( Thalia's POV ) Damuho, d*monyo, halimaw... lahat lahat na... Ano pa ba ang nararapat itawag sa lalaking ito na puro kasamaan ang nasa utak? At hindi niya ako kailanman maloloko sa kunwariang pananahimik niya dahil alam ko na ang nilalaman ng bituka niya. At alam kong lahat ng pagbabanta ni
( Maximus POV ) Nang hindi niya pa rin magawang tanggapin ang kamay ko ay kusa ko na itong kinuha dala na rin ng pagkapahiya. Nilakihan ko na lamang ang pagbukas ng pintuan para hindi siya mahirapang bumaba. Shit! Wala sa loob na uminit bigla ang aking mukha sa sariling pinagagawa. Is this h
Napailing na lamang ako saka nakagat ang ibabang labi. Women thing, too emotional... very fragile... Pero habang pinapanood ko ang dalawa ay di ko naman mapigilan ang sariling mahawa. Tang ina! Naging emosyonal na rin ako bigla. "Hali ka't pumasok ka na sa loob. Kailangan mong magkwento sa akin
( Thalia's POV ) Hindi ko alam kung namamalikmata nga lang ba ako nang mapansin ko sa mga mata ng halimaw na parang may namumuong butil doon. Napalunok ako ng mariin nang bigla na lamang itong tumayo. "Excuse me, I lost my appetite." He uttered saka ito tuloy tuloy na humakbang papalis. Awan
At ewan ko ba dahil habang naiisip ito ay di ko napigilan ang biglaang pagkabog ng puso ko. Siguro naman hindi ako yon hindi ba? Malabo... Malabong maging ako yon! Kay tagal kong naubos ang kinakain dahil di kami magkamayaw sa pag uusap ni Manang Sonya. Kay haba ng anim na taon pero kung anong its
( Maximus POV ) "Putang ina! Anong nawawala!?" Hilot ko ang batok sa pagpipigil ng galit at pagkataranta. "Eh boss ang sabi lang naman ng mag ina ay lalabas sila para magshopping. Palagi naman po nila ginagawa iyon kaya nakampante po kami." Paliwanag ni Simon sa kabilang linya at alam ko namang
"Hindi ako makatulog sa sobrang ingay nitong halimaw na ito Manang! Pagsabihan niyo po sana itong alaga ninyo na pakawalan na ako at itigil na niya iyong banta niya sa mga tauhan ko. Nawawala na nga yung mag ina niya, paghihiganti pa rin ang nasa isip." Walang paligoy ligoy na tugon nito saka malaka
( Thalia's POV ) "We're leaving." Kakabukas ko pa lamang ng pintuan at mukha kaagad ng halimaw ang bumungad sa akin. Nakasandal ito sa may gilid ng pinto habang hawak ang baba niya. Ang mga mata nito'y di makatingin ng diretso sa akin na para bang nahihiya. Sobrang kasalungat sa dati na kung ti