Chapter 84 Naputol ang aking pag-iisip ng nagsalita si Mea. "Mauna na kami sa inyong dalawa, salamat sa Libreng dinner," ngiti bigkas nito habang nagpapasalamat kay Rocky. Ito kasi ang nagbayad sa aming kinain. Hanggang tuluyang umalis ang tatlo kaya kami na lang ang naiwang sa gitna ng daan. Ang paglalakad pabalik sa kanilang mga sasakyan ay puno ng komportableng katahimikan, na nababasag lamang ng paminsan-minsang pagtawa o pagkatinginan dahil sa kanilang kwentuhan. Na-enjoy ako ang mga tahimik na sandali, ang paraan ng pagpuno ng presensya ni Rocky sa kanya ng katahimikan at seguridad. "So," sabi ni Rocky, binabasag ang katahimikan habang narating kami aning mga sasakyan. "Masaya 'yon, 'di ba?" tanong n'ya sa akin. "Oo naman," sang-ayon ko, tumitibok ang kanyang puso. "Talagang nag-enjoy ako," ngiti kong sabi. "Ako rin," sagot ni Rocky, nakatingin sa kanya. "Lalo na't, I got to spend the evening with you,* bigkas nya sa akin. Namula ang pisngi ko at hindi ko
Chapter 85 Lumipas ang mga buwan at naging opisyal na kaming magka-relasyon ni Rocky. Naging masaya ang aming relasyon bilang magkasintahan. Laging nasa aking tabi si Rocky, nagbibigay ng suporta sa aking pag-aaral. Ngayon ay araw na aming pinakahihintay—ang araw ng aking pagtatapos bilang Fashion Designer. At isa rin akong summa cum laude. Habang naglalakad ako papunta sa entablado, ramdam ko ang kaba at excitement na nagsasama sa aking dibdib. Naririnig ko ang palakpakan ng mga tao, ngunit ang tanging nakikita ko ay si Rocky, nakangiti at puno ng pagmamalaki. "Congratulations, love," bulong niya sa akin nang makababa ako ng entablado, hawak-hawak ang aking diploma at medalya. "Salamat, Rocky. At sa inyo Mom, Dad. Hindi ko ito makakamit kung wala kayo," sabi ko, ang mga mata ko ay puno ng luha ng kaligayahan. Pagkatapos ng seremonya, nagtipon-tipon kami kasama ang aming pamilya at mga kaibigan. Ang saya at pagmamahalan ay ramdam na ramdam ko sa aking puso. "Para sa bago
Chapter 86 "Love, anong i-suggest mo about sa opening ng aking negosyo? Anong dapat kong gawin?" ngiti kong sabi. Tumingin siya sa akin at ngumiti rin. "Well, una sa lahat, kailangan mong siguraduhin na lahat ng kailangan mo ay nakahanda na. Mga permits, inventory, at staff. Pangalawa, maganda siguro kung may soft opening ka muna para masubukan mo kung paano tatakbo ang negosyo mo bago ang grand opening," suggest niya sa akin. Tumango ako sa kanyang mga sinabi. "Tama ka, love. Ano pa kaya?" sambit ko habang nag-iisip. "Maganda rin siguro kung mag-invite ka ng mga kaibigan at pamilya sa opening para may moral support ka. At siyempre, huwag kalimutan ang marketing. Gawa ka ng social media posts, flyers, at baka pwede ka rin magpa-advertise sa local radio o newspaper." "Wow, ang dami mong ideas! Salamat, love. Ang laking tulong nito," sabi ko habang hinawakan ang kanyang kamay. "Anything for you, love. Alam kong magiging successful ka," sabi niya habang hinahaplos ang aking
Chapter 87 HINDI, hindi ko akalain marami itong alam. 'Sabagay, isa itong business man,' sambit ko sa aking isip. Habang nag-uusap kami, mas lalo akong nagiging kampante na magiging maayos ang pagbubukas ng aking negosyo. "Love, salamat talaga sa lahat ng tulong mo. Hindi ko alam kung paano ko ito magagawa kung wala ka," sabi ko habang tinitingnan siya ng may pagmamahal. "Walang anuman, love. Alam mo namang nandito lang ako para sa'yo. Gusto ko lang makita kang masaya at successful," sagot niya habang hinahaplos ang aking kamay. Pagkatapos naming magplano, nagpasya kaming maglakad-lakad muna sa paligid para magpahinga at mag-relax. Habang naglalakad kami, napansin ko ang isang maliit na park na may mga bata na naglalaro. Nakangiti akong tumingin sa kanya. "Love, tingnan mo sila. Ang saya-saya nila," sabi ko. "Natandaan mo ba dati, ganyan din tayo noon!" dagdag kong sabi. "Hahaha, natatandaan mo pa rin pala -yun," masayang tawa nito. "Oo nga, love. Nakakatuwa silang panoo
Chapter 88 Pagkatapos ng masayang kwentuhan, nagpasya kaming magpahinga na at maghanda para sa mga susunod na araw. Alam kong marami pang trabaho ang kailangan gawin para sa negosyo, pero alam ko rin na may mga tao akong maaasahan. Kinabukasan, bumalik kami sa shop para tingnan kung may mga kailangan pang ayusin. Habang naglalakad kami ni Rocky sa loob ng shop, napansin ko ang mga ngiti sa mukha ng mga empleyado at customers. Nakakatuwang isipin na naging matagumpay ang grand opening. "Love, ang saya ng mga tao. Mukhang nagustuhan nila ang shop," sabi ko habang tinitingnan ang paligid. "Oo nga, love. Ang galing mo talaga. Proud na proud ako sa'yo," sagot ni Rocky habang niyayakap ako. "Salamat, love. Hindi ko magagawa ito kung wala ka," sabi ko habang hinahawakan ang kanyang kamay. Habang naglalakad kami, napansin kong may mga customers na nagtanong tungkol sa mga bagong produkto. Agad kong inasikaso ang kanilang mga tanong at siniguradong maayos ang lahat. Pagkatapos ng
Chapter 89 Lumipas ang mga taon at naghahanda kami para sa aking kasal bukas. Tulad ng kagawian at pamahiin noong unang panahon, bawal magkita ang bride at groom bago ang kasal. Kaya wala kaming magawa, pati paggamit ng telepono ay bawal. Ngayon, andito ako sa aking silid para magpahinga para sa bukas ng umaga. Kinaumagahan ay pumasok si Mom at Dad kasama ang mag-aayos sa akin. "Gigi, kayo nang bahala sa aking anak," sabi ni Mommy. " Opo, Madam Rhian!" tugon naman nito. "Halika Andrew para mag-ayos din tayo," wika ni Mommy kay Dad. "Anak, Angie!" biglang sambit ni Dad. "Bakit ,Dad?" tanong ko dito. Napangiti lamang ako ng pinahiran ang kanyang mga mata. "Sobrang saya ko lang, anak," sabi ni Dad habang pinipigilan ang pagluha. "Parang kailan lang, maliit ka pa at ngayon, ikakasal ka na," dagdag nitong sabi. "Salamat, Dad," tugon ko habang niyayakap siya. "Hindi ko ito magagawa kung wala kayo ni Mommy," dagdag kong tugon. "Okay, tama na ang drama," sabi ni Mommy habang
Chapter 90 Hanggang kinarga niya ako para umalis sa reception at naglakad patungo sa labasan. Narinig kong sigaw ni Orion na kinapulupot ng aking pisngi. "Ate, galingan ninyo para may pamangkin na ako," sigaw nito kaya agad kong tinago ang aking mukha sa dibdib ni Rocky dahil sa kahihiyan. "Anak Angie, dapat kambal agad para dalawa ang aming alagaan ng iyong Daddy Andrew at nila Kumpadre Ruel at ni Janis," segunda naman ni Mommy Rhian sa akin. "Galingan mo, anak, Rocky! Para makabuo agad!" sigaw din ng Daddy ni Rocky na si Daddy Ruel. Rinig ko ang nakatikim si Rocky sa sinabi nila. "Sige na, Rocky, bilisan mo na at baka magbago pa ang isip ng anak ko," biro ni Daddy Andrew habang tumatawa. Habang naglakad si Rocky papunta sa kotse ay hindi niya pa rin ako ibinaba, hindi ko maiwasang mapangiti sa mga biro at suporta ng aming pamilya. Napakalaki ng pagmamahal at suporta na ibinibigay nila sa amin. Pagdating namin sa kotse, binuksan ni Rocky ang pintuan at maingat akong pina
Chapter 91 Agad niya akong pinahiga sa kama habang hinahalikan niya ang aking dibdib. Ramdam ko ang init ng kanyang mga labi na nagdudulot ng kakaibang kiliti at sarap. "Rocky, please—!" bulong ko, hindi ko na maitago ang aking pagnanasang nadama. Hindi siya tumigil, bagkus ay lalo pang pinaigting ang kanyang mga halik, pababa sa aking tiyan. Ang bawat dampi ng kanyang labi ay parang apoy na naglalagablab sa aking balat. Hindi ko mapigilang mapaungol sa bawat galaw niya. "Ang sarap, Rocky ——Ahhh," bulalas ko habang patuloy siya sa kanyang ginagawa. Nang makarating siya sa aking puson, saglit siyang tumigil at tinitigan ako ng may matinding pagnanasa. "Handa ka na ba, Love?" tanong niya, ang boses niya’y puno ng init at pangako ng kaligayahan. "Oo, Rocky. Handa na ako," sagot ko, puno ng pananabik at pagnanasa kahit may kaunting kaba sa aking puso. Agad niyang pinagpatuloy ang kanyang ginagawa, bawat galaw niya ay nagdudulot ng hindi maipaliwanag na sarap. Ang kanyang mg
Chapter 122 "Yung mga ancient artifacts po, Daddy. Ang dami pong interesting na bagay at kwento tungkol sa ating kasaysayan," sagot ni Gabriel, habang kumikislap ang mga mata. "Ang saya naman! Proud kami sa'yo, anak. Ang dami mong natututunan," sabi ni Angie, habang niyayakap din si Gabriel. "Salamat po, Mommy. Salamat po, Daddy," sabi ni Gabriel, habang nakangiti. Habang nagkukwentuhan kami, napansin namin ang kambal na sina Danae at Daniel na abala sa kanilang mga drawings. "Wow, ang gaganda ng mga drawings niyo! Ano 'yan?" tanong ko, habang tinitingnan ang kanilang mga gawa. "Mommy, Daddy, ito po yung mga drawings namin ng mga bayani na natutunan namin sa school," sagot ni Danae, habang ipinapakita ang kanyang drawing. "Ang galing naman! Ang creative ninyo talaga," sabi ni Angie, habang hinahaplos ang kanilang mga ulo. Pagkatapos ng kwentuhan at pagpapakita ng mga gawa, nagdesisyon kaming maghanda ng espesyal na hapunan para sa buong pamilya. "Tara, mga anak, magluto t
Chapter 121 "Ang galing naman! Good luck sa presentation mo, anak. Alam kong magagawa mo 'yan nang mahusay," sabi ko, habang hinahaplos ang balikat ni Gabriel. "Salamat po, Daddy. Gagawin ko po ang best ko," sagot ni Gabriel, habang ngumiti. Pagkatapos ng almusal, hinatid namin ang mga bata sa school at nagtungo na kami ni Angie sa opisina. "Love, ready ka na ba para sa mga meetings natin ngayon?" tanong ko kay Angie habang nagmamaneho. "Oo, Love. Kailangan nating siguraduhin na maayos ang lahat at walang magiging problema," sagot ni Angie, habang tinitingnan ang mga notes niya. Pagdating namin sa opisina, sinalubong kami ni Mia. "Good morning, Ma'am Angie, Sir Rocky. Ready na po ang conference room para sa meeting natin," sabi ni Mia, habang inaayos ang mga dokumento. "Salamat, Mia. Tara na, Love. Let's get this day started," sabi ko, habang inaakay si Angie papunta sa conference room. Habang naglalakad kami papunta sa conference room, naramdaman ko ang excitement at det
Chapter 120 Rocky POV Pagpasok namin sa conference room, naroon na ang mga department heads at naghihintay. Agad kaming naupo at sinimulan ang meeting. "Good morning, everyone. Salamat sa inyong pagdating. Kailangan nating pag-usapan ang mga bagong security measures na ipapatupad natin," simula ni Angie, habang tinitingnan ang mga tauhan. "Unang-una, nais naming ipaalam na lahat ng access sa mga sensitibong dokumento ay lilimitahan na lamang sa mga authorized personnel. Kailangan din nating paigtingin ang monitoring at reporting ng mga activities sa ating sistema," dagdag ko, habang ipinapakita ang mga bagong patakaran sa projector. "Yes, Sir Rocky. Susundin po namin ang mga bagong patakaran. Mahalaga po talagang maprotektahan natin ang ating mga dokumento," sabi ni Mark, ang head ng IT department. "Salamat, Mark. At gusto rin naming ipaalam na bukas ang aming pintuan para sa anumang katanungan o concerns na mayroon kayo. Huwag kayong mag-atubiling lumapit sa amin," sabi ni A
Chapter 119 Angie POV Pagdating namin sa bahay, sinalubong kami ni Gabriel na may hawak na mga libro at notes. "Daddy, Mommy, salamat po at nandito na kayo. Kailangan ko po ng tulong sa project namin tungkol sa mga bayani," sabi ni Gabriel, habang excited na ipinapakita ang kanyang mga notes. "Sige, anak. Tulungan ka namin," sabi ko, habang inaayos ang mga gamit sa mesa. Habang nag-uusap kami tungkol sa mga bayani ng ating bansa, naramdaman ko ang saya at pagmamalasakit ni Gabriel sa kanyang proyekto. "Mommy, sino po ang paborito niyong bayani?" tanong ni Gabriel, habang tinitingnan ako. "Marami akong paboritong bayani, anak. Pero isa sa mga hinahangaan ko talaga ay si Jose Rizal dahil sa kanyang talino at pagmamahal sa bayan," sagot ko, habang ngumingiti. "Wow, ang galing po niya. Paano naman po si Daddy? Sino po ang paborito niyang bayani?" tanong ni Gabriel, habang tinitingnan si Rocky. "Si Andres Bonifacio, anak. Dahil sa kanyang tapang at determinasyon na ipaglaban ang kal
Chapter 118 Pagkatapos ng kwentuhan, hinalikan namin ang mga bata at siniguradong maayos ang kanilang pagkakahiga. "Goodnight, mga anak. Mahal na mahal namin kayo," sabi ko, habang hinahaplos ang kanilang mga ulo. "Goodnight, Mommy. Goodnight, Daddy. Mahal din namin kayo," sagot ng kambal na sina Danae at Daniel nang sabay-sabay, habang unti-unti nang pumipikit ang kanilang mga mata. Ang panganay naming anak na si Gabriel ay sumunod sa amin palabas ng kwarto. Maingat kaming lumabas upang hindi magising ang kanyang bunsong kambal na kapatid. Paglabas namin, tumingin si Gabriel sa amin at ngumiti. "Mommy, Daddy, salamat po sa kwento. Ang saya-saya po," sabi ni Gabriel, habang hinahawakan ang kamay ko. "You're welcome, anak. Alam mo, mahal na mahal ka namin," sabi ni Angie, habang niyayakap si Gabriel. "Salamat po, Mommy. Mahal ko rin po kayo," sagot ni Gabriel, habang niyayakap si Angie. "Gabriel, magpahinga ka na rin ha? Mahaba ang araw mo bukas," sabi ko, habang hinahaplos ang
Chapter 117 Rocky POV Hindi ko maiwasang mabigla, dahil kauna-unahang pagkakataon ay nakita kong nagalit si Angie nang ganun. Pero buti na lang at naayos agad ang problema. Kaya ngayon, bumalik na siya sa kanyang malambing na boses at kalmado na ulit. "Love, salamat sa pag-intindi at suporta mo," sabi ko, habang tinitingnan siya. "Alam kong mahirap ang sitwasyon, pero natutuwa ako na nagawa nating ayusin ito ng magkasama." "Salamat din, Love. Hindi ko alam kung paano ko haharapin ito kung wala ka," sagot ni Angie, habang hinahawakan ang kamay ko. Habang magkasama kami sa opisina, naramdaman ko ang bigat ng sitwasyon na unti-unting nawawala. Alam kong marami pa kaming kailangang gawin para masigurong ligtas at maayos ang lahat, pero masaya ako na nandito kami para sa isa't isa. "Love, kailangan nating siguraduhin na hindi na mauulit ang ganitong insidente. Kailangan nating magpatupad ng mas mahigpit na security measures at paigtingin ang komunikasyon sa mga tauhan," sabi ko, haba
Chapter 116 Angie POV Habang naghihintay kami ng mga department heads, sinubukan kong kalmahin ang sarili ko. Alam kong kailangan kong maging matatag para sa mga tauhan namin, pero hindi ko maiwasang makaramdam ng lungkot at pagkabahala. "Arnold, alam kong mahirap ang sitwasyon mo ngayon. Pero sana maging leksyon ito para sa iyo. Huwag mong hayaan na ang isang pagkakamali ay sirain ang buong buhay mo," sabi ni Rocky, habang tinitingnan si Arnold. "Salamat, Rocky. Natutunan ko na ang leksyon ko. Sana mapatawad ninyo ako," sagot ni Arnold, na halatang nagsisisi. "Arnold, alam kong mahirap ang pinagdadaanan mo. Pero gusto kong malaman mo na hindi namin intensyon na pahirapan ka. Kailangan lang naming siguraduhin na ligtas ang negosyo at ang mga tauhan namin," sabi ko, habang pinipilit na maging kalmado ang boses ko. "Pasensya na talaga, Angie. Alam kong mali ang ginawa ko," sagot ni Arnold, na halos maluha. "Arnold, ang importante ngayon ay natutunan mo ang leksyon. Sana sa susuno
Chapter 115 Rocky POV Habang papunta kami sa address ni Arnold, naramdaman ko ang tensyon sa loob ng sasakyan. Alam kong galit na galit si Angie, at kailangan kong maging kalmado para sa aming dalawa. "Love, kalma lang. Kakausapin natin siya ng maayos. Kailangan nating malaman ang totoo," sabi ko, habang hinahawakan ang kanyang kamay. "Alam ko, Love. Pero hindi ko maiwasang magalit. Sobrang importante ng mga dokumentong iyon," sagot ni Angie, habang pilit na pinapakalma ang sarili. Nang makarating kami sa address, nakita namin ang isang maliit na apartment building. Huminga ako nang malalim at tinapik si Angie sa balikat. "Love, nandito na tayo. Mag-ingat tayo," sabi ko, habang bumababa ng sasakyan. Pumunta kami sa unit na nakalista sa papel. Kumakatok ako nang marahan sa pinto. "Arnold Santos, nandiyan ka ba? Kami ito, sina Angie at Rocky. Kailangan ka naming makausap," sabi ko, habang hinihintay ang sagot mula sa loob. Ilang sandali pa, bumukas ang pinto at lumabas si Arnold.
Chapter 114 "Love, mukhang ito na ang taong may kinalaman sa pagkawala ng mga dokumento," sabi ni Rocky, habang patuloy na pinapanood ang footage. Hindi ko inaalis ang aking mata sa monitor ng CCTV. "Oo nga, Love. Kailangan nating malaman kung sino siya at kung paano siya nakapasok dito," sagot ko, habang nararamdaman ang pagbalik ng galit. Ilang sandali pa, bumalik si Mia na may kasamang security guard. "Ma'am Angie, may report po na may isang bisita kahapon na hindi nakalista sa logbook. Mukhang ito po ang tao sa footage," sabi ni Mia, habang ipinapakita ang logbook. Hindi ko maiwasang maningkit ang aking mga matang tumingin sa pangalan naruon. "Tingnan natin," sabi ko, habang tinitingnan ang logbook. Nakita ko ang pangalan ng bisita, ngunit hindi ko pa rin siya kilala kaya hindi ko maiwasang mas lalong maningkit ang aking mga mata. "Mark, pakitawag ang HR at itanong kung may kilala silang tao na ito," utos ko dito na may madiing sabi, habang iniabot ang logbook sa kanya.