I couldn't sleep that night being all aware that Baste was lying beside me. He sounded asleep like a tired baby so I let him be. Pinanood ko lang yata siya magdamag. I got out of bed at 6 in the morning. Nagdesisyon akong magluto na ng breakfast dahil baka pumasok si Baste sa coffee shop ng alas otso. I didn't like to disappoint him so I needed to present him an impressive breakfast. I started frying strips of bacon. I even made avocado toast, egg omelet, milkshake, and fried rice. This is my usual routine. Naiiba lang ngayon kasi mas maraming serving ang niluto ko dahil kay Baste. Nang matatapos na ako, nasipat ko siyang papasok na sa kusina. Nagkatinginan kami kaya natigilan ako sa paglalagay ng mga pagkain sa counter. "You're awake! Join me for breakfast, please?" Bungad ko. He smiled sweetly and closed the distance between us. Nilapag ko na sa counter ang huling plato ng pagkain bago niya ako hinigit sa baywang at niyakap mula sa aking likod. Hinalikan niya ang pisngi k
Baste insisted on going home after my Jude encounter. Baka raw kasi bumalik pa ito at maabutan ulit siya sa bahay ko. Bago siya umuwi, I send away with him the phone and the new shoes that I bought from the saleslady at a mall named Sheryl, the one I encountered a month ago when I insisted to wait for Baste to finish his duty at the coffee shop. Tumanggi siya nang makita niya ang mga gamit na ipinapabaon ko sa kan'ya. But since I was good at blackmailing him, he eventually accepted it without whining. This relationship with Sebastian made me more confused as the days passed by. Tatlong araw ko nang dine-delay ang pamimigay namin ni Jude ng imbitasyon para sa mga magiging bisita sa araw ng kasal. Lagi kong palusot ang turnover sa kung sinumang papalit sa posisyon ko sa Harrison Morris kahit na ang totoo ay busy lang akong makipaglandian kay Baste sa calls at messages. Ramdam ko na rin ang pagtataka ni Jude sa tuwing tinatawagan niya ako para kulitin sa mga invitations. Today, we we
I fixed my tousled hair and checked who rang the doorbell this time. If it's going to be Jude again, I won't open the goddamn door. Sumilip ako sa peephole at nakita roon si Baste. He looks gorgeous, as usual. Nakaramdam bigla ako ng excitement kaya mabilis kong binuksan ang pintuan. He smiled when he saw me. Ang mga paru-paro sa aking tiyan ay tila mga biglang nagwala sa presensya niya. Nagtaas ako ng kilay para hindi masyadong halata na na-miss ko siya. Pinapasok ko siya sa loob at nagulat nang iabot niya sa'kin ang isang tub ng ice cream. "Bakit ka nandito?" Tanong ko habang nagtatakang kinukuha sa kamay niya ang paper bag na may lamang tub ng ice cream. I checked the flavor and I'm just so glad that this is exactly what I'm craving for. "Wala bang 'thank you' man lang, Miss? O kaya yakap?" He asked teasingly. Umirap ako sa sinabi niya pagkatapos ay tinalikuran siya. Hindi maikubli sa ngiti ko ang kilig kaya naglakad ako papunta sa kusina para kumuha ng glassware par
Baste didn't answer my calls that night. Hindi ako nakatulog sa kaiisip kung paano ko siya kakausapin bukas. He's probably mad and doesn't want to talk about it. Bumangon ako sa kama ng bandang alas-dos ng umaga. I double checked my luggage for the trip. Naligo na rin ako at nag-ayos na dahil alas-quatro ako nakatakdang sunduin ni Amy at ng fuck buddy niyang si Andrew. Matapos kong maligo, tiningnan ko ulit ang cellphone ko para i-check kung may mensahe si Baste. Pero wala pa rin. Nag-aalala ako na baka galit pa siya at baka hindi na sumama. Tinawagan ko ulit siya ngunit wala pa rin siyang sagot. Kalaunan ay tinawagan ko naman si Kurt para magtanong kung susunduin na niya si Baste. "Nakaalis ka na ba?" Tanong ko kay Kurt nang sagutin niya ang tawag ko. "Yes, Gabby. On my way to your prince charming." Natatawa niyang sagot. "Pilitin mo siyang sumama kapag nagbago ang isip niya, please." I requested with full desperation. "Woah! Nangangamoy World War. Did you two fight?" Tanon
Baste and I stayed in bed the whole afternoon. We talked a lot about our childhood, unforgettable experiences, and the things we like about each other. "You're kind and a hard worker. You care about your sisters so much. Samantalang yung mga ate ko, hindi ko nakitaan ng pakialam sa'kin." I answered when he asked me what I liked about him. "And I really like your patience and spirit." Dagdag ko. Natahimik kami roon hanggang sa may maalala akong gusto kong itanong sa kan'ya. "Saan ka nga pala pumunta kahapon after you walked out on me?" I asked curiously."Tumakbo ako nang tumakbo. Gustuhin ko mang sapakin si Jude, hindi ko alam kung saan siya pupuntahan." Paliwanag niya. We burst out with laughter. "Oh, you're hilarious!" I commented then I felt him kiss my forehead. "Mahal kita, Gabriella." He whispered. Tiningala ko siya. I can always feel his love but I never heard him say those words. Ito siguro ang unang pagkakataon na maririnig ko iyon mula sa kan'ya."I love you more than
Warning: This chapter contains mature content. Please, read at your risk. Thank you! *** Baste decided that we should go back to the rest house. Ipinagpaalam niya na ako sa mga kaibigan ko na mukhang nag-alala rin sa nangyari. "Did you just call me your wife?" Tanong ko habang naglalakad kami paakyat sa slope. "Bakit? Hindi mo ba gusto?" Suplado niyang tanong. I smiled and looked at him. Nakasunod siya at nakahawak sa railings ng hagdan. Nakatingala naman siya sa'kin at kunot ang noo. "I like the sound of it. And I love the idea of you being my husband, Baste." Sagot ko. Nag-iwas siya ng tingin. It also dawned on me though. That wouldn't happen if my plans failed. Kailangan kong pag-isipan ang gagawin kong hakbang pag-uwi namin sa syudad. He's the only right thing that has happened to me. And I couldn't afford to lose him over this marriage inspite of business. Hinawi ko ang aking mga iniisip at bumaba sa baitang na inaapakan niya. I intertwined my fingers on his and m
The next day, we went island hopping and snorkeling. For lunch, we dined in a floating seafood restaurant. "Can we do this again?" Ken requested while we were having our lunch. Tumango-tango si Kurt at si Andrew. "Yes. But these two here, need our help so that they can stay together." Sabi ni Amy habang pabalik-balik kaming itinuturo ni Baste. "Do you have a plan?" Naningkit ang mga mata ni Kurt. "Just simply tell my parents." Sagot ko sa kanila na animo'y napadaling kausap ng Daddy ko. Nagkatinginan ang dalawa kong kaibigan. "Okay, we'll do it later." Sabi naman ni Amy at nagpatuloy kumain. After lunch, nag-ayos na rin kami ng mga gamit. Alas tres ang flight namin pabalik sa syudad at kailangang naroon na kami an hour before. Honatid ulit kami ng family driver nina Amy sa airport. Nasagupa pa namin ang traffic dahilan para kaunting minuto na lang ang natitira bago mag-load ng pasahero ang eroplano. Hindi ako mapakali sa biyahe. Pakiramdam ko may ibang nag-aabang sa'ki
I couldn't sleep the whole night. Halos wala na akong mailuha pa kaiiyak sa galit at sama ng loob. I have never seen my dad like this. Masyado siyang desperado na maikasal ako kay Jude kahit pa labag na sa kalooban ko. Alam kong ginusto ko naman ito noong una. But, Baste happened. And he will always be the right choice for me. With him, I felt free and seen. That morning, napabangon ako nang marinig kong may nagbubukas ng pintuan ng aking kwarto. Hinintay ko kung sino ang iluluwa niyon at halos bumagsak ang balikat ko nang makita ko ang aking ama. May dala siyang envelope na hindi ko alam kung ano ang laman. "Do you want an update with your lover?" Panimula nito sa mas kalmadong boses. Kumunot agad ang aking noo dahil sa inis sa kan'ya. "He's still in jail and even if my lawyer offered him a large sum of money, he never accepted it. Very loyal. Very brave." Dagdag niya sa tonong nang-uuyam. I couldn't speak cause I needed to hear more updates about him. "He still choose to keep
Hindi na rin ako nagtagal sa lunch na iyon. Nagpaalam na ako agad pagkatapos kong kumain dahil alam kong kapag nagtagal ako ay baka pumayag ako sa trabahong inaalok sa'kin ni Sebastian. Hindi iyon kasama sa plano ko. Dalawang buwan lang kami dapat rito ng mga bata. Baka kapag nagtagal pa kami ay malaman ng lahat ang tungkol sa kanila. Ngayon pa lamang bumabango muli ang pangalan ni Daddy sa mga investors. At natatakot ako na baka kapag nakarating na naman sa media na nagka-anak kami ni Sebastian ay hindi na makaangat muli ang negosyo ng pamilya namin. "Think about it. I'm willing to wait." Seryosong sabi ni Baste bago ako bumaba ng kan'yang sasakyan. Hindi madaling makasama ulit siya. Hindi pa rin malinaw kung bakit iniwan niya ako sa ere noon. At ayoko nang ungkatin pa iyon. It's best not to be involved with him again. Pagdating ko sa unit ay wala pa ang mga anak ko roon maging si Manang Lydia. Wala rin namang mensahe kaya tinawagan ko na si Ate Caroline. Ngunit hindi rin ito s
What? A-are you sure about that, Ms. Brenda? Is that what he told you?" Sunod-sunod kong tanong sa amo ko habang unti-unting kumukulo ang dugo dahil sa nalamang impormasyon mula rito. "He liked you. And I don't see the need to turn down the offer. It will be more convenient for you. You are already there in the Philippines." Paliwanag ni Miss Brenda. Kagat-kagat ko ang aking labi at pakiramdam ko'y magdurugo na ito. "I will think about it, Miss." Sagot ko at mabilis na tinapos ang usapan. Ayon sa kan'ya, Sebastian learned a lot of insight from me and he wanted to hire me as his marketing executive. As far as I know, we didn't talk about business last night and he kept rubbing salt on my wounds. What a liar?! Halos magngitngit ako sa galit kaya nang matapos ang tawag na iyon ay malakas kong nasipa ang basurahan sa kwarto ko. Mabilis ko rin namang itinayo ang kawawang basurahan at lumabas na ng kwarto para ipagluto ng breakfast ang mga bata. "Para kang may kakatayin dahil sa
My mouth went dry as I sat down. His low voice is full of authority. Ano ba itong pinasok ko? I faked my composure habang hinihintay siyang makaupo sa harapan ko. Hinubad niya ang kan'yang suit at isinabit iyon sa likod ng kan'yang upuan pagkatapos ay niluwagan nang bahagya ang kurbatang sumasakal sa kan'yang leeg. Naupo siya sa upuang nasa harap ko pagkatapos ay nilingon ako. Our gazes met each other. Unlike before, I felt uncomfortable with his stares right now. Something has changed, I know. He's not the same anymore. "Do you want to order first before we talk about business?" Nagtaas siya ng kilay sa seryosong ekspresyon at tono ng pananalita. "Sure." Tipid kong sabi habang tinatantsya ang taong kausap. Tahimik ang paligid habang nakatingin ako sa menu. Ang totoo, walang pumapasok sa kokote ko dahil sa presensya niya. Hindi ko rin binabasa ang mga putaheng naroroon dahil ramdam ko ang bawat pagsulyap niya sa direksyon ko. I want to act casual as much as possible.
Author's Note: I am really sorry for not updating this story any sooner. I went through lots of silent battles last year so I didn't have the chance to complete this. Though, for all the readers out there who are patiently waiting for an update for this one, thank you so much. I promise to complete this story and try to update every other day. Happy reading! Muah
Sumakay si Baste sa driver's seat habang suot ang seryosong ekspresyon. Tahimik niyang pinaandar ang sasakyan habang naka-igting ang panga at mahigpit na nakahawak sa steering wheel. Nag-iwas ako ng tingin sa kan'ya nang balingan niya ako. Hindi siya nagsalita pero ramdam ko ang pag-sulyap niya sa'kin nang paulit-ulit habang nasa biyahe kami. On the other hand, parang kakawala na sa dibdib ko ang kumakabog kong puso. It's hard to breathe when he's around like this. Para akong timang na paulit-ulit kinukurot ang sarili kong kamay upang kalmahin ang sarili. Itinuon ko rin ang pansin ko sa labas ng bintana upang hindi ko masyadong maisip ang presensya niya. Iniliko niya ang sasakyan sa parking space ng isang sikat na botika. Bumalikwas ako upang lingunin siya ngunit mabilis na siyang bumaba ng sasakyan nang huminto iyon. Sinundan ng mga mata ko kung saan siya pupunta. Malalaki ang kan'yang hakbang papasok sa loob ng botika. Hindi ko na rin nakita pa kung anong ginawa niya sa loob
That Monday, dumaan si Ate Caroline sa tower namin. Naabutan niya kami ng mga anak ko sa pool. Iniahon ko ang mga anak ko sa pool para mapunasan na sila ni Manang Lydia. Binalot ko sa robe ang aking sarili pagkatapos ay nilapitan si Ate Caroline na nasa malapit na sun lounger. Malapad ang ngiti nito nang makalapit ako. "Ano? Tuloy tayo later?" Tanong nito matapos akong i-beso. "Sure, Ate." Sagot ko. "We'll be at their pre-dinner too. And my friend is very excited to meet you." Paliwanag niya sa excited na boses. "By the way, why don't you enroll my nephews to a swimming lesson? My son and my daughter are both taking swimming lessons twice a week. Pwede namin silang samahan ni Mark if you are too busy to do so." She offered. "I'll think about it, Ate." Sagot ko. Hindi na rin nagtagal pa si Ate dahil magpupunta pa siya sa grocery. Umakyat na rin naman kami ng mga bata sa unit matapos iyon. A dip in a swimming pool was all we needed. Lagi lang kasing nasa loob ang mga b
Hindi ko na tinapos ang party. Pagkababa ko sa stage ay pinatanggal ko na kay Mom ang suot kong kwintas. "Do you know that he would be here?" Tanong ko kay Mom habang tinatanggal niya ang kwintas sa leeg ko. Napalakas na ang boses ko dahil sa frustrations mula sa power tripping na nasaksihan kanina. Hindi kumibo si Mom. "Mom?! Him and Mr. Silvester are abviously the most anticipated people here. How come you didn't tell me?!" "Anak, they keep these charity programs running. Sa tingin mo, hihindi ang daddy mo?" Tanong ni Mom sa kalmadong boses. "Yeah! And you shouldn't let me come here. I barely held myself together just to survive this night." Reklamo ko. "Well, we're very sorry. Sasabihin ko sa daddy mo." Sabi nito habang inilalagay na sa magarang kahon ang kwintas."I'm going home." Utas ko. Hindi naman na ako pinigilan ni Mom kaya nagmadali na akong puntahan si Kurt para magpahatid. "Why? May ilang speech pa." Tanong ng nagtatakang si Kurt. "Kurt, I just want to go home." B
I excuse myself after a few greetings from other visitors. Kailangan kong kalmahin ang sarili ko dahil pakiramdam ko ay sasabog ako from that single encounter with him. Nagpunta ako sa restroom pagkatapos ay nag-retouch ng makeup. Huminga ako ng malalim pagkatapos ay tinawagan si Manang Lydia. Kinumusta ko ang mga anak ko at ayon sa kan'ya ay mahimbing na ang tulog ng mga ito. I put on my confident facade. I just need to fake it until this night ends. Naupo ako sa tabi ni Mom pagkatapos ay nakinig na sa programa. Iniwasan ko ang sarili ko sa paglingon sa paligid at itinuon na lamang ang atensyon sa pakikinig. "Tulog na ba ang kambal?" Bulong ni Mom. Tumango ako sa kan'ya ngunit nagtagal pa ang titig ni Mom. "When will you tell him?" Nag-aalalang bulong nito. "I still don't know, Mom. He deserves to know but I think this is not the right time either." Bulong ko pabalik. After a few speeches from Dad's business partners, nagsimula na ang dinner. It's a bit late but dinner
"Mom, where's Dad?" Biglang tanong ni Gabriel noong gabing umuwi kami pagkatapos ng family dinner. Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa aking narinig. I didn't expect that one of them would ask me this question sooner. They're too young to ask me this! Natuyuan ako ng lalamunan. How can I explain this to them? And I'm not prepared for this. Nagkatinginan kami ni Manang Lydia kaya tumikhim ako. "Uhm, h-he's working somewhere f-far." I stuttered. Natataranta ako habang pilit na nag-iiwas ng tingin kay Gabriel. "Gavin has a Dad." Gabriel commented again. Halos mapakamot ako sa aking batok dahil sa lumalabas sa bibig ni Gabriel. "Y-yes. And you too have a dad. H-he just have to work somewhere far." Sagot ko sa kan'ya. Kinalabit naman ako ni Josiah. "When he coming home?" Tanong naman ni Josiah na nakikinig pala sa pinag-uusapan namin ng kakambal niya."Soon. We'll see him soon." Sagot ko at binalewala ang usapan. "Did you enjoy our visit to grandma and grandpa?" Tanong ko