Share

KABANATA 48

KABANATA 48

“The sun is almost setting down,” sambit ko habang nakatingin sa araw na malapit nang lumubog.

“You wanna take a walk?” he suddenly asked. Napatingin ako sa kanya. Hindi ko inaasahan na aakitin niya akong maglakad lakad sa dagat. Naalala ko na hindi naman niya gustong maglakad sa dagat because it’s sandy.

“Are you sure?” paninigurado ko sa kanya. Nagtaas siya ng kilay at tumayo para magsimula nang maglakad patungo sa shore. Tumayo na rin ako at sumunod sa kanya. Humampas ang malamig na hangin sa amin. Nilipad nito ang aking buhok.

Hindi ko mapigilang malungkot at maging masaya. Hindi ko na rin maintindihan ang sarili ko. Malungkot ako dahil patuloy na kumikirot ang puso ko habang nakikita si Levi na nakatayo sa harap ng dagat. It reminds me of everything. Masaya ako dahil…kahit papaano nakakasama ko siya ng ganito ngayon.

I sighed heavily and walked with him down the shore. Natigilan nga lang ako ng tumigil siya at nagtanggal ng sapatos.

“B-Bakit ka nagtatanggal ng sapatos
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status