Ngayon niyo sabihin na bumawi! Charizzz! Basta last week of the month lalo na kapag last day, asahan niyo na talaga na magsisipag ako sa update. Morning pa lang and up until now nagsulat na po ako, straight walang pahinga kaya sana ma- appreciate niyo! Gems, commenta and votes are highly appreciated. I love you all and sana napasaya ko kayo bago matulog. P.S may nakahula sa story ng book 2 haha nasa comment. Comment ng ating top 1 gem contributor.
( Maximus POV ) "Putang ina! Anong nawawala!?" Hilot ko ang batok sa pagpipigil ng galit at pagkataranta. "Eh boss ang sabi lang naman ng mag ina ay lalabas sila para magshopping. Palagi naman po nila ginagawa iyon kaya nakampante po kami." Paliwanag ni Simon sa kabilang linya at alam ko namang
"Hindi ako makatulog sa sobrang ingay nitong halimaw na ito Manang! Pagsabihan niyo po sana itong alaga ninyo na pakawalan na ako at itigil na niya iyong banta niya sa mga tauhan ko. Nawawala na nga yung mag ina niya, paghihiganti pa rin ang nasa isip." Walang paligoy ligoy na tugon nito saka malaka
( Thalia's POV ) "We're leaving." Kakabukas ko pa lamang ng pintuan at mukha kaagad ng halimaw ang bumungad sa akin. Nakasandal ito sa may gilid ng pinto habang hawak ang baba niya. Ang mga mata nito'y di makatingin ng diretso sa akin na para bang nahihiya. Sobrang kasalungat sa dati na kung ti
Di ko na mabilang kung nakailang punas na ako ng tissue sa aking mga labi. Namanhid na nga kung tutuusin dahil di ko matanggap tanggap na dinampian ako ng halik ng walanghiyang halimaw na ito kanina. Ang kapal kapal talaga ng pagmumukha ng hayop na 'to! "Baka mabura yan." Puna pa nito sa seryoso
Ang marahang pagyugyog nito sa aking balikat ang tuluyang nagpagising ng aking diwa mula sa pagkakatulog. "We're here." Mahinahong sambit niya. Naalimpungatan ako kaya agad akong napaayos ng upo saka inilayo ang sarili sa kanya. Shit! Napahilot pa ako sa ulo ko dahil pakiramdam ko bitin na bi
( Maximus POV ) Di mapakaling nagpabalik balik ako ng lakad sa terrace ng aking kwarto habang hithit ang sigarilyo. Ang kabilang kamay ko naman ay hawak ang aparatu dahil tinawagan ko si Bradley. Pakiramdam ko masisiraan ako ng ulo kung wala akong mapagkukwentuhan. Tang ina! Anong ibig sabihin n
Napaawang ito ngunit agad akong humakbang papalayo sa kanya coz there's no need for me to explain. I don't mind her reaction dahil ito ang gusto kong gawin ngayon. At nang makarating ako sa pintuan ng guest room ay nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga para tanggalin ang kabang nararamdama
( Thalia's POV ) Sobra akong natulala sa mga narinig mula sa kanya. I lost my words. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko o kung anong magiging reaksyon ko. Pero isa lang ang sigurado, at iyon ay ang di ko mapigilang pagwawala ng aking puso. Is this all for real? Totoo ba lahat ng narinig ko? T