Chapter 87

Chapter 87

HINDI, hindi ko akalain marami itong alam. 'Sabagay, isa itong business man,' sambit ko sa aking isip.

Habang nag-uusap kami, mas lalo akong nagiging kampante na magiging maayos ang pagbubukas ng aking negosyo.

"Love, salamat talaga sa lahat ng tulong mo. Hindi ko alam kung paano ko ito magagawa kung wala ka," sabi ko habang tinitingnan siya ng may pagmamahal.

"Walang anuman, love. Alam mo namang nandito lang ako para sa'yo. Gusto ko lang makita kang masaya at successful," sagot niya habang hinahaplos ang aking kamay.

Pagkatapos naming magplano, nagpasya kaming maglakad-lakad muna sa paligid para magpahinga at mag-relax. Habang naglalakad kami, napansin ko ang isang maliit na park na may mga bata na naglalaro. Nakangiti akong tumingin sa kanya.

"Love, tingnan mo sila. Ang saya-saya nila," sabi ko. "Natandaan mo ba dati, ganyan din tayo noon!" dagdag kong sabi.

"Hahaha, natatandaan mo pa rin pala -yun," masayang tawa nito. "Oo nga, love. Nakakatuwa silang panoo