Nicole
"Nasaan si May? Umuwi na ba siya?" tanong niya kay Jemalyn habang nakaupo sila sa library."Oo, sinabi niya kanina na may date siya, kaya uuwi siya ng maaga para maghanda," tugon ni Jemalyn."Eh yung boyfriend mo, nasaan? Bakit hindi mo kasama?" tanong nito ng may pagtataka sa boses."Umuwi na siya," sagot niya, na may pagkadismaya sa kanyang boses. "Marami daw siyang gagawin. May recitation pa sila bukas.""Akala ko may date kayo. Birthday mo ngayon, di ba? Kaya nga hindi tayo gumala kasi sabi mo may date kayo," nagtataka itong nakatingin sa kanya.Alanganin siyang ngumiti dito. "Ewan ko," sabi niya, "hindi ko na siya masyadong natanong nagmamadali kasi siya. Basta sabi niya lang uuwi na siya at may gagawin, hindi na nga niya hinintay na sumagot ako umalis na agad.""Baka umuwi siya ng maaga para maghanda ng surprise para sa iyo," sabi ni Jemalyn. "Kung hindi naman, ikaw na lang ang mag-surprise sa kanya, kahit birthday mo. Malay mo busy talaga.""Baka busy sa ibang babae," singit ng kararating lang na si Annie. "Siguradong walang surprise 'yun sa iyo, wala nga siyang oras para sa iyo, magkaoras pa kaya para i-surprise ka.""Huwag ka ngang ganyan Annie," sita ni Jemalyn kay Annie. "Baka gusto niyang bumawi kay Nicole lalo na at lagi din siyang walang oras para sa kaibigan natin.""Pag magkasama kami," sabi ni Nicole, "lagi akong nagpaparinig na malapit na birthday ko, tapos madami din akong shared post." Huminga siya ng malalim saka tumingin sa mga kaibigan. "Pero siguro nga may surprise siya sa akin kaya umuwi siya ng maaga.""Tanga ka ba?" seryosong tanong ni Annie. "Nicole, kung mahal ka ng isang lalaki hindi mo kailangang ipilit ang pagmamahal, atensyon, o oras ng isang tao na ibigay sayo. Kung totoong mahal ka niya, maririnig niya at gagawa siya ng effort para sayo. Tandaan mo iyan. Masyado kang nagpapakatanga.""Ano ba Annie, tumigil ka nga masyado kang nega," saway ni Jemalyn kay Annie. "Huwag mong pansinin si Annie, Nicole. Magplano na lang tayo ng surprise para kay Paul mamaya," sabi ni Jemalyn, na nag-abot sa akin ng isang milk tea upang ma-distract siya."Wag kang ngang makinig sa mga payo ni Jemalyn. Kaya ka pa nagiging tanga," galit na sabi ni Annie. "Hayaan na lang na ganon si Paul? Maraming palatandaan na niloloko ni Paul si Nicole pero pabayaan pa rin natin? Ganyan ka ba, tanga?" Lumakas ang boses nito dahil sa galit.Tumayo ito, nakahawak ang kamay sa baywang at ang isa naman ay sa ulo, tumingin ito sa gawi nila ni Jemalyn. "Nicole, ikaw na yung nagsabi na nagiging malihim na si Paul. Palagi niyang itinatago ang cellphone kapag magkasama kayo, binubura ang mga chat or message, at laging nagpapalit ng password nang walang rason. Palaging may kausap sa cellphone." Huminga ito nang malalim."Parang mas marami pa nga siyang oras sa cellphone niya kaysa sayo. Madalas siyang wala, hindi sumasagot sa mga tawag mo, o nagbibigay ng mga sagot sa mga tanong mo. Yan ang ebidensya, Nicole. Jemalyn, nagpapaka-tanga kayo.""Alam ko naman 'yon eh, ramdam ko. Hindi ko lang matanggap na magagawa niya 'yon sa akin," lumuluhang saad ko sa mga ito.Huminga ng malalim si Rovy Ann. "Tigil na," sabi nito. "Kung gusto niyong maging tanga, go. Let's plan your surprise for prince.""Pero tama din naman si Rovy Ann," saad ni Jemalyn. "Kung mahal ka niya, mag-e-effort siya para sayo, hindi yung ganito.""Mahal ako ni Paul, mahal niya ako," bulong niyaHinawakan ni Jemalyn ang kamay niya na nasa ibabaw ng mesa. "Actions speak louder than words, Nicole," sabi nito. "If he loves you, he won't behave like that.""Hindi, busy lang talaga siya..." saad niya habang nakatingin sa mga ito."Ang tanga mo naman," seryosong saad ni Jemalyn."You deserve someone who treats you like you're the most important person in their life," Rovy Ann said, emphasizing her point. "Not the person who will make you question your worth."Hindi siya makaimik. Hindi alam kung paano sasagutin ang pang-aalaska ng dalawa. "Hayaan niyo na nga muna 'yun, ayusin na lang natin 'yung plano para kay Paul." Pinahid niya ang luha sa mga mata at ngumiti sa mga kaibigan. Sinimulan nilang ilista ang mga pagkain at ano-ano ang mga dadalhin para sa surprise."Gusto ko ng romantic dinner sa balkonahe. Maganda 'yung mag-star sightseeing kami habang nakakain.""Hala, ang ganda nun! Let's do that," excited na sabi ni Rovy Ann. "Kami na ang bahala sa decorations. Bibili kami ni Jemalyn tapos chat ka na lang sa amin kapag nakaalis na kayo ng condo ni Paul. Para ma-set up namin.""Dapat may sound din. Gagawa ako ng playlist para sa mga kanta. Ano bang maganda? 'Water' o 'Versace'?""Make me sweat, make me hotter, make me lose my breath, make me water," kanta ni Rovy Ann na may kasama pang pag-giling. Nahihiyang inilibot niya ang tingin sa loob ng library."Tapos deretsyo na kayo sa making the baby," nakangising sabi ni Jemalyn habang tumataas baba ang kilay."Hey Jemalyn, tigilan mo si Nicole baka magkaroon ng idea makipag boom boom pa yan talaga kay Paul," segunda ni Rovy Ann nang may pagtaas pa ng kilay."So okay na yung mga plano? Sigurado magiging okay na yung relasyon niyo kaso Nicole, dahan-dahan tayo ha, wag munang makipag tsug tsug. Hindi pa kami handang maging mga ninang. Mga poorita pa kami."Tumango si Jemalyn, puno ng determinasyon ang mga mata nito. "Ito yung surprise na hindi niya malilimutan pero baka naman ma-iregalo muna yung sarili mo, walang ganon."Umirap siya sa mga ito. "Kayo talaga, mga baliw. Bata pa ako," protesta niya sa mga ito habang nagngingitian silang tatlo.Nag-wink si Jemalyn sakanya ng pabiro. "Tama nga, bata ka pa, pero kaya na rin gumawa ng bata," sabay ngiti ng nakakaloko.Nagkatinginan sina Jemalyn at Rovy Ann bago sila bumaling sakanya, seryoso silang tumingin sa akin. "Nicole, tandaan mo kahit ano mangyari mamaya, nandito kami para sa'yo," sabi ni Jemalyn nang may pag-aalala sa boses.Tumango si Rovy Ann bilang pagsang-ayon. "Nandito lang kami para sa'yo, no matter what happens," dagdag niya na puno ng suporta."Okay, makinig kayo, ganito yung plano. Ikaw yung mauuna sa condo ni Paul, Nicole, tapos habang wala pa kayo, kami ni Rovy Ann yung magdedekorasyon," paliwanag ni Jemalyn na puno ng excitement sa boses."Kailangan ko na palang umalis ngayon," abiso niya sa dalawa, kinakabahan pero excited. "Pupunta na ako sa condo ni Paul. I-message ko kayo pagdating ko dun."Tiningnan niya ang dalawa, tumango sakanya si Rovy Ann, samantalang ngumiti naman sakanya si Jemalyn."Salamat ha dahil lagi niyo akong sinusuportahan," sabi niya na puno ng pasasalamat.Ito ang unang beses na gagawin niya ito. Kaya gustong maging perfect yung surprise. Hindi niya mapigilang ngumiti, umaasa na dahil sa surprise na ito ay magiging maayos na yung relasyon nilang dalawa.Pumunta siya sa Red Ribbon para bumili ng paboritong chocolate cake ni Paul. Hawak-hawak ang cake, naglakad siya papunta sa building kung nasaan ang condo ni Paul. Napangiti siya ng makita si Paul, ngunit napatigil siya nang mapansing hindi ito nag-iisa.Hindi siya makagalaw, yung mga hinalang sinikap niyang ipagsawalang-bahala ay totoo pala? Gusto niyang magtago, nanginginig siya, hindi alam kung ano ang gagawin o sasabihin.Kita niya kung paano tumawa ang kasintahan habang naglalakad ito papasok ng building.Umiling-iling siya habang sinusundan ang dalawa. Sasabog ang dibdib niya dahil sa lakas ng tibok nito.Kumatok siya sa pintuan ng condo, kahit nakailang katok na siya, walang nagbubukas. Nagdesisyon siyang pihitin ang seradura. Nagulat siya nang malaman na hindi ito nakalock, nagmamadali sila kaya hindi na ito nilock? Nagngingit-ngit ang kalooban niya dahil sa naisip.Pumasok siya sa condo ni Paul. Kahit nasa sala pa lamang siya, naririnig na niya ang mga ungol na nagmumula sa isa sa mga kuwarto."Lord, please, sana mali po yung iniisip ko," tahimik niyang dasal.Hindi siya tanga, alam niya ang ibig sabihin ng mga ungol mula sa kuwarto ni Prince. Naramdaman niyang unti-unti binibiyak ang puso niya, parang itong pinunit ng paulit-ulit dahil sa sakit na nararamdaman niya mula sa mga ungol na tila nag-eecho sa buong pagkatao niya."Oh! Yeah! Baby! Oh! Fuck me hard! Oh!" Ang malaswang sigaw ng isang babae. "God. Paul I love you, shit! Do that again Ah! Oh!""I love you too, baby," boses ni Prince. "Oh, oo! Ang galing mo, baby. Fuck. Ah!""Oh! Push it further, Prince!" The woman screamed while moaning, "You're so good.""You're also good, baby. Really good. Oh, God! Fuck. Oh!"Dahan-dahan binuksan ni Nicole ang pinto. Hindi na siya nagulat nang makita si Paul na walang saplot at ang babae sa ilalim nito ay ganon din. Tuluyang nabasag ang puso niya habang pinapanood ang kanyang kasintahan na nakikipagtalik sa ibang babae, sinasabi ang mga salita na akala niya'y sakanya lang sasabihin. Parang may milyon-milyong patalim ang tumama sa dibdib niya dahil sa nakikita at naririnig.Tumulo ang mga luha sa kanyang mga mata, ngunit agad niyang pinunasan ang mga ito. Mabilis niyang inayos ang sarili at lumabas ng kuwarto. Ayaw niyang makita nila siyang durog na durog. Nang nasa elevator na siya, niyakap niya ang sarili at umiyak.Tumakbo siya palabas ng building. Hindi pinansin ang mga taong nakatingin sakanya. Bumuhos ang malakas na ulan, ngunit hindi niya iyon pinapansin. Ang mga patak ng ulan ay naghalo sa kanyang mga luha. Hindi niya alam kung saan pupunta, puno ng imahe ni Paul at ang babae nito ang isip niya. Ang kanilang mga ungol.Namalayan niya na lang na nakahandusay siya sa sahig nagkakagulo ang mga tao na nakapalibot sakanya. Busina ng mga sasakyan, pagkatapos ay naglaho ang lahat.Nang magising siya, napansin niya na ang kwartong kinahihigaan niya puti at itim ang kulay. Mula sa bintana, nakikita niya na patuloy pa rin ang pag-ulan.Biglang nagulat siya nang bumukas ang pinto"Sean?" Nagtataka niyang tanong."Gising ka na pala. Kamusta ang pakiramdam mo? Nagugutom ka ba? May masakit ba sa iyo?" sabi ng lalaki na puno ng pangamba."Isa-isa lang ang tanong mo," sagot niya."Sorry, ako ang nakabangga sa iyo. Nandito ka sa condo ko."Hindi siya sumagot at hindi rin siya makatingin sa lalaki. Hindi niya maintindihan kung bakit ang lakas ng tibok ng puso niya kapag malapit ang lalaki, na hindi nangyayari kapag kasama niya si Paul.Nicole Tinulungan siya ni Sean na sumakay sa sasakyan nito. Sa wakas, uuwi na siya. Tahimik ang byahe, walang gustong magsalita sa kanilang dalawa."Sigurado ka na bang okay ka na?" tanong ni Sean.Tumango siya. "Oo, okay na ako. Salamat sa lahat ha. Sana hindi ka agad kunin ni Lord ang bait mo eh."Ngumiti lang ito sa sinabi niya."Itabi muna lang dyan sa tabi," sabi niya nang makitang malapit na sila sa may eskinita papasok ng bahay na tinitirhan niya.Kinabukasan, Lunes, kaya may pasok siya. Pagdating niya sa classroom, naroon na sina Annie at Jemalyn. Kitang-kita sa mukha ng mga ito ang pag-aalala."Anong nangyari sa'yo? Hindi ka namin ma-contact, ilang araw ka ring absent?" tanong ni Annie.Tahimik siyang umupo sa upuan, hindi sigurado kung sasabihin ba sa kanila ang nakita niya at ang nangyari."Nung gabing pumunta ako sa condo ni Paul, nakita ko siyang may katalik na ibang babae," nagsimulang magbagsakan ang mga luha na kanina niya pa pinipigilan. "Tumakbo ako ng condo kasi hi
"Nicole, gumising ka na," sabi ng mama niya habang inaalog-alog siya. "Naghihintay na si sir Sean sayo sa sala.""Eh, inaantok pa ako, ang aga-aga namin eh," bulong niya habang nakapikit pa."Bumangon ka na dyan, kausap ng papa mo si Sean. Mahiya-hiya kang bata ka, paghihintayin mo pa yung tao," sermon ng ina habang ibinabangon siya sa higaan."Sean?" antok na tanong niya sa ina. Nang narinig niya ang sinabi nito, bigla siyang napabangon, dahilan kung bakit siya muntik mahulog sa double deck. Napakabilis ng kabog ng dibdib niya."Sean? As in Sean ma? Yung boss ni papa?" Tanong niya sa ina. Seryoso ba pumunta talaga yung kapre na 'yun?"Oo, kanina pa yun nandito," tugon ng ina.Mabilis pa sa alas-kwatro na tumayo at nagmamadaling bumaba siya ng double deck, saka pumasok sa banyo. Nakahubad na siya ng damit nang maalala niyang wala siyang naihandang damit para sa banyo na siya magbibihis.Jusko naman, talaga bang nagpaalam ito kay papa? Lakas ng loob niya. "Diyos ko po, Lord, help me."
Sean Oh! Oh, Sean... Oh! Oh!" Palakas ng palakas ang ungol nito habang binabayo niya sa likuran nya.Mas lumakas pa ang ungol nito ng Hampasin niya ang puwitan. Namumula na ito. Gigil niya ulit itong pinalo, napasigaw siya—hindi dahil sa sakit, kundi sa sarap.He is simply dating Jasmin. He don't do romantic relationship He dates, but he never makes a commitment. I call her whenever I am horny. She's always available for me, which is why siya ang pinaka matagal niyang nang fuck buddy. Pinag iisipan niya na din na pakasalan ito, I don't have time to find another girl to marry.She looks at me seductively, lust written all over her face. Ibinuka niya pa lalo ang dalawang hita nito. Tinaas niya ang pwetan gamit ang unan upang umangat ito habang nakataas ang kabilang binti sa balikat niya. Itinutok niya ang naghuhumindig na pagkalalaki sa naglalaway na bukana nito at umulos ng sagad na lalong nagpatirik ng mga mata nito sa sarap."Fuck me hard! Ah! Oh! Sean... Faster! fuck me hard! That's
Nicole "Ang bilis mo namang maglakad, kala mo naman talaga tatakbo ang gym.""Kapag napuno na yung gym, wala na tayong mauupuan. Tatayo tayo habang nanonood?" Naiinis na saad niya kay Jemalyn at mas binilisan pa ang paglalakad. Bagal-bagal kasi nitong gumayak, nagpapaganda pa kala mo naman talaga may jowa."Hindi tayo mauubusan ng upuan, ano ba? Chinat ko na si Danna na i-reserve tayo ng upuan. Sobrang atat makita ang jowa?" Nakairap nitong sabi ng makasabay na sa paglalakad niya.Tinawanan niya lang ang kaibigan. "Hindi ah, mahirap lang manood kapag nakatayo.""Sus, padali mo hampasin kita dyan eh. Kung hindi ko lang alam gusto mo ng isigaw yung bebe ko, yung number 4.""Baliw mo talaga, tara na nga," asik niya. Kuhang-kuha talaga nito yung inis niya minsan, "kung hindi ko lang to kaibigan.""Bakit? Totoo naman ah!" Nag-make face pa siya. Kala mo naman maganda, hampasin ko ito eh."Hindi ka titigil? Papahalikan kita kay Manong, ano?" Pinandilatan niya ito ng mata.Awtomatikong itinik
SeanNatuod siya sa kinatatayuan at hindi maalis ang tingin sa babaeng nakaupo sa may ugat ng santol. Napakaganda nito sa suot na pajama at t-shirt na malaki, nakapusod ang buhok na mas lalong bumagay sa mukha nito. Animoy papel na ang balat dahil sa kaputian. Napakaganda kahit ganon lang yung suot."Ayos lang ho kayo, sir?"Napakurap-kurap siya ng mata at bumaling kay Mang Efren na nakakunot ang noo. Katulad kayo pa nga ng kanyang abuelo.Napahimas siya ng batok at sumulyap ulit sa babaeng naglalagay na ng mga binalutan sa paper bag na ham.Tumikhim siya bago nagsalita. "Opo, Mang Efren, pumunta pala ako dito dahil kakausapin ko po sana kayo pagkatapos niyo pong gawin itong building na ito, may ipapagawa pa po ako.""Sige po, walang problema, sir. Matagal-tagal pa pala ang trabaho namin dito, Nicole!" May tinawag itong babae. Lumapit naman ang babaeng nakapukaw ng kanyang atensyon. Napalunok siya ng mapagmasdan ito ng malapitan. Nakakabato balani ang ganda nito."Sir, si Nicole po, pa
Nicole Narinig niya ang pag-aaway ng mga magulang nang lumabas siya ng kwarto."May sakit ka na nga, uminom ka pa kagabi. Tigas din ng ulo mo," panenermon ni mama kay papa.Hindi umimik si papa pero ihint na ito sa pag-ubo. "Alam mo naman na nangako ako na magpapainom ako dahil sa paghakot ni pareng Florie sa buhangin kahapon.""Ako'y tigilan mo. Hirap-hirap mo pa namang painumin ng gamot," saad ni mama habang binibigay kay papa ang unan at kumot. "Magpahinga ka na lang dyan, wag ka nang pumasok. Sasabihan ko na lang si Florie na hindi ka papasok.""Hayaan muna, ubo lang naman ito. Mawawala din," tumayo si papa at akmang magbibihis na ng pang-trabaho.Kinuha niya ang baldeng lagayan ng biscuits na wala nang laman. Saka niya kinuha ang laptop, pinapakinggan ang pag-uusap ng dalawa."Tumigil ka dyan, negro ha. Humiga-higa ka dyan," galit na sabi ni mama habang pilit pinapahinga si papa.Lumabas si mama para puntahan si Kuya Florie."Uminom na kayo ng gamot kaysa lumala pa 'yan," sabi n