Makalipas ang isang buwan.Humahagulhol na nakaharap si Krissy sa isang lapida. Alam niyang huli na para magpatawad ngunit alang alang sa ikapapanatag ng loob niya ay ibibigay niya ito sa babaeng nagdulot ng labis na hinanakit sa kanya."Kung naririnig mo ako ngayon mom. Pinapatawad ko na po kayo. Sana mapatawad niyo rin po ako." Madamdaming usal ni Krissy. Sa loob ng mahabang panahon ay ngayon lamang niya nabisita ang puntod ng kanyang mommy.Lumapit sa kanya si Calex at buong puso siyang niyakap. Tahimik lang ang lalaki bilang respeto sa nagdadalamhating puso ng asawa.At nang matapos si Krissy ay niyakag na rin niya ang babae pauwi."Tara na love, baby CK is waiting for us." Malambing na turan ni Calex."Pwede bang samahan mo ako bukas para dalawin sa kulungan ang kapatid ko love?" Pakiusap ni Krissy sa asawa. Mailap pa si Eliz sa kanya kaya niya sinasanay ang babae sa lagi niyang pagdalaw. Nagbabakasakaling balang araw ay magkaroon din sila ng pagkakaunawaan despite sa mga nangyar
[ Meghan's Point of View]Nandito ako ngayon sa isang sikat at mamahaling bar not because for the nightlife, but dahil sa matinding pangangailangan.Gusto kong humakbang paatras. Nagdadalawang isip ako kung itutuloy ko ba. But suddenly, Tita Fe grabbed my arms. Nakadiin pa ang mga kuko nito sa higpit na pagkakahawak sa aking braso."Ano na Meghan? Wag na wag mong susubukang umatras sa napag usapan natin! At lalong wag mo akong ipapahiya sa kakilala ko rito!" Bulyaw niya habang pinandidilatan ako ng malalaki niyang mata."Tita baka may iba pang paraan. Ibang trabaho nalang po." Mangiyak-ngiyak kong sagot na namimilipit na rin sa sakit."At saan ka naman makakahanap ng trabaho na may malaki kang sasahurin aber? Mag isip ka nga! Ni wala ka ngang pinag aralan!" Pasigaw niyang sagot. Sabagay, kailan niya ba kami pinakitaan ng maganda. Halos ata lahat ng sasabihin niya sa amin ng nanay ko ay pasigaw at pangmamaliit.Nagsimula nang na
"Gail, ayusin mong maigi ang pagtuturo kay Meghan ha!" Paalala ni Tita MA."Ako na ang bahala tita. Di ko papahirapan tong si Meghan sayang naman yung ganda kung mapapagod lang." Ani Gail sabay kindat sa akin."Oh siya sige na, puntahan ko lang ibang loyal customers natin!" Paalam ni Tita MA sabay lakad paalis."Meg, wag kang kabahan. Chill lang dapat. Baka magka stiff neck ka niyan sa kakayuko mo." Ani Gail ng mapansin ang lagi kong pagyuko na parang may hinahanap na nawawalang piso."Pasensya kana Gail, sobrang naninibago lang talaga ako." Turan ko sabay hawak sa leeg kong nagsimula ng mangalay."Hayaan mo't masasanay ka rin. Ganyan na ganyan ako nung una kong pasok dito. Anyway, ganito lang gagawin mo. Pag may bagong pasok na customer lapitan mo agad tapos batiin mo syempre. Samahan mo ng ngiti para maakit sa kagandahan mo hahahahaha." Aniyang tawang tawa pa. Napakamot nalang ako sa ulo. Napakabubbly niya talaga."Pagkatapos,
"Will you get out of here or I'll tear down your stupid faces?" Tiim bagang na singhal ng matipunong lalaki sa dalawang gurang. Mabilis naman silang umalis na parang mga dagang takot na takot.Sadyang nakapagtataka kung bakit ganoon na lamang ang kanilang naging reaksiyon.Marahan kong tiningnan ang lalaki at laking gulat ko ko ng makilala ang lalaking nagligtas sa akin."Brandon Cabwell!?" Sigaw ng utak ko na halos di makapaniwala sa nga nakikita ko."Juskopo! Hindi ba ako nananaginip?"Sambit ko sa sarili sabay tapik ng kaliwa kong pisngi.Totoo nga! Di ko akalaing ganito kagwapo ang isang Brandon Cabwell. Gwapo naman talaga siya kahit sa newspapaer at magazine ko lang siya nakikita noon pero ibang iba yung dating pag sa personal. Napakatangos ng kanyang ilong na halatang may lahi. Nasa 6ft. mahigit ang height nito at idagdag pa ang napakagandang hubog ng katawan at muscles.Napatulala ako saglit ng matitigan siya. Parang nag slow-mo
WARNING:THIS CHAPTER CONTAINS GRAPHIC SEX SCENES, ADULT LANGUAGE AND SITUATION INTENTED FOR MATURE READERS ONLY AND NOT SUITABLE FOR YOUNG AUDIENCES. PLEASE BE GUIDED.[Meghan's Point of View]Papunta palang kami sa table ng mga Cabwell ay di na ako mapakali. Mukhang pansin naman ito ni Gail dahil agad nitong hinawakan ang nanginginig kong kamay."Meg, relax ka lang. Wag kang masyadong kabahan. Magtiwala ka diyan sa beauty mo, tiyak mapapaibig mo si Brandon." Mahinang tili nito.Naku! Sadyang napakaimposibleng mangyari ng sinasabi niya. Pero may parte ng katawan ko ang nakikiliti pag naiisip yun kahit sobrang napakalabo.Habang naglalakad kami ay bigla namang tinawag si Gail ng isa sa mga customer."Naku di muna pala kita masasamahan, mukhang may nangangailangan ng ganda ko. Basta ha relax ka lang and smile." Bilin niya bago tuluyang pinuntahan ang customer nito.Habang p
"Meghan's POV"Umalis na si Brandon, pero hindi parin ako pinapalipat ng ibang table nitong pinsan niyang si Jhant. Although marami daw nagrequest kay Tita MA na etable ako.Gusto nitong kasama lang nila ako at kahit na nalalaswaan na ako sa kinikilos nitong iba niyang kasama ay sinisikmura ko nalang.Hinihipuan na ang mga katable nila kasama si Lexi pero mukhang tuwang tuwa pa at kinikilig ang mga babaeng ito.Mabuti nalang talaga at wala ni isa sa mga lalaking ito ang tumabi sa akin kahit na umalis na si Brandon sa tabi ko.Patango-tango lang ako if tinatanong ako ni Jhant if I'm okay. But to be honest, di talaga ako nag eenjoy. Legal bang kumirot ang parte ng puso ko sa pandededma sa akin ni Brandon kanina?lalo na nung umalis siya para lang makipagkita dun sa 'babe' kuno na kausap niya.Juskopo! Nakakahiya mag-isip ng ganito lalo na't unang gabi pa lang ng pagkikita namin ni Brandon. Feelingera ata ako masyado. Pasim
[Jhant Cabwell POV]I am driving papunta sa office ni Brandon. Manggugulo na naman ako sa workaholic kong pinsan.Masyadong atang nagpapayaman ang isang yun. I also owned business establishments like my cousin pero di ako masyadong tutok sa negosyo. I appointed my trusted employees to handle my business while I'm busy enjoying myself outdoor.Mas gusto ko mag enjoy, magtravel and ofcourse mambabae hahahaha life is too short to be wasted anyway!Simula pagkabata ay sabay kaming lumaki ng pinsan kong si Brandon. Magkapatid ang mga daddy namin na parehong Portuguese-American.We both grew up in States pero noong mga bata pa kami nagpupunta rin kami dito sa Pilipinas para magbakasyon. Maaga kaming natutong magtagalog dahil sa mga mother namin na pareho ding Filipina. After graduated from college, pinapunta kami dito sa Pilipinas to manage our dad's respective businesses.Halos kilala ko na ang pagkatao ng pinsan ko.Alam kong
Pagkadating ko galing bar dala ang perang pinahiram ni Tita MA ay agad kong kinausap si Dr. Chua. Balak ko sana itong edeposit sa magagastos ni nanay sa kanyang operasyon ngunit ayon sa kanya ay kulang na kulang parin. Sobrang mahal pala talaga ng Thoracic Surgical operation. Tiningnan ko si nanay na wala paring malay hanggang ngayon.Tumulo na naman ang mga luha ko. Sobrang napakababaw kasi talaga nito basta pagdating sa kanya.Napapikit ako sa emosyong nararamdaman ko. Ipapangako kong hanggat kinakaya ni nanay ay kakayanin ko ring gumawa ng paraan. Di ko na namalayan ang oras at pagabi na pala.Pinakiusapan ko ulit si Ate Luz na bantayan si nanay at sinabi ko nalang sa kanya na may sideline ako sa isang kainan bilang waitress.Di na naman siya nag-usisa pa.Matamlay man ako at kulang sa pahinga ay kailangan ko paring pumasok dahil wala na akong inaasahang mapagkukunan ng panggastos kundi ang pagtatrabaho lang sa bar. Umuw
Makalipas ang isang buwan.Humahagulhol na nakaharap si Krissy sa isang lapida. Alam niyang huli na para magpatawad ngunit alang alang sa ikapapanatag ng loob niya ay ibibigay niya ito sa babaeng nagdulot ng labis na hinanakit sa kanya."Kung naririnig mo ako ngayon mom. Pinapatawad ko na po kayo. Sana mapatawad niyo rin po ako." Madamdaming usal ni Krissy. Sa loob ng mahabang panahon ay ngayon lamang niya nabisita ang puntod ng kanyang mommy.Lumapit sa kanya si Calex at buong puso siyang niyakap. Tahimik lang ang lalaki bilang respeto sa nagdadalamhating puso ng asawa.At nang matapos si Krissy ay niyakag na rin niya ang babae pauwi."Tara na love, baby CK is waiting for us." Malambing na turan ni Calex."Pwede bang samahan mo ako bukas para dalawin sa kulungan ang kapatid ko love?" Pakiusap ni Krissy sa asawa. Mailap pa si Eliz sa kanya kaya niya sinasanay ang babae sa lagi niyang pagdalaw. Nagbabakasakaling balang araw ay magkaroon din sila ng pagkakaunawaan despite sa mga nangyar
"Sino ka ba at anong naging kasalan ko sayo para gawin mo ang kahayupang ito!?" Sigaw ni Krissy sa nakahalukipkip na babae sa kanyang harapan. Maganda ito at may balingkinitang katawan. She looks harmless ngunit nakatago pala ang sungay nito.Hindi paman nito sinasabi ang pangalan ay malakas ang kutob niyang ito ang babaeng tinutukoy ni Philip na si Eliz.Nang mahuli siya ng babae kanina ay agad siyang dinala sa isang tagong kwarto. Ginapos ang kanyang buong katawan habang nakaupo siya sa isang upuan."Well, hindi mo talaga ako makikilala dahil never mo namang naisipan na kilalanin ako! Ni minsan hindi mo naisip na nag-eexist ang isang tulad ko Krissy Parker!" Bulyaw ng babae. Puno ng hinanakit ang bawat katagang binitawan nito.Talagang kahit anong isipin ni Krissy ay hindi niya maalala na nagkrus ang landas nila ng babae."Oh shit! I don't even know you at wala akong maalala na nasaktan kita. For goddamn sake ngayon pa lamang tayo nagkita kaya hindi ko alam kung anong pinaghuhugutan
Mabilis na naasikaso ni Calex ang lahat kaya't agad rin silang nakalipad pauwi ng Pilipinas.Si Brenda na ang dumiritso sa mansyon para dalhin ang kanilang mga gamit dahil agad na nakipagkita sina Calex at Krissy kay Philip sa isang exclusive restaurant. Kaligtasan ng kanilang anak ang nakasalalay rito kaya bawat segundo ay mahalaga.Sakto namang pagdating nila ay naghihintay na si Philip sa table number na binanggit nito.Agad na umorder si Krissy ng pagkain para sa kanilang tatlo."Philip, gusto kong malaman kung bakit malakas ang hinala mong si Ms. Eliz Teng ang nagpakidnap sa anak namin." Bukas ni Calex sa paksa.Si Krissy naman ay tahimik lang na nakikinig sa dalawang lalaki."Gusto kong sabihin sa inyo lahat ng nalalaman ko. Sabihin nalang natin na gusto kong bumawi sa kasalanan ko kay Brenda. I love her so much kaya mahalaga na rin sa akin ang mga taong mahalaga sa buhay niya." Salaysay ni Philip."What do you mean?" Naguguluhang tanong ni Krissy."Isa ako sa binayaran ni Eliz
Nagbubunyi ngayon si Eliz habang karga karga ang sanggol ng isa sa kanyang mga katulong."Kuwawang bata, nadamay pa sa kawalangyaan ng mommy niya. Kung sana kinilala ako ng mommy mo, hindi ako maghihiganti ng ganito." Usal ng babae habang nakatitig sa napakagwapong sanggol na mahimbing na natutulog.Sa wakas ay napagtagumpayan din ni Wesley ang kanilang plano.Lumapit si Wesley at niyakap nito si Eliz sa beywang sabay halik sa leeg ng babae."Are you happy now my baby?" Masayang usal ni Wesley. Matupad lang niya ang kagustuhan ng babaeng minamahal ay sobra na siyang kontento.Humarap si Eliz sa lalaki at sinagot ito ng isang mapusok na halik sa mga labi. "Sobra mo akong pinasaya babe! Kaya ngayon may premyo ka sa'kin." Bulalas ng babae matapos maghiwalay ang kanilang mga labi.Inakay niya si Wesley patungo sa kwarto at doon isinagawa niya ang premyong ibinigay para sa lalaki. At yun ay ang muling ipaubaya ang sarili sa lalaki."Sayong- sayo ako ngayon babe!" Mapanuksong usal ni Eliz
Nagdaan ang mga araw na puro saya na lamang ang nararamdam nina Krissy at Calex sa kanilang mga puso. Ang kulang nalang talaga ay si baby CK. At araw nalang din ang kanilang bibilangin para tuluyan nila itong makasama at magiging buo na rin sila.Samantala, sa kabilang dako naman ay abalang abala si Wesley sa kilos na gagawin ng mga utusan niya. Ngayong araw nakatakda nilang gawin ang nakasaad na plano ni Eliz.Nakakabit ang malilit na hearing aid sa kani-kanilang tainga para sa maayos na komunikasyon at monitoring sa kilos ng bawat isa.Kasalukuyang nasa tinutuluyang apartment si Wesley dahil dito nila plinano ang mga hakbang na gagawin nila.At nang matapos ang kanilang pagpupulong ay pinaalis na rin ni Wesley ang kanyang mga utusan. Kailangang makapwesto na ang mga ito para hindi pumapalpak pagdating ng oras.Nakahanda na rin ang private airplane na gagamitin niya sa pagtakas dala ang sanggol.Yun talaga ang pinakaplano ni Eliz, kunin ang anak ni Krissy at ilayo ito! Alam ni Eliz
Nagkakatuwaan sa pag-uusap sina Calex, Krissy at Brenda nang maabutan nina Jaxon at Aries sa loob."Wow ang saya ah! May party ba?" Bungad ni Jaxon habang nakahawak sa braso ni Aries.Nagagalak na binati ang dalawa nina Krissy at Calex. Samantalang si Brenda ay hindi maialis ang mga mata nito sa nakapulot na kamay ni Jaxon.Bakas ang gulat sa echuserang tingin nito. Wala naman kasing itong alam tungkol sa tunay na pagkatao ni Jaxon."Ui teka Jaxon, ano yan?" Di mapigilang puna ni Brenda sabay turo nito sa kamay ni Jaxon na nakapulupot sa braso ni Aries.Napahalakhak naman si Jaxon. Ramdam niya kasing hindi makapaniwala si Brenda sa nakikita nito."Bakit bawal bang maglambing sa BOYFRIEND ko?" Confident na sagot ni Jaxon na talagang diniinan pa ang salitang boyfriend. Ngayong nagkaaminan na sila ni Aries ay wala ng makakapigil pa sa pagmamahalan nila. Malaya na nilang ipangalandakan sa ibang tao at sa buong mundo kung ano talaga sila at never nilang ikakahiya ito."What!?? Boyfriend!?
"Kristela mahal na mahal kita, sana naman wag ka ng gumawa ng dahilan para ipagtabuyan pa ako sa buhay mo." Nagsusumamong pakiusap ni Calex."Sa tingin mo ba ganoon lang kadaling hayaan kang makabalik sa buhay ko? Sa buhay namin ng anak ko? Sobra mo akong sinaktan Calex! At hindi ko alam kung kaya pa kitang pagkatiwalaan ulit." Nasasaktang tugon ni Krissy."Kulang pa ba itong ginagawa ko para mapatawad mo ako? Dahil kung oo, hindi ako magsasawang suyuin ka oras-oras hanggang sa bigyan mo ulit ako ng chance." Emosyonal at buong pusong salaysay ni Calex. Kulang nalang umiyak ang lalaki sa harapan niya.Umiling si Krissy, senyales na labis pang naguguluhan ang kanyang isip."Hindi ko pa alam Calex. Bigyan mo muna ako ng panahong makapag-isip ng maayos. Just leave!" Ma-autoridad na tugon ni Krissy sabay hawak sa sumasakit niyang sintido. Nagtatalo kasi ang isip at puso niya"Aalis ako ngayon at bibigyan kita ng panahong makapag-isip ng maayos. Pero bago ko gagawin yun, gusto ko munang mal
"So what do you want to eat for dinner girls? Sagot ko na. Celebration man lang natin dahil malapit ng makalabas si baby sa NICU." Masayang turan ni Wesley. Abot tainga naman ang ngiti ni Krissy nang kumpirmahin ito ng doktor kanina. Isang linggo nalang ang hihintayin niya at sa wakas ay makakalabas na ng NICU ang kanyang anak. At kapag nangyari yun, makakauwi na rin sila ng Pilipinas matapos ang mahigit dalawang buwan na pamamalagi nila rito."Anything you want. Kayo na ni Brenda ang bahala." Tugon ni Krissy."Naku! Kung wala lang tayo sa ospital hindi lang pagkain ang oorderin ko eh. Tiyak pati inuman din. Magwawalwal ako kasi finally, makakasama ko na rin ang baby Philip ko. Miss na miss ko na kasi talaga siya." Ani Brenda na hindi napigilan ang kilig na nararamdaman, na kinurap-kurap pa nito ang mga mata na parang nagday-dreaming.Napailing na lamang si Krissy. Iba talaga ang tama ng babae sa nobyo nito."Drama mo Bren ha!" Nakangising turan ni Wesley."Bakit? Hindi mo ba narana
"Well, seems like mukhang malabo na magkaayos ang dalawa babe." Balita ng nobyo ni Eliz sa kabilang linya. Na walang ibang tinutukoy kundi ang mag-asawang Calex at Krissy."Magandang balita yan babe. Sana tuluyan ng magkahiwalay ang dalawang iyan." Natutuwang usal ni Eliz. Ikakatuwa niya kasi talagang makita na nahihirapan at nasasaktan si Krissy."Hayaan mo babe, susulsulan ko pa si Krissy para mas lamunin ng galit." Nakabungisngis na pahayag ng lalaki. Mabuti na lang at kasundong kasundo ni Eliz ang kanyang kasintahan, na nasasakyan nito lahat ng masamang plano niya. Actually, nahawa na ang lalaki sa budhing meron siya. Dahil sa nakwento niyang hirap na kanyang pinagdaanan magmula paslit pa lamang siya ay wala na ring ibang hangad ang lalaki kundi ang samahan siyang makamit ang paghihiganting nais ng kanyang puso."Go on babe, that's right! Ikaw nalang talaga ang maasahan ko diyan. Anyway, sa bata anong balita?" Segundang tanong ni Eliz. Hindi na siya makapaghintay, pati araw ay bi