Baste insisted on going home after my Jude encounter. Baka raw kasi bumalik pa ito at maabutan ulit siya sa bahay ko. Bago siya umuwi, I send away with him the phone and the new shoes that I bought from the saleslady at a mall named Sheryl, the one I encountered a month ago when I insisted to wait for Baste to finish his duty at the coffee shop. Tumanggi siya nang makita niya ang mga gamit na ipinapabaon ko sa kan'ya. But since I was good at blackmailing him, he eventually accepted it without whining. This relationship with Sebastian made me more confused as the days passed by. Tatlong araw ko nang dine-delay ang pamimigay namin ni Jude ng imbitasyon para sa mga magiging bisita sa araw ng kasal. Lagi kong palusot ang turnover sa kung sinumang papalit sa posisyon ko sa Harrison Morris kahit na ang totoo ay busy lang akong makipaglandian kay Baste sa calls at messages. Ramdam ko na rin ang pagtataka ni Jude sa tuwing tinatawagan niya ako para kulitin sa mga invitations. Today, we we
I fixed my tousled hair and checked who rang the doorbell this time. If it's going to be Jude again, I won't open the goddamn door. Sumilip ako sa peephole at nakita roon si Baste. He looks gorgeous, as usual. Nakaramdam bigla ako ng excitement kaya mabilis kong binuksan ang pintuan. He smiled when he saw me. Ang mga paru-paro sa aking tiyan ay tila mga biglang nagwala sa presensya niya. Nagtaas ako ng kilay para hindi masyadong halata na na-miss ko siya. Pinapasok ko siya sa loob at nagulat nang iabot niya sa'kin ang isang tub ng ice cream. "Bakit ka nandito?" Tanong ko habang nagtatakang kinukuha sa kamay niya ang paper bag na may lamang tub ng ice cream. I checked the flavor and I'm just so glad that this is exactly what I'm craving for. "Wala bang 'thank you' man lang, Miss? O kaya yakap?" He asked teasingly. Umirap ako sa sinabi niya pagkatapos ay tinalikuran siya. Hindi maikubli sa ngiti ko ang kilig kaya naglakad ako papunta sa kusina para kumuha ng glassware par
Baste didn't answer my calls that night. Hindi ako nakatulog sa kaiisip kung paano ko siya kakausapin bukas. He's probably mad and doesn't want to talk about it. Bumangon ako sa kama ng bandang alas-dos ng umaga. I double checked my luggage for the trip. Naligo na rin ako at nag-ayos na dahil alas-quatro ako nakatakdang sunduin ni Amy at ng fuck buddy niyang si Andrew. Matapos kong maligo, tiningnan ko ulit ang cellphone ko para i-check kung may mensahe si Baste. Pero wala pa rin. Nag-aalala ako na baka galit pa siya at baka hindi na sumama. Tinawagan ko ulit siya ngunit wala pa rin siyang sagot. Kalaunan ay tinawagan ko naman si Kurt para magtanong kung susunduin na niya si Baste. "Nakaalis ka na ba?" Tanong ko kay Kurt nang sagutin niya ang tawag ko. "Yes, Gabby. On my way to your prince charming." Natatawa niyang sagot. "Pilitin mo siyang sumama kapag nagbago ang isip niya, please." I requested with full desperation. "Woah! Nangangamoy World War. Did you two fight?" Tanon
Baste and I stayed in bed the whole afternoon. We talked a lot about our childhood, unforgettable experiences, and the things we like about each other. "You're kind and a hard worker. You care about your sisters so much. Samantalang yung mga ate ko, hindi ko nakitaan ng pakialam sa'kin." I answered when he asked me what I liked about him. "And I really like your patience and spirit." Dagdag ko. Natahimik kami roon hanggang sa may maalala akong gusto kong itanong sa kan'ya. "Saan ka nga pala pumunta kahapon after you walked out on me?" I asked curiously."Tumakbo ako nang tumakbo. Gustuhin ko mang sapakin si Jude, hindi ko alam kung saan siya pupuntahan." Paliwanag niya. We burst out with laughter. "Oh, you're hilarious!" I commented then I felt him kiss my forehead. "Mahal kita, Gabriella." He whispered. Tiningala ko siya. I can always feel his love but I never heard him say those words. Ito siguro ang unang pagkakataon na maririnig ko iyon mula sa kan'ya."I love you more than
Warning: This chapter contains mature content. Please, read at your risk. Thank you! *** Baste decided that we should go back to the rest house. Ipinagpaalam niya na ako sa mga kaibigan ko na mukhang nag-alala rin sa nangyari. "Did you just call me your wife?" Tanong ko habang naglalakad kami paakyat sa slope. "Bakit? Hindi mo ba gusto?" Suplado niyang tanong. I smiled and looked at him. Nakasunod siya at nakahawak sa railings ng hagdan. Nakatingala naman siya sa'kin at kunot ang noo. "I like the sound of it. And I love the idea of you being my husband, Baste." Sagot ko. Nag-iwas siya ng tingin. It also dawned on me though. That wouldn't happen if my plans failed. Kailangan kong pag-isipan ang gagawin kong hakbang pag-uwi namin sa syudad. He's the only right thing that has happened to me. And I couldn't afford to lose him over this marriage inspite of business. Hinawi ko ang aking mga iniisip at bumaba sa baitang na inaapakan niya. I intertwined my fingers on his and m
The next day, we went island hopping and snorkeling. For lunch, we dined in a floating seafood restaurant. "Can we do this again?" Ken requested while we were having our lunch. Tumango-tango si Kurt at si Andrew. "Yes. But these two here, need our help so that they can stay together." Sabi ni Amy habang pabalik-balik kaming itinuturo ni Baste. "Do you have a plan?" Naningkit ang mga mata ni Kurt. "Just simply tell my parents." Sagot ko sa kanila na animo'y napadaling kausap ng Daddy ko. Nagkatinginan ang dalawa kong kaibigan. "Okay, we'll do it later." Sabi naman ni Amy at nagpatuloy kumain. After lunch, nag-ayos na rin kami ng mga gamit. Alas tres ang flight namin pabalik sa syudad at kailangang naroon na kami an hour before. Honatid ulit kami ng family driver nina Amy sa airport. Nasagupa pa namin ang traffic dahilan para kaunting minuto na lang ang natitira bago mag-load ng pasahero ang eroplano. Hindi ako mapakali sa biyahe. Pakiramdam ko may ibang nag-aabang sa'ki
I couldn't sleep the whole night. Halos wala na akong mailuha pa kaiiyak sa galit at sama ng loob. I have never seen my dad like this. Masyado siyang desperado na maikasal ako kay Jude kahit pa labag na sa kalooban ko. Alam kong ginusto ko naman ito noong una. But, Baste happened. And he will always be the right choice for me. With him, I felt free and seen. That morning, napabangon ako nang marinig kong may nagbubukas ng pintuan ng aking kwarto. Hinintay ko kung sino ang iluluwa niyon at halos bumagsak ang balikat ko nang makita ko ang aking ama. May dala siyang envelope na hindi ko alam kung ano ang laman. "Do you want an update with your lover?" Panimula nito sa mas kalmadong boses. Kumunot agad ang aking noo dahil sa inis sa kan'ya. "He's still in jail and even if my lawyer offered him a large sum of money, he never accepted it. Very loyal. Very brave." Dagdag niya sa tonong nang-uuyam. I couldn't speak cause I needed to hear more updates about him. "He still choose to keep
The next midnights were the same. Nakakalusot sina Amy at Kurt sa security ng mansion sa tulong ni Mom at ng ilang kasambahay. My friends would update me with their plans but they still couldn't tell any news about Baste. "We've talked to Jake. Wala pa ring progress sa paghahanap niya sa tatay ni Baste. But he got a lot of information about his mom. Nagtrabaho sa Harrison Morris ang mommy niya dati bilang secretary ng CEO. Pero bigla na lang itong nawala roon nang walang paalam. Now, Jake's trying to find possible office mates of Baste's mom. He's looking into Charity Miranda's profile. His mom's best friend that time." Paliwanag ni Amy. Tumango-tango ako sa nasagap nilang impormasyon. The next day, Dad went to my room again. Suot ang malapad na ngiti na animo'y napakasaya niya. His presence made me uncomfortable. Lalo akong kinabahan nang makita ulit na may hawak siyang envelope. "Baste will be freed later. Do you know why?" Panimula niya. Mabilis kong itinuon ang pansin sa
Sumakay si Baste sa driver's seat habang suot ang seryosong ekspresyon. Tahimik niyang pinaandar ang sasakyan habang naka-igting ang panga at mahigpit na nakahawak sa steering wheel. Nag-iwas ako ng tingin sa kan'ya nang balingan niya ako. Hindi siya nagsalita pero ramdam ko ang pag-sulyap niya sa'kin nang paulit-ulit habang nasa biyahe kami. On the other hand, parang kakawala na sa dibdib ko ang kumakabog kong puso. It's hard to breathe when he's around like this. Para akong timang na paulit-ulit kinukurot ang sarili kong kamay upang kalmahin ang sarili. Itinuon ko rin ang pansin ko sa labas ng bintana upang hindi ko masyadong maisip ang presensya niya. Iniliko niya ang sasakyan sa parking space ng isang sikat na botika. Bumalikwas ako upang lingunin siya ngunit mabilis na siyang bumaba ng sasakyan nang huminto iyon. Sinundan ng mga mata ko kung saan siya pupunta. Malalaki ang kan'yang hakbang papasok sa loob ng botika. Hindi ko na rin nakita pa kung anong ginawa niya sa loob
That Monday, dumaan si Ate Caroline sa tower namin. Naabutan niya kami ng mga anak ko sa pool. Iniahon ko ang mga anak ko sa pool para mapunasan na sila ni Manang Lydia. Binalot ko sa robe ang aking sarili pagkatapos ay nilapitan si Ate Caroline na nasa malapit na sun lounger. Malapad ang ngiti nito nang makalapit ako. "Ano? Tuloy tayo later?" Tanong nito matapos akong i-beso. "Sure, Ate." Sagot ko. "We'll be at their pre-dinner too. And my friend is very excited to meet you." Paliwanag niya sa excited na boses. "By the way, why don't you enroll my nephews to a swimming lesson? My son and my daughter are both taking swimming lessons twice a week. Pwede namin silang samahan ni Mark if you are too busy to do so." She offered. "I'll think about it, Ate." Sagot ko. Hindi na rin nagtagal pa si Ate dahil magpupunta pa siya sa grocery. Umakyat na rin naman kami ng mga bata sa unit matapos iyon. A dip in a swimming pool was all we needed. Lagi lang kasing nasa loob ang mga b
Hindi ko na tinapos ang party. Pagkababa ko sa stage ay pinatanggal ko na kay Mom ang suot kong kwintas. "Do you know that he would be here?" Tanong ko kay Mom habang tinatanggal niya ang kwintas sa leeg ko. Napalakas na ang boses ko dahil sa frustrations mula sa power tripping na nasaksihan kanina. Hindi kumibo si Mom. "Mom?! Him and Mr. Silvester are abviously the most anticipated people here. How come you didn't tell me?!" "Anak, they keep these charity programs running. Sa tingin mo, hihindi ang daddy mo?" Tanong ni Mom sa kalmadong boses. "Yeah! And you shouldn't let me come here. I barely held myself together just to survive this night." Reklamo ko. "Well, we're very sorry. Sasabihin ko sa daddy mo." Sabi nito habang inilalagay na sa magarang kahon ang kwintas."I'm going home." Utas ko. Hindi naman na ako pinigilan ni Mom kaya nagmadali na akong puntahan si Kurt para magpahatid. "Why? May ilang speech pa." Tanong ng nagtatakang si Kurt. "Kurt, I just want to go home." B
I excuse myself after a few greetings from other visitors. Kailangan kong kalmahin ang sarili ko dahil pakiramdam ko ay sasabog ako from that single encounter with him. Nagpunta ako sa restroom pagkatapos ay nag-retouch ng makeup. Huminga ako ng malalim pagkatapos ay tinawagan si Manang Lydia. Kinumusta ko ang mga anak ko at ayon sa kan'ya ay mahimbing na ang tulog ng mga ito. I put on my confident facade. I just need to fake it until this night ends. Naupo ako sa tabi ni Mom pagkatapos ay nakinig na sa programa. Iniwasan ko ang sarili ko sa paglingon sa paligid at itinuon na lamang ang atensyon sa pakikinig. "Tulog na ba ang kambal?" Bulong ni Mom. Tumango ako sa kan'ya ngunit nagtagal pa ang titig ni Mom. "When will you tell him?" Nag-aalalang bulong nito. "I still don't know, Mom. He deserves to know but I think this is not the right time either." Bulong ko pabalik. After a few speeches from Dad's business partners, nagsimula na ang dinner. It's a bit late but dinner
"Mom, where's Dad?" Biglang tanong ni Gabriel noong gabing umuwi kami pagkatapos ng family dinner. Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa aking narinig. I didn't expect that one of them would ask me this question sooner. They're too young to ask me this! Natuyuan ako ng lalamunan. How can I explain this to them? And I'm not prepared for this. Nagkatinginan kami ni Manang Lydia kaya tumikhim ako. "Uhm, h-he's working somewhere f-far." I stuttered. Natataranta ako habang pilit na nag-iiwas ng tingin kay Gabriel. "Gavin has a Dad." Gabriel commented again. Halos mapakamot ako sa aking batok dahil sa lumalabas sa bibig ni Gabriel. "Y-yes. And you too have a dad. H-he just have to work somewhere far." Sagot ko sa kan'ya. Kinalabit naman ako ni Josiah. "When he coming home?" Tanong naman ni Josiah na nakikinig pala sa pinag-uusapan namin ng kakambal niya."Soon. We'll see him soon." Sagot ko at binalewala ang usapan. "Did you enjoy our visit to grandma and grandpa?" Tanong ko
"We're going to grandma's house." Sabi ko sa kambal habang binibihisan namin sila ni Manang Lydia. "Why?" Josiah asked curiously. "She misses you." Sagot ko na ngayon ay sinasapatusan na ito. I received a call from mom that morning. We will be having a dinner as family. Hindi pa ako makapaniwala noong una pero kagustuhan daw talaga ni Dad na makarating kami ng mga anak ko. Nang matapos kami ni Manang Lydia na bihisan ang mga bata ay saktong dumating na si Kurt. Siya ang maghahatid sa'min papunta sa mansion ng mga magulang ko. Binuhat agad ni Kurt si Josiah upang huwag magtatakbo sa hallway na patungo sa elevator. Buhat-buhat ko naman ang tahimik na si Gabriel. Habang nakasunod sa'min si Manang Lydia na buhat din ang mga gamit ng kambal. Mabilis lamang ang naging biyahe namin. Nang makababa kami sa driveway ay nagpaalam na rin si Kurt dahil may pupuntahan pa sila ni Ken. Salamat naman at nagkabati rin sila. Nagpasalamat ako sa kan'ya pagkatapos ay inakay na ang mga bata papasok
Nagpaalam ako kaagad sa boss kong si Miss Brenda. She's very generous about giving me a lot of time for what she called a vacation. Dalawang buwan ang binigay niya sa'kin kaya pumayag na rin ako. Naisip ko rin kasi si Manang Lydia na halos ilang taon ring nawalay sa mga kapamilya para samahan ako rito sa US. Napakarami nang okasyon sa kanilang pamilya ang napalampas niya dahil sa pag-aalaga niya samin ng mga anak ko. Dalawang linggo bago ang kasal ni Amy ay nakatakda na kaming lumipad patungong Pilipinas. Nais rin kasi nitong naroon ako sa kan'yang bridal shower. Bilang mabuting kaibigan, hindi ko pwedeng palampasin iyon kahit pa sobrang overwhelmed pa rin ako sa ideyang uuwi kami ng mga anak ko sa Pilipinas. Hindi ko alam kung ano ang pwedeng mangyari sa loob ng dalawang buwan naming pananatili roon. Ngunit kung mangyari man ang kinatatakutan ko, haharapin ko ito ng buong loob kahit pa ngayon pa lamang ay naduduwag na ako. Kurt offered me his spare condo unit. Kahit hindi ko sa
Pregnancy is not easy especially when I have to attend every check up alone. Mothers would eye me because I don't have a husband with me during checkups. Halos hilingin kong lamunin ako ng lupa dahil sa mga judging stares mula sa kanila. Thank God, my OB was heaven sent! Though, the worst part of it all is the morning sickness. I would throw my guts out every morning. I just thank God that I don't have any weird cravings or that I never turned out to be a picky eater. Kasi dahil kapag nangyari iyon, isusumpa talaga ako ni Manang Lydia dahil madalas itong naliligaw kapag lumalabas para bumili ng kung ano. Kinailangan ko pa siyang i-enroll sa driving school para hindi na siya namamasahe at nang mas matuto siya sa kalakaran dito sa US. Sadness is still there. I am still missing someone I shouldn't be dealing with. Damn! I would still cry myself every night. Pero dahil may nabasa ako na pregnancy pamphlet tungkol sa epekto ng pag-iyak sa mga baby ay pinilit kong huwag nang mag-isip ng
The next thing I knew, I rode a taxi while wailing. Para akong namatayan. It's true, though. My heart died the moment Sebastian decided to part ways with me. Panay sulyap naman ang driver sa'kin na tila nagtataka kung bakit humahagulgol ako habang nakasuot ng magarang traje de boda. "M-ma'am, mukhang sinusundan po tayo." Nag-aalinlangang sabi ng taxi driver habang palingon-lingon sa rear view mirror ng sasakyan. Natigilan ako at napabalikwas upang silipin ang mga sasakyang nakasunod sa'min. Sasakyan ni Jude ang una kong natanaw. "T-tuloy po tayo sa a-address na binigay ko, Manong." Mando ko sa kan'ya sa nanginginig na boses. Tumango lamang ito at patuloy na nagmaneho hanggang sa marating namin ang street nina Baste. Mabilis akong lumabas sa taxi at tinahak ang masikip na daan patungo sa bahay ng pakay ko. Kitang-kita ko ang paglabas ng mga kapit-bahay nila na tila nang-uusisa kung ano ang nangyayari. I want to hear from his mouth that he didn't really choose me and that he acc