Chapter 76Malakas kong ungol pero agad ko din kinagat ang aking ibabang labi dahil sa sarap na aking nakamit. Habang ang aking asawa ay walang tigil sa paglabas-masok sa kanyang daliri ng aking tahong na syang nagbibigay sa akin ng dagdag kiliti sa aking kaibuturan. "I- I'm coming, ughhh aaaahhhh ooohhh!" mas binilisan kanyang ginawang paglabas-masok sa kanya daliri habang ang bibig at dila nito ay busy pa rin sa kakainin sa aking pikyas. Hanggang hindi ko na ito napigilan pa kaya agad akong nilabasan sa pagkain n'ya sa aking pikyas. "Hindi pa rin nagbabago, masarap pa rin ang iyong katas!" wika n'ya habang dinidilaan ang kanyang labi. "Duh, yan ang lagi mo namang sinabi pagkatapos mong kainin ang aking pikyas," sabi ko saka umirap. "Mahal, habang tumatagal ay mas sumasarap!" ngising sabi nito saka pumuwesto sa aking gitna at ipinasok ang kanya galit na alagaalaga sa naglalaway na lagusan. "ohhmmm!""Ughhh!" Sabay namin ungol dalawang ng nakapasok ito ng tuluyan sa aking pikya
Chapter 77 "Ruel, buti at nakarating ka?" sabi ko dito. "Kailangan akong pumunta dito upang magpapaalam sa inyo," sagot n'yang sabi sa akin. "At ibigay ko ang regalo para sa aking inaanak!" sabay abot sa isang maliit na regalo. Kahit nagtataka ako ay kinuha ko pa rin ito. "Bakit? Saan kayo pupunta?" tanong ko dito. "Sa Europe na kami titira at doon ko na din paaralin ang aking anak," ngiti nitong sabi saka bumaling kay Angie. "Nais sana magpaalam ang aking anak kay Angie kaya lang ay sinama ito sa kanya lolo dahilan upang ako lang ang andito," nag-alinlangan itong nagsalita. "Hito, paki bigay na lang sa kanya! Ang aking anak ang nag disenyo sa kwintas na yan saka n'ya pinagawa sa pagawaan ng alahas!" sabay bigay nya sa akin. Pero agad ko itong tinanggihan. "Mas makabubuti kong ikaw ang magbigay, Ruel! Sandali at tatawagin ko!" sabi ko dito saka tinawag ang aking anak. "Angie, anak!" tawag ko dito. "Why, po Mommy!" sagot agad dito saka tumabi sa pagkakaupo sa aking asawa
Chapter 78 Lumipas ang maraming taon, habang lumalaki ang aming mga anak ay lalong tumibay ang aming pagmamahal. Ang aking mga anak ay lumaki itong masayahin at magalang sa lahat. Pinuno namin ni Andrew ng pagmamahal at ni minsan ay hindi namin ito pinagsasabihan ng masama. Lahat na gusto nilang makamit qy aming sinuportahan. Ang panganay naming anak ay malapit ng magtapos ng kolehiyo. Designer ang kanyang kinuha wala kaming magawa buti na lang ay ang bunso namin anak ay Business Management ang kinuhang kurso. Pero matagal pa itong matapos dahil nasa first semester pa ito. Isang araw ay umuwi ang aming panganay na anak kaya agad kaming nagtataka dahil luhaan itong tumakbo papunta sa aking direksyon. "Anak, bakit?" tanong agad ni Andrew. "Dad, they are being unfair. They copied my design to use it in our contestcontest," iyak nitong sabi. "Hush! Tahan na. Wala na tayong magagawa pa, ang kailangan lang nating gawin ay gumawa ng mas maganda pa pa kay sa doon," wika ko
Chapter 79 Angie POV Labis akong nagalit sa isang walang hiyang lalake. Sino ba namang hindi magalit kong bigla na lang manghalik. "Boyshit, na Lalake na -yun!" usal ko sa aking sarili habang nagmamaneho papauwi sa bahay. "May lahi yatang baliw. Magsasalita na hindi ko maintindihan, tsk! tsk!" dagdag kong sabi. Hindi nagtagal ay agad akong nakarating sa Hacienda. Bumusina ako upang pagbuksan nila ako ng gate saka ako tuluyang nakapasok sa loob. Busangot akong pumasok sa loob ng bahay at nadatnan ko silang nakaupo sa sala habang nanonood na tv. Agad silang lumingon sa akin na may pagtataka. "What happened?" takang tanong ni Dad sa akin. "Nakakainis," maktol kong sabi saka umupo sa sofa. "Why?" sabay nilang bigkas tatlo. "May bastos na lalaking hinalikan ako sa pisngi, ang masaklap pa pinagsalitaan akong hindi maintindihan," sabi ko saka kumuha ng wipes upang punasan ang aking pisngi. "Aba, bastos talaga yun 'ah!" sabay sabi nina Dad at Orion. "Ano ba ang
Chapter 80 Nang biglang hawakan ko ang aking labi, doon ko lang napagtanto na ninakaw nito ang aking unang halik kaya't agad akong lumabas ng aking silid upang hanapin ito. Paglabas ko, agad akong sinalubong ni Mommy dahil nais niyang turuan ako kung paano rumampa. "Sandali lang, Mommy, may hahanapin lang ako!" sabi ko sa kanya. "Ngayon na, Angie, dahil wala na tayong oras. Halika, doon tayo sa hardin mag-ensayo kung paano maglakad at paano rumampa ng maayos ang isang modelo. Agad naman akong sumunod dahil tama naman si Mommy na wala nang oras. Pagdating sa hardin, agad niya akong tinuruan kung paano tumayo at maglakad na may nakapatong ng isang basong tubig. Matiyagang nag-ensayo si Mommy sa akin, nagbibigay ng mga tips at corrections sa bawat galaw na ginagawa ko. "Isipin mo na parang may itinatagong kandila sa tuktok ng iyong ulo, Angie. Dapat ang iyong paglakad ay magaan at grasyoso," sabi ni Mommy habang tinuturo ang tamang pagtayo at galaw. Sumunod naman ako sa k
Chapter 81 Matapos ang aming maayos na pag-uusap, naramdaman ko ang kaluwagan sa aking puso. Sa tulong at suporta ng aking mga magulang, naging mas malakas ako upang harapin ang mga hamon na dala ng pangyayaring iyon. Nagpasya kaming mag-anak na magtulungan at maglaan ng oras upang pag-usapan ang mga bagay na may kinalaman sa respeto, privacy, at pang-unawa sa bawat isa. Sa pamamagitan ng maayos na komunikasyon at pagpapahalaga sa bawat saloobin, unti-unti kaming nakabangon mula sa pagkakalito at hinanap ang solusyon sa aming mga suliranin. Napagtanto ko na sa kabila ng mga pagsubok at hindi inaasahang pangyayari, ang pamilya ang ating sandigan at tagapagtanggol sa lahat ng oras. Sa pagiging bukas at pagmamahalan, kayang-kaya nating malampasan ang anumang hindi inaasahang pangyayari sa ating buhay. Sa paglalakbay ng buhay, ang pagmamahal at suporta ng pamilya ay isa sa pinakamahalagang yaman na ating maaaring taglayin. Sa bawat pagkakataon, tayo ay magtutulungan at magmamahalan up
Chapter 82 Habang naghihintay ako sanakingga magulang dahil nasa kanila ang mga damit na aking dinisenyo at ito ang aming i-present sa aming team. Pa balik-balik akong naglalakad sa loob ng aming tent kung saan gaganapin ang fashion show dito lamang sa loob ng paaralan sa covercort gaganapin. Puno ng kasiyahan ang paligid habang papalapit na ang programa pero kabaliktaran ang kanyang nararamdaman. Dahil puno't pag-alala ang aking nararamdaman. Hindi pa kasi makita ang aking mga magulang, na dapat sana'y magdadala ng mga damit na aking dinisenyo. "Hindi pa ba sila dumating?" tanong ng kasamahan ko, may halong pag-aalala sa boses. "Hindi pa," sagot ko naman may halong pagkabahala sa boses. "Ano ang gagawin natin? Paparating na ang programa," sigaw ng aking kasamahan, kitang-kitang ang pagkabahala sa kanyang mukha. Dito kasi nakasalalay ang aming final grade sa contest na ito. Kaya hindi maiwasan ang aming pag-alala. Habang nagtatagal, lumalaki ang pag-aalala naming lahat,
Chapter 83 Pagkatapos ng contest ay dumiretso kami sa isang restaurant upang ipagdiwang ang aming pagpanalo. Naging masaya ang lahat hindi ko maiwasang na kiligin ng lihim sa pag-aasikaso ni Rocky sa akin. Ngunit hindi makaligtas sa aking paningin ang mga ka-klase ko at la team na kinikilig kaya hindi maiiwasang mapatawa sina Dad at Mom. "Alam mo fenny Angie, subrang bagay kayo!" bigkas ni Paula. "True," sang-ayon ni Rose. "Agree na agree ako dyan, 100% agree," sabi naman ni Mea. "Hala, magsikain ma kayo, mamaya na ang kwentuhan," sambit ni Dad. "Hahaha, ang KJ mo talaga Mahal," tawang sabi ni Mommy. Hindi ko alam ang aking sasabihin dahil ang topic nila ay tungkol sa amin kaya pinamulahan ako. Ni halos ay hindi ako makatingin ni Rocky sa dahil sa kakahiyan. "Okay, okay, tama na ang pagiging lovebirds!" sigaw ni Mea, itinaas ang kanyang mga kamay na parang sumusuko. "Mag-focus na tayo sa pagkain, bago matunaw si Angie sa sobrang kilig," kilig nitong sabi. Nagt
Chapter 122 "Yung mga ancient artifacts po, Daddy. Ang dami pong interesting na bagay at kwento tungkol sa ating kasaysayan," sagot ni Gabriel, habang kumikislap ang mga mata. "Ang saya naman! Proud kami sa'yo, anak. Ang dami mong natututunan," sabi ni Angie, habang niyayakap din si Gabriel. "Salamat po, Mommy. Salamat po, Daddy," sabi ni Gabriel, habang nakangiti. Habang nagkukwentuhan kami, napansin namin ang kambal na sina Danae at Daniel na abala sa kanilang mga drawings. "Wow, ang gaganda ng mga drawings niyo! Ano 'yan?" tanong ko, habang tinitingnan ang kanilang mga gawa. "Mommy, Daddy, ito po yung mga drawings namin ng mga bayani na natutunan namin sa school," sagot ni Danae, habang ipinapakita ang kanyang drawing. "Ang galing naman! Ang creative ninyo talaga," sabi ni Angie, habang hinahaplos ang kanilang mga ulo. Pagkatapos ng kwentuhan at pagpapakita ng mga gawa, nagdesisyon kaming maghanda ng espesyal na hapunan para sa buong pamilya. "Tara, mga anak, magluto t
Chapter 121 "Ang galing naman! Good luck sa presentation mo, anak. Alam kong magagawa mo 'yan nang mahusay," sabi ko, habang hinahaplos ang balikat ni Gabriel. "Salamat po, Daddy. Gagawin ko po ang best ko," sagot ni Gabriel, habang ngumiti. Pagkatapos ng almusal, hinatid namin ang mga bata sa school at nagtungo na kami ni Angie sa opisina. "Love, ready ka na ba para sa mga meetings natin ngayon?" tanong ko kay Angie habang nagmamaneho. "Oo, Love. Kailangan nating siguraduhin na maayos ang lahat at walang magiging problema," sagot ni Angie, habang tinitingnan ang mga notes niya. Pagdating namin sa opisina, sinalubong kami ni Mia. "Good morning, Ma'am Angie, Sir Rocky. Ready na po ang conference room para sa meeting natin," sabi ni Mia, habang inaayos ang mga dokumento. "Salamat, Mia. Tara na, Love. Let's get this day started," sabi ko, habang inaakay si Angie papunta sa conference room. Habang naglalakad kami papunta sa conference room, naramdaman ko ang excitement at det
Chapter 120 Rocky POV Pagpasok namin sa conference room, naroon na ang mga department heads at naghihintay. Agad kaming naupo at sinimulan ang meeting. "Good morning, everyone. Salamat sa inyong pagdating. Kailangan nating pag-usapan ang mga bagong security measures na ipapatupad natin," simula ni Angie, habang tinitingnan ang mga tauhan. "Unang-una, nais naming ipaalam na lahat ng access sa mga sensitibong dokumento ay lilimitahan na lamang sa mga authorized personnel. Kailangan din nating paigtingin ang monitoring at reporting ng mga activities sa ating sistema," dagdag ko, habang ipinapakita ang mga bagong patakaran sa projector. "Yes, Sir Rocky. Susundin po namin ang mga bagong patakaran. Mahalaga po talagang maprotektahan natin ang ating mga dokumento," sabi ni Mark, ang head ng IT department. "Salamat, Mark. At gusto rin naming ipaalam na bukas ang aming pintuan para sa anumang katanungan o concerns na mayroon kayo. Huwag kayong mag-atubiling lumapit sa amin," sabi ni A
Chapter 119 Angie POV Pagdating namin sa bahay, sinalubong kami ni Gabriel na may hawak na mga libro at notes. "Daddy, Mommy, salamat po at nandito na kayo. Kailangan ko po ng tulong sa project namin tungkol sa mga bayani," sabi ni Gabriel, habang excited na ipinapakita ang kanyang mga notes. "Sige, anak. Tulungan ka namin," sabi ko, habang inaayos ang mga gamit sa mesa. Habang nag-uusap kami tungkol sa mga bayani ng ating bansa, naramdaman ko ang saya at pagmamalasakit ni Gabriel sa kanyang proyekto. "Mommy, sino po ang paborito niyong bayani?" tanong ni Gabriel, habang tinitingnan ako. "Marami akong paboritong bayani, anak. Pero isa sa mga hinahangaan ko talaga ay si Jose Rizal dahil sa kanyang talino at pagmamahal sa bayan," sagot ko, habang ngumingiti. "Wow, ang galing po niya. Paano naman po si Daddy? Sino po ang paborito niyang bayani?" tanong ni Gabriel, habang tinitingnan si Rocky. "Si Andres Bonifacio, anak. Dahil sa kanyang tapang at determinasyon na ipaglaban ang kal
Chapter 118 Pagkatapos ng kwentuhan, hinalikan namin ang mga bata at siniguradong maayos ang kanilang pagkakahiga. "Goodnight, mga anak. Mahal na mahal namin kayo," sabi ko, habang hinahaplos ang kanilang mga ulo. "Goodnight, Mommy. Goodnight, Daddy. Mahal din namin kayo," sagot ng kambal na sina Danae at Daniel nang sabay-sabay, habang unti-unti nang pumipikit ang kanilang mga mata. Ang panganay naming anak na si Gabriel ay sumunod sa amin palabas ng kwarto. Maingat kaming lumabas upang hindi magising ang kanyang bunsong kambal na kapatid. Paglabas namin, tumingin si Gabriel sa amin at ngumiti. "Mommy, Daddy, salamat po sa kwento. Ang saya-saya po," sabi ni Gabriel, habang hinahawakan ang kamay ko. "You're welcome, anak. Alam mo, mahal na mahal ka namin," sabi ni Angie, habang niyayakap si Gabriel. "Salamat po, Mommy. Mahal ko rin po kayo," sagot ni Gabriel, habang niyayakap si Angie. "Gabriel, magpahinga ka na rin ha? Mahaba ang araw mo bukas," sabi ko, habang hinahaplos ang
Chapter 117 Rocky POV Hindi ko maiwasang mabigla, dahil kauna-unahang pagkakataon ay nakita kong nagalit si Angie nang ganun. Pero buti na lang at naayos agad ang problema. Kaya ngayon, bumalik na siya sa kanyang malambing na boses at kalmado na ulit. "Love, salamat sa pag-intindi at suporta mo," sabi ko, habang tinitingnan siya. "Alam kong mahirap ang sitwasyon, pero natutuwa ako na nagawa nating ayusin ito ng magkasama." "Salamat din, Love. Hindi ko alam kung paano ko haharapin ito kung wala ka," sagot ni Angie, habang hinahawakan ang kamay ko. Habang magkasama kami sa opisina, naramdaman ko ang bigat ng sitwasyon na unti-unting nawawala. Alam kong marami pa kaming kailangang gawin para masigurong ligtas at maayos ang lahat, pero masaya ako na nandito kami para sa isa't isa. "Love, kailangan nating siguraduhin na hindi na mauulit ang ganitong insidente. Kailangan nating magpatupad ng mas mahigpit na security measures at paigtingin ang komunikasyon sa mga tauhan," sabi ko, haba
Chapter 116 Angie POV Habang naghihintay kami ng mga department heads, sinubukan kong kalmahin ang sarili ko. Alam kong kailangan kong maging matatag para sa mga tauhan namin, pero hindi ko maiwasang makaramdam ng lungkot at pagkabahala. "Arnold, alam kong mahirap ang sitwasyon mo ngayon. Pero sana maging leksyon ito para sa iyo. Huwag mong hayaan na ang isang pagkakamali ay sirain ang buong buhay mo," sabi ni Rocky, habang tinitingnan si Arnold. "Salamat, Rocky. Natutunan ko na ang leksyon ko. Sana mapatawad ninyo ako," sagot ni Arnold, na halatang nagsisisi. "Arnold, alam kong mahirap ang pinagdadaanan mo. Pero gusto kong malaman mo na hindi namin intensyon na pahirapan ka. Kailangan lang naming siguraduhin na ligtas ang negosyo at ang mga tauhan namin," sabi ko, habang pinipilit na maging kalmado ang boses ko. "Pasensya na talaga, Angie. Alam kong mali ang ginawa ko," sagot ni Arnold, na halos maluha. "Arnold, ang importante ngayon ay natutunan mo ang leksyon. Sana sa susuno
Chapter 115 Rocky POV Habang papunta kami sa address ni Arnold, naramdaman ko ang tensyon sa loob ng sasakyan. Alam kong galit na galit si Angie, at kailangan kong maging kalmado para sa aming dalawa. "Love, kalma lang. Kakausapin natin siya ng maayos. Kailangan nating malaman ang totoo," sabi ko, habang hinahawakan ang kanyang kamay. "Alam ko, Love. Pero hindi ko maiwasang magalit. Sobrang importante ng mga dokumentong iyon," sagot ni Angie, habang pilit na pinapakalma ang sarili. Nang makarating kami sa address, nakita namin ang isang maliit na apartment building. Huminga ako nang malalim at tinapik si Angie sa balikat. "Love, nandito na tayo. Mag-ingat tayo," sabi ko, habang bumababa ng sasakyan. Pumunta kami sa unit na nakalista sa papel. Kumakatok ako nang marahan sa pinto. "Arnold Santos, nandiyan ka ba? Kami ito, sina Angie at Rocky. Kailangan ka naming makausap," sabi ko, habang hinihintay ang sagot mula sa loob. Ilang sandali pa, bumukas ang pinto at lumabas si Arnold.
Chapter 114 "Love, mukhang ito na ang taong may kinalaman sa pagkawala ng mga dokumento," sabi ni Rocky, habang patuloy na pinapanood ang footage. Hindi ko inaalis ang aking mata sa monitor ng CCTV. "Oo nga, Love. Kailangan nating malaman kung sino siya at kung paano siya nakapasok dito," sagot ko, habang nararamdaman ang pagbalik ng galit. Ilang sandali pa, bumalik si Mia na may kasamang security guard. "Ma'am Angie, may report po na may isang bisita kahapon na hindi nakalista sa logbook. Mukhang ito po ang tao sa footage," sabi ni Mia, habang ipinapakita ang logbook. Hindi ko maiwasang maningkit ang aking mga matang tumingin sa pangalan naruon. "Tingnan natin," sabi ko, habang tinitingnan ang logbook. Nakita ko ang pangalan ng bisita, ngunit hindi ko pa rin siya kilala kaya hindi ko maiwasang mas lalong maningkit ang aking mga mata. "Mark, pakitawag ang HR at itanong kung may kilala silang tao na ito," utos ko dito na may madiing sabi, habang iniabot ang logbook sa kanya.