Alfonso

Nabatid ko ang unti-unting pagbubukas ng liwanag sa kalangitan. Mula sa maiitim na ulap na hatid nang nagdaang gabi ay tila namumula na ang mga ito, hudyat sa paparating na haring araw para tapusin ang kadiliman. Sa kanyang pagsilaw, matatapos ang buong gabing nagdaan na puro karahasan at kamatayan ang hinatid. Walang iniwan ito kundi hinagpis at pangungulila sa buong bayan ng Santa Lucia na mauukit magpakailanman sa kasaysayan nito.

Muli kong tiningnan ang mga maiitim na abong siyang naging katapusan ng aking napatay na ama. Naroon at naiwan sa kanyang mga abo ang kanyang kilala't yari sa gintong singsing at ang gintong punyal na isinaksak ko sa kanya. Hindi ko naisip na ang pinakamasamang bampira sa tanang panahon ay mauuwi't magiging abo lamang sa huli na tila pantaba na lamang sa lupang dinungisan niya ng dugo at luha. Marahil kung masasaksihan man niya ito ay tiyak magigimbal siyang lubos kapag kanyang malaman na magiging abo ang kanyang magiging huling hantungan. Ganunp