Nobela ni @Crappylette

Hindi na rin ako nagtagal sa lunch na iyon. Nagpaalam na ako agad pagkatapos kong kumain dahil alam kong kapag nagtagal ako ay baka pumayag ako sa trabahong inaalok sa'kin ni Sebastian. Hindi iyon kasama sa plano ko. Dalawang buwan lang kami dapat rito ng mga bata. Baka kapag nagtagal pa kami ay malaman ng lahat ang tungkol sa kanila. Ngayon pa lamang bumabango muli ang pangalan ni Daddy sa mga investors. At natatakot ako na baka kapag nakarating na naman sa media na nagka-anak kami ni Sebastian ay hindi na makaangat muli ang negosyo ng pamilya namin. "Think about it. I'm willing to wait." Seryosong sabi ni Baste bago ako bumaba ng kan'yang sasakyan. Hindi madaling makasama ulit siya. Hindi pa rin malinaw kung bakit iniwan niya ako sa ere noon. At ayoko nang ungkatin pa iyon. It's best not to be involved with him again. Pagdating ko sa unit ay wala pa ang mga anak ko roon maging si Manang Lydia. Wala rin namang mensahe kaya tinawagan ko na si Ate Caroline. Ngunit hindi rin ito s

What? A-are you sure about that, Ms. Brenda? Is that what he told you?" Sunod-sunod kong tanong sa amo ko habang unti-unting kumukulo ang dugo dahil sa nalamang impormasyon mula rito. "He liked you. And I don't see the need to turn down the offer. It will be more convenient for you. You are already there in the Philippines." Paliwanag ni Miss Brenda. Kagat-kagat ko ang aking labi at pakiramdam ko'y magdurugo na ito. "I will think about it, Miss." Sagot ko at mabilis na tinapos ang usapan. Ayon sa kan'ya, Sebastian learned a lot of insight from me and he wanted to hire me as his marketing executive. As far as I know, we didn't talk about business last night and he kept rubbing salt on my wounds. What a liar?! Halos magngitngit ako sa galit kaya nang matapos ang tawag na iyon ay malakas kong nasipa ang basurahan sa kwarto ko. Mabilis ko rin namang itinayo ang kawawang basurahan at lumabas na ng kwarto para ipagluto ng breakfast ang mga bata. "Para kang may kakatayin dahil sa

My mouth went dry as I sat down. His low voice is full of authority. Ano ba itong pinasok ko? I faked my composure habang hinihintay siyang makaupo sa harapan ko. Hinubad niya ang kan'yang suit at isinabit iyon sa likod ng kan'yang upuan pagkatapos ay niluwagan nang bahagya ang kurbatang sumasakal sa kan'yang leeg. Naupo siya sa upuang nasa harap ko pagkatapos ay nilingon ako. Our gazes met each other. Unlike before, I felt uncomfortable with his stares right now. Something has changed, I know. He's not the same anymore. "Do you want to order first before we talk about business?" Nagtaas siya ng kilay sa seryosong ekspresyon at tono ng pananalita. "Sure." Tipid kong sabi habang tinatantsya ang taong kausap. Tahimik ang paligid habang nakatingin ako sa menu. Ang totoo, walang pumapasok sa kokote ko dahil sa presensya niya. Hindi ko rin binabasa ang mga putaheng naroroon dahil ramdam ko ang bawat pagsulyap niya sa direksyon ko. I want to act casual as much as possible.

Author's Note: I am really sorry for not updating this story any sooner. I went through lots of silent battles last year so I didn't have the chance to complete this. Though, for all the readers out there who are patiently waiting for an update for this one, thank you so much. I promise to complete this story and try to update every other day. Happy reading! Muah

Sumakay si Baste sa driver's seat habang suot ang seryosong ekspresyon. Tahimik niyang pinaandar ang sasakyan habang naka-igting ang panga at mahigpit na nakahawak sa steering wheel. Nag-iwas ako ng tingin sa kan'ya nang balingan niya ako. Hindi siya nagsalita pero ramdam ko ang pag-sulyap niya sa'kin nang paulit-ulit habang nasa biyahe kami. On the other hand, parang kakawala na sa dibdib ko ang kumakabog kong puso. It's hard to breathe when he's around like this. Para akong timang na paulit-ulit kinukurot ang sarili kong kamay upang kalmahin ang sarili. Itinuon ko rin ang pansin ko sa labas ng bintana upang hindi ko masyadong maisip ang presensya niya. Iniliko niya ang sasakyan sa parking space ng isang sikat na botika. Bumalikwas ako upang lingunin siya ngunit mabilis na siyang bumaba ng sasakyan nang huminto iyon. Sinundan ng mga mata ko kung saan siya pupunta. Malalaki ang kan'yang hakbang papasok sa loob ng botika. Hindi ko na rin nakita pa kung anong ginawa niya sa loob

That Monday, dumaan si Ate Caroline sa tower namin. Naabutan niya kami ng mga anak ko sa pool. Iniahon ko ang mga anak ko sa pool para mapunasan na sila ni Manang Lydia. Binalot ko sa robe ang aking sarili pagkatapos ay nilapitan si Ate Caroline na nasa malapit na sun lounger. Malapad ang ngiti nito nang makalapit ako. "Ano? Tuloy tayo later?" Tanong nito matapos akong i-beso. "Sure, Ate." Sagot ko. "We'll be at their pre-dinner too. And my friend is very excited to meet you." Paliwanag niya sa excited na boses. "By the way, why don't you enroll my nephews to a swimming lesson? My son and my daughter are both taking swimming lessons twice a week. Pwede namin silang samahan ni Mark if you are too busy to do so." She offered. "I'll think about it, Ate." Sagot ko. Hindi na rin nagtagal pa si Ate dahil magpupunta pa siya sa grocery. Umakyat na rin naman kami ng mga bata sa unit matapos iyon. A dip in a swimming pool was all we needed. Lagi lang kasing nasa loob ang mga b