LOGINShare
Chapter 2: Accident
Last Updated:
2025-01-06 16:09:18SCARLET'S POV
Matapos kong libutin ang bahay ay kinuha ko ang susi ng aking kotse. Napagpasyahan kong magmaneho patungo sa bahay ng aking kaibigan. Bago iyon ay tinawagan ko muna siya. “Hello? Aba’t napatawag ka? Kumusta?“ Iyon ang bungad n’ya matapos sagutin ang tawag ko. “Isaac...“ naiiyak na sambit ko sa pangalan n’ya. Sinabi ko lahat sa kan’ya ang nangyari at nag-rant tungkol sa aking nararamdaman. He listened which gave me a comfort. Sinabi n’yang magkita muna kami sa coffee shop na madalas naming tambayan noong highschool pa lang kami at pumayag naman ako. Pinatay ko ang tawag pagtapos. “Wait...“ I feel like something's wrong with my car which I didn't notice a while ago because of the mixed emotions I feel. “D*mn,“ I uttered before everything went black. ** “Scarlet, kapit lang.” “Please, don’t leave us.” “CLEAR!” Maingay ngunit hindi malinaw ang naririnig kong mga salita sa paligid ko. Anong nangyayari? Nararamdaman ko na sobrang gulo ngunit madilim ang paningin ko. Wala rin akong maramdaman na kahit ano. Nang muli kong sinubukan na umaninag ay may nakita akong makina sa hospital, nag-straight ang linya, indikasyon na may nawalan ng buhay. Wait, ako ba ang... NO! “NOOO!” Bigla akong napamulat habang habol ang aking hininga. Napatingin ako sa paligid atsaka napagtantong totoo ngang nasa hospital ako. Akala ko ay nananaginip lang ako. Pero teka... anong ginagawa ko rito? Napatingin ako sa lalaking nakapatong ang ulo sa bed ko, animong binabantayan ako. Pinagmasdan ko ito saglit para malaman kung kilala ko ba siya pero hindi talaga e. “Uh... excuse me?” panggigising ko rito atsaka inalog ang ulo n’ya. Sorry, kuya ah? Kailangan kitang gisingin dahil nakikipatong ka sa bed ko e hindi naman kita kilala. Unti-unti itong umupo nang deretso atsaka mataman na tumitig sa ’kin. Sino ba ’to? Sayang, gwapo pa naman sana pero weird! Matapos tumitig ay tumawag ito ng doctor upang mapatignan ako. While the doctor is examining me, I am wondering why the hell am I here? “I’m sorry, I’m a bit confused. Why am I here?” tanong ko sa doctor. Natapos naman ito sa pag-check sa akin. “People heard a loud noise coming from your direction and your car crashed. That's why dinala ka nila rito upang magamot at luckily, nakaligtas ka pa. Kasi kung hindi ka kaagad nadala sa hospital ay baka hindi na naagapan ang sitwasyon mo,” pagpapaliwanag n’ya. Car accident? Pilit kong inaalala ang nangyari, kung paano ako naaksidente at saan ako papunta. Natawa nalang ako dahil tila wala akong naalala kung anong last kong ginawa. Ang last kong naaalalang ginawa ko ay kasama ko si Isaac sa paborito naming coffee shop habang nagkukwentuhan, atsaka namin napagpasyahang umuwi na. I don’t remember driving a car because binawi ni Dad ang car ko from me! It’s so annoying! “I really want to understand what’s going on, but I cannot seem to know what you’re talking about,” natatawang sabi ko pero mahahalata ang pagkalito. Napatingin ako sa lalaking ginising ko kanina atsaka s’ya dinuro. “How about this guy? Do you know him? Nakita ko kasi s’yang nakapatong ang ulo sa bed ko,” parang nagsusumbong na sabi ko sa doctor. Narinig ko namang nagsalita nang mahina ang doctor atsaka bumulong sa lalaki. “Excuse us for a moment,” sambit nito atsaka hinila ang lalaki palabas. Wala sa sariling sumunod ang lalaki. Pipigilan ko pa sana sila pero hindi na sila nagpapigil. Ugh, where the hell is dad and mom? Bakit wala sila rito? Sandali akong nababagot na naghintay ro’n hanggang sa may pumasok na sa room ko. “Wait-- Isaac? Roxette? Kyla? Kayo ba ’yan?” I cannot believe what I’m seeing. Hindi naman sa nagbago ang kanilang itsura, but they look matured sa kung ano ang pagkakatanda ko sa kanila. “Scarlet!” sabay-sabay nilang sigaw. Si Isaac ang unang yumakap sa ’kin at hinayaan naman ng dalawa na mauna s’ya. “You remember us?” animong nagtatakang tanong ni Isaac. Natawa naman ako bago sumagot. “Of course, why would I forget about y’all? You’re my treasures!” nakangiti kong sagot. Nagtatakang tumingin si Isaac sa Doctor. “Scarlet, we have examined you and found out na maaari kang magka-amnesia dahil sa lakas ng impact ng aksidente, kung makakaligtas ka man. At ngayong nakaligtas ka ay pinalalahanan ko na sila sa posibleng mangyari at...” hindi n’ya matuloy ang sasabihin pero naiintindihan ko naman. “But nothing to worry, I’m fine and I’ll recover from this wounds I have from the accident that I cannot even remember. Maybe nagkaroon nga ako ng amnesia from what happened, but I know this people. I remember exactly who they were,” bagaman masaya kong sinabi ’yon ay may pag-aalalang makikita sa mukha nila. “Kung gayon, kilala mo ba s’ya?” tanong ng doctor atsaka itinuro ang lalaki kanina. “I told you, I just saw him earlier here sa bed ko. Baka nagkamali lang s’ya ng napuntahang bed or...” kung nagkamali s’ya ay dapat nasa tamang pasyente na s’ya ngayon, knowing na hindi ako ang ipinunta n’ya or maybe, “Is he the one who saved me and brought me here?” tanong ko. Trying to guess who is this guy. “Scarlet, he’s Ethan Evans,” sambit ng doctor. Nag-isip ako nang kaunti upang alalahanin kung pamilyar nga ba ang pangalan na ’yon pero... wala talaga e. “And? I’m sorry, but I really don’t know this guy. Maybe you’re or he’s mistaken,” sagot ko. I swear I never saw this man in my entire existence!Related chapters
Love Amidst Deceit Chapter 3: The 10 years memory gap
SCARLET’S POV “Leave us,” sabi ng lalaking Ethan ang pangalan. Nagpaalam naman sa ’kin ang mga kaibigan ko, maging ang doctor na lalabas muna. “Teka, iiwan n’yo ako rito sa lalaking ’to?” nagmamaktol na sabi ko. Paano kung may mangyaring masama sa ’kin dito? “I mean, no offense, Ethan, you look like kind naman na medyo pumapatay ng tao sa titig pero kasi we’re complete strangers, I’m not comfortable na maiwan tayo sa isang room, kahit pa hospital ’to,” I tried to explain it sa way na hindi s’ya ma-o-offend. Napakagat s’ya sa labi n’ya at makikita sa mukha n’ya ang inis. Lalo namang nag-alala ang mukha ng mga kaibigan ko--well except from Isaac. This man really knows me. Tuluyan na silang umalis atsaka ako nilapitan ni Ethan. “Stop this act right now. It’s not funny,” bulong nito pero mahahalata mo ang gigil sa boses n’ya. Ano raw? Ako, nagpapanggap? “Pardon me, but I don’t get what you’re saying.” I sighed. “Look, I don’t even know who you are and I don’t understand why you’
Last Updated : 2025-01-06Love Amidst Deceit Chapter 4: Lost Memories
SCARLET’S POV Nagpapatawa ba s’ya? P’wes, hindi ako natutuwa sa kan’ya! “Alam mo, Alexander, tigilan mo nga kaka-bully mo sa ’kin,” sabi ko atsaka s’ya inirapan. Hmm... natawa ako, maybe this is one of their pranks and they even included other people for it! Bihasa sa pag-prank ’tong bwisit na ’to kaya hindi malabo. “Alright, natawa na ako, stop this prank na, I just want to go home para makapag-rest,” nakikiusap kong sabi. “People, please stop this, hindi na ako natutuwa.” Alexander is well known for being loko-loko sa klase, so maybe this is one of their skits! Ugh! I hate you all! “Naaksidente na ’yong tao, gaganituhin pa,” nagmamaktol kong bulong. “Hindi namin alam paano ipapaliwanag sa ’yo ang lahat dahil nga wala kang maalala, pero kung gusto mo, you can see everything for yourself para malaman mo ang totoo,” bakas ang pagiging seryoso ni Alex, bagay na nakakapanibago. “Alright,” suko ko nalang sa kanila dahil walang patutunguhan ang usapan na ’to sapagkat hindi na
Last Updated : 2025-01-06Love Amidst Deceit Chapter 5: Truth only he knows
ISAAC VILLAMORA'S POV “Hmm, bakit naman? Anong reason?” Hindi ako makasagot sa tanong n’ya. Hindi ko masabi sa kan’ya na mas gusto ko ang 18 years old na s’ya dahil hindi masaya ang buhay n’ya ngayong 28 years old s’ya. Hindi ko alam pero may parte sa ’kin na na-gi-guilty ako dahil kung hindi ako nagkakamali ay ako ang huling taong nakausap n’ya bago siya dalhin sa hospital. I remember how she cried to me over the phone, I remember the stories she told me, I remember how deep the pain she’s feeling, and I feel like I cannot do anything about it. Gusto kong magalit kay Ethan kanina na kung maka-asta ay akala mo hindi n’ya sinaktan si Scarlet. I know it sounds selfish, but parang pabor sa ’kin na hindi n’ya naaalala si Ethan. Ngayong hindi n’ya naaalala ang asawa, hindi n’ya rin naaalala ang sakit na nararamdaman n’ya. Para s'yang bumabalik sa dating Scarlet na masayahin, masigla, makulit, at matanong. Hindi katulad noong mga nakaraang araw na palagi s’yang umiiyak, walang imi
Last Updated : 2025-01-06Love Amidst Deceit Chapter 6: Home
SCARLET’S POV Nang magising ako ay narito na sina Xette at Kyky. Dala nila ay puro masustansyang pagkain! Mamamatay ata ako dahil pinilit nila akong kainin ’yon. Buti sana kung fishball na lang, baka nag-enjoy pa ako. Sandali pa akong namalagi sa hospital hanggang sa dumating ang araw na p’wede na akong umuwi. “Have you informed Mom and Dad already?” tanong ko kina Isaac. Nagtinginan naman silang tatlo hanggang sa may kotseng pumarada sa aming harapan, si Ethan ang driver. “Shala, may driver pala tayo,” sabi ko atsaka nila ako inalalayan pumasok sa kotse at tinulungan kaming ilagay ang gamit. “Wait, Aren’t you coming with us?” nagtataka kong tanong sa mga kaibigan. Pagtapos kasi nilang ilagay ang mga gamit ay hindi naman sila sumakay. “We have our own service kasi, ingat kayo, dadalawin ka namin palagi,” sabi ni Xette atsaka humalik sa pisngi ko, gano’n din si Kyky. “Alagaan mo s’ya,” iyon lang ang sinabi ni Isaac, kay Ethan pa! Tumingin lang ito sa ’kin atsaka tumalikod
Last Updated : 2025-01-06Love Amidst Deceit Chapter 7: Back Home
SCARLET’S POV Walang naka-imik sa ’min pagtapos no’n. I don’t know why I feel defeated. Maybe they’re saying the truth, hindi lang ako maka-relate dahil wala akong natatandaan. Nasa gano’n kaming posisyon nang biglang dumating si Isaac kasama si... “Zeus?” tawag ko rito. Bakas ang pag-aalala at saya sa kanyang mukha nang makita ako. “Scarlet,” mahinahon n’yang pagtawag sa ’kin at saka ako niyakap. Hindi ko alam pero napatingin ako kay Ethan na tahimik lang sa aking tabi at nakatingin lang sa ’min ni Zeus. Ako ang bumitaw sa pagkakayakap dahil ang mukha ng aking katabi ay hindi na matantya. “I’m glad you’re safe na, kumusta pakiramdam mo? May masakit pa ba sa ’yo?” sunod-sunod n'yang tanong. Napangiti naman ako bago sumagot. “Ayos lang ako, medyo masakit ang katawan dahil sa mga sugat at pasa pero alam kong magiging ayos din, thanks for asking,” malambing na sabi ko at saka s’ya pina-upo sa aking tabi. Nagulat naman kami nang biglang tumayo si Ethan at pumagitna sa ’min. Pi
Last Updated : 2025-01-08Love Amidst Deceit Chapter 8: Feeling nothing
SCARLET’S POV Ako ang kusang lumayo kay Ethan kanina dahil na-werduhan ako. Hindi ko alam pero may parte sa ’kin na para bang nararamdaman kong may mabigat siyang dala pero nagtatalo ang utak ko dahil tinatanong nito kung ano bang pakialam ko? For me, isa s’ya stranger, I do not have any memories of him. “Here’s our bedroom,” sabi nito at saka ako inalalayan papasok sa isang kwarto. Nakamamanghang napakalinis nito at napaka-ayos. “Do you like how neat it is?” nakangiting tanong n’ya sa ’kin. Natawa naman ako at nakangiting tumango. Gusto n’ya purihin ko siya magdamag dahil malinis ang kwarto? Tsh! “I remember pa’no mo ’ko pagalitan kasi sobrang kalat ko at palagi mo iyong nililinis, ngayon babawi na ako, kahit ako maglinis ng buong bahay, okay lang,” sabi nito. Hindi ko alam pa’no magre-react kaya tumango nalang ako. Ano bang dapat kong sabihin do’n? Sinamahan ko lang naman siya rito dahil gusto nilang lahat! At ako? Naglilinis? Himala! Akala ko mag-party lang at habulin si
Last Updated : 2025-01-09Love Amidst Deceit Chapter 1: Chaos
DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any names, characters, places and events are part of the author's wide imagination. Any resemblance to actual person, living or dead, and events are purely coincidental. ** SCARLET’S POV Hindi ko alam kung anong nangyari sa 'ming dalawa. Ang dating pagsasama na puno ng pagmamahalan ay tila biglang nagbago. “Ethan naman, hindi ka ba napapagod? Palagi nalang tayong nag-aaway. Hindi ko na alam kung ano pang sasabihin ko sa ’yo. Gusto ko lang magpahinga kasama ka, bakit parang napapagod ka sa ’kin?" I sound desperate. I just want us to be okay. “Scarlet, you understand me, right? You understand why I am doing this, right?” Nagpakawala ako ng pekeng tawa. “T*ngina naman, Ethan, sinong makakaintindi sa ’yo? Asawa mo ’ko pero nasa iba ang atensyon mo! Imbes na ako ang iniisip mo dahil nasasaktan din ako, t*ng*na nasaan ka? Nando'n ka sa ex-girlfriend mo na childhood friend mo rin! Ethan naman, ako ’yong asawa mo, oh?“ Hindi ko na
Last Updated : 2025-01-06
Latest chapter
Love Amidst Deceit Chapter 8: Feeling nothing
SCARLET’S POV Ako ang kusang lumayo kay Ethan kanina dahil na-werduhan ako. Hindi ko alam pero may parte sa ’kin na para bang nararamdaman kong may mabigat siyang dala pero nagtatalo ang utak ko dahil tinatanong nito kung ano bang pakialam ko? For me, isa s’ya stranger, I do not have any memories of him. “Here’s our bedroom,” sabi nito at saka ako inalalayan papasok sa isang kwarto. Nakamamanghang napakalinis nito at napaka-ayos. “Do you like how neat it is?” nakangiting tanong n’ya sa ’kin. Natawa naman ako at nakangiting tumango. Gusto n’ya purihin ko siya magdamag dahil malinis ang kwarto? Tsh! “I remember pa’no mo ’ko pagalitan kasi sobrang kalat ko at palagi mo iyong nililinis, ngayon babawi na ako, kahit ako maglinis ng buong bahay, okay lang,” sabi nito. Hindi ko alam pa’no magre-react kaya tumango nalang ako. Ano bang dapat kong sabihin do’n? Sinamahan ko lang naman siya rito dahil gusto nilang lahat! At ako? Naglilinis? Himala! Akala ko mag-party lang at habulin si
Love Amidst Deceit Chapter 7: Back Home
SCARLET’S POV Walang naka-imik sa ’min pagtapos no’n. I don’t know why I feel defeated. Maybe they’re saying the truth, hindi lang ako maka-relate dahil wala akong natatandaan. Nasa gano’n kaming posisyon nang biglang dumating si Isaac kasama si... “Zeus?” tawag ko rito. Bakas ang pag-aalala at saya sa kanyang mukha nang makita ako. “Scarlet,” mahinahon n’yang pagtawag sa ’kin at saka ako niyakap. Hindi ko alam pero napatingin ako kay Ethan na tahimik lang sa aking tabi at nakatingin lang sa ’min ni Zeus. Ako ang bumitaw sa pagkakayakap dahil ang mukha ng aking katabi ay hindi na matantya. “I’m glad you’re safe na, kumusta pakiramdam mo? May masakit pa ba sa ’yo?” sunod-sunod n'yang tanong. Napangiti naman ako bago sumagot. “Ayos lang ako, medyo masakit ang katawan dahil sa mga sugat at pasa pero alam kong magiging ayos din, thanks for asking,” malambing na sabi ko at saka s’ya pina-upo sa aking tabi. Nagulat naman kami nang biglang tumayo si Ethan at pumagitna sa ’min. Pi
Love Amidst Deceit Chapter 6: Home
SCARLET’S POV Nang magising ako ay narito na sina Xette at Kyky. Dala nila ay puro masustansyang pagkain! Mamamatay ata ako dahil pinilit nila akong kainin ’yon. Buti sana kung fishball na lang, baka nag-enjoy pa ako. Sandali pa akong namalagi sa hospital hanggang sa dumating ang araw na p’wede na akong umuwi. “Have you informed Mom and Dad already?” tanong ko kina Isaac. Nagtinginan naman silang tatlo hanggang sa may kotseng pumarada sa aming harapan, si Ethan ang driver. “Shala, may driver pala tayo,” sabi ko atsaka nila ako inalalayan pumasok sa kotse at tinulungan kaming ilagay ang gamit. “Wait, Aren’t you coming with us?” nagtataka kong tanong sa mga kaibigan. Pagtapos kasi nilang ilagay ang mga gamit ay hindi naman sila sumakay. “We have our own service kasi, ingat kayo, dadalawin ka namin palagi,” sabi ni Xette atsaka humalik sa pisngi ko, gano’n din si Kyky. “Alagaan mo s’ya,” iyon lang ang sinabi ni Isaac, kay Ethan pa! Tumingin lang ito sa ’kin atsaka tumalikod
Love Amidst Deceit Chapter 5: Truth only he knows
ISAAC VILLAMORA'S POV “Hmm, bakit naman? Anong reason?” Hindi ako makasagot sa tanong n’ya. Hindi ko masabi sa kan’ya na mas gusto ko ang 18 years old na s’ya dahil hindi masaya ang buhay n’ya ngayong 28 years old s’ya. Hindi ko alam pero may parte sa ’kin na na-gi-guilty ako dahil kung hindi ako nagkakamali ay ako ang huling taong nakausap n’ya bago siya dalhin sa hospital. I remember how she cried to me over the phone, I remember the stories she told me, I remember how deep the pain she’s feeling, and I feel like I cannot do anything about it. Gusto kong magalit kay Ethan kanina na kung maka-asta ay akala mo hindi n’ya sinaktan si Scarlet. I know it sounds selfish, but parang pabor sa ’kin na hindi n’ya naaalala si Ethan. Ngayong hindi n’ya naaalala ang asawa, hindi n’ya rin naaalala ang sakit na nararamdaman n’ya. Para s'yang bumabalik sa dating Scarlet na masayahin, masigla, makulit, at matanong. Hindi katulad noong mga nakaraang araw na palagi s’yang umiiyak, walang imi
Love Amidst Deceit Chapter 4: Lost Memories
SCARLET’S POV Nagpapatawa ba s’ya? P’wes, hindi ako natutuwa sa kan’ya! “Alam mo, Alexander, tigilan mo nga kaka-bully mo sa ’kin,” sabi ko atsaka s’ya inirapan. Hmm... natawa ako, maybe this is one of their pranks and they even included other people for it! Bihasa sa pag-prank ’tong bwisit na ’to kaya hindi malabo. “Alright, natawa na ako, stop this prank na, I just want to go home para makapag-rest,” nakikiusap kong sabi. “People, please stop this, hindi na ako natutuwa.” Alexander is well known for being loko-loko sa klase, so maybe this is one of their skits! Ugh! I hate you all! “Naaksidente na ’yong tao, gaganituhin pa,” nagmamaktol kong bulong. “Hindi namin alam paano ipapaliwanag sa ’yo ang lahat dahil nga wala kang maalala, pero kung gusto mo, you can see everything for yourself para malaman mo ang totoo,” bakas ang pagiging seryoso ni Alex, bagay na nakakapanibago. “Alright,” suko ko nalang sa kanila dahil walang patutunguhan ang usapan na ’to sapagkat hindi na
Love Amidst Deceit Chapter 3: The 10 years memory gap
SCARLET’S POV “Leave us,” sabi ng lalaking Ethan ang pangalan. Nagpaalam naman sa ’kin ang mga kaibigan ko, maging ang doctor na lalabas muna. “Teka, iiwan n’yo ako rito sa lalaking ’to?” nagmamaktol na sabi ko. Paano kung may mangyaring masama sa ’kin dito? “I mean, no offense, Ethan, you look like kind naman na medyo pumapatay ng tao sa titig pero kasi we’re complete strangers, I’m not comfortable na maiwan tayo sa isang room, kahit pa hospital ’to,” I tried to explain it sa way na hindi s’ya ma-o-offend. Napakagat s’ya sa labi n’ya at makikita sa mukha n’ya ang inis. Lalo namang nag-alala ang mukha ng mga kaibigan ko--well except from Isaac. This man really knows me. Tuluyan na silang umalis atsaka ako nilapitan ni Ethan. “Stop this act right now. It’s not funny,” bulong nito pero mahahalata mo ang gigil sa boses n’ya. Ano raw? Ako, nagpapanggap? “Pardon me, but I don’t get what you’re saying.” I sighed. “Look, I don’t even know who you are and I don’t understand why you’
Love Amidst Deceit Chapter 2: Accident
SCARLET'S POV Matapos kong libutin ang bahay ay kinuha ko ang susi ng aking kotse. Napagpasyahan kong magmaneho patungo sa bahay ng aking kaibigan. Bago iyon ay tinawagan ko muna siya. “Hello? Aba’t napatawag ka? Kumusta?“ Iyon ang bungad n’ya matapos sagutin ang tawag ko. “Isaac...“ naiiyak na sambit ko sa pangalan n’ya. Sinabi ko lahat sa kan’ya ang nangyari at nag-rant tungkol sa aking nararamdaman. He listened which gave me a comfort. Sinabi n’yang magkita muna kami sa coffee shop na madalas naming tambayan noong highschool pa lang kami at pumayag naman ako. Pinatay ko ang tawag pagtapos. “Wait...“ I feel like something's wrong with my car which I didn't notice a while ago because of the mixed emotions I feel. “D*mn,“ I uttered before everything went black. ** “Scarlet, kapit lang.” “Please, don’t leave us.” “CLEAR!” Maingay ngunit hindi malinaw ang naririnig kong mga salita sa paligid ko. Anong nangyayari? Nararamdaman ko na sobrang gulo ngunit madilim ang pa
Love Amidst Deceit Chapter 1: Chaos
DISCLAIMER: This story is a work of fiction. Any names, characters, places and events are part of the author's wide imagination. Any resemblance to actual person, living or dead, and events are purely coincidental. ** SCARLET’S POV Hindi ko alam kung anong nangyari sa 'ming dalawa. Ang dating pagsasama na puno ng pagmamahalan ay tila biglang nagbago. “Ethan naman, hindi ka ba napapagod? Palagi nalang tayong nag-aaway. Hindi ko na alam kung ano pang sasabihin ko sa ’yo. Gusto ko lang magpahinga kasama ka, bakit parang napapagod ka sa ’kin?" I sound desperate. I just want us to be okay. “Scarlet, you understand me, right? You understand why I am doing this, right?” Nagpakawala ako ng pekeng tawa. “T*ngina naman, Ethan, sinong makakaintindi sa ’yo? Asawa mo ’ko pero nasa iba ang atensyon mo! Imbes na ako ang iniisip mo dahil nasasaktan din ako, t*ng*na nasaan ka? Nando'n ka sa ex-girlfriend mo na childhood friend mo rin! Ethan naman, ako ’yong asawa mo, oh?“ Hindi ko na
![BROKEN SERIES 1 Zarina Montes [SEDUCTION]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
