ang tagpong ‘yon. Nasanay na ako sa madalas na pag aaway ng magulang ko kaya hindi na ito bago. Pero sa lahat ng pag aaway nila ito ang pinakamalala. Rinig na rinig sa buong bahay ang pagkabasag ng mamamahaling figurine dahil sa galit ni daddy.“I trusted you! I’ve been faithful to you tapos ito ang igaganti mo?!” may hinanakit at galit sa boses ni daddy. Hindi nila alam na pinapanuod ko sila at malinaw na naririnig ang kanilang mga sinasabi. Kung alam nilang nandito ako paniguradong magkukunwari na naman silang masaya.“I-I’m…sorry, Vincent! Hindi ko…sinasadya! Please…listen to me…ikaw ang mahal—”“Wag mong sabihing ako ang mahal mo matapos kitang makitang may kah
KABANATA 65Hindi ako makatingin kay Levi habang lumalabas ako ng sasakyan niya. Nagpalipas kami ng buong gabi sa loob ng kanyang sasakyan malapit lang sa dagat at madaling araw pa lang ay hinatid niya na ako pauwi. Ayaw ko na sanang maalala ang mga nangyari kagabi pero sa bawat ngisi niya naalala ko ang bawat detalye!Damn it! Dahil sa kanya nabalot na ng lumot ang isip ko!“Una na ako…” paalam ko sa kanya nang makalabas na ako at hawak na ang pinto ng kanyang sasakyan para maisarado ito. He smiled at me. Nakakainis! Alam ko naman na gwapo siya pero bakit hanggang ngayon nagugulat pa rin ako sa mga ngitian niyang ganyan?“Set a date for me to officially meet your mom, alright?” he informed me. Tumango ako sa sinabi niya at tuluyan nang sinarado ang pinto ng sasakyan niya. Napag usapan nga namin kanina ang tungkol diyan. Gusto niyang makausap ng maayos si mama. Alam ko naman na hindi maganda ang tingin ni mama sa kanya dahil sa nangyari noon.Huminga ako ng malalim at pumasok na sa ba
KABANATA 64R18Magkahawak kamay kami habang naglalakad sa dalampasigan. Hawak-hawak namin sa kabilang kamay ang aming sapatos kaya malaya naming nadadama ang pinong buhangin sa aming paa. Madilim na ang paligid pero dahil sa ilaw na nanggagaling sa mga lamp ay maliwanag pa rin sa aming mata ang aming nilalakaran.Pinagmasdan ko ang magkahawak naming kamay ni Levi. Kahit sa simpleng haplos lang kanyang kamay sa akin ay para na akong nililipad sa langit. Masyadong malakas ang epekto sa ‘kin ni Levi at sa ngayon parang hindi ko na talaga siya kayang pakawalan.“You’re being silent. You’re thinking something else?” he asked, breaking my thoughts. Tumaas ang tingin ko sa kanta. Madilim na ang kalangitan ngunit para sa aking mata nagningning ang kanyang mukha.“Nasa’n na ang mommy mo?” tanong ko. Alam kong ayaw niyang pag usapan ang tungkol sa mommy niya pero hindi ko mapigilang macurious.“I told her to leave us alone,” sambit niya. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa kanyang sina
KABANATA 63Natagpuan ko na lang ang sarili ko na naglalakad sa harapan ng malawak na dagat. Ilang oras na rin akong nakatambay dito ngunit hindi ako nagsasawang pagmasdan ito. Tinitigan ko ang araw na malapit nang lumubog. Nagkulay kahel ang kalangitan at sumalasamin sa dagat ang kulay nito.Napakaganda nitong pagmasdan ngunit bakit puro kalungkutan ang nararamdaman ko? Naalala ko noong kababagong lipat lang namin dito sa Legazpi. I was sorrowful and painfully suffering emotionally. Ang tangi ko lang takbuhan ay ang dagat at tahimik na kinakausap si papa.Hindi ko inaasahang nandito na naman ako, nasasaktan at tahimik na hinihiling na sana’y buhay pa ang aking ama. At muli na naman akong bumabalik sa marami kong what ifs.What if papa never died? What if he stayed with us? What if mom didn’t fall in love with Mr. Vincent Galford? Magtatagpo kaya ang mundo namin ni Levi? Mamahalin ko kaya siya ng ganito?Hindi ko alam kung bakit kung ano pa yung nagpapasaya sa’yo ‘yon pa ang napakahir