Ilang saglit lang ay walang imik na sumunod ang bata kaya ngayo'y naiwanan kaming dalawa. "Mabuti naman naisipan mong bisitahin ang anak mo after you dumped him like a bastard." Bukas nito sa usapan, she even confidently crossed her arms in front of me kaya napaigting lalo ang panga ko. "Where d
I'm thankful that I arrived alive and kicking. Ang dalawang oras na biyahe ay halos ginawa ko ng isang oras sa sobrang pagmamadali kaya pasalamat nalang akong hindi ko nakasalubong si kamatayan sa daan. Lakad takbo ang ginawa ko matapos makapagpark ng sasakyan. Nakakabingi ang sobrang lakas na p
( Thalia's POV ) Matapos ang ilang araw na pamamahinga ay muli akong nagtungo sa bar. At hindi dahil para makita ang halimaw kundi para magpapansin sa kaibigan niyang si Bradley para ang lalaki na ang kusang magsabi sa bestfriend niya. Well, alam kong umuwi ng San Fernando ang halimaw dahil inir
( Krista's POV ) "Mom, what are we going to do now? Paano tayo kikilos gayung hindi natin alam kung sinong kalaban? At iyong putang inang traydor na Cara Cruz na yon ay di pa natin mahanap hanap!" Naghihisterikal na sambit ko sa kabilang linya. Nanginginig ang mga kamay ko at pabalik balik akong
( Maximus POV ) Hindi ako maaaring magkamali. I am now facing the woman who made my heart go crazy and wild. Am I dreaming? My jaw dropped! I can't even take my eyes while staring at her lovely face. I don't even want to blink. Hindi ko aakalaing may igaganda pa pala ang mukha niyang mala anghel
( Thalia's POV ) Damuho, d*monyo, halimaw... lahat lahat na... Ano pa ba ang nararapat itawag sa lalaking ito na puro kasamaan ang nasa utak? At hindi niya ako kailanman maloloko sa kunwariang pananahimik niya dahil alam ko na ang nilalaman ng bituka niya. At alam kong lahat ng pagbabanta ni
( Maximus POV ) Nang hindi niya pa rin magawang tanggapin ang kamay ko ay kusa ko na itong kinuha dala na rin ng pagkapahiya. Nilakihan ko na lamang ang pagbukas ng pintuan para hindi siya mahirapang bumaba. Shit! Wala sa loob na uminit bigla ang aking mukha sa sariling pinagagawa. Is this h
Napailing na lamang ako saka nakagat ang ibabang labi. Women thing, too emotional... very fragile... Pero habang pinapanood ko ang dalawa ay di ko naman mapigilan ang sariling mahawa. Tang ina! Naging emosyonal na rin ako bigla. "Hali ka't pumasok ka na sa loob. Kailangan mong magkwento sa akin
"May kailangan ka Sheena?" Tunog irritableng tanong ni Vincenzo sa babae kaya bigla naman itong napaayos ng tayo saka marahang tumango. "Ah, hindi po ba at kayo ang may kailangan sa akin Sir? Nagtext po kayo sa akin kanina na may mahalagang bagay kayong ipapagawa." Diretsahang sagot ni Ms. Sheena.
All eyes on me. Pakiramdam ko nasa akin ang mga mata ng mga empleyadong nadadaanan namin ni Vincenzo dahilan para makaramdam ako ng lalong pagkailang at hiya na rin. Lahat ng mga ito ay magalang na yumuyuko habang binabati ang lalaki ngunit para itong bingi at pipi na walang narinig at hindi man l
[To be is all I gotta be. And all that I see. And all that I need this time. To me the life you gave me. The day you said goodnight....] This time ay huminto na si Vincenzo kaya ako na lamang ang mag isang nagpatuloy. [If you could only know me like your prayers at night. Then everything between
"Hindi ka man lang ba kinakabahan sa pagsisinungaling natin Señorito? Kaibigan po pala ni Ma'am Natalie si Ms. Tanya kaya paniguradong magkukwento po iyon." Salaysay ko habang lulan na kami ng sasakyan papunta sa opisina niya. "Don't worry okay? Hindi naman alam ni Ate Tanya ang pangalan mo and be
Nag aalangan sana akong sumunod ngunit dahil marahan akong tinanguan ni Vincenzo na para bang pinapahiwatig nito sa akin na ayos lang ay marahan nalang din akong humakbang para sumunod kay Ms. Tanya patungo sa loob ng isang parang opisina nito. "Uhmmm please come in!" Paanyaya nito matapos buksan
Para akong tuod na nakatayo habang mariing nakatitig sa akin ang isang babae mula ulo hanggng paa. Iyong tipo pa ng titig na nakakatunaw. At kung maihahalintulad ako sa prutas ay para na ako nitong binabalatan. Nakahalukipkip pa ito habang magkasalubong ang mga kilay kaya mas lalo akong nakaramdam
Nakapagbihis na ako at nakapag ayos ayos na rin kahit papaano ng mukha pero yung dibdib ko ay literal na napakalakas ng kabog dahil sa nararamdamang kaba at kagalakan na rin. Ayaw kong isipin na magde- date kami pero hindi ko mapigilang mag assume lalo pa at gusto niyang nakabihis ako ng maayos.
"Naku! Maraming salamat po Señorito. Sino po bang nagsabi na masama kayo? Naku ang bait niyo nga po eh, tsaka ang gwapo gwapo pa." Walang prenong bulalas ko na ngingiti- ngiti pa. "What are you saying again? Na gwapo ako?" Biglang tanong nito kaya napakurap ako ng ilang beses at saka pa lamang nap
Habang nakaupo sa couch ay di magkamayaw ang puso ko sa di mapigilang pagkagalak. Alam ko na kasi na ang mahalagang pag uusapan namin ay tungkol sa pekeng relasyon namin. Kaya siguradong bukas ay ang unang araw na magiging nobyo ko ang nag iisang Vincenzo Villaroman. "First rule, sa mata ng publik