Chapter 80 Nang biglang hawakan ko ang aking labi, doon ko lang napagtanto na ninakaw nito ang aking unang halik kaya't agad akong lumabas ng aking silid upang hanapin ito. Paglabas ko, agad akong sinalubong ni Mommy dahil nais niyang turuan ako kung paano rumampa. "Sandali lang, Mommy, may hahanapin lang ako!" sabi ko sa kanya. "Ngayon na, Angie, dahil wala na tayong oras. Halika, doon tayo sa hardin mag-ensayo kung paano maglakad at paano rumampa ng maayos ang isang modelo. Agad naman akong sumunod dahil tama naman si Mommy na wala nang oras. Pagdating sa hardin, agad niya akong tinuruan kung paano tumayo at maglakad na may nakapatong ng isang basong tubig. Matiyagang nag-ensayo si Mommy sa akin, nagbibigay ng mga tips at corrections sa bawat galaw na ginagawa ko. "Isipin mo na parang may itinatagong kandila sa tuktok ng iyong ulo, Angie. Dapat ang iyong paglakad ay magaan at grasyoso," sabi ni Mommy habang tinuturo ang tamang pagtayo at galaw. Sumunod naman ako sa k
Chapter 81 Matapos ang aming maayos na pag-uusap, naramdaman ko ang kaluwagan sa aking puso. Sa tulong at suporta ng aking mga magulang, naging mas malakas ako upang harapin ang mga hamon na dala ng pangyayaring iyon. Nagpasya kaming mag-anak na magtulungan at maglaan ng oras upang pag-usapan ang mga bagay na may kinalaman sa respeto, privacy, at pang-unawa sa bawat isa. Sa pamamagitan ng maayos na komunikasyon at pagpapahalaga sa bawat saloobin, unti-unti kaming nakabangon mula sa pagkakalito at hinanap ang solusyon sa aming mga suliranin. Napagtanto ko na sa kabila ng mga pagsubok at hindi inaasahang pangyayari, ang pamilya ang ating sandigan at tagapagtanggol sa lahat ng oras. Sa pagiging bukas at pagmamahalan, kayang-kaya nating malampasan ang anumang hindi inaasahang pangyayari sa ating buhay. Sa paglalakbay ng buhay, ang pagmamahal at suporta ng pamilya ay isa sa pinakamahalagang yaman na ating maaaring taglayin. Sa bawat pagkakataon, tayo ay magtutulungan at magmamahalan up
Chapter 82 Habang naghihintay ako sanakingga magulang dahil nasa kanila ang mga damit na aking dinisenyo at ito ang aming i-present sa aming team. Pa balik-balik akong naglalakad sa loob ng aming tent kung saan gaganapin ang fashion show dito lamang sa loob ng paaralan sa covercort gaganapin. Puno ng kasiyahan ang paligid habang papalapit na ang programa pero kabaliktaran ang kanyang nararamdaman. Dahil puno't pag-alala ang aking nararamdaman. Hindi pa kasi makita ang aking mga magulang, na dapat sana'y magdadala ng mga damit na aking dinisenyo. "Hindi pa ba sila dumating?" tanong ng kasamahan ko, may halong pag-aalala sa boses. "Hindi pa," sagot ko naman may halong pagkabahala sa boses. "Ano ang gagawin natin? Paparating na ang programa," sigaw ng aking kasamahan, kitang-kitang ang pagkabahala sa kanyang mukha. Dito kasi nakasalalay ang aming final grade sa contest na ito. Kaya hindi maiwasan ang aming pag-alala. Habang nagtatagal, lumalaki ang pag-aalala naming lahat,
Chapter 83 Pagkatapos ng contest ay dumiretso kami sa isang restaurant upang ipagdiwang ang aming pagpanalo. Naging masaya ang lahat hindi ko maiwasang na kiligin ng lihim sa pag-aasikaso ni Rocky sa akin. Ngunit hindi makaligtas sa aking paningin ang mga ka-klase ko at la team na kinikilig kaya hindi maiiwasang mapatawa sina Dad at Mom. "Alam mo fenny Angie, subrang bagay kayo!" bigkas ni Paula. "True," sang-ayon ni Rose. "Agree na agree ako dyan, 100% agree," sabi naman ni Mea. "Hala, magsikain ma kayo, mamaya na ang kwentuhan," sambit ni Dad. "Hahaha, ang KJ mo talaga Mahal," tawang sabi ni Mommy. Hindi ko alam ang aking sasabihin dahil ang topic nila ay tungkol sa amin kaya pinamulahan ako. Ni halos ay hindi ako makatingin ni Rocky sa dahil sa kakahiyan. "Okay, okay, tama na ang pagiging lovebirds!" sigaw ni Mea, itinaas ang kanyang mga kamay na parang sumusuko. "Mag-focus na tayo sa pagkain, bago matunaw si Angie sa sobrang kilig," kilig nitong sabi. Nagt
Chapter 84 Naputol ang aking pag-iisip ng nagsalita si Mea. "Mauna na kami sa inyong dalawa, salamat sa Libreng dinner," ngiti bigkas nito habang nagpapasalamat kay Rocky. Ito kasi ang nagbayad sa aming kinain. Hanggang tuluyang umalis ang tatlo kaya kami na lang ang naiwang sa gitna ng daan. Ang paglalakad pabalik sa kanilang mga sasakyan ay puno ng komportableng katahimikan, na nababasag lamang ng paminsan-minsang pagtawa o pagkatinginan dahil sa kanilang kwentuhan. Na-enjoy ako ang mga tahimik na sandali, ang paraan ng pagpuno ng presensya ni Rocky sa kanya ng katahimikan at seguridad. "So," sabi ni Rocky, binabasag ang katahimikan habang narating kami aning mga sasakyan. "Masaya 'yon, 'di ba?" tanong n'ya sa akin. "Oo naman," sang-ayon ko, tumitibok ang kanyang puso. "Talagang nag-enjoy ako," ngiti kong sabi. "Ako rin," sagot ni Rocky, nakatingin sa kanya. "Lalo na't, I got to spend the evening with you,* bigkas nya sa akin. Namula ang pisngi ko at hindi ko
Chapter 85 Lumipas ang mga buwan at naging opisyal na kaming magka-relasyon ni Rocky. Naging masaya ang aming relasyon bilang magkasintahan. Laging nasa aking tabi si Rocky, nagbibigay ng suporta sa aking pag-aaral. Ngayon ay araw na aming pinakahihintay—ang araw ng aking pagtatapos bilang Fashion Designer. At isa rin akong summa cum laude. Habang naglalakad ako papunta sa entablado, ramdam ko ang kaba at excitement na nagsasama sa aking dibdib. Naririnig ko ang palakpakan ng mga tao, ngunit ang tanging nakikita ko ay si Rocky, nakangiti at puno ng pagmamalaki. "Congratulations, love," bulong niya sa akin nang makababa ako ng entablado, hawak-hawak ang aking diploma at medalya. "Salamat, Rocky. At sa inyo Mom, Dad. Hindi ko ito makakamit kung wala kayo," sabi ko, ang mga mata ko ay puno ng luha ng kaligayahan. Pagkatapos ng seremonya, nagtipon-tipon kami kasama ang aming pamilya at mga kaibigan. Ang saya at pagmamahalan ay ramdam na ramdam ko sa aking puso. "Para sa bago
Chapter 86 "Love, anong i-suggest mo about sa opening ng aking negosyo? Anong dapat kong gawin?" ngiti kong sabi. Tumingin siya sa akin at ngumiti rin. "Well, una sa lahat, kailangan mong siguraduhin na lahat ng kailangan mo ay nakahanda na. Mga permits, inventory, at staff. Pangalawa, maganda siguro kung may soft opening ka muna para masubukan mo kung paano tatakbo ang negosyo mo bago ang grand opening," suggest niya sa akin. Tumango ako sa kanyang mga sinabi. "Tama ka, love. Ano pa kaya?" sambit ko habang nag-iisip. "Maganda rin siguro kung mag-invite ka ng mga kaibigan at pamilya sa opening para may moral support ka. At siyempre, huwag kalimutan ang marketing. Gawa ka ng social media posts, flyers, at baka pwede ka rin magpa-advertise sa local radio o newspaper." "Wow, ang dami mong ideas! Salamat, love. Ang laking tulong nito," sabi ko habang hinawakan ang kanyang kamay. "Anything for you, love. Alam kong magiging successful ka," sabi niya habang hinahaplos ang aking
Chapter 87 HINDI, hindi ko akalain marami itong alam. 'Sabagay, isa itong business man,' sambit ko sa aking isip. Habang nag-uusap kami, mas lalo akong nagiging kampante na magiging maayos ang pagbubukas ng aking negosyo. "Love, salamat talaga sa lahat ng tulong mo. Hindi ko alam kung paano ko ito magagawa kung wala ka," sabi ko habang tinitingnan siya ng may pagmamahal. "Walang anuman, love. Alam mo namang nandito lang ako para sa'yo. Gusto ko lang makita kang masaya at successful," sagot niya habang hinahaplos ang aking kamay. Pagkatapos naming magplano, nagpasya kaming maglakad-lakad muna sa paligid para magpahinga at mag-relax. Habang naglalakad kami, napansin ko ang isang maliit na park na may mga bata na naglalaro. Nakangiti akong tumingin sa kanya. "Love, tingnan mo sila. Ang saya-saya nila," sabi ko. "Natandaan mo ba dati, ganyan din tayo noon!" dagdag kong sabi. "Hahaha, natatandaan mo pa rin pala -yun," masayang tawa nito. "Oo nga, love. Nakakatuwa silang panoo