Savpuyri

"May nakalap ka na ba?"

Ito ang aking katanungan kay Graciela mula noong ako'y makapasok sa silid na kinaroroonan niya. Ang tanging ilaw lamang na nagpapaliwanag sa loob ng silid na iyon ay ang sinindihang lampara na nasa lamesa katabi ng inuupuan ng yaong dalaga. Sa kanyang mga kamay ay hawak niya ang maskarang uwak na suot ng isa sa mga lalaking bumihag kay Carmela kung saan nang maabtan ko ay pilit pa rin niyang binabasa gamit ang kanyang taglay na kakayahan sa pagbabasakaling mahanap ang mga nangdukot sa aking kaibigan. Pagkarinig ni Graciela sa aking katanungan ay tiningnan niya lamang ako. Nagpakita siya sa akin nang isang nalulungkot na mukha kaya napagtatwa ko kaagad kung ano ang isasagot niya. Hindi man nagbikas ni isang salita ay alam kong bigo pa rin kaming dalawa sa aming nais mangyari nang binigyan niya lamang ako nang palingon-lingon sa ulo bilang sagot. Iyon ay ang ikalimang pagkakataon na naming sinubukang basahin ang maskara at hanggang ngayon ay hindi pa rin