Chapter 92 Hindi ko tinigilan ang pagkain sa kanya hanggang naramdaman kong mas lalong tumigas at lumaki ang kanyang talong. Agad niya akong hinila pinatayo saka pinahiga sa kama. "Nais kong sa loob ng iyong sinapupunan ko ilabas, Love!" sabi niya sa akin. Agad siyang pumuwesto sa aking paanan, nakikita ko ang kanyang mga matang nagliliyab sa pagnanasa. Napalunok ako dahil ito na, wala nang atrasan ito. "Don't worry, Love! Dahan-dahanin ko," saad niya sa akin. Ngumiti ako sa kanyang sinabi. "Ready na ako, Love," tugon ko sa kanyang sinabi. Kahit medyo kinabahan ako, kailangan kong gampanan ito dahil asawa niya ako at responsibilidad kong gampanan ang aking tungkulin. Huminga ako nang malalim at pinilit na kalmahin ang sarili. Ramdam ko ang kanyang mga kamay na dahan-dahang gumagalaw sa aking katawan, puno ng pag-aalaga at pagmamahal. "Relax lang, Love," bulong niya sa akin, habang hinahaplos ang aking buhok. Agad niyang itinutok ang kanyang talong sa aking pichay,
Chapter 93Hanggang sa narating namin ang sukdulan, sabay kaming napaungol muli habang pinapawisan.Kinabukasan ay halos hindi ako makagalaw dahil nanakit ang buong katawan ko. Napatingin ako sa wallclock nasa ding-ding ng silid. "8:40 am na pala," sambit ko. Babangon na sana ako ngunit masakit ang gitna kung bahagi kaya napa ungol ako sa sakit. "Hhhhh, aray ang sakit!" sambit ko. Hindi ko alam kong iiyak ba ako o tatawa sa aking nararamdaman. Hanggang bumukas ang pintuan at pumasok si Rocky na may dalang pagkain. "Gising kana pala, Love!" ngiti niyang sabi. Kahit na masakit ang aking gitna dahil sa aming first night at first time na pagtatalik bilang mag-asawa, ay pilit ko pa ring ngumiti. Iwan ko na kung napansin ba niya ang ngiti kong pilit."Good morning, Love," sabi ko, habang pilit na bumangon mula sa kama."Good morning din! Huwag ka munang bumangon, dinalhan kita ng almusal," sabi ni Rocky, habang inilalapag ang tray ng pagkain sa maliit na mesa sa tabi ng kama."Salamat,
Chapter 94Hanggang inilipat ako sa private room upang doon ako magpahinga. Hindi ko maiwasang makatulog habang tulak-tulak ang aking kinahihigaan.Nagising lamang ako nang may narinig akong masayang nag-uusap. Base sa mga boses, sila Mommy Rhian at Daddy Andrew, ang aking mga magulang, at sina Mommy Elena at Daddy Ruel kasama ang mga lola ko, sina Mamita Matilde at Mamita Anita, at si Dadylo kasama ang aking kaisa-isang kapatid na si Orion."Gising ka na pala, anak. Angie, anong gusto mong kainin?" tanong ni Mommy Rhian."Rocky, ibili mo nang makakain ang asawa mo," utos ni Mommy Elena.Tumayo si Rocky at lumapit sa akin. "Anong gusto mong kainin, mahal?" tanong niya habang hinahaplos ang aking buhok."Pwede bang lugaw lang muna, mahal? Medyo mahina pa ang pakiramdam ko," sagot ko."Sige, mahal. Bibili ako ng lugaw para sa'yo," sabi ni Rocky bago lumabas ng kwarto.Habang hinihintay namin si Rocky, nagpatuloy ang masayang usapan ng aking pamilya. Nakangiti akong nakikinig sa kanila,
Chapter 95 "Mag-iingat kayo, Angie. Kung may kailangan ka, tawagan mo lang kami," sabi ni Paula habang niyayakap ako. "Salamat, mga beshie. Ingat din kayo," sagot ko. "Bye, baby Gabriel! See you soon!" sabi ni Lea habang hinahaplos ang maliit na kamay ni Gabriel. Pagkaalis ng mga kaibigan ko, sinimulan na namin ni Rocky ang pag-aayos ng mga gamit. Habang nag-eempake, hindi ko maiwasang mapangiti habang iniisip ang suporta at pagmamahal na natanggap namin mula sa aming mga mahal sa buhay. "Love, handa na ang lahat. Pwede na tayong umuwi," sabi ni Rocky habang inaayos ang huling bag. "Sige, love. Tara na," sagot ko. Habang palabas kami ng ospital, naramdaman ko ang kakaibang saya. Sa wakas, makakauwi na kami kasama si Gabriel. Pagdating namin sa mansyon, sinalubong kami ng mga kasambahay at mga bantay. "Welcome home, Ma'am Angie at Sir Rocky! Welcome, baby Gabriel!" bati nila. "Salamat sa inyo," sagot ko habang ngumingiti. Pumasok kami sa loob ng mansyon pero agad din kaming n
Chapter 96 Rocky POV Hanggang pinagmasdan ko ang aking mag-iina na mahimbing natutulog, hindi ko maiwasang mapangiti at maramdaman ang saya sa aking puso. "Mahal na mahal ko kayo, Angie," mahina kong bigkas habang marahang hinahaplos ang kanyang buhok at iniiwasang magising siya sa aking paghaplos. Mag-dalawang linggo pa lang mula nang manganak siya sa aming panganay na anak na pinangalanan naming Gabriel. Hindi ko maiwasang mapuno ng pagmamahal at pasasalamat habang tinitingnan ang aking mag-iina. Pakiramdam ko ay kumpleto na ang buhay ko. Maaga akong nagising upang ipaghanda ng almusal ang aking asawa. Kahit na may katulong kami dito sa mansyon ay gusto ko na ako ang mag-aasikaso sa aking asawa. "Matulog ka lang, love," sambit ko saka dahan-dahang bumangon sa kama upang hindi sila magising. Pagdating ko sa kusina, agad akong naghanap ng mga sangkap para sa paboritong almusal ni Angie. Nagprito ako ng bacon, itlog, at nagluto ng garlic rice. Habang nagluluto, hindi ko maiwasa
Chapter 97 Habang lumipas ang mga buwan, naging masaya ang buong araw ko. Mag-iisang taon na ang aming anak na si Gabriel bukas kaya kailangan ay espesyal ang kanyang kaarawan. Isang magandang birthday party ang aming hinanda. Habang inaayos ni Angie ang lahat ng kailangan, agad ko siyang nilapitan at niyakap mula sa likuran. "Love, may kailangan ka pa bang idagdag bukas sa kaarawan ni Gabriel?" tanong ko habang pinapatong ko ang aking baba sa kanyang balikat. "Hmmm, wala na, love," sagot niya sa akin. Hanggang may kumatok sa aming silid kaya agad ko itong binuksan. "Sir Rocky, andyan na po ang mga in-order ninyong gamit para bukas," sabi ng aming katulong. "Salamat. Susunod na lang kaming bumaba ng Ma'am mo," sagot ko. Ilang sandali ay agad kaming sumunod doon kaya naabutan ko ang mga kasambahay na inaayos ang mga in-order kong kagamitan. Mga lobo na hugis Cocomelon, mga dekorasyon, at iba't ibang palamuti ang kanilang inaayos. "Wow, ang ganda ng mga lobo! Siguradong magugust
Chapter 98 Pagkatapos ng group picture, nagpatuloy ang kasiyahan. Ang mga kaibigan ni Angie at ang aking mga kaibigan ay nagkwentuhan at nag-enjoy sa bawat sandali. Ang mga bata naman ay patuloy na naglaro at nag-enjoy sa mga palaro at lobo. "Ang saya ng mga bata. Ang dami nilang energy," sabi ni Paula habang pinapanood ang mga bata. "Oo nga, Paula. Nakakatuwa silang tingnan," sagot ni Leah habang nakangiti. Habang patuloy ang kasiyahan, napansin ko si Gabriel na tumatakbo papunta sa akin. "Daddy, ang saya-saya ko po!" sabi niya habang niyayakap ako. "Masaya rin kami na masaya ka, anak," sagot ko habang niyayakap siya. "Love, mukhang nagugutom na ang mga bata. Pwede na siguro nating simulan ang pagkain," sabi ni Angie habang tinitingnan ang mga bisita. "Tama ka, love. Tara, simulan na natin," sagot ko habang inaanyayahan ang mga bisita na pumunta sa dining area. "Everyone, kainan na! Tara, enjoy tayo sa mga pagkain," sabi ni Angie habang inaanyayahan ang lahat. Habang kumakai
Chapter 99 Habang nag-eenjoy kami sa aming picnic, naglaro si Gabriel sa damuhan at nagtakbo-takbo. "Ang saya-saya mo, anak," sabi ko habang pinagmamasdan siya. "Opo, Daddy! Ang saya po dito," sagot ni Gabriel habang tumatakbo pabalik sa amin. "Masaya rin kami na masaya ka, anak," sabi ni Angie habang inaabot kay Gabriel ang isang piraso ng prutas. Habang nag-eenjoy kami sa pagkain at sa magandang tanawin, hindi ko maiwasang mapansin kung gaano kami kasaya bilang isang pamilya. Ang simpleng picnic na ito ay puno ng tawanan at pagmamahalan. "Love, salamat sa idea na ito. Ang ganda ng araw natin," sabi ko kay Angie habang nakangiti. "Walang anuman, love. Masaya ako na nag-eenjoy tayong lahat," sagot ni Angie habang hinahaplos ang aking kamay. Pagkatapos ng picnic, naglakad-lakad kami sa park at nag-enjoy sa sariwang hangin. "Daddy, tingnan niyo po yung mga ibon!" sabi ni Gabriel habang tinuturo ang mga ibon na lumilipad. "Ang ganda nila, anak. Ang daming ibon," sagot ko habang k
Chapter 122 "Yung mga ancient artifacts po, Daddy. Ang dami pong interesting na bagay at kwento tungkol sa ating kasaysayan," sagot ni Gabriel, habang kumikislap ang mga mata. "Ang saya naman! Proud kami sa'yo, anak. Ang dami mong natututunan," sabi ni Angie, habang niyayakap din si Gabriel. "Salamat po, Mommy. Salamat po, Daddy," sabi ni Gabriel, habang nakangiti. Habang nagkukwentuhan kami, napansin namin ang kambal na sina Danae at Daniel na abala sa kanilang mga drawings. "Wow, ang gaganda ng mga drawings niyo! Ano 'yan?" tanong ko, habang tinitingnan ang kanilang mga gawa. "Mommy, Daddy, ito po yung mga drawings namin ng mga bayani na natutunan namin sa school," sagot ni Danae, habang ipinapakita ang kanyang drawing. "Ang galing naman! Ang creative ninyo talaga," sabi ni Angie, habang hinahaplos ang kanilang mga ulo. Pagkatapos ng kwentuhan at pagpapakita ng mga gawa, nagdesisyon kaming maghanda ng espesyal na hapunan para sa buong pamilya. "Tara, mga anak, magluto t
Chapter 121 "Ang galing naman! Good luck sa presentation mo, anak. Alam kong magagawa mo 'yan nang mahusay," sabi ko, habang hinahaplos ang balikat ni Gabriel. "Salamat po, Daddy. Gagawin ko po ang best ko," sagot ni Gabriel, habang ngumiti. Pagkatapos ng almusal, hinatid namin ang mga bata sa school at nagtungo na kami ni Angie sa opisina. "Love, ready ka na ba para sa mga meetings natin ngayon?" tanong ko kay Angie habang nagmamaneho. "Oo, Love. Kailangan nating siguraduhin na maayos ang lahat at walang magiging problema," sagot ni Angie, habang tinitingnan ang mga notes niya. Pagdating namin sa opisina, sinalubong kami ni Mia. "Good morning, Ma'am Angie, Sir Rocky. Ready na po ang conference room para sa meeting natin," sabi ni Mia, habang inaayos ang mga dokumento. "Salamat, Mia. Tara na, Love. Let's get this day started," sabi ko, habang inaakay si Angie papunta sa conference room. Habang naglalakad kami papunta sa conference room, naramdaman ko ang excitement at det
Chapter 120 Rocky POV Pagpasok namin sa conference room, naroon na ang mga department heads at naghihintay. Agad kaming naupo at sinimulan ang meeting. "Good morning, everyone. Salamat sa inyong pagdating. Kailangan nating pag-usapan ang mga bagong security measures na ipapatupad natin," simula ni Angie, habang tinitingnan ang mga tauhan. "Unang-una, nais naming ipaalam na lahat ng access sa mga sensitibong dokumento ay lilimitahan na lamang sa mga authorized personnel. Kailangan din nating paigtingin ang monitoring at reporting ng mga activities sa ating sistema," dagdag ko, habang ipinapakita ang mga bagong patakaran sa projector. "Yes, Sir Rocky. Susundin po namin ang mga bagong patakaran. Mahalaga po talagang maprotektahan natin ang ating mga dokumento," sabi ni Mark, ang head ng IT department. "Salamat, Mark. At gusto rin naming ipaalam na bukas ang aming pintuan para sa anumang katanungan o concerns na mayroon kayo. Huwag kayong mag-atubiling lumapit sa amin," sabi ni A
Chapter 119 Angie POV Pagdating namin sa bahay, sinalubong kami ni Gabriel na may hawak na mga libro at notes. "Daddy, Mommy, salamat po at nandito na kayo. Kailangan ko po ng tulong sa project namin tungkol sa mga bayani," sabi ni Gabriel, habang excited na ipinapakita ang kanyang mga notes. "Sige, anak. Tulungan ka namin," sabi ko, habang inaayos ang mga gamit sa mesa. Habang nag-uusap kami tungkol sa mga bayani ng ating bansa, naramdaman ko ang saya at pagmamalasakit ni Gabriel sa kanyang proyekto. "Mommy, sino po ang paborito niyong bayani?" tanong ni Gabriel, habang tinitingnan ako. "Marami akong paboritong bayani, anak. Pero isa sa mga hinahangaan ko talaga ay si Jose Rizal dahil sa kanyang talino at pagmamahal sa bayan," sagot ko, habang ngumingiti. "Wow, ang galing po niya. Paano naman po si Daddy? Sino po ang paborito niyang bayani?" tanong ni Gabriel, habang tinitingnan si Rocky. "Si Andres Bonifacio, anak. Dahil sa kanyang tapang at determinasyon na ipaglaban ang kal
Chapter 118 Pagkatapos ng kwentuhan, hinalikan namin ang mga bata at siniguradong maayos ang kanilang pagkakahiga. "Goodnight, mga anak. Mahal na mahal namin kayo," sabi ko, habang hinahaplos ang kanilang mga ulo. "Goodnight, Mommy. Goodnight, Daddy. Mahal din namin kayo," sagot ng kambal na sina Danae at Daniel nang sabay-sabay, habang unti-unti nang pumipikit ang kanilang mga mata. Ang panganay naming anak na si Gabriel ay sumunod sa amin palabas ng kwarto. Maingat kaming lumabas upang hindi magising ang kanyang bunsong kambal na kapatid. Paglabas namin, tumingin si Gabriel sa amin at ngumiti. "Mommy, Daddy, salamat po sa kwento. Ang saya-saya po," sabi ni Gabriel, habang hinahawakan ang kamay ko. "You're welcome, anak. Alam mo, mahal na mahal ka namin," sabi ni Angie, habang niyayakap si Gabriel. "Salamat po, Mommy. Mahal ko rin po kayo," sagot ni Gabriel, habang niyayakap si Angie. "Gabriel, magpahinga ka na rin ha? Mahaba ang araw mo bukas," sabi ko, habang hinahaplos ang
Chapter 117 Rocky POV Hindi ko maiwasang mabigla, dahil kauna-unahang pagkakataon ay nakita kong nagalit si Angie nang ganun. Pero buti na lang at naayos agad ang problema. Kaya ngayon, bumalik na siya sa kanyang malambing na boses at kalmado na ulit. "Love, salamat sa pag-intindi at suporta mo," sabi ko, habang tinitingnan siya. "Alam kong mahirap ang sitwasyon, pero natutuwa ako na nagawa nating ayusin ito ng magkasama." "Salamat din, Love. Hindi ko alam kung paano ko haharapin ito kung wala ka," sagot ni Angie, habang hinahawakan ang kamay ko. Habang magkasama kami sa opisina, naramdaman ko ang bigat ng sitwasyon na unti-unting nawawala. Alam kong marami pa kaming kailangang gawin para masigurong ligtas at maayos ang lahat, pero masaya ako na nandito kami para sa isa't isa. "Love, kailangan nating siguraduhin na hindi na mauulit ang ganitong insidente. Kailangan nating magpatupad ng mas mahigpit na security measures at paigtingin ang komunikasyon sa mga tauhan," sabi ko, haba
Chapter 116 Angie POV Habang naghihintay kami ng mga department heads, sinubukan kong kalmahin ang sarili ko. Alam kong kailangan kong maging matatag para sa mga tauhan namin, pero hindi ko maiwasang makaramdam ng lungkot at pagkabahala. "Arnold, alam kong mahirap ang sitwasyon mo ngayon. Pero sana maging leksyon ito para sa iyo. Huwag mong hayaan na ang isang pagkakamali ay sirain ang buong buhay mo," sabi ni Rocky, habang tinitingnan si Arnold. "Salamat, Rocky. Natutunan ko na ang leksyon ko. Sana mapatawad ninyo ako," sagot ni Arnold, na halatang nagsisisi. "Arnold, alam kong mahirap ang pinagdadaanan mo. Pero gusto kong malaman mo na hindi namin intensyon na pahirapan ka. Kailangan lang naming siguraduhin na ligtas ang negosyo at ang mga tauhan namin," sabi ko, habang pinipilit na maging kalmado ang boses ko. "Pasensya na talaga, Angie. Alam kong mali ang ginawa ko," sagot ni Arnold, na halos maluha. "Arnold, ang importante ngayon ay natutunan mo ang leksyon. Sana sa susuno
Chapter 115 Rocky POV Habang papunta kami sa address ni Arnold, naramdaman ko ang tensyon sa loob ng sasakyan. Alam kong galit na galit si Angie, at kailangan kong maging kalmado para sa aming dalawa. "Love, kalma lang. Kakausapin natin siya ng maayos. Kailangan nating malaman ang totoo," sabi ko, habang hinahawakan ang kanyang kamay. "Alam ko, Love. Pero hindi ko maiwasang magalit. Sobrang importante ng mga dokumentong iyon," sagot ni Angie, habang pilit na pinapakalma ang sarili. Nang makarating kami sa address, nakita namin ang isang maliit na apartment building. Huminga ako nang malalim at tinapik si Angie sa balikat. "Love, nandito na tayo. Mag-ingat tayo," sabi ko, habang bumababa ng sasakyan. Pumunta kami sa unit na nakalista sa papel. Kumakatok ako nang marahan sa pinto. "Arnold Santos, nandiyan ka ba? Kami ito, sina Angie at Rocky. Kailangan ka naming makausap," sabi ko, habang hinihintay ang sagot mula sa loob. Ilang sandali pa, bumukas ang pinto at lumabas si Arnold.
Chapter 114 "Love, mukhang ito na ang taong may kinalaman sa pagkawala ng mga dokumento," sabi ni Rocky, habang patuloy na pinapanood ang footage. Hindi ko inaalis ang aking mata sa monitor ng CCTV. "Oo nga, Love. Kailangan nating malaman kung sino siya at kung paano siya nakapasok dito," sagot ko, habang nararamdaman ang pagbalik ng galit. Ilang sandali pa, bumalik si Mia na may kasamang security guard. "Ma'am Angie, may report po na may isang bisita kahapon na hindi nakalista sa logbook. Mukhang ito po ang tao sa footage," sabi ni Mia, habang ipinapakita ang logbook. Hindi ko maiwasang maningkit ang aking mga matang tumingin sa pangalan naruon. "Tingnan natin," sabi ko, habang tinitingnan ang logbook. Nakita ko ang pangalan ng bisita, ngunit hindi ko pa rin siya kilala kaya hindi ko maiwasang mas lalong maningkit ang aking mga mata. "Mark, pakitawag ang HR at itanong kung may kilala silang tao na ito," utos ko dito na may madiing sabi, habang iniabot ang logbook sa kanya.