"Hindi ako makatulog sa sobrang ingay nitong halimaw na ito Manang! Pagsabihan niyo po sana itong alaga ninyo na pakawalan na ako at itigil na niya iyong banta niya sa mga tauhan ko. Nawawala na nga yung mag ina niya, paghihiganti pa rin ang nasa isip." Walang paligoy ligoy na tugon nito saka malaka
( Thalia's POV ) "We're leaving." Kakabukas ko pa lamang ng pintuan at mukha kaagad ng halimaw ang bumungad sa akin. Nakasandal ito sa may gilid ng pinto habang hawak ang baba niya. Ang mga mata nito'y di makatingin ng diretso sa akin na para bang nahihiya. Sobrang kasalungat sa dati na kung ti
Di ko na mabilang kung nakailang punas na ako ng tissue sa aking mga labi. Namanhid na nga kung tutuusin dahil di ko matanggap tanggap na dinampian ako ng halik ng walanghiyang halimaw na ito kanina. Ang kapal kapal talaga ng pagmumukha ng hayop na 'to! "Baka mabura yan." Puna pa nito sa seryoso
Ang marahang pagyugyog nito sa aking balikat ang tuluyang nagpagising ng aking diwa mula sa pagkakatulog. "We're here." Mahinahong sambit niya. Naalimpungatan ako kaya agad akong napaayos ng upo saka inilayo ang sarili sa kanya. Shit! Napahilot pa ako sa ulo ko dahil pakiramdam ko bitin na bi
( Maximus POV ) Di mapakaling nagpabalik balik ako ng lakad sa terrace ng aking kwarto habang hithit ang sigarilyo. Ang kabilang kamay ko naman ay hawak ang aparatu dahil tinawagan ko si Bradley. Pakiramdam ko masisiraan ako ng ulo kung wala akong mapagkukwentuhan. Tang ina! Anong ibig sabihin n
Napaawang ito ngunit agad akong humakbang papalayo sa kanya coz there's no need for me to explain. I don't mind her reaction dahil ito ang gusto kong gawin ngayon. At nang makarating ako sa pintuan ng guest room ay nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga para tanggalin ang kabang nararamdama
( Thalia's POV ) Sobra akong natulala sa mga narinig mula sa kanya. I lost my words. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko o kung anong magiging reaksyon ko. Pero isa lang ang sigurado, at iyon ay ang di ko mapigilang pagwawala ng aking puso. Is this all for real? Totoo ba lahat ng narinig ko? T
Hindi dapat ako sasama sa kanya. Wala dapat sa plano ko ang pagsama. Pero dahil sa narinig ko ang pangalan ng bruhang babae ay kusang naglakad ang mga paa ko papapalabas ng pintuan. Nilagpasan ko siya kaya napansin ko sa peripheral vision ko ang dumaang pagkagulat sa mga mata niya. At nang hindi p
"May kailangan ka Sheena?" Tunog irritableng tanong ni Vincenzo sa babae kaya bigla naman itong napaayos ng tayo saka marahang tumango. "Ah, hindi po ba at kayo ang may kailangan sa akin Sir? Nagtext po kayo sa akin kanina na may mahalagang bagay kayong ipapagawa." Diretsahang sagot ni Ms. Sheena.
All eyes on me. Pakiramdam ko nasa akin ang mga mata ng mga empleyadong nadadaanan namin ni Vincenzo dahilan para makaramdam ako ng lalong pagkailang at hiya na rin. Lahat ng mga ito ay magalang na yumuyuko habang binabati ang lalaki ngunit para itong bingi at pipi na walang narinig at hindi man l
[To be is all I gotta be. And all that I see. And all that I need this time. To me the life you gave me. The day you said goodnight....] This time ay huminto na si Vincenzo kaya ako na lamang ang mag isang nagpatuloy. [If you could only know me like your prayers at night. Then everything between
"Hindi ka man lang ba kinakabahan sa pagsisinungaling natin Señorito? Kaibigan po pala ni Ma'am Natalie si Ms. Tanya kaya paniguradong magkukwento po iyon." Salaysay ko habang lulan na kami ng sasakyan papunta sa opisina niya. "Don't worry okay? Hindi naman alam ni Ate Tanya ang pangalan mo and be
Nag aalangan sana akong sumunod ngunit dahil marahan akong tinanguan ni Vincenzo na para bang pinapahiwatig nito sa akin na ayos lang ay marahan nalang din akong humakbang para sumunod kay Ms. Tanya patungo sa loob ng isang parang opisina nito. "Uhmmm please come in!" Paanyaya nito matapos buksan
Para akong tuod na nakatayo habang mariing nakatitig sa akin ang isang babae mula ulo hanggng paa. Iyong tipo pa ng titig na nakakatunaw. At kung maihahalintulad ako sa prutas ay para na ako nitong binabalatan. Nakahalukipkip pa ito habang magkasalubong ang mga kilay kaya mas lalo akong nakaramdam
Nakapagbihis na ako at nakapag ayos ayos na rin kahit papaano ng mukha pero yung dibdib ko ay literal na napakalakas ng kabog dahil sa nararamdamang kaba at kagalakan na rin. Ayaw kong isipin na magde- date kami pero hindi ko mapigilang mag assume lalo pa at gusto niyang nakabihis ako ng maayos.
"Naku! Maraming salamat po Señorito. Sino po bang nagsabi na masama kayo? Naku ang bait niyo nga po eh, tsaka ang gwapo gwapo pa." Walang prenong bulalas ko na ngingiti- ngiti pa. "What are you saying again? Na gwapo ako?" Biglang tanong nito kaya napakurap ako ng ilang beses at saka pa lamang nap
Habang nakaupo sa couch ay di magkamayaw ang puso ko sa di mapigilang pagkagalak. Alam ko na kasi na ang mahalagang pag uusapan namin ay tungkol sa pekeng relasyon namin. Kaya siguradong bukas ay ang unang araw na magiging nobyo ko ang nag iisang Vincenzo Villaroman. "First rule, sa mata ng publik