Humupa rin ang issue sa social media. Pero dahil mainit na ang mata ng publiko sa'min ni Jude, napilitan siyang ihatid-sundo ako sa trabaho. "Kung ayaw mong gawin ito, hindi mo na dapat ginagawa." Sabi ko nang makasakay sa front seat ng magara niyang sasakyan. Hindi siya kumibo at nagpatuloy lang sa pagmamaneho. Nang makarating kami sa basement ng Harrison Morris ay mabilis na akong bumaba. Sumunod si Jude para ihatid ako sa loob ng opisina ko. Hindi siya kumikibo at suot niya lang ang seryosong ekspresyon. Halos magkasalubong na ang kanyang mga kilay at busangot ang mukha nang sumakay kami sa elevator. "Hindi ka ba napapagod magpapangit? Lagi kang nakabusangot. Kung ayaw mo akong makita, bakit mo pa ito ginagawa?" I asked. "Would you please stop talking?" Naiirita niyang sagot. Balak ko pa sana siyang sagutin ngunit tumunog na ang elevator at sumakay ang ilang mga tao. Binati ako ng mga iyon kaya hilaw akong ngumiti. When we reached my office, naupo muna sa couch si Jude. "Anon
It took me a lot of time to think about things I don't have any control of anymore. All I want is to be left alone by everyone. I lost all sense of direction but I don't have any choice. I need to move forward and continue to sail in the course I've started. Jude set an appointment with the wedding organizer that Saturday. I wore a yellow sundress and my keds. I drove myself to the venue of the meeting. It was in the wedding organizer's studio beside my favorite coffee shop where Baste is working. Pagdating ko roon, wala pa ang sasakyan ni Jude sa tapat ng event studio kaya pumasok muna ako sa coffee shop para bumili ng coffee na madalas kong orderin. Besides my coffee craving, I got curious and wanted to check-in if Baste was there. Pero mukhang imposible iyon dahil gabi ang shift niya sa coffee shop na iyon. Itinaas ko ang shades na nakasuot sa aking mata at hinayaang nakapatong ito sa aking ulo. Gaya ng dati, nakangiti ang mga barista nang makita ang pagpasok ko. Mukhang busy
Author's Note: In this chapter, you will have an access to Sebastian's POV from the day she met Gabriella to the last day they were together. Medyo mahaba po ito kaya pagpasensyahan niyo na po. P.S. Read at your risk! Enjoy!***"Pare, table 3." Sabi ni Joma na nakaagaw ng atensyon ko mula sa dancefloor. Natapos na pala ang mga concoction na hinihingi ng mga magkakabarkada sa table 3.Ipinatong ko ang mga mamahaling inumin sa tray na hawak ko pagkatapos ay marahang binaybay ang direksyon patungo sa table 3. Kaunting lakad na lang sana ay naroon na ako ngunit may tulirong babae na humarang sa dinadaanan ko. Lingon siya nang lingon sa paligid na akala mo'y naliligaw o may pinagtataguan. Pinilit kong iwasan ang babae ngunit nabunggo na siya sa'kin at tumapon ang mga inuming hinihintay na sa table 3. Nang magkatinginan kami, kitang-kita ang gulat sa kan'yang maamong mata. Hindi sumilay roon ang galit pero nang magsalita ako para pagalitan siya, doon na nagbago ang mala-anghel niyang awr
"How's your wedding preparations?" Tanong ni Mom when we met up for brunch. "Can't decide on the motif pa, Mom." I answered. "Are you two having a hard time?" Mom asked again, raising her brow. Mabilis akong umiling sa tanong niya kaya nagpatuloy siya. "O, what's wrong? Nag-away ba kayo?" "No, mom. Don't you think it's too early? Everybody expected us to be married in 2 months." Utas ko. Kumunot ang noo niya. "Di'ba it's your dream to be married to Jude naman. Plus, you two have been together for 11 years." Sagot niya. "Did you fall for the waiter?" Dagdag niya na ikinagulat ko. Halos maibuga ko ang tubig na ininom ko dahil sa tanong niya na iyon. "Tell me. Have you been cheating on each other? You kissed other people not because you two were drunk?" Concerned na ang tono ni mom. Hindi naman ako makaimik. Oh well, alam ng lahat ng tao sa pamilya namin ni Jude na magkasintahan kami magmula pa noong high school. Ang hindi nila alam, panloloko ang lahat ng iyon. Mukha kami
Hindi ko na matiis si Baste. I need to talk to him now. But Jude wouldn't let me. "That was the waiter." Tipid at malamig na utas ni Jude nang kayagin niya na ako palabas ng coffee shop. "Can I talk to him for a second?" Tanong ko habang hinahatak mula sa kan'ya ang kamay kong hila-hila niya. Bumalikwas siya para lingunin ako. He looked so pissed."No, Gabby. You know how fast rumors are. You will never make contact with that waiter again!" He commanded. Kahit pilitin kong magpumiglas ay ayaw akong bitawan ni Jude. Pinasakay niya ako sa kotse niya at mabilis na pinaharurot ang sasakyan. "You made a deal, Gabby. Alam mo kung ano ang kayang gawin ni Tito Shannon for the sake of his name. Kayang-kaya niyang tanggalan ng trabaho at ari-arian ang lalaking iyon kung kailan niya gusto. And I don't want you to regret anything." Paalala sa'kin ni Jude na may halong pagbabanta. He's not wrong though. Maybe, I should stop whatever this nonsense feeling is. Baste is not for me. And maybe, I
We stayed there until the rest decided to party at the nearest club. Nagpatangay na lang ako sa gusto nila. Wala na rin naman akong magagawa dahil hatak-hatak na ako nina Kurt. Besides, it was for me kaya hinayaan ko na lang.Pinigilan ko na lang ang sarili kong lumingon sa mga sulok ng Bistro para huwag nang magtama ang paningin namin ni Baste. Even though half of me was still hoping to talk to him, I still couldn't put myself into it. Maybe he's happy now at wala nang pakialam. Baka, ako na lang talaga ang naba-bother na makipag-usap sa kan'ya to clear everything up."Does his presence still bother you?" Tanong ni Kurt habang inaabot sa'kin ang margarita na kinuha niya sa bar. "Yes." Tipid ngunut diretso na sabi ko. Nagkatinginan sila ni Amy."Then, why don't you try to talk to him? Tutal, hindi ka naman na pinapasundan nina Tito Shannon at Jude." Kurt suggested. Umiling si Amy at itinapat ang index finger sa mukha ni kurt na parang nag-ge-gesture ng pagtanggi."Knowing Gabby, hind
We stayed quiet as he held the umbrella above us. Kahit malakas ang ulan, pakiramdam ko binalot ako ng kapayapaan. Nang humina ang ulan, tiningnan ko siya. Naghintay siya sa sasabihin ko pero hindi ko mahanap ang mga salitang dapat sabihin sa oras na ito. I stuttered and ended up clearing my throat. "B-bakit ka b-bumalik?" I asked. "I want to try my chances." Kalmado at marahan niyang sabi. "This won't be easy though." Sagot ko. I wish I had a lot of choices. Jude has been settled with this wedding situation with me and he's been kind and respectful ever since. I don't want to disappoint our parents and relatives but I can't marry him now. Not with what I am feeling towards Sebastian. Alam kong maikling panahon pa lamang kaming magkakilala ni Baste. But that doesn't mean, feelings wouldn't develop in that span of time especially that the connection is there. He's probably my soulmate and I am willing to find out. Gusto kong sumugal sa bagay na kahit hindi ako sigurado,
Warning: This chapter contains mature content. Please, read at your risk. Thank you!We watched the movie interactively. He would comment to some movie scenarios which I would listen to. In fairness, hindi siya mema kung manood. He's too attentive and focused.After the movie ended, we still talked there. Our sitting position is what makes me blushed all over again. Nakasandal siya sa armrest ng sofa habang nasa gitna ako ng mga hita niya. We are trying to review the movie we just watched."What do you think about the ending? Does it have an impact?" Tanong ko habang inuubos ang popcorn sa bowl na nakapatong sa tiyan ko. "Hmm oo. May impact. It somehow reminds me of the time that we have. We're gonna be over anytime soon, Gabriella. I wish to spend every second I get with you." Bulong niya. "But here you are, making the most out of it. Tsaka, paano mo nasabing we're gonna be over e handa naman akong sumama sa'yo instead of marrying Jude." Sagot ko at tiningala siya. He was so amused