( Maximus POV ) Di mapakaling nagpabalik balik ako ng lakad sa terrace ng aking kwarto habang hithit ang sigarilyo. Ang kabilang kamay ko naman ay hawak ang aparatu dahil tinawagan ko si Bradley. Pakiramdam ko masisiraan ako ng ulo kung wala akong mapagkukwentuhan. Tang ina! Anong ibig sabihin n
Napaawang ito ngunit agad akong humakbang papalayo sa kanya coz there's no need for me to explain. I don't mind her reaction dahil ito ang gusto kong gawin ngayon. At nang makarating ako sa pintuan ng guest room ay nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga para tanggalin ang kabang nararamdama
( Thalia's POV ) Sobra akong natulala sa mga narinig mula sa kanya. I lost my words. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko o kung anong magiging reaksyon ko. Pero isa lang ang sigurado, at iyon ay ang di ko mapigilang pagwawala ng aking puso. Is this all for real? Totoo ba lahat ng narinig ko? T
Hindi dapat ako sasama sa kanya. Wala dapat sa plano ko ang pagsama. Pero dahil sa narinig ko ang pangalan ng bruhang babae ay kusang naglakad ang mga paa ko papapalabas ng pintuan. Nilagpasan ko siya kaya napansin ko sa peripheral vision ko ang dumaang pagkagulat sa mga mata niya. At nang hindi p
( Maximus POV ) My heart bleed....... Napakasakit tang ina! Para akong sinasaksak sa puso ng makailang ulit dahil sa mga binitawan niyang mga salita. Ganito na naman siya makitungo at magsalita noong unang araw na muli kaming nagkita pero tagos pa rin pala hanggang kaluluwa ko yong sakit. Wala
"At kailan ka pa naging pakialamero? I don't need your fucking opinion!" Inis na sambit ko kaya napatakip ito sa bibig niya. Dismayado akong napailing at humakbang na pasunod kay Thalia. Ewan ko ba, totoo naman ang sinasabi nila pero ayaw na ayaw kong pinupuna siya ng ibang tao dahil alam ko naman
( Thalia's POV ) Di ko mapigilan ang sariling marindi sa kaartehan ng bruhang Krista na ito. Wala naman akong pakialam kung maglandian sila ng halimaw, ang akin lang naman ay sinasayang nito ang bawat paglipas ng segundo. She's wasting my precious time. I mean, they're wasting my time. Dahil sa
Masyadong napakabilis ng mga nangyari. Para akong naging tuod sa ginawa niyang paghalik na hindi lang isang beses niya ginawa. At kahit ayaw na ayaw at kumokontra ang aking utak ay hindi ko siya nagawang tutulan dahil sa lumukob sa akin na samo't saring emosyon. At kasabay ng putukan ng baril at m
"May kailangan ka Sheena?" Tunog irritableng tanong ni Vincenzo sa babae kaya bigla naman itong napaayos ng tayo saka marahang tumango. "Ah, hindi po ba at kayo ang may kailangan sa akin Sir? Nagtext po kayo sa akin kanina na may mahalagang bagay kayong ipapagawa." Diretsahang sagot ni Ms. Sheena.
All eyes on me. Pakiramdam ko nasa akin ang mga mata ng mga empleyadong nadadaanan namin ni Vincenzo dahilan para makaramdam ako ng lalong pagkailang at hiya na rin. Lahat ng mga ito ay magalang na yumuyuko habang binabati ang lalaki ngunit para itong bingi at pipi na walang narinig at hindi man l
[To be is all I gotta be. And all that I see. And all that I need this time. To me the life you gave me. The day you said goodnight....] This time ay huminto na si Vincenzo kaya ako na lamang ang mag isang nagpatuloy. [If you could only know me like your prayers at night. Then everything between
"Hindi ka man lang ba kinakabahan sa pagsisinungaling natin Señorito? Kaibigan po pala ni Ma'am Natalie si Ms. Tanya kaya paniguradong magkukwento po iyon." Salaysay ko habang lulan na kami ng sasakyan papunta sa opisina niya. "Don't worry okay? Hindi naman alam ni Ate Tanya ang pangalan mo and be
Nag aalangan sana akong sumunod ngunit dahil marahan akong tinanguan ni Vincenzo na para bang pinapahiwatig nito sa akin na ayos lang ay marahan nalang din akong humakbang para sumunod kay Ms. Tanya patungo sa loob ng isang parang opisina nito. "Uhmmm please come in!" Paanyaya nito matapos buksan
Para akong tuod na nakatayo habang mariing nakatitig sa akin ang isang babae mula ulo hanggng paa. Iyong tipo pa ng titig na nakakatunaw. At kung maihahalintulad ako sa prutas ay para na ako nitong binabalatan. Nakahalukipkip pa ito habang magkasalubong ang mga kilay kaya mas lalo akong nakaramdam
Nakapagbihis na ako at nakapag ayos ayos na rin kahit papaano ng mukha pero yung dibdib ko ay literal na napakalakas ng kabog dahil sa nararamdamang kaba at kagalakan na rin. Ayaw kong isipin na magde- date kami pero hindi ko mapigilang mag assume lalo pa at gusto niyang nakabihis ako ng maayos.
"Naku! Maraming salamat po Señorito. Sino po bang nagsabi na masama kayo? Naku ang bait niyo nga po eh, tsaka ang gwapo gwapo pa." Walang prenong bulalas ko na ngingiti- ngiti pa. "What are you saying again? Na gwapo ako?" Biglang tanong nito kaya napakurap ako ng ilang beses at saka pa lamang nap
Habang nakaupo sa couch ay di magkamayaw ang puso ko sa di mapigilang pagkagalak. Alam ko na kasi na ang mahalagang pag uusapan namin ay tungkol sa pekeng relasyon namin. Kaya siguradong bukas ay ang unang araw na magiging nobyo ko ang nag iisang Vincenzo Villaroman. "First rule, sa mata ng publik