Sa kasusulyap sa basa at nangangamoy na gitara na dala-dala ni Clifford kanina sa paghaharana, hindi ko namalayan na ang mga inilapag kong mga damit mula sa aking gabinete ay nalaglag sa sahig na makatutulong sana kina Raze at Clifford. Kaya itinupi ko ito, saka ibinalik sa loob ng aparador para balikan ang kalagayan ng gitara.
Dinampot ko naman ang basahan na nilabhan at ibinabad ko sa araw upang maging presentable o dalisay sa susunod na paggamit, sapagkat hangarin kong puksain ang amoy. Walang pag-aalinlangan ko itong sinumulan sa kapupunas habang nasa banyo ang dalawa upang ibabad ang sarili sa tubig.
Nagsitaasan ang aking mga balahibo nang aking mahawakan ito. “Sana hindi ko na lamang ito muling nakita, sapagkat, tinitiyak kong dadalhin muli ako ng aking nakaraan na kasama siya.” Sinaklaw ko ang kabuuan ng gitara, saka panandalian ipinikit ang aking mata habang marubdob kong ipinahinga ang aking sarili sa kama.&n
“Si Raze ang aking napili,” pang-uulit kong pagpili sa kaniya, saka napaduro.“Ano?! Ayaw mo sa akin?! Bakit siya?!” kontra nito, saka inis na inis na napabaling kay Raze, ngunit, napakibit-balikat na lamang si Raze bilang tugon kay Clifford.“Si Raze na lamang ang aking pipiliin dahil hindi kasi siya sanay sa lamig. Nangangamba lamang ako dahil sa temperatura ngayon, mas lalamig pa ang sahig,” pagpapaliwanag ko sa kanila pareho.Madali lamang talaga siyang lamigin simula noʼng musmos pa. Sa tuwing nauulanan ito, parati siyang nagkakaroon ng lagnat kayaʼt noʼng inaya ko siya maligo sa ulan, nakaramdam ako nang pagsisisi.Napabuntonghininga ito. “Fine, if thatʼs the case!” komento niya.Hihiga na sana ako sa kama, ngunit, pinigilan na lamang ako ni Clifford sa pamamagitan nang paghablot ng aking kumot at unan.
Unti-unti kong naririnig ang pagtugtog ng mga gulong ng tambol sa kapaligiran na nagpapakabog ng aking puso nang pagkahibang. Dahil sa aking pagkailang at pagkautal, kaagad na nadama nito ni Clifford kayaʼt siniguro niya na iwasan ang katanungan ni Raze.“Ano ka ba naman, Zyckiel!” pekeng halakhak niya. “Past is past!” Tinapik-tapik niya nang paulit-ulit ang balikat ni Raze. “Ako na lamang magtatanong.” Humarap si Clifford sa akin. “What is the biggest regret you did in your life?” pag-iiba niya ng katanungan.Nakahinga na lamang ako nang maimis dahil sa pagsalba sa akin ni Clifford. “The biggest regret Iʼve done in my life is deciding on my own without asking any opinion of others,” tanging sagot ko sa kaniya nang malumbay.Pumalakpak naman ito. “Nice, crush! Mukhang natuturuan ka nang magsalita ng Ingles sa loob ng edipisyo ni Mr. Villa
ZYCKIEL RAZEʼS POVKusa na lamang nagtagpo ang labi ni Xyrah sa aking pisngi. “Oh my gosh! How sweet!” pagtitili ni Clifford sa amin.Akmang aalis na sana siya, ngunit, hinawakan ko ang kaniyang braso, saka pinihit iyon paharap sa akin. Sa malakas na puwersa sa aking pagkakahablot, pareho na lamang kaming nagulat nang maglandas ang dalawang labi namin sa isaʼt isa. Sa malinamnam namin paghahalikan ay hindi ko na pala namamalayan ang kakaibang kinikilos ko. Akoʼy napahawak sa kaniyang leeg at pinagsisiksikan ang aking labi sa kaniya.It was a very passionate kiss that comes to the point my heart melts. Itʼs sort of magic that gives sparkle on my lips.“Hoy, Zyckiel!”Time stops while were kissing. I donʼt care how will Clifford react on what he is seeing. All I matter is the moment Iʼm kissing with Xyrah.&
“Naku, apo! Hindi iyon masyadong importante,” pangungutal nito. “Ano pala ang sabi ng doktor sa `yo?” pag-iiba ng paksa ni lola.“Ang tanging paliwanag sa akin ng doktor ay may mental disorder raw si nanay. Minana niya po ba iyon sa inyo?” pag-aalinlangan kong sagot at katanungan sa kaniya.Napabagsak na lamang si lola sa upuan nang dahan-dahan, saka tumingin sa akin nang direkta. “Naaalala mo pa ba noʼng hayskul ka pa lamang? Hindi baʼt iniwan kita? Hindi lang naman iyon dahil sa matinding pag-aaway namin ng nanay mo, e,” paliwanag niya.Tinabihan ko naman siya. “Kung hindi lamang iyon, ano pa po ang ibang dahilan nang pag-iiwan niyo sa akin na may kaugnayan sa sakit ngayon ni nanay?” Kinuha niya ang dalawang palad ko.“Kinakailangan kong umalis para ipagamot ang sakit ko,” pangangatuwiran niya. “Na
CHENANIAH XYRAHʼS POV“Miss Chenaniah, before we proceed, I would like to apologize for what I said recently, I made a mistake. I am going to make it clear, first. I told you that your mother has a liver cancer, but, it was a kidney cancer. I am just frustrated with all the circumstances I had been experiencing because of my family, so, it made distracted. I sincerely apologize, Ms. Ricafrente,” paliwanag nito, saka humingi ng paumanhin.“Naiintindihan po kita, doktora. Huwag niyo na po iyon isipin. Ganoon talaga kapag nakararanas ng isang tao nang matitinding problema.” Nginitian ko ito habang hinihintay ang ina ng batang pagbibigyan ko ng kidney.Mahigit apat na araw na kami narito kaya kapansin-pansin na ang panghihina ng katawan ni nanay. Tuluyan na itong nawalan nang gana at pilit pa rin niyang hinahangad ang paglabas dito sa ospital, ngunit, panay pa rin ang suway at alalay ng mg
“I am Zyckiel Raze Villaruel, how about you?” Inilahad ko naman ang kamay ko sa kaniya upang magalang na magpakilala. Akmang tatanggapin na sana niya, ngunit, biglaang may narinig kaming boses na nanggagaling sa bawat sulok ng ispiker.“If you seen a 7-year-old boy wearing red t-shirt and black short, kindly escort him to the security on the main entrance of the mall.” Bumaling naman ang mga mata ko sa kaniya. Eksakto ang pagkaka-describe sa kaniya.“It looks like your family is looking for you,” aniya. “After you eat, we will go directly to the security,” dagdag kong pagkakasabi.Nang nasa kalagitnaan na ako sa pagnguya ng cheeseburger ay nakatanggap ako ng mensahe sa selpon ko kaya kaagad ko itong dinampot sa bulsa. Bumungad sa akin ang isang mensahe galing kay Clifford.From: Clifford &
CHENANIAH XYRAHʼS POVNakahinga na lamang ako nang maluwang nang matuklasan na hindi muna itutuloy ang operasyon ngayong araw, sapagkat nagkaroon ng kakulangan sa mga equipments ng hospital, ngunit, nakalulungkot lamang, sapagkat buhay ng bata ang kinakailangan kong iligtas kaya mas maayos sana kung isasagawa ang operasyon sa madaling panahon.Habang abalang-abala ako sa kaiisip sa posibleng mangyari pagkatapos ng aking operasyon ay biglaang tumunog ang aking selpon at bumungad sa itaas ang pangalan ni Crystal kaya maigi ko itong binasa dahil akoʼy nakararamdam na ito ay mahalaga na kinakailangan kong gampanin bilang tagatanggap ng mensahe.From: NicaHello, girl! Besh, are you busy? Sorry to interrupt you, but we have a problem. Did you know that Mr. Villaruel is suffering a severe fever? Heʼs at his company, inside his main room. Our main problem was that thereʼs no person who will help
ZYCKIEL RAZEʼS POVIlang araw na nang hindi pumapasok sa aking opisina si Xyrah kaya akoʼy hindi mapakali sa kaniyang mga kadahilaan kung bakit kinakailangan niyang magpunta sa probinsiya. Naging sagabal din sa aking isipan ang huling pangungusap na binanggit ni Xyrah nang inalagaan niya ako noong nagkaroon ako ng lagnat.“I still love you, Zyckiel Raze Villaruel, my Master Raze.”Paulit-ulit itong sumasagi sa aking isipan kung kayaʼt hindi ako makapag-focus sa aking ginagawa. Hindi ko masuri kung lahat ng mga kaganapan na iyon ay pawang gawa-gawa lamang ng aking imahinasyon, panaginip lamang ba, o tunay itong naganap. Naisuklay ko na lamang ang aking buhok sa pamamagitan ng dalawa kong kamay dahil sa mga nagsusunurang kaganapan na nangyari sa aming dalawa.“I still love you, Zyckiel Raze Villaruel, my Master Raze.”Ibinahagi ko pa ito ka
Inilayo niya ang kaniyang mga mata sa akin. “Hindi na iyon importante. Wala naman magbabago kung sabihin ko sa iyo ang totoo, e,” tugon niya.“Bakit ba parati mong pinipili na gawing lihim ang lahat?!” sambit ko. “Why you are being selfish to me, Xyrah?! Bakit ginagawa mong komplikado ang lahat?!” dagdag ko.“Kasi . . . Raze, hindi mo kasi ako naiintindihan, e! Kailanma’y hindi ako naging selfish sa iyo!? I will never do that because I . . . you’re my everything!”Sa sentro ng aming masalimuot na diskusyon, hindi ko nasupil ang aking emosyon kaya kahit labag sa kalooban ko ay ipinaramdam ko sa kaniya ang init ng ulo ko sa pamamagitan ng paghawak ko sa kaniyang magkabilang balikat nang mahigpit. “Ipaintindi mo nga sa akin para hindi na tayo parehong nahihirapan! Napakahirap ba ‘yon?! Xyrah, huwag kang magtaingang kawali at maglubid ng buhangin sa lahat-lahat ng mga sinasabi at tinatanong ko sa iyo!” Sa kabila ng kaniyang pagdurusa, kahit ang kirot ay ramdam na niya, siya’y nanatiling t
CHAPTER 28:ZYCKIEL RAZE’S POVSa yugtong papalubog na ang araw na sinabayan pa ng mga kahindik-hindik na kaganapan katulad nang aming nasumpungan ang sunod-sunod na pagdagundong sa kulay-abo na kaulapan ay nagsipadatingan na ang aking mga empleyado sa itinakda kong oras. Subalit, nilalampaso at hinahampas ng pagkasindak ang puso ko kagaya ng pagtunog ng gandingan nang hindi pa nahahagip ng aking paningin si Xyrah.“Hoy, Ashley!” Napatuon na lamang ang aking atensiyon sa boses ni Miss Magalona na naglalabas ng bagyo sa dibdib kay Miss Nedrida. “Ikaw na babaeng balat-kalabaw, dalawa ang bibig, at halang ang bituka, nasaan na ang matalik kong kaibigan?!” Sampal na walang kapatawaran at paalam ang sumalubong kay Miss Nedrida mula sa palad ni Miss Magalona nang natuklasang siya lamang ang kahuli-hulihang lumabas sa kagubatan. “Kasiya-siya ba ang aking sampal na humihipo, Ashley?! Bakit mo iniwan sa kawalan si Niah?! Kahit kalian samaing palad ka talaga!”Pumagitna ako sa kanilang dalawa u
CHENANIAH XYRAH’S POV“Great! So, siya pala ang lalaking ipinagpalit mo sa akin?! Ang lalaking mas mayaman kaysa sa akin!” Nagbabadya ng digmaan itong si Raze sa akin nang napahigpit ang kaniyang paghawak ng tinidor. “Nasaan na ang lalaki?”“Iniwan na ako,” tanging sambit ko, saka hindi makatingin sa nagliliyab niyang mata.“Tsk, ‘yon na ang naging karma mo! Pagkatapos mo akong pakinabangan ay maghahanap ka ng ibang lalaki! I guess my mom is right after all!” Tumayo ito sa kaniyang kinauupuan, saka pinagmasdan ako with a repulsive stare. “From what I know before, hindi ka ga’nong klaseng babae, pero ngayon, natuklasan ko na ang tunay na kasagutan sa mga katanungang napakatagal nang bumabagabag sa akin. “I’m wondering now if you still a virgin. I guess you had multiple sex already with different men. Am I right?” Labis siyang nasusuka sa akin habang tinitingnan.“Zyckiel, that’s enough! You are now crossing the line!” Kidlat sa bilis na lumapit si Crystal upang pigilan si Raze.Tinabig
CHENANIAH XYRAH’S POVNang matanaw ko ang imahen ni Jamine sa aming pagbaba ng sasakyan ay nangalay ang aking puso, sapagkat bakas sa kanilang mukha ang tuwa’t saya sa isa’t isa. Sinalubong niya si Raze ng isang yakap na hinding-hindi niya matatanggihan dahil sa kariktan ni Jamine, ngunit wala naman itong kagandahang-loob sa mga taong nakararanas ng buhay sa kamao kagaya ko. Pilit akong nagmamaskara ng ngiti habang unti-unting naglalakad patungo sa kanilang direksiyon upang iabot kay Raze ang kaniyang briefcase.“What are you doing here, Jamine? How did you figure out I was here?” Kumawala naman siya sa kanilang pagyayakapan. “I-I- I was caught off guard by your presence here,” Raze’s eyes popped out in amazement.“Well, Crystal texted me that you’re going out together.” Nagningning ang kaniyang mga mata nang magtagpo ang kanilang mga mata. “And, she even invited me here just in case you need my help.” Hinawakan ni Jamine ang dalawang palad ni Raze, saka muling pinagmasdan ang mga mat
CHENANIAH XYRAH’S POVHindi na maibilang ang mga insidente na naganap simula’t muntikan na akong magahasa ni Mr. Tzu sa kanilang mansyon. Bagama’t nais kong puksain sa aking isipan ang nakakapangilabot, ngunit nakapagbigay sa akin ng romantikong damdamin nang ako’y ipinagtanggol ni Raze, ay hindi ko pa rin kayang humarap sa kaniya kahit isang linggo na ang nakaraan. Sa pangalawang pagkakataon, muli niya akong pinagbuksan ng pinto sa kaniyang kompanya nang pinunit niya sa aking harapan ang isinulat kong liham ng pagbibitiw. Hindi ko maipaliwanag at maunawaan ang aking sarili kung bakit naglaan pa ako ng oras para magbigay sa kaniya ng sulat ng pagbibitiw kahit alam kong sinibak niya na ako sa trabaho. Sa aking inaasahang pangyayari, nang unang pumasok ako sa aming departamento, lahat ng mga empleyado ay nakatingin sa aking direksiyon na may iba’t ibang reaksiyon at pananaw sa kanilang isipan. Sila’y napuno ng berde sa inggit at nabigla sa di-inaasahang pagbabalik ko. Ang ilan sa kanila
CHENANIAH XYRAH'S POV Sariwang-sariwa pa rin sa aking isipan ang mga kaganapan nang lumitaw na ang katotohanan. Dugoʼt pawis akong nagbatak ng buto sa kompanya ni Raze, pero akoʼy nagkasala nang nakasanayan kong maglubid ng buhangin sa taong pinakamamahal ko. Nais kong iguhit sa tubig ang mga araw na iyon, sapagkat isang linggo na ang nakalilipas, ngunit, patuloy pa rin itong dumadalaw sa aking panaginip upang magbigay ng mensahe na akoʼy makakabalik sa takdang araw na itatakda ng kapalaran sa akin. Parami nang parami ang mga mamamayang Pilipino na patuloy pa rin nagbibilang ng poste, at isa ako roon. Bagamaʼt ako ay lantang gulay na sa kahahanap ng trabaho, hindi pa rin ako humihinto para lamang makapagbigay ng salapi sa aking pamilya. Sa kadahilanan nang aking paghihimutok, hindi ko namalayang nasa harapan na pala ako ng aming tirahan. Umuwi akong mag-isa dahil may mahalagang pupuntahan si lelang, ngunit, aking ipinagtataka ang kaniyang ikinikilos noʼng humiwalay na ito s
ZYCKIEL RAZEʼS POVSa mga nagkukumpulang dokumento sa ibabaw ng pupitre sa loob ng pribadong silid ng aking tahanan, ang aking mga tropeo at medalya na kristal, at mga litrato sa ibabaw ng gabinete, ay nakapangingilabot ko itong winasak, sapagkat, sinusubukan kong manumpa muli sa aking sarili na kailanmaʼy walang magpapabago sa aking personalidad, na mananatiling bato ang aking puso sa mga insidenteng kasangkot si Xyrah. Ngunit, ang guhit ng aking palad ay tilaʼy dumidistansiya sa orihinal kong obra maestra, na kung saan itoʼy naglalaman at sumisimbolo sa dahas nang pagkirot ng aking nakaraan nang aking makapiling si Xyrah noong kapanahunan. Ang pagkabog ng aking dibdib, ang pagbulong ng hangin sa aking tenga na tilaʼy may nais iparating na mensahe, ay ang siyang tumutulak sa akin upang palitan ang aking obra maestra sa panibagong ekspedisyon ng aking buhay kasama siyang muli."Hey, I heard noises from this private room! What the hell!" Nanindig ang kaniyang balahibo nang matanaw ang
CHENANIAH XYRAHʼS POVKatatapos lamang namin lumikha ng proyekto ni Raze sa kanilang mansyon nang kumagat na ang dilim kung kayaʼt napagdesisyunan niyang magkaroon ng bangkete kasama ang mga kusinero, hardinero, badigard, at mutsatsa. Akoʼy humanga sa kaniya, saka sinusubukang pigilin ang aking paghalhal, sapagkat batid ko na siyaʼy nangangatuwiran lamang upang manatili pa ako ng ilang oras sa kanila at sumalo sa piging. Sa katunayan, masama ang kaniyang loob sa akin, sapagkat hindi ako makatutulong sa kaniya sa kusina upang maghurno ng keyk na may ibaʼt ibang linamnam o klase kagaya na lamang ng Dark Chocolate Raspberry, Italian Creme, Neapolitan, Lemon Poppy, at Peanut Butter Chocolate, sa kadahilanang mabigat ang aking kamay. Kailanmaʼy hindi sumagi sa aking isipan na ang mga nilalang na nakahiga sa salapi at di madapuang langaw ay asal hayop na pinagtatabuyan ang mga anak-dalita. Bukal sa loob ng aking nobyo ang pagtulong sa mga butas ang bulsa at mga batang lansangan na butoʼt-b
Nang halos kinakapos na kami ng hangin ay pansamantala niyang hininto ang aming paghahalikan upang bumulong, “Sa tingin mo baʼy mapapatawad pa kita nang dahil sa iyong halik, Xyrah?” Hindi ko lamang binigyang pansin ang kaniyang katanungan, sapagkat akoʼy uhaw na uhaw pa rin sa kaniyang labi. Ilang taon ko rin siyang hindi natanaw, nahawakan, at nalapitan kung kayaʼt wala na akong maisip na rason o paliwanag kung bakit hindi ko kayang bitiwan si Raze. Ipinagpatuloy ko lamang ang aking paghalik sa kaniya kahit hindi niya kayang tumugon, ngunit, hindi ko mawari kung ano ang sumanib sa akin, sapagkat binigyan ko siya nang pahintulot upang halikan ang aking leeg. “Xyrah . . . ” Pilit na itong dumistansiya sa akin. “Hey, I do not want to take advantage on you . . . ” Naipikit ko na lamang ang aking mata sa kadahilaan siyaʼy ang unang umiwas sa akin. “Let us stop here!” Napabuntong-hininga ito, saka inilayo ang sarili sa akin. Nang iminulat ko ang aking mga mata, ang akala koʼy nanaginip l