Kabanata 4

Gisselle

Naghintay lamang ako sa pagdating ni Dad nang ilang minuto, bago ito dumating na kasama na naman si Mom. Madilim na rin nang maka-uwi kami sa bahay. Wala akong imik nang paupuin ako ni Dad sa tabi ni Kisses na busy sa ginagawa nito sa laptop niya.

Humalukipkip lamang ako at itinarak ang mga mata sa sahig upang huwag salubungin ang tingin ng aking ama.

Tumabi sa gilid ko si Mom na pasimpleng kinalkal ang bag ko nang walang magawa. Hinayaan ko lamang ito dahil wala naman akong itinatago sa ina ko na kahit na ano.

“Kumusta naman ang unang araw ng parusa mo, Gisselle?”

Huminga ako nang malalim at napakamot ng batok. “Fine. Wala namang masyadong ginawa, Dad.”

“Ano-ano ang ginawa mo roon? Ang sabi ni Guevarra ay mabait ka naman daw at masunurin,” dagdag pa nito na lihim kong ikina-ismid.

“Nagpakain ng hayop at nagdilig ng halaman, Dad, saka umupo nang ilang oras doon. ’Yon lang,” tugon ko na nababagot na sa usapan. “Can I go to my room now, Dad? I’m already tired and sleepy.”

Ngumisi ito. “Bukas ay ihahatid ulit kita roon pagkatapos ng klase mo. Huwag mo ring tatangkain na lumabas ngayong gabi dahil naka-monitor kami sa ’yo palagi, okay? Now, go to your room...”

“Okay po,” tugon ko na lamang at walang ganang nagtungo sa room ko. Naramdaman ko pa ang pagsunod ni Mom sa akin na hinayaan ko lang.

“Anak, okay naman ba ang pakikitungo sa ’yo ni Mister Guevarra?” pang-uusisa nito pagka-upo ko sa kama. Nakita ko pa si Dad na sumunod pala sa amin at tumayo sa tabi ng pinto ng kuwarto ko.

Tumango ako rito. “Okay naman siya, Mom. Ayoko lang kausap dahil hindi ko naman ka-level ang edad. Ilang taon na po ba ’yon?” takang tanong ko dahil sa hitsura ng lalaking iyon ay sa tantya ko’y mga nasa treinta anyos na. Tiyak din na may asawa na ’yon o girlfriend.

Natawa ito at ibinalik sa closet ko ang bestida na binaon ko sa police station kanina. “Sa nakalap kong impormasyon ay treinta y tres na, pero single pa rin. Naku, ingat ka at huwag masyadong magpaganda, baka matipuhan ka ng mga kung sino-sinong matatanda roon. Natuto na ako sa ama mo noon, nakakatakot lang at ang creepy kung iisipin mo,” anito na ikinatahimik ko.

Yeah, thirty si Dad nang landiin ang nanay ko. It’s really creepy for my Mom since she is not into thirty years old men. Ano naman ang laban niya sa medyo may edad na lalaki at may sinabi sa lipunan, e, bata pa siya at hindi pa ganoon karami ang karanasan sa buhay? Kahit ako ay ayokong manipulahin ako ng lalaki.

Naupo ito sa tabi ko habang si Dad ay umismid. “Gisselle anak, bata ka pa, okay? Huwag ka munang mag-boyfriend-boyfriend na ’yan. Saka na ’yan kapag nakapagtapos ka na ng pag-aaral,” pangangaral nito na siyang nagpangiti sa akin. 

“Of course, Mom. Wala pa naman akong balak, ’no. Ayoko pang tumulad kay Kisses na nagpapaligaw na,” natatawang turan ko’t nahiga sa kama.

Pati ito ay natawa habang inaalis ang sandals ko sa paa. “Ikaw talaga. Magpahinga ka na at bababa na rin kami ng Dad mo.”

“Sige po,” tugon ko’t ipinikit ang mga mata. Ngunit agad ding natigilan nang magsalita ang ama ko.

“Saan galing ’yang nag-iisang kiat-kiat mo, Gisselle? Bigay ni Guevarra?”

Awtomatikong bumangon ako’t tiningnan ang tinutukoy nito. Tila ako namutla at agad na dinampot ang bag sa kama. Lumabas pala mula roon ang prutas na itinago ko. Shit.

Agaran akong bumalik sa pagkakahiga at tumalikod sa kanila. “O-Opo, bigay nga niya,” pagsisinungaling ko upang hindi na siya mang-usisa pa.

Dumilim ang buong kuwarto pag-alis nila. Hinayaan ko ang sarili na tumihaya sa kama at tulalang pinagmasdan ang mga nagkikislapang bituin sa kisame ko.

Kinabukasan ay maaga na naman akong bumangon para pumasok. Siniguro kong naunahan ko si Dad bago niya pa ako dalawin dito sa kuwarto ko.

Pagpunta ko sa kusina ay naabutan ko si Ate Melda na nagsasandok na ng ulam, at si Kisses na nakaupo sa upuan at tulala.

“Good morning,” tipid kong bungad sa kanila na agad din naman nilang tinugunan. Nagbeso ako sa kapatid ko bago maupo sa tabi nito.

“Ano lang ang ginawa n’yo kahapon? Sino nanalo?” usisa ko dahil kaklase ko naman itong si Kisses. Hindi lang kami magkagrupo at nag-iimikan sa school dahil magkaiba kami ng ugali. Good thing hindi ko rin siya totally kamukha.

“Wala naman kami halos ginawa. Nag-cheer lang at nagkasiyahan. Congrats pala dahil panalo ang grupo n’yo. Naungasan n’yo lang kami ng ilang points,” anito na ikinatawa ko.

Sumandok ako ng pagkain at ganoon din ang ginawa nito. “Well, alam mo naman ang Aunt Thea natin. Palaban ’yan kaya ginalingan masyado. Tsk.”

“Kaya nga, e. Oo nga pala, kumusta naman ang araw mo roon sa presinto?” pagtatanong nito na tila ikinasira agad ng araw ko. Napansin nito ang naging reaksiyon ko na ikinahalakhak nito.

Banas kong hinagod ang basang buhok at uminom ng tubig. “Sa susunod ay tatakbuhan ko na ’yang mga tanod at pulis na ’yan,” asar kong turan na lalo niyang ikinatawa.

Napailing-iling ito at kumain. “Ikaw talaga, Gisselle. Nagawa nga nilang baguhin ang pananamit at kilos mo, pero hindi pa rin talaga mawawala ang pagiging pasaway at boyish mo,” anito pa na siyang tuluyang nagpatahimik sa akin.

Umiwas na lamang ako ng tingin dito at ibinaling sa pagkain ang atensiyon. I don’t want to remember anything from my past, masyadong nakakasira ng araw.

Pagkatapos kong kumain at linisin ang sarili ay iniwan ko na roon ang kapatid ko. Dire-diretso akong nagtungo sa sasakyan ko.

Naabutan ko pa si Thea roon na nag-aabang at abala sa pagtitipa sa phone nito. Napaasik ako’t binuhay ang sasakyan.

Hindi naman sumasabay sa amin ang kapatid ko dahil may sarili itong service.

Naramdaman ko ang pagsakay ng babaita habang inaayos ko ang seatbelt ko. Matinis na boses agad nito ang bumungad sa akin na ikinainis ko.

“Siraulo ka ba?” singhal ko rito na ikinaismid niya.

“Ito naman! Ang aga-aga ay ang init ng bumbunan mo. Ano ba ang problema?” usisa nito na hindi ko pinansin.

Walang imik akong nagmaneho papuntang school. Pagbaba pa lang namin ng sasakyan ay hinila na agad ako ni Thea papunta sa pagmamay-ari kong milktea shop. Sa tapat lang ’yon ng school namin kaya malakas ang benta, isa pa ay halos mga puro rich kid ang mga estudyante rito.

“Good morning, Ma’am Gisselle, Ma’am Thea!” bati sa amin ng mga staff ko na dalaga’t binata. Schoolmate din namin pero panghapon ang pasok kaya rumaraket dito tuwing umaga.

Ngumiti ako sa mga ito nang tipid at bumati pabalik. Naupo ako sa upuan kung saan tanaw na tanaw ko ang elite school na pinapasukan namin, habang si Thea ay bumili ng paborito niyang milktea.

“Selle, hindi ka bibili?” anang Thea habang naghihintay ng order niya. Umiling ako rito at napahinga nang malalim.

Tahimik kong inilibot ang paningin sa kabuoan ng shop ko. Naipatayo ko itong shop noong sixteen pa lamang ako at hindi pa nag-aaral dito sa lugar na ’to. So far, hanggang ngayon ay nag-o-operate pa rin itong milktea-han ko at mabenta pa rin.

May mga doughnut din na pakulo rito at kape para sa mga gutom na estudyante, iyon din kasi ang request ng mga estudyante sa akin simula nang makilala nila ako noong mag-aral ako rito ilang buwan na ang nakalilipas. Pero mas kilala pa rin ito sa milktea dahil iyon ang unang produkto ko rito.

Dito ako kumukuha ng lakas ng loob para gumasta ng pera para sa mga kalokohan ko.

Paglabas namin doon ay pumasok na kami sa klase. Wala pa naman ang prof kaya sige sa pagsipsip si Thea sa inumin niya. Ganoon din ang iba kong mga kaklase na kumakain at umiinom ng mga paninda ko mula roon sa labas.

Natampal ko na lamang ang noo ko at ibinaling sa hallway ang tingin. Nasa unahan ko lamang naka-upo si Althea, pareho kaming nasa tabi ng bintana, at sa gilid ko naman ay ang kapatid ko na tahimik na nagsusulat ng kung ano-ano sa maliit na notebook niya.

Sinulyapan ko saglit ang isinusulat nito at napa-asik din.

“Gustong-gusto mo talaga ang name mong Kisses Monday, ’no?” taas-kilay kong tanong dito na ikinatingin niya sa akin.

Ngumiti ito nang matamis. “Of course, si Mommy ang nagbigay ng name natin, e. Pati nga pangalan mo ay gustong-gusto ko, my twinnie.”

Napasimangot ako rito at umismid nang pabiro.

“Leanne, gala tayo mamayang uwian, ha?” biglang sulpot ni Jasmine na ikinatingin ko rito.

Si Thea ang biglang sumagot habang ngingisi-ngisi. “Hindi na siya puwede, Jas. Bantay-sarado ’yan sa Dad niya ngayon at nagko-community service pa sa police station. Kawawang Gisselle, malungkot ang buhay,” pang-aasar sa akin nito na ikina-asar ko naman.

Umirap ako nang suminghap nang peke si Jasmine at kunwaring nagulat sa narinig, halata namang nang-aasar lang. Mga tarantado.

“Ay, sayang naman kung ganoon. Yayain sana namin mag-inuman sa bahay. Doon ay walang curfew-curfew.”

Tila napantig ang tainga ko dahil sa sinabi ni Jasmine. Kinunotan ko ito ng noo. “What time ba? Alas seis naman ang alis ko sa impyerno, puwede pa akong makahabol sa bahay ninyo.”

Natawa ang mga ito at napailing sa akin, lalo na ang kapatid ko na wala namang pakialam sa mga kalokohan ko sa buhay.

“’Yon, o! Habol ka mamaya, ha. Doon kasi matutulog ang barkada kaya may inuman. Doon ka na rin matulog, Leanne,” ngising wika ni Jas.

Tumango ako rito at tipid na ngumiti. “Let’s see. Kapag nagawa kong takasan ang Dad ko at ang mga pulis ay didiretso ako sa inyo. How about you, Thea?” baling ko sa isa na pangisi-ngisi lang sa tabi.

Tinaasan ako nito ng kilay, mayamaya’y tumango. “Sasama ako, pero hanggang alas nueve y media lang ako. Susunduin ako ng boyfie ko, e.”

Yeah, whatever. Mabuti na lang at may extra akong damit dito.

I’m so excited to have fun after a long and boring hours in police station. Napangiti ako nang lihim...

Sa labasan pa lang ay nakaabang na agad ang sasakyan ni Dad. Naabutan ko ang mga ito na nakatambay sa shop ko habang ngumunguya pareho. Huminga ako nang malalim dahil heto na naman, dadalhin na naman ako sa huling hantungan ko. Papaano ba ako makakatakas sa mga ito?

Pagpasok ko sa shop ay marami-rami na rin ang mga estudyante na naroon. Mabuti na lamang at malawak ang espasyo rito kaya hindi ganoon kasiksikan.

Naupo ako sa tabi ni Mom na abala sa pagkain ng mga kung ano-ano—na paniguradong nakuha niya lamang nang libre rito. But I don’t mind, nakakalibre rin naman ako sa bahay mula pa noon.

“Nagugutom ka na ba? Kumain ka muna bago tayo dumeretso roon,” ani Dad na tinanguan ko lang.

Nagpahatid ako ng pagkain sa isa sa mga staff ko na kabisado na ang paborito kong pagkain. Take-out iyon at natakam ako bigla dahil sa gutom.

“Sarap talaga ng doughnut n’yo riyan, anak. Mamaya nga ay o-order ako, pero babayaran ko naman kaya huwag kang mag-alala,” wika ni Mom na tinanguan ko lang.

Masyadong okupado ang isip ko kung papaano ko matatakasan si Dad mamaya. Damn.

Sa loob ng sasakyan ay binusog ko ang sarili ko. Hindi ko pa man iyon nauubos nang dumating na agad kami sa gate ng Hades na ikinairap ko.

Wala akong nagawa kundi ang bitbitin ang mga pagkain ko pababa ng sasakyan. Nasumpungan ko pa agad si Guevarra na tila naghihintay sa labas ng istasyon nila. Nakatarak na agad sa akin ang tingin nito na ikinatalikod ko habang sumisimsim ng milktea ko.

Ang weirdo naman ni Kamatayan. Handang-handa na talaga akong sunduin at dalhin sa impyerno niya.

“Sir, iiwan na namin ang señorita. Pagurin mo masyado para wala nang lakas na magbalak gumala mamaya,” ani Dad na ikinapadyak ko.

Sumama agad ang mukha ko at binitiwan ang straw sa bibig ko.

Bakit ba kailangan pa niyang sulsulan si Kamatayan? Talagang pinagkakaisahan nila ang libingan ko.

Napairap ako nang makaalis ang sasakyan ng magulang ko. Nanatili ako sa gate at hindi pinansin si Guevarra na nakahalukipkip habang hinihintay na lumapit ako sa kaniya.

Neknek niya.

Tinalikuran ko ang mga kampon ng kadiliman at nagpalipas ng ilang sandali roon para ubusin ang pagkain. Tahimik kong tinanaw ang paligid na napakapayapa. May iilan pa akong nakitang mga pulis na nagpapahangin sa labas ng gate nila at palakad-lakad. Talagang solo nila ang lugar na ito dahil wala naman silang kapitbahay, puro talahiban at puno ang naririto. Malamig din kahit na tanghali ngayon kaya masarap tumambay at maggitara.

Tsk. Sana pala ay dinala ko ang gitara ko, para tatambay ako rito kapag walang utos, sabay takbo na rin para tumakas.

“Ayaw mo bang kumain sa loob? May upuan naman doon.”

Napaigtad ako nang may sumulpot na boses. Lihim akong napa-asik at nilingon ito. Umiling lamang ako at muling kumagat sa kinakain ko.

Naramdaman ko pa ang pagtabi nito sa akin na ikina-angat kong muli ng tingin dito. Kahit napipilitan ay inalok ko ito ng kinakain ko na agad naman niyang inilingan habang tipid na nakangiti sa akin.

Tsk. Buti naman.

“Saan ba nakakabili niyan? Matagal na akong naghahanap ng branch ng SeLeanne dito, pero wala pa akong nakikita. Una kong natikman ang mga produkto nila noong mga nakaraang buwan, bigay lang ng Tito ko. Simula noon ay hinahanap-hanap ko na,” aniya kaya naman para akong biglang nabilaukan at binuhusan ng napakalamig na tubig.

W-What?

Kilala niya pala ito? Wala sa edad at hitsura niya na kumakain siya ng ganito. Sabagay, hindi talaga magandang humusga.

Pakiramdam ko pa, naging conscious ako masyado sa mga ibinebenta ko. Sinisiguro ko naman na pasok sa standard ng kalinisan at taste ng mga tao ang mga tinapay at iba’t ibang klase ng tea na produkto ko. Pero ngayong kaharap ko ang mamang ito na nais na matikman muli ang paninda ko ay parang bigla akong nag-alangan.

Sa hitsura niya kasi ay parang siya ’yong tipo ng tao na mapuna sa mga nakikita at nakakain. Shit.

Ibinaba ko ang hawak at nilunok ang kinakain, bago ito sagutin nang nanginginig. Isabay pa na magkatabi kami nito.

“S-Sa tapat lang po ng school namin, Sir. May branch sila roon.” Marahan akong napalunok at muling sumipsip sa inumin ko. Para akong natutuyuan ng lalamuman dahil sa topic namin.

“Sige, masubukan ko nga roon. Nagde-deliver ba sila?”

Sunod-sunod akong tumango. “Yep, mga college student lang din ang mga nagde-deliver. Mga schoolmates ko po,” sambit ko.

Napatango ito at isinuksok ang mga kamay sa bulsa ng uniporme niyang camouflage.

“I see,” aniya’t tipid na ngumiti sa akin. “Anyway, tapos ka na ba? May ipapagawa na ako sa ’yo.”

Agad na nagsalubong ang mga kilay ko. Agad-agad? Kakakain ko pa nga lang, e.

Tumango na lang ako rito at itinapon sa b****ahan ang mga b****a. Sumunod ako rito papasok sa loob. Binati pa ako ng mga kasamahan niya na sinuklian ko rin naman ng magalang na pagbati at tipid na ngiti.

Sinenyasan ako nitong maupo sa upuan na puwesto ko na. Pag-upo ko’y kinuha nito ang phone at nagtipa roon na ikinakunot ng noo ko. Kahit nagtataka ay naghintay pa rin ako sa ipapagawa raw nito.

“Kabisado mo ba ang numero ng SeLeanne? Balak kong um-order ngayon pero hindi ko alam kung papaano,” mayamaya’y aniya na muntik ko nang ikasamid sa sariling laway.

Tumango ako rito at lihim na napangiwi. Inabot nito sa akin phone niya na agad ko namang tinanggap. Sa F******k ito nag-open kaya naman naisipan kong i-search na lang ang page ng business ko.

But one thing caught my attention pagpindot ko ng search bar ng account nito.

He’s searching for my account?

What the fuck?

Ang latest na sinearch niya roon ay ang buong pangalan ko, which is ang lumabas ay ang totoong account ko na may litrato ko pa na nakaupo sa kama habang hawak-hawak ang gitara ko. Kuha iyon ng kambal ko sa loob ng kuwarto kong pangprinsesa—na pinagtulungan pa ni Dad at Mom na ipagawa para lang pilitin akong gustuhin ang mga girly stuffs noon.

At ang malala ay nag-friend request pa ito sa akin. Damn. Hindi pa ako nagbubukas ng account. Mabuti na lang talaga at hindi ko ipino-post ang kahit na anong patungkol sa SeLeanne sa account ko, kundi ay mabibisto talaga ako ng mamang ito.

Ibinalik ko na lang sa lalaki ang phone niya dahil para akong lalagnatin sa natuklasan ko. May contact naman ako sa shop kaya nagtipa ako roon.

“Ano ba ang order mo, Sir?” tanong ko habang ito ay nakasilip sa phone ko.

Agad itong natigilan kaya naman ipinakita ko na lang dito ang mga litrato ng produkto ko. Tiyak naman na wala siyang alam sa mga pangalan ng tinda roon. 

Namili siya roon ng mga natipuhan niya, kaya iyon din ang ipinadala ko sa shop. Ipinagpatuloy nito ang trabaho habang hinihintay ang order niya, samantalang ako ay nagwalis-walis sa loob dahil iyon ang unang utos niya.

Wala pa atang treinta minuto nang may mag-imporma na sa amin na may delivery rider sa labas. Nang silipin ko kung sino ang naghatid ay agad din ang ginawa kong pagtago.

Naku naman, barkada ko pa na si Julius. Nakakahiya kung makikita niya ako rito. Tiyak na hahalakhak iyon.

Mabuti na lang at nilabas din iyon ni Guevarra. Pagbalik nito ay ang daming paperbag na hawak. Yeah, ang dami niyang in-order.

Sige, payamanin n’yo ako lalo...

Pinagtulungan nila ng mga kasamahan niya na ilapag iyon sa mesa nila rito.

“Ang dami naman niyan, bossing. Sino-sino ang lalamon niyan?” wika ng kabaro niya na lumalawit na ang dila sa pagkatakam. Parang aswang na nakakita ng buntis. Tsk. Halata namang mukhang pagkain ang isang ito, pasimple pa kung dumali ng tanong sa bossing nila.

“Para sa atin ’yan. Kumuha na kayo at kumain muna,” ani Guevarra na mapagbigay pala sa mga kasamahan niya.

Umismid ako’t ipinagpatuloy ang pagwawalis ng sahig. Nag-mop ako matapos n’yon.

“Miss, ayaw mo bang kumain muna?” tawag sa akin ng isang babaeng pulis na agad ko namang nginitian nang magalang.

Nakakatakot naman kasing galitin at lantarang pakitaan ng kamalditahan ang mga ito, pakiramdam ko kapag ginawa ko ’yon ay pagtutulungan nila akong patayin dito, o ’di kaya’y pagbabantaan ang buhay ko. Nadala na ako noon, ayoko nang maulit muli ang nakaraan ko na hanggang ngayon ay hinahabol pa rin ako.

Umiling ako sa mga ito. “Kakakain ko lang po...”