"Beverly..." seryosong tawag-pansin ni Tita Evelyn sa kanya. Bigla siyang kinabahan."Y-yes po, Tita," pautal-utal na sagot niya."Pagkatapos ng kasal ni James at Amber, I want you out of our house," malamig na wika ni Tita Evelyn. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig. Biglang nagbago ang pakikitungo ni Tita Evelyn sa kanya. Parang kahapon lang ay siya ang paborito nito—halos ayaw nitong mahiwalay sa kanya at itinuring na siyang daughter-in-law. Pero ngayon, isa na lang siyang estranghero.Hindi niya sinalubong ang tingin nito. Nanatili lang siyang nakayuko. Si Tito Oliver ay walang sinasabi, pero ramdam niyang sang-ayon ito sa sinabi ng asawa."Mom, Dad, why are you treating Beverly like this?" galit na tanong ni John sa kanyang mga magulang. Marahil ay napansin din nito ang malamig na pakikitungo ng dalawang matanda sa kanya."Hindi mo ba narinig ang sinabi ni Amber? Tinulak siya ni Beverly! Muntik nang mawala ang apo namin!" galit na wika ni Tita Evelyn. Ang dating mahinahon a
Nabaling ang atensyon niya sa pinto nang biglang bumukas iyon. Pumasok si James na may dalang kape. Agad siyang ngumiti para salubungin ang nobyo."Hi, hon," masiglang bati niya, pero hindi ito tumugon. Umupo ito sa tabi ng kama niya."What do you want? Do you need anything? Hindi na kita binilhan ng kape dahil bawal iyon para sa’yo," wika ni James."It's okay, hon. Lahat ng bawal ay iiwasan ko para sa anak natin," malambing niyang sagot. Tumango lang si James."Hon, andoon pa ba si Beverly sa palasyo? Bukas na kasi ang labas ko dito sa ospital... Natatakot ako kapag andoon siya dahil baka may pinaplano na naman siya laban sa akin. I know she’s jealous of me!" pagda-drama niya."Leave Beverly alone," seryosong sagot ni James. "Kahit ginawa niya iyon o hindi, hinding-hindi ko na papayagan na masaktan ka o ang baby natin.""T-thanks, hon," sagot niya saka hinawakan ang kamay nito. Why do I have this feeling na parang hindi naniniwala si James na tinulak ako ni Beverly? May alam kaya siy
***************BEBE'S POV:Pagkatapos ng tagpo nila ni Tita Evelyn ay bumalik siya sa kwarto niya at hindi na lumabas muli. Pinapahatiran na lang siya ng pagkain ni John dahil ayaw din niyang lumabas. Nahihiya siyang lumabas, baka kasi makita ulit siya ni Tita Evelyn.Halos bente kwatro oras na siyang nandoon na nakatambay lang sa kwarto. Para siyang nakakulong sa kasalanang hindi naman niya ginawa. Bagot na bagot na siya, mukhang naubos na rin niya ang lahat ng pelikula sa Netflix.Kung hindi lang dahil kay John ay matagal na siyang umalis at lumipad papuntang London. Pero dahil pinigilan siya nito ay pagbibigyan na lang niya ang kaibigan kahit pa isang parusa iyon para sa kanya dahil masasaksihan niyang ikakasal ang lalaking pinakamamahal niya.Bigla siyang nalungkot. Naalala niya si James. Hindi pa niya ito nakikita mula nang maghiwalay sila. Malamang ay iniiwasan din siya nito at baka nasa ospital at nagbabantay sa nobya nitong buntis.Biglang sumikip ang dibdib niya sa naiisip.
“Hello, ex,” mahinang sambit niya.“Hello, ex? Ba’t ganyan ang boses mo? Are you crying?”“Ahm, hindi… Kakagising ko lang kasi,” palusot niya.“Tumawag ka ba? Sorry, ngayon ko lang napansin ang tawag mo. Nagda-drive kasi ako. Bakit ka tumawag? May kailangan ka ba? Itatawag ko kay Manang para ipadala diyan sa kwarto mo.”“Ahm, wala naman, ex. Na-bored lang ako. Akala ko kasi andito ka sa bahay. Wala kasi akong makausap,” pagsisinungaling niya. Ayaw na niyang magsumbong kay John tungkol kina Tita Evelyn at Amber. Ayaw na niyang mag-away ang pamilya dahil sa kanya.“Ah, ganun ba? Pauwi na rin ako. Dadaanan kita diyan sa kwarto mo. Ano gusto mong pasalubong?”“Kahit ano na lang. Bilisan mo, ha,” sambit niya.Si John lang ang kakampi niya sa bahay na iyon. Kapag nasa tabi niya si John, pakiramdam niya ay ligtas siya.Sana si John na lang ang minahal niya. Wala pa sana siyang ganitong problema. Kung pwede lang ilipat ang nararamdaman ay pipiliin niyang kay John na lang siya umibig... imbes
"Basta! hindi mo siya papatayin! Kung hindi ay ipapakulong kita! Sasabihin ko sa mga pulis na ikaw ang may pakana ng lahat!" banta ni Amber."O sige, sabihin mo. Do you think hindi kita isasama sa kaso ko? Dalawa tayong nagplano nito!""At sa akala mo ba kapag sinuplong mo ako ay matatanggap ka pa ng mga Blacksmith bilang daughter-in-law? Are you out of your mind? Tinanggap ka lang nila ngayon dahil sa pag-aakalang anak ni James ang dinadala mo! Pero kapag nalaman nilang anak ko ‘yan ay masisira ka rin, Amber!"Hindi na niya alam ang gagawin. Nanginginig siya sa takot dahil sa mga narinig niyang rebelasyon. Kailangan malaman ni James ang lahat ng ito! Pero paano? Wala siyang paraan para makatakas agad sa lugar na iyon!Nakita niyang hinaplos ni Alastair ang mukha ni Amber. Mapanlinlang ang mukha nito ngunit puno ng pananakot."There's nothing you can do, babe. Whether you like it or not, itutuloy ko ang plano natin. Kaya sumunod ka na lang at makiayon dahil hindi ako papayag na ipagpa
Hingal na hingal siya at takot na takot na halos hindi na sya makatakbo ng matulin. Pakiramdan nya ay hinang hina cya. Kung kagabi ay madali lang niyang narating ang batis... pero ngayon ay parang ang layo-layo na ng tinakbo niya. Hindi siya pwedeng mag-aksaya ng oras. buhay ng pinakamamahal niyang lalaki ang nakataya kapag hindi cya umabot.Umiiyak siya habang tumatakbo. Takot na takot siya para kay James. Wala siyang kamalay-malay na may banta na pala sa buhay nito. Napakawalanghiya talaga ni Amber! Ipina-ako na nga nito ang pinabubuntis kay James tapos papatayin pa nito ang kawawang lalaki?Malapit na siya.... nakikita na niya ang mga staff na abala sa pag-aayos para sa kasal. Dumiretso agad siya sa loob ng palasyo, ang puso ay nag-aalab sa takot at pangamba. Gusto nyang humingi ng tulong sa iba pero hindi nya alam kung may kasabwat pa si Amber at Alastair na pinakalat sa palasyo para maisagawa ang plano mamaya. Naging praning na cya.Inuna niyang puntahan si John, ngunit hindi niy
JAMES: “Bitch!” sigaw niya habang tuluyang kinulong si Beverly sa kwarto nito. “James, no! Buksan mo ito! Maniwala ka sa akin, papatayin ka ni Amber at Alastair pagkatapos ng kasal ninyo!” sigaw ni Beverly mula sa loob ng kwarto. Bigla niyang sinuntok ang pader. Dumugo ang kamao niya. Masakit iyon, pero mas masakit ang ginawa ni Beverly sa kanya. It hurts him to see her like this... dahil pinapababa ni Beverly ang tingin niya dito. Una, ang insidenteng pagtulak nito kay Amber, dahilan kaya nadulas ito sa pool. Noong una, ayaw niyang maniwala na kagagawan iyon ni Beverly, pero sa mga nangyayari ngayon ay gusto na niyang paniwalaan ang sinasabi ni Amber. At ngayon, eto na naman... pagbibintangan nito si Amber na ibang lalaki ang nakabuntis dito at hindi siya. Masakit iyon sa kanyang pride. Isang malaking insulto iyon para sa kanya. Alam niyang patay na patay si Amber sa kanya, kaya paano nito nasabi na si Alastair ang ama ng pinagbubuntis nito? Aaminin niya, noong una ay may baha
"Why? Ano naman ang problema dun?" malamig na tanong niya sa kaibigan."Oh, it’s nothing, bro... it’s just that nakita ko din si Alastair somewhere here. Di ko alam na a-attend siya sa kasal niyo ni Amber. Hiwalay na pala ang dalawa, at nakakagulat na ikaw ang papakasalan ni Amber."Bigla siyang nalito sa sinabi ng kaibigan. "Bakit? Nagkaroon ba sila ng relasyon?""Damn! It’s a secret... hindi ko pala dapat sinabi 'yun! "mabilis na sabi ni Angus. "Pero dahil kaibigan naman kita, sasagutin ko ang tanong mo. Yes, nagkaroon sila ng relasyon... patago nga lang, at walang masyadong nakakaalam dahil ayaw ng mga magulang ni Amber kay Alastair dahil sa katayuan nito sa lipunan. But seeing Alastair here at your wedding... siguro maayos naman silang naghiwalay kaya okay na rin siguro na nasabi ko ito sa’yo.""How do you know all that?" tanong niya muli. Hindi kaya sinisiraan din ni Angus si Amber dahil may gusto ito sa magiging asawa niya?"Ahm... well, they came to me for help once.... noong n
"Anak, narinig namin ang pinag-uusapan niyo ni Callum. Hindi kaya masyado kang nagmadali at nagpadalos-dalos ng desisyon?" wika ng nanay nya."Alam namin na hindi mo mahal si Callum, anak, pero bakit mo siya sinagot?" ang tatay nya naman ang nagsalita."Kung ito ang paraan mo na makapag-move on dahil ikinasal na si Mayor Clark, mali ito, anak!""Para sa anak ko‘to nay, tay... Hindi ko na iniisip ang para sa sarili ko, iniisip ko na lang ang para sa anak ko. Ayokong mabuhay siya sa mundong walang kikilalaning ama..." nahuhulang wika niya."Pero hindi niya kailangan ng ama kung andito kami, anak. Hindi mo kailangang pilitin ang sarili mo sa ibang tao kung ayaw mo!""Gusto ko din ‘to, Nay. Gusto kong sa lalong madaling panahon ay makapag-move on na ako dahil ito ang tama. At andyan si Callum para tulungan ako sa plano ko. Gusto kong ibaling sa kanya ang pagmamahal na sinayang ng ama ni baby..." Hindi niya masabi ang pangalan ni Clark."S-sige, anak, ikaw ang bahala... Pero kahit ano man
Pagkababa niya ng hagdan, nakita niyang nakaupo sa sala si Callum kasama ang kanyang tatay."Andiyan na pala si Fe... Maiwan ko muna kayo. Anak, ikaw na ang bahala kay Callum, ha." bilin ng kanyang ama."Hi, gorgeous..." bati nito saka sya hinalikan sa pisngi. Napangiti siya. Ganoon pa rin ang tawag ni Callum sa kanya."Para pala sa'yo..." wika nito saka iniabot ang isang bouquet of roses."Salamat..." nahihiyang wika niya saka inamoy ang rosas. Kinilig siya nang bahagya. First time niyang makatanggap ng bouquet of roses. Maging si Clark ay hindi siya binigyan. Paano siya bibigyan, eh magkaibigan lang naman sila... na nagtataguan ng feelings.Iwinaksi niya ang mga naalala tungkol kay Clark at binalingan ang atensyon kay Callum."Maupo ka." sambit nya saka umupo din sa harap ng binata."Pasensya ka na, Fe, hindi ako nakabalik agad dito. Bumalik kasi ako sa Scotland dahil may urgent akong trabaho. Anyway, I'm here again dahil tapos na ang trabaho ko. Naka-bakasyon ulit ako."Napangiti s
**************FE'S POV:Lihim siyang umiiyak sa kanyang kwarto habang nakatingin sa mga pictures ng kasal ni Clark at Cindy. Napakaganda ni Cindy sa gown nito. Si Clark naman is so dashing in his three-piece white suit.Natuloy pala talaga ang kasal nila? Ilang buwan na rin ang lumipas simula nang umuwi siya ng Iloilo at hindi na siya bumalik pa sa Maynila. Dumalo sina Joie at Ken sa kasal. Umuwi rin sina James at Bebe para lang sa kasal ni Clark. Siya lang ang wala doon sa kanilang magkakaibigan. Mas masaya sana iyon kung silang dalawa ni Clark ang kinasal... pero hindi.Masaya ang mga kaibigan niya sa Maynila, samantalang siya itong nagtatago at dinadala ang anak nila ni Clark. Maging sina Jonie at Bebe ay walang alam tungkol sa kanyang pagbubuntis. Hangga't maaari ay ayaw niyang maraming nakakaalam ng kalagayan niya. Hindi naman iyon isang bagay na ipinagmamalaki. Nabuntis siyang walang ama ang bata... at walang dapat ipagmalaki doon.Hindi naman sa ikinakahiya niya ang anak niya.
"Ohhh... Ungol niya. Mukhang ganun na nga ang magiging set-up nila ni Kevin... driver, bodyguard, lover niya ito."Ohhh... Ahhh... Labasan na ako, Ma'am Cindy... Ipuputok ko ito sa loob mo ha... Ahhhhhh!" wika nito.Hindi na siya nakasagot dahil naiputok na nito ang lahat ng ta**d sa loob niya.Shit! Paano kung mabuntis ako? bigla siyang nag-alala. Di bale... hindi naman siguro cya mabubuntis... wika niya sa isip. Kung ang pag-rape nga ni Bryan sa kanya ay hindi nagbunga, sigurado hindi rin magbubunga ang lihim at bawal na relasyon nila ni Kevin...Pagkatapos ni Kevin ay agad niyang inayos ang shorts niya. Tinaas niya iyon at lumabas sa pagkakubli sa likod ng ref na parang walang nangyari."Pumasok ka na sa kwarto mo. Ako na lang ang magluluto ng lunch natin. Tatawagin ko na lang kayo ni Mayor Clark kapag kakain na tayo."Napangiti siya... Kahit paano ay na-appreciate niya ang pakikitungo ni Kevin sa kanya. Ramdam niyang espesyal siya sa binata.Muli siyang pumasok sa kwarto at humiga
Nagising siya kinaumagahan na masakit ang puday nya. Para siyang tinira ng ilang demonyo. Napangiti siyang maalalang si Kevin ang gumawa nito sa kanya.Humilata siya sa kama habang iniisip ang bodyguard niya. Halos lahat ata ng posisyon ay natikman niya. Para silang mga pornstar na dalawa. Ang pangarap niyang magkaroon ng masarap na kat**an sa gabi ng kanyang honeymoon ay tinupad ni Kevin!... Muli siyang napangiti.Nilibot niya ang mga mata sa paligid. Wala doon ang binata. Hindi niya alam kung saan ito natulog. Sa sobrang pagod kagabi ay halos lupaypay na ang katawan niya. at hindi naya alam kung anong oras na ito lumabas sa kwarto nyaMabuti nga at hindi doon natulog ang bodyguard niya. Baka makita sila ni Clark at pagmumulan pa iyon ng pag-aaway nila.Well, hindi niya alam kung may pakialam si Clark kung magkaroon man siya ng kalaguyo. Baka nga magpasalamat pa ito.Basta siya… masaya! Kung ayaw ni Clark ay meron naman siyang kalaguyong magpapaligaya sa kanya.Dahan-dahan siyang tum
"Ma'am Cindy... k-kasal ka na kay Mayor Clark!..." nauutal na paalala nito sa kanya.Natawa siya sa sinabi nito. Hindi kasi iyon convincing sa pandinig niya.Lalo siyang lumapit. Kinuha niya ang kamay nito at dinala sa kanyang boobs... Ginigiya niya ang kamay nitong lamasin siya doon."Clark doesn't want me..." bulong niya, hinahayaang dumampi ang kanyang mga labi sa tainga nito. Ramdam niyang nanigas ang katawan ni Kevin. Lihim siyang napangiti. "Gusto mo ba ako, Kevin? Do you want to fuck me now?""Damn!" mura ni Kevin, pero pilit pa rin nitong nilalabanan ang pang-aakit niya.Walang sabi-sabing dinakma niya ang ngayong naghuhumindig na pagkalalaki nito, saka nilamas iyon. "I can feel your readiness, Kevin... Bakit mo pa pinipigilan ang sarili mo?"Napapikit ito na tila ninanamnam ang sensasyong pinapalasap niya. "Wala si Clark, hindi na yun magigising, tayong dalawa na lang ang andito... at alam kong gusto mo rin akong paligayahin..."Humugot muna ito ng malalim na hininga, saka s
*****************CINDY'S POV:"ASSHOLE!" sigaw niya sa labas ng pinto ni Clark. Ilang oras na siya doon at nagmamakaawang pagbuksan siya ng asawa pero hindi nito ginawa. Wala na din siyang naririnig na ingay sa loob. Malamang ay tinulugan na siya nito.This is supposed to be their wedding night pero ayaw siyang sipingan ng asawa niya. Kinuha ang mga gamit nito sa master's bedroom at nilipat sa kabilang kwarto.Sa tinagal-tagal ng paghahabol niya kay Clark, ay sa wakas napapayag na itong magpakasal sa kanya sa pamamagitan ng pag-blackmail ng daddy niya.Ang akala niya ay makukuha niya ang lahat, ang akala niya kapag pinakasalan siya ni Clark ay makukuha niya din pati ang puso at katawan nito. Sa tagal ng relasyon "kuno" nila ay hindi pa niya natikman ang lalaki sa kama kahit na isang beses. She has this feeling na masarap si Clark mag-f*ck ng babae... Gusto sana niya iyong matikman pero ayaw talaga nito sa kanya. Bad trip kasi ang Fe na 'yon! Kahit wala na ito, ay ang dalaga pa rin an
"Saan tayo pupunta?" tanong niya kay Cindy nang matapos na ang kasal at umuwi na ang lahat ng bisita. Medyo nakainom na siya sa reception kanina kaya wala na siyang lakas para makipag-away kay Cindy.Kasalukuyan silang nagbabiyahe sakay ng bridal car. Wala siyang alam sa mga plano ni Cindy sa kasal at pagkatapos ng kasal nila. Ito lang ang nakakaalam ng lahat ng itinerary. Ito naman ang may gusto na ikasal sila, eh.Si Kevin, na driver ni Cindy ang nagda-drive para sa kanila. Sa likod sila ni Cindy nakaupo at panay ang pangungunyapit nito sa kanya. Patingin-tingin si Kevin sa kanila sa rearview mirror. Napansin niyang kanina pa masama ang tingin nito sa kanya kahit noong kasal pa, pero wala siyang pakialam."Sa bahay natin, sweetie..." sagot ni Cindy habang nakahilig ang ulo nito sa dibdib niya. "May binigay si Dad sa atin na bahay as our wedding gift, doon tayo diretso. Bibinyagan natin ang bahay natin... hihihi... Doon ang honeymoon natin since hindi ka naman nakikipag-cooperate sa
Nabaling ang atensyon nila nang may kumatok sa pinto. Ang wedding coordinator na namamahala sa kasal nila."Mayor, ready ka na po ba? Mag-uumpisa na ang kasal. Kayo na lang po ang hinihintay." magalang na wika nito.Tumango siya. "Susunod na kami."Mabigat ang katawan niyang tumayo sa kinauupuan. Maging ang mommy at kapatid niya ay hindi man lang siya kinumusta sa kwarto bago ang kasal niya."Basta tandaan mo, bro… whatever you're hiding from us and whatever your plans are, andito lang kami ni James palagi para sa'yo."Gusto niyang umiyak. Ramdam niya ang pag-aalala ng mga kaibigan niya. Isa-isa niya itong niyakap."Thanks, bro. I will always remember that."Sabay na silang lumabas na tatlo. Kahit paano ay gumaan ang kalooban niya, knowing na andyan palagi ang mga kaibigan niya para sa kanya.Pagdating nila sa simbahan kung saan gaganapin ang kasal, andoon na ang lahat. Ang dapat na ang bride ang hihintayin, siya pa itong hinintay. Masama na ang tingin ni Cindy sa kanya. Si Gov naman a