Chapter 27: Severe Illness

Unti-unti kong naririnig ang pagtugtog ng mga gulong ng tambol sa kapaligiran na nagpapakabog ng aking puso nang pagkahibang. Dahil sa aking pagkailang at pagkautal, kaagad na nadama nito ni Clifford kayaʼt siniguro niya na iwasan ang katanungan ni Raze. 

“Ano ka ba naman, Zyckiel!” pekeng halakhak niya. “Past is past!” Tinapik-tapik niya nang paulit-ulit ang balikat ni Raze. “Ako na lamang magtatanong.” Humarap si Clifford sa akin. “What is the biggest regret you did in your life?” pag-iiba niya ng katanungan. 

Nakahinga na lamang ako nang maimis dahil sa pagsalba sa akin ni Clifford. “The biggest regret Iʼve done in my life is deciding on my own without asking any opinion of others,” tanging sagot ko sa kaniya nang malumbay. 

Pumalakpak naman ito. “Nice, crush! Mukhang natuturuan ka nang magsalita ng Ingles sa loob ng edipisyo ni Mr. Villa