CHAPTER 1

Sean

Oh! Oh, Sean... Oh! Oh!" Palakas ng palakas ang ungol nito habang binabayo niya sa likuran nya.

Mas lumakas pa ang ungol nito ng Hampasin niya ang puwitan. Namumula na ito. Gigil niya ulit itong pinalo, napasigaw siya—hindi dahil sa sakit, kundi sa sarap.

He is simply dating Jasmin. He don't do romantic relationship He dates, but he never makes a commitment. I call her whenever I am horny. She's always available for me, which is why siya ang pinaka matagal niyang nang fuck buddy. Pinag iisipan niya na din na pakasalan ito, I don't have time to find another girl to marry.

She looks at me seductively, lust written all over her face. Ibinuka niya pa lalo ang dalawang hita nito. Tinaas niya ang pwetan gamit ang unan upang umangat ito habang nakataas ang kabilang binti sa balikat niya. Itinutok niya ang naghuhumindig na pagkalalaki sa naglalaway na bukana nito at umulos ng sagad na lalong nagpatirik ng mga mata nito sa sarap.

"Fuck me hard! Ah! Oh! Sean... Faster! fuck me hard! That's it! Baby! That's it! Do it again, Ughh! I want hard! Spank me daddy! Ahhh!"

"What do you want me to do? Do you want me to hit you hard with my cock? Faster and rougher, like this? Do you want this? This fast, rough? Answer me." As he continued to thrust his cock deeper into her wet core, she moaned.

"Oh! Yes! Yes! Yes! Babe! Fuck me hard! God! That's it baby! Do it again! Oh! Ahh!"

"Ughh so fucking good!"

Then, after a couple of minutes, he exploded inside her vagina.

"Hanggang kailan ka madedestino sa Camarines Norte?" Tanong ni Jasmin habang nakaupo siya sa ibabaw ng kama, nababalot ng kumot ang hubad nitong katawan.

"Hindi ko alam kung makakapagtransfer ako agad," kibit balikat niyang sagot habang isinusuot ang hinubad na pantalon.

Tumayo si Jasmin at lumapit sakanya. Sabay yakap sa likuran niya. "Baby, Hindi ba pwede na dito ka na lang mag pa destino sa Batangas? Please..."

"Alam mo namang hindi ko magagawa yun. May mga responsibilidad ako. Uunahin ko muna ang bayan bago ang sarili ko. Alam mo rin yun," sabay buntong hininga at sinuot ang polo na hinubad niya kanina.

Nagmamaktol itong umupo sa bedside table, saka padabog na pinatay ang sigarilyo sa kanyang ashtray. Napabuntong-hininga siya dahil sa Nakitang asal nito.

"Babe, malayo ang Camarines Norte sa Batangas. Aabutin ng walong oras ang biyahe para lang mabisita kita. Nakakapagod yun, babe," angal nito sabay padyak ng paa.

"Hindi mo kailangang pumunta doon. Tawagan muna lang ako kung kailangan mo ako. Iyon lang. O kung hindi ka makatiis, humanap ka ng iba. That's it," walang ganang sagot niya rito.

"What? Babe? Are you serious? I will go out with another man other than you? I will never do that. Remember, I am yours."

Tinaasan niya lang ito ng kilay. "Siguraduhin mo lang alam mo ang mangyayari sayo kapag nalaman kung may ibang lalaki ka."

Lumapit si Jasmin kay Sean inilagay ang kamay sa leeg niya. Ang malambot nitong katawan ay kumikiskis sa katawan niya, dahilan para lalo siyang tigasan. "Buong gabi sana kaming magbabakbakan sa kama kung hindi lang ako nagmamadali. Sayang, maybe next time."

"Okay, sabi mo eh," matipid nitong sagot habang nakalambitin sakanya. "Pero babe, hindi na ba talaga mababago ang isip mo? Sure ka na ba talaga?"

"Stop acting like this or else..." pagbabanta niya rito. Agad naman itong bumitaw at sumimangot.

"Pero ang tagal mo kasi dun, mamimiss kita ng sobra," malumanay na tono ng boses nito.

Napangiti siya. Ito ang gusto niya sa babae kapag alam niyang naiinis na siya. Marunong itong huminahon.

"Fine, sige umalis ka na," paawang wika nito.

"Aalis na ako, mag-iingat ka. Bye," paalam niya sabay halik sa kanyang pisngi at dire-diretso nang lumabas sa pinto ng condo unit kung saan ito nagsstay ngayon.

Tiningnan niya ang oras sa suot na gold Rolex wristwatch, alas diyes pa lang pala ng gabi. Dinampot niya ang cellphone na nag-iingay na nakalapag sa passenger seat.

"Hello."

["Sir, nakaready na po ang troops na makakasama niyo sa Camarines Norte."]

"Alright. Pahintay na lang ako," sabay patay ng smartphone at binalik sa passenger seat.

Sa kasamaang palad, hatinggabi na nang makarating kami sa Dumagmang Labo, Camarines Norte, kung saan siya madedestino mula ngayon. Puno ng kadiliman ang paligid ng kampo, mga ilaw lang sa mga poste ang nagbibigay ng liwanag sa kapaligiran.

Nagmamadaling lumapit sa pwesto nila si General Gonzalez at ilan pang sundalo. Mukhang naalimpungatan dahil sa ingay gawa ng busina ng Military trucks.

"Magandang gabi, Captain, at maligayang pagdating sa Camarines Norte," saad ni General Gonzalez at iba pang mga sundalo na kasama nito. Mukhang masaya ang lahat na siya na ang magpapatakbo sa kampo. Halos sa ilang taon niya sa serbisyo, kailanman hindi siya napadestino sa bayang ito, ngayon pa lang.

"Kamusta ho kayo dito, General Gonzalez?" tanong niya sa General na mahigit dalawang dekada nang nagseserbisyo sa probinsyang ito. Sa iba't ibang lugar nga lang ito nadedestino.

"Mabuti naman, Captain, pero ito tumatanda na, kailangan ng bumaba sa puwesto," Wika nito binuntutan pa ng tawa. Bakas pa rin ang kagandahang lalaki ng general sa lumipas na panahon.

"Nakakasipa pa nga po kayo, kaya pa yan."

"Naku, binola mo pa akong bata ka. Eh ikaw ba ay may asawa na? Ilang taon na rin akong walang balita sayo maliban na lang kung makakausap ko ang lolo mo at maikukwento ka niya sa akin."

"May fiance na po, baka po ikasal kami ngayong taon," natatawang sabi niya rito.

"Aba'y ganon ba? Ninong ako ha, isunod muna diyan agad dapat ang anak. Sa gandang lalaki mo, sayang ang lahi. Ikaw ay humayo at magpakarami dapat."

"Hayaan niyo ho, kayo ang una kong aabutan ng invitation pag nagkataon. Saka bubuntisin ko ho muna para walang takbo, para deretsyo na ho talaga sa simbahan, walang ligtas," natutuwang biro niya sa general.

Laglag ang pangang tumingin sakanya ang General tila may nasabi siya na hindi dapat. "Grabe ka talagang bata ka, mamang mana ka talaga sa iyong lolo, ganyan na ganyan din noong kabataan niya. Aba'y pakasalan mo muna iho, maaga kang mamamatay niyan."

"Nagbibiro lang ho ako, general, pero malay niyo ganon nga ang mangyari," natatawang sabi niya sa reaksyon nito. "Gising pa po ba si Colonel Zobel?" pag-iiba niya ng usapan.

"Oo, ayaw pa ngang matulog at hinihintay ka. Sandali, kumain ka na ba?"

"Tapos na ho, general. Aakyatin ko lang ho si Colonel, maiwan ko ho muna kayo dito," paalam niya at tinahak na ang daan papasok sa loob ng kampo kng nasaan ang opisina ng colonel.

"Kung may kailangan ka, magsabi ka lang ha," pahabol ng general habang palayo ako siya puwesto nito.

"Sige po."

Pagbukas ng pinto sa opisina ng Colonel, gising pa ito. May binabasang papeles.

"Colonel," tawag niya sa kanya at marahang sinarado ang pinto.

Iniwas niya ang tingin sa mga papeles. Malamang na puro na naman ito trabaho, lagi naman. Inayos niya ang suot na salamin para makita siyang mabuti. Binigyan niya ako ng magiliw na ngiti.

"Ikaw pala yan, apo," masiglang bati ng Abuelo.

Ngumiti Si Sean at umupo sa harap ng desk. Si Colonel Detirbo Gusabo Zobel ay isang opisyal ng militar. Bakas sa kanyang mukha ang mga senyales ng pagtanda. Ginupo na rin ng katandaan ang dating makisig na pangangatawan.

"Bakit gising pa kayo, lo? Puro na naman kayo trabaho, bukas na 'yan."

Simula nang maging coronel ay wala na itong inatupag kung hindi puro trabaho, kaya paminsan-minsan ay pinapagalitan ito ng asawa lalo na kapag nagpapalipas ito ng gutom. Hindi naman ito masaway-saway at ito na daw ang kaligayahan nito sa buhay.

"Alam mo naman na ito lang ang pampaantok ko," at muli nitong ibinalik ang mga mata sa mga papeles na binabasa.

Nakangiti lang siya habang pinagmamasdan ito. Mukha mang pagod sa anumang trabahong ginawa maghapon ang abuelo. Bakas pa rin ang saya sa pagbabasa ng mga papel sa mga mata nito.

"Kailan ang kasal niyo ni Jasmin? Sigurado ka na ba talaga sakanya, apo? Baka may mahahanap ka pang iba?" Tanong ng Matanda at muling nag-angat ng tingin na may munting ngiti sa labi.

Nakangiti man nitong sinabi iyon, alam niyang hindi gusto ng abuelo si Jasmin para sakanya. Almost two years niya nang fuck buddy si Jasmin, pero ang alam ng pamilya niya girlfriend niya ito. Hindi itinago ng pamilya ang pagkadisgusto kay Jasmin. Lalong-lalo na si lolo. Nakilala niya ito sa club, it was love at first sight tingin. Na-attract siya rito nung una niya itong makilala.

Maganda, sexy, at isa rin siyang teacher tulad ni mommy na akala niya dahil dun magkakasundo sila, hindi pala. Nung gabing magkakilala sila ay may nangyari sakanila at naulit pa iyon ng ilang beses. Kaya plano niya nang alukin ito ng kasal. Pero dahil sa sinabi ng abuelo, napaisip siya. Gusto niyang maging asawa ay wife material, sweet, mabait, maalaga, mapagmahal. Pero sa nakikita niya kay Jasmin, hindi niya nakikita ang mga katangian na iyon.

Kumamot siya sa batok. "Sigurado na ho? Pero kung may dadating pa pong iba, eh di why not."

"Ikaw talagang bata ka, umayos-ayos kana sa buhay. Thirty-six kana, hindi ka na bumabata apo. Bago man lang sana ako mawala sa mundong ito, ay gusto kong masilayan ang magiging apo ko sa tuhod sa'yo. Aba naman, nag-iisa kitang apo, kaya ikaw lang ang inaasahan ko."

"Hayaan nyo ho lo, baka hindi matatapos ang taon na ito, bibigyan kita ng apo." Tanging nasabi niya lang.

Ngumisi naman ito at umiling-iling. "Manang mana ka talaga sa ama mo."

Napahimas na lang si Sean sa panga at natawa na rin. "Kala ko ba sakanya?"

"Sige na apo, magpahinga ka na. Galing ka pang Batangas, alam kong pagod ka. Bukas na lang natin pag-usapan ang tungkol sa mga gagawin mo dito sa kampo."

Sumaludo siya dito, nilapitan at niyakap sabay halik sa noo ang abuelo. "Good night, lo. Pahinga na din po kayo pagkatapos niyan."

"Magandang umaga, captain. Mag-aalmusal po ba kayo? Nasa labas na ang iba," bati ni Manang pasing na aligaga sa canteen.

"Mamaya na lang ho, Manang. Kausapin ko lang ho ang tropa sa labas," saad niya at dinampot ang kapeng tinimpla nito.

"Kayo ho ang bahala, sir."

Tumango na lang siya rito, lalabas na sana siya ng pinto nang makasalubong niya si Lieutenant Cuevas, dati niyang kasamahan sa training noon.

"Sir, good morning! Aba'y lalo kang nagandang lalaki, sir ah. Hiyang kay Ma'am?" masiglang bati nito habang tumataas-baba ang kilay.

"Magandang umaga rin," balik-bati niya at tinapik ang lalaki sa balikat.

"Masaya kami at ikaw na ang magpapatakbo dito sa kampo. Mababawasan na din ang mga rebelde sa bayang ito." Tumango-tango siya at sumimsim ng kape. "Nakapag-almusal ka na ba?"

"Kanina pa bago kami magsimula sa pagta-training."

Sabay na lumabas sa malawak na harapan ng kampo kung saan nagtipon-tipon ang lahat ng sundalong makakasama niya sa mga misyon na gagawin.

Agad silang nagsipagtayuan sa kanilang pagkakaupo at sumaludo sabay binati siya.

"Sir, magandang umaga, sir!" nakasaludong bati nilang lahat.

"Magandang umaga rin sa inyo," nakangiting niya sa mga ito.

Lumapit sa pwesto niya ang abuelo. "Apo, na-orient na sila ni General kanina patungkol sa mga misyon na gagawin niyo dito sa bayan na ito."

Tumango siya rito at hinawakan ang braso nito. "Salamat naman ho kung ganon, hindi na ako mapapagod magpaliwanag."

"Ako'y papasok na muna sa loob, ikaw na at si Cuevas ang bahala dito," paalam nito sabay tapik sa balikat ng apo. Tinanguan niya na lang ito at hinarap ang mga sundalo.

Sa kanilang pagpupulong, nalaman niya ang madalas na problemang kinakaharap ng mga ito. Madalas silang magkaproblema sa paghuli sa mga rebelde dahil na din sa mga sibilyan na pinoprotektahan ang mga ito. Matagal nang may namumugad na mga rebelde sa bayan, kaya nagtayo ng kampo ang militar upang masugpo ang mga ito. Marami na ding naperwisyo sa bayan dahil sa mga rebelde na hindi mahuli-huli.

"Captain, mauuna na kami," nakasaludong paalam ni Lieutenant Cuevas.

"Sige, mag-ingat kayo.

Hinatid niya na lang sila ng tingin. Bumuntong-hininga muna siya bago pumasok sa loob.

"Sir, tumawag ho ang sekretarya ng Mayor. Gusto daw ho kayong makausap ng personal," imporma ng sekretarya ng kanyang abuelo.

Tumango siya rito. "Sige, James, i-set mo ako ng meeting sa kanya."

Dumiretso siya sa opisina kung nasaan ang abuelo. Mukhang matatagalan siya sa bayang ito.