BEBE's POV:Nagising siya sa munting halik na naramdaman niya sa kanyang pisngi. Dahan-dahan niyang minulat ang kanyang mga mata."Good morning, sweetheart," narinig niyang bulong ni James sa kanyang tenga. Nakayuko ito malapit sa mukha niya habang nakahiga siya sa kama.Bigla siyang nagulat kaya tinakpan niya ang bibig gamit ang kumot. Baka maamoy nito ang mabaho niyang hininga dahil kakagising pa lang nya."B-Bakit ka ba laging nakakapasok dito?" tanong niya habang nakatakip ang bibig.Matamis na ngiti ang inalay nito sa kanya. "This is my house, syempre I have access to all the rooms here."Damn! May susi pala ang gago sa kwarto ko? Wala din pala akong privacy kasi anytime ay pwede niya akong pasukin! wika niya sa isip."Actually, di ko ginamitan ng susi ngayon kasi di naman naka-lock ang pinto mo," sagot nito na may malaking ngisi... parang nababasa nito ang iniisip niya.Bigla siyang namula. Naalala niya ang tagpo nila kagabi. Simula nang mangyari iyon sa kotse at makita sila ni
Dahan-dahan itong pumasok pero nanatiling nakatayo.“Bakit ka pala naparito, Kuya?” nagtatakang tanong ni John sa kapatid. Mabilis na tumingin si James sa kanya bago sumagot.“Ahm, I was just checking on you...”“Me? Eh hindi naman ‘to kwarto ko, eh!”“Ahh, I mean I checked your room, but you weren’t there. So I came here to Beverly’s room thinking you might be here—and there you are.” palusot nito.“Hahaha, ganun ba? I’m okay now, Kuya. Medyo masakit lang ang ulo ko. Thank you ha.”“Ahm... good to hear that. Sige, mauna na ako sa inyo. I’ll go for a swim,” sagot ni James, na tila balisa.“Wow, parang magandang idea ‘yan! Sige, Kuya, susunod kami ni Beverly,” sagot ni John.Tumango si James... pasimpleng sinulyapan siya saka tuluyang lumabas ng kwarto nya.“Swimming tayo, ex!” pukaw ni John habang pagka-tulala cya. Simula nang dumating si James sa kwarto niya ay parang nawala cya sa sarili.“Ah, eh, sige, para mawala na rin ang hangover mo...” simpleng sagot nya.“Bakit pala bigla na
"Hey, Beverly," pakitang-taong bati ni Amber, kasabay ng mapanuring tingin mula ulo hanggang paa. Mukhang mainit pa rin ang dugo nito sa kanya. Well, the feeling is mutual, wika niya sa sarili.“Bakit hindi ka naliligo? Ayaw mo bang papalibutan ka ng dalawang poging lalaki? Hahaha,” biro nito, ngunit halatang may halong panunukso. Alam niyang iniinsulto siya ni Amber, na noon pa siya pinaghihinalaan bilang kabit ni James. Pero hindi cya magpapahuli ng buhay... hanggang duda lang ito sa kanya.“Kung gusto mong maligo, tumalon ka na lang diyan, Amber. Huwag mo na akong abalahin dito,” sagot niya sabay binalik ang atensyon sa pagkain. Ayaw niyang patulan ang dalaga pero sa totoo lang ay naiinis na siya sa mga pasaring nito.Tiningnan siya ni Amber ng masama. "Bitch!" sigaw nitong hindi na napigilan ang galit sa kanya. Sa halip na siya ang mapikon ay mukhang ito pa ang nauubusan ng pasensya.Napaka-sensitive naman nito, naisip niya. Nang biglang hinubad ni Amber ang kanyang damit, naiwan
Ilang oras pa ang tinagal ni Amber sa emergency bago sa wakas ay lumabas ang doktor."Doc, kamusta po ang pasyente?" tanong ni James habang sinalubong ang doktor."She's fine now," sagot nito."How about the baby?""The baby is fine, too. Malakas ang kapit ng bata. They're okay now, pero kailangang mag-ingat. Kapag nangyari ulit ang ganitong aksidente, baka hindi na tayo masigurong mailigtas ang baby.""T-thank you, Doc," sabi ni James na tila nakahinga ng maluwag.Nang magpaalam ang doktor, naiwan ang lahat na tahimik. Walang nagsalita... parang nakikiramdaman."Iho... calm down. The baby is fine," sabi ni Tita Evelyn habang niyayakap si James.Ilang sandali pa ay inilipat na si Amber sa private room. Dumating na rin ang mga magulang nito."What happened to our daughter?" nag-aalalang tanong ng daddy ni Amber habang lumalapit sa kama ng anak."N-nadulas po siya sa swimming pool, at hindi namin alam na buntis siya. But don't worry, Tito... Amber and the baby are fine," paliwanag ni Ja
*****************AMBER'S POV:Lihim siyang napangiti habang nakahiga sa hospital bed. Kasalukuyang nag-uusap ang mga magulang niya at ang mga magulang ni James tungkol sa nalalapit nilang kasal. Si James naman ay nasa tabi niya at mahigpit na nakahawak sa kamay niya. Ramdam niya ang unti-unti ng lumalambot ng puso nito para sa kanya.Gotcha! Napapangiti siyang inisip.Nagpanggap siyang inosente at kunwaring walang alam na buntis siya. Napaniwala rin niya ang lahat na tinulak siya ni Beverly kaya't masama na ang tingin ng lahat sa dalaga. "Hitting two birds with one stone!" kung baga... natatawa nlang cya sa galing nya sa pag-arte. Mabuti na lang at nadisgrasya siya. Hindi na niya kailangang mag-isip ng paraan para ipaliwanag ang pagbubuntis niya. Ngunit kailangan niyang siguraduhing walang makakaalam na hindi si James ang ama ng kanyang dinadala, dahil kung hindi ay magugulo ang lahat ng plano niya.Umaayon na sa kanya ang panahon. Kailangan niya na lang galingan ang kanyang mga p
"I did not push Amber!" sagot agad nito."It doesn't matter to me now," mahinang tugon niya. "W-we need to break up." Napatingin ito sa kanya nang marinig ang mga salitang iyon... nakita niyang may kirot sa mukha nito.Binaling niya ang tingin sa labas ng kotse. Hindi niya kayang tingnan ang mukha ni Bebe habang sinasabi iyon. "Siguro hanggang dito na lang tayo," garalgal ang boses niya. "Siguro hindi talaga tayo para sa isa't isa. Kahit anong pilit nating ipaglaban ang pagmamahalan natin ay hindi talaga tayo pinapayagan ng tadhana...." "Magkakaanak na kami ni Amber at ayokong itali sa akin habang alam kong nasasaktan ka. Gusto kong makahanap ka rin ng tunay na magpapasaya sa'yo—tulad ni John." Hindi na niya napigilan ang pagtulo ng luha nya. Ang sakit-sakit ng puso niya.Nakita niya mula sa gilid ng mata nya na nagpupunas din ng luha si Bebe, ngunit hindi niya magawang tingnan ito... Baka hindi niya matuloy ang balak na pakawalan ang nobya."You deserve better than me, Bebe. You’re
*************BEBE POV:Patakbo siyang pumasok ng palasyo, iniwan niya si James sa kotse. Hindi na niya kaya ang sakit na nararamdaman niya... parang gustong sumabog ng dibdib niya.Dali-dali siyang pumasok sa kwarto habang wala pang nakakakita. Padapa siyang humiga sa kama at muling ibinuhos ang mga luhang tila hindi nauubos.Ilang beses na silang naghiwalay ni James, pero itong huli ang pinakamasakit dahil si James mismo ang nakipaghiwalay sa kanya. Ibig sabihin noon, wala nang balikan talaga.Hindi tulad ng dati na kapag siya ang nakipaghiwalay, konting lambing lang mula kay James ay nadadala na naman siya. But this time is different... and its final!Magkakaroon na ng anak si James at Amber, at iyon ang lalong nagpasakit ng puso niya. Ngayon, may mag-uugnay na ang dalawa—isang bagay na hindi sila nagkaroon ni James.Oo, alam niyang dito rin naman ang patutunguhan nila. Na balang araw, maghihiwalay din sila ni James. Pero hindi niya inasahang mangyayari ito nang biglaan. Hindi pa s
"Beverly..." seryosong tawag-pansin ni Tita Evelyn sa kanya. Bigla siyang kinabahan."Y-yes po, Tita," pautal-utal na sagot niya."Pagkatapos ng kasal ni James at Amber, I want you out of our house," malamig na wika ni Tita Evelyn. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig. Biglang nagbago ang pakikitungo ni Tita Evelyn sa kanya. Parang kahapon lang ay siya ang paborito nito—halos ayaw nitong mahiwalay sa kanya at itinuring na siyang daughter-in-law. Pero ngayon, isa na lang siyang estranghero.Hindi niya sinalubong ang tingin nito. Nanatili lang siyang nakayuko. Si Tito Oliver ay walang sinasabi, pero ramdam niyang sang-ayon ito sa sinabi ng asawa."Mom, Dad, why are you treating Beverly like this?" galit na tanong ni John sa kanyang mga magulang. Marahil ay napansin din nito ang malamig na pakikitungo ng dalawang matanda sa kanya."Hindi mo ba narinig ang sinabi ni Amber? Tinulak siya ni Beverly! Muntik nang mawala ang apo namin!" galit na wika ni Tita Evelyn. Ang dating mahinahon a
"Guys, I want you to meet Rosabel. She’s a transferee. This is Justine, Emilio, and Gray. Mga kasamahan ko sila sa basketball team." Pakilala ni Peter sa mga kaibigan.“Hi Rosabel,” nakangiting bati ni Emilio at Justine sa kanya, pero tiningnan lang siya ni Gray."Volleyball player siya sa dati niyang pinapasukang university. Ipapakilala ko siya kay coach baka para ipasok sa team."“Great! Sana makapasok ka, Rosabel, para may maganda naman kaming mapapanood sa volleyball team. Fans mo na kami!” biro ni Justine. Mukhang mga pilyo ang mga ito. Nakita niyang kumunot ang noo ni Gray, pero hindi pa din ito nagsasalita. Papanindigan nito na hindi sila magkakilala.“Guys, ’wag niyong bastusin si Rosabel. Baka hindi na ito sumama sa atin. Baka sabihin niya na katulad ko kayong mga walang kwentang lalaki.”“AHAHAHA… Mukhang nagpapagood shot ka kay Rosabel, bro, ah.”Nahiya siya sa biruan ng mga ito sa harap niya.Maya-maya ay may dumating na isang magandang babae.“Hi Gray!” Malapad ang ngiti
ROSABEL’S POV: Hmmp! Bad trip. Sinama-sama pa ako dito, hindi naman pala ako tutulungan. Akala ko ba ifa-familiarize ko daw ang lugar. ’Yun pala, ako lang mag-isa! Kanina lang, ang taas ng tingin niya kay Sir Gray. Nagpabago pa ang tingin niya dito dahil mabait ito sa kanya kahapon. Pero ngayon ay nag-change mind ulit siya. Masama pala talaga ang ugali ng kalalaki. Ayaw na nitong malaman ng iba na magkakilala sila. Baka nahihiya dahil katulong lang siya sa bahay ng mga ito. Sabagay, nakakahiya nga naman iyon. Imagine, puro mayayaman ang mga kaibigan nito tapos may kasama itong isang anak ng yaya? Naiintindihan niya si Gray sa parteng iyon pero kahit papaano ay nasasaktan pa din siya. "Ooops!" “Ay, sorry po…” nahihiyang wika niya nang mabangga ang isang estudyante. Sa inis niya kay Gray ay hindi niya nahalata ang lalaking makakasalubong niya. Dagdag pa, hindi niya alam kung saan siya pupunta. “It’s okay…” nakangiting wika ng isang gwapong lalaki na nabangga niya. Sandaling natig
GRAY'S POV: Pabagsak siyang humiga sa kama niya. Galing siya sa kwarto ni Lilly. Alam niyang nandoon si Rosabel kaya naghahanap siya ng paraan at rason na makapasok doon na may dahilan. Magtataka ang kapatid niya kapag wala siyang sasabihing dahilan dahil hindi naman siya pumupunta doon. Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit gusto niyang laging nakikita si Rosabel. Alam niyang maganda ito at matagal na niya 'yong napansin pero ang na-realize niya ay ang mapag-pakumbaba nito at pagkahilig sa sports at lalo iyong nagpa-interes sa kanya. Ang gusto niya sa babae ay hindi maarte, parang one of the boys lang. At nakikita niya sa ugali ni Rosabel 'yon. Nagkaroon siya ng interes sa dalaga. Naalala pa niya kanina 'yung aksidenteng nahawakan niya ito sa bewang. Damn! sigaw ng isip niya. Ramdam niya ang kurba ng katawan nito. I like touching her curves. Masarap siguro si Rosie sa kama... habang kinakabayo siya at hinahawakan niya ito sa bewang at balakang. I want her lips touching
“Thanks, Rosie…” wika nito pagkatapos uminom. “Can I call you Rosie?”“Ah, eh ikaw ang bahala, Sir... kahit ano itawag mo sa akin, okay lang.”“Babe"... pwede? Hahaha.”Tumaas ang kilay niya sa pagka-presko nito. Is he hitting on me? Pero winaksi niya ang mga naiisip. Masyado naman makapal ang mukha niya. Paano siya magugustuhan ni Sir Gray kung anak nga lang siya ng katulong doon?“Ahm, excuse me, Sir. Hinihintay na kasi ni Lilly ang sandwich niya.” paalam niya nang hindi pa din ito umaalis sa harap niya. Wala siyang madaanan. Na-corner siya nito.Binigyan naman siya nito ng konting espayo para makadaan. Bitbit niya ang sandwich at juice ni Lilly nang muli siyang tawagin nito.“Rosabel...” tawag nito. Napalingon siya.“Bukas... may lakad ka ba?”Nagtaka siya. “Wala naman. Bakit?”“Pupunta ako ng school. Gusto mo sumama? Para ma-familiarize ka na sa lugar.”Nagulat siya. Hindi siya nakasagot. Hindi niya inasahan ang paanyayang ’yon. Nagdadalawang-isip pa siya.“Libre kita ng milk tea.
Nagsimula silang lumangoy, paunahan hanggang sa dulo ng pool. Ramdam niyang nauuna na si Gray kaya lalo niyang binilisan ang paglangoy. Hanggang sa hindi na niya maramdaman ang presensya nito sa kanyang likuran. Napangiti siya, akala niya’y naiiwan na si Gray.Ngunit pag-ahon niya sa dulo ng pool, agad napalis ang ngiti sa labi niya nang makita si Gray na naroon na, naghihintay sa kanya."You have to practice more, kid!" wika nito sabay gulo ng kanyang buhok. Tinawag pa talaga siyang "kid"!Napasimangot siya. “Paano mo nagawa ’yon?! Nasa likod lang kita kanina, ah?!” Hindi siya makapaniwalang natalo siya ni Gray. Ayaw na ayaw pa naman niyang natatalo.Pero sa kabila ng pagkatalo, kahit paano’y naging at ease siya rito. Hindi naman pala ito gano’n kasuplado. Konti lang.“Mukhang nagkakasayahan kayo diyan, ah,” narinig nilang sabi ni Tita Jonie na papalapit kasama si Sir Ken.Muntik siyang ma-out of balance pero maagap siyang nahawakan ni Gray sa bewang. Bawas-bawasan ko na nga siguro a
“Stop it, kuya. Wag mo takutin si Ate Rosabel. Baka hindi na niya ako samahan next time!” saway ni Lilly sa kapatid. “Kung gusto mo ay maligo ka na lang ulit at sabayan mo kami!” dagdag pa nito.Walang ano-ano’y umalis naman ito. Nakahinga siya ng maluwag nang makaalis na si Gray. Hindi siya komportable sa presensya nito. Bumalik siya kay Lilly.“Lilly, nagalit ata ang kuya mo. Pwede bang umalis na ako? Baka sabihin niya kabago-bago ko dito tapos nagmimihasa na ako...” nag-aalalang wika niya. Alam niya kung saan siya lulugar. Kahit mabait si Lilly sa kanya, ay amo pa rin ito ng nanay niya. Isa lang siyang anak ng katulong doon at wala siyang karapatang makihalubilo sa mga ito. She knows where she stands.“Let him get mad, Ate Rosabel. I get to decide kung sino ang gusto kong kasama maligo dito. As if naman hihigupin mo ang lahat ng tubig nito kung umaasta siya.”“P-pero pwede ba umiwas na lang tayo sa gulo kung pwede? Ayaw ko din naman maligo… pinipilit mo lang ako…” pagsisinungaling
“Ate, I heard from Mommy na dito ka na daw titira sa amin? Eeiiihhh! I’m very excited! Pwede bang doon ka ma-stay sa kwarto ko?”“Ahm… hindi pwede, Lilly. Baka pagalitan tayo ng Mommy mo… pupuntahan na lang kita doon palagi, okay?”“Okay, Ate… Sabi din pala ni Mommy kukuha ka daw ng mga gamit mo sa Baguio this Saturday? Pwede ba akong sumama?”“No, Lilly, you can’t join us!” agad na sabi niya.“Why, Kuya?”“Mababagot ka lang doon. Saka reklamador ka pa naman.” pagdadahilan niya, pero ang totoo ay gusto niyang masolo si Rosabel.“No, Kuya! Hindi ako mababagot kapag kasama ko si Ate Rosabel. Saka kung ayaw mo akong isama, magpapadrive na lang kami kay Manong Berting. Kami na lang ang pupunta ng Baguio to get her stuff.”“No... ako na ang magdrive” agad na sagot niya.“Sige, pero sasama ako!” may pinal na sagot ng kapatid niyang brat. She hates Lilly. Simula nang pinanganak ito at nahati na ang atensyon ng mga magulang nila sa kanya. Kompetensya ang tingin niya sa kapatid niya. Ngayon ay
"Tandaan mo ang sinabi ko, Gray! Kapag nalaman ko lang na pinabayaan mo si Rosabel sa school niyo, ay ikaw ang mananagot sa akin!" Matigas na paalala nito saka tumayo at naglakad papunta ng pinto.“And one more thing…” Sandaling tumigil ito at humarap sa kanya. “Samahan mo siya sa Baguio this weekend para kunin ang mga gamit niya doon. Ipag-drive mo siya para hindi na siya mag-bus pa.”“Mom, may practice kami ng basketball sa Sabado!”“Wala akong pakialam. Tatawagan ko lang si Coach at sasabihin na hindi ka makaka-practice. Mas importante ang inuutos ko sa’yo kaysa sa basketball mo. Dapat maging responsable ka na, at responsibilidad mo si Rosabel. Kung ayaw mong sabihin ko kay Coach na tanggalin ka sa team, ay gawin mo ang gusto ko.”Tumahimik siya. Bina-blackmail siya ng sarili niyang nanay. Muli siyang nito'ng tiningnan ng masama saka tuluyan nang lumabas ng kwarto.“Fuck!” sigaw niya saka hinampas ng malakas ang bola na nasa tabi niya.“Bakit ba kasi naisipan ng mommy niya na papun
GRAY'S POV:Sshhit! Mura niya sa isip habang papasok ng kwarto niya. Nakita na naman niya ang crush niyang anak ng katulong nila.Lihim siyang napangiti. So... Rosabel pala ang pangalan nya? Anak ito ng Yaya Cynthia nya. Paminsan-minsan ay pumupunta ito sa kanila kapag break nito sa school sa Baguio. Pero hindi pa niya ito nakakausap kahit minsan dahil ilag ito sa kanya. Kapag nakikita siya ay agad itong pumapasok sa kwarto o di kaya tumatago.Aaminin niyang nagagandahan siya sa dalaga. Kakaiba ang beauty nito kumpara sa mga babaeng naka-fling niya. Kahit morena ito, ay hindi naman magpapahuli ang ganda nito. Ayon sa mommy niya ay Black American daw ang tatay ni Rosabel, kaya ganoon na lang ang kulay ng skin tone nito.Kapag tinititigan niya ito, naaalala niya ang mga magagandang Black American na sina Beyoncé, Zendaya o Rihanna. Ganoon ang level ng ganda ni Rosabel. Dagdag pa na matangkad ito... mukhang namana sa ama nitong Black American. Payat lang si Rosabel pero mabibilog ang ba