Mag-log inShare
CHAPTER EIGHT: THE FATHER I NEVER HAD PART 2
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56CHAPTER EIGHT: THE FATHER I NEVER HAD PART 2
Karine’s Point of ViewLinggo ngayon at dapat ay Sunday Bonding namin ni Ate ko kaya lang kasi ay ngayong araw din ang punta namin sa Lustre Industries para sa paggawa namin ng business plan. Para naman daw ay may alam kami kahit na kauntisa negosyo kaya naman dito kami dinala ng Class Adviser namin. Of course, mayroong consent ng owner ng company.
Pero anh hindi ko inaasahan ay ang makikita ko rito ang Ate ko na binabastos at tinatawag ng kung anu-ano’ng masasakit na salita ng mga taga-alta. Narinig ko kung anu-ano ang tinawag nila sa kapatid ko at nagagalit ako. Gusto kong manakit at sugurin sila. Gusto ko silang saktan at pagbuhulin sa sobrang gigil at galit na nararamdaman ko sa kanila. Siguro ay ganitong galit rin ang nararamdaman ni Ate ko sa tuwing ipinagtatanggol niya ako sa mga bully noong bata pa ako. Noong mga panahong kasama pa namin si Nanay.Malalim na napabuntoKaugnay na kabanata
Karmine’s Tale CHAPTER NINE: THE MONDRAGON INC.,
CHAPTER NINE: THE MONDRAGON INC.,Karmine’s Point of ViewThis is it.Today is the day. Excuse ako ngayong araw sa lahat ng mga klase ko at exempted naman kung may test or quiz. Hindi ko alam kung bakit pero hindi naman ako kinakabahan. Well, medyo kinabahan ako kaya nga pinuntahan ko si Cielo kahapon, e but he’s right, though. If it’s meant to be then it’s meant to be. Kung ayaw naman ay huwag ng pilitin pa pero ngayon ay mayabang na ako kung mayabang pero hindi na talaga ako kinakabahan.“Nervous?” Marahang umiling-iling lang ako sa tanong ni Ms. Katigbak sa akin.Nandito na kami ngayon sa main office ng Mondragon Inc., at kasama ko si Ms. Katigbak. Kasalukuyan kaming nakaupo sa waiting area sa labas ng opisina ni Mr. Mondragon, waiting for our turn to meet him and lay our proposals on the table and convince him—well, try to convince him. Try is the key word for it.
Karmine’s Tale CHAPTER TEN: BLACKMAILED
CHAPTER TEN: BLACKMAILEDKarmine’s Point of View “Ate ko.” Napatingin agad ako sa kapatid ko nang marinig kong tinawag niya ako. Binigyan ko siya ng nagtatanong na tingin. “Huwag ka pong mabibigla at magf-freak out sa sasabihin ko, ha? Pero kasi pakiramdam ko po ay may mga matang nakatingin sa akin,” kinakabahang wika niya habang hindi mapakali ang mga mata niya pati ang kamay niya. Senyales na kinakabahan siya sa magiging reaksiyon ko sa sinabi niya. Hindi ako sumagot sa sinabi niya pero ibinaling ko ang tingin ko sa bintana kung saan ay kitang-kita ko ang lahat ng nasa daan, mga taong walang ibang ginawa kung hindi ang magchismisan at pag-usapan ang buhay ng iba, mga lasinggero na umaga pa lang ay lasing na at ang sasakyan na nakaparada malapit sa may eskinita. Nakatitig ako sa isang itim na BMW na sasakyan. Ang sasakyang palagi kong nakikitang nakasunod at nakamasid sa amin. Weird man sigurong isipin at pakinggan pero hindi ako natatakot sa k
Karmine’s Tale CHAPTER ELEVEN: THE TABLES TURNED
CHAPTER ELEVEN: THE TABLES TURNEDKarmine’s Point of ViewWala na ako’ng nagawa pa kung hindi ang sumama sa kaniya. Baliw na siya! Argh! Nakakainis naman, e. Bakit ba niya ako dinukot? At bakit ba kailangan pa niyang kuhanin ang phone ko? Para namang tatawag ako ng mga pulis. I’m not that dumb to call them para lang ipahamak ang kapatid ko.Inihilig ko ang ulo ko sa bintana ng kotse niya. Yeah, hindi ako unconcious o nakagapos at nakatali o ano pa man. Siguradong-sigurado talaga siyang hindi ko susubukang tumakas. Which he got it right. A person blinded with pain and anger can do everything. At ayaw kong umabot pa sa puntong masaktan niya ang kapatid ko. I don’t want her harmed or anything. Hindi ko kakayanin iyon kaya mas pipiliin kong ako ang masaktan o ‘di kaya ay mapahamak kaysa siya.Napabuga ako ng malalim na buntong-hininga at nilingon ko siya. Kung ang pagbabasehan ko ay ang kaniyang mukha ay sigurado pa ako sa salitang sigurado na hindi niya ito magagawa sa akin but, then agai
Karmine’s Tale CHAPTER ELEVEN: THE TABLES TURNED PART 2
CHAPTER ELEVEN: THE TABLES TURNED PART 2John’s Point of ViewDamn it!Shit! Shit! Shit!I never thought that my Karmine is capable of driving me this insane. Her luscious mouth and hands are doing wonders at my body. I can’t help but to moan and groan loudly. Ni hindi ko na nga magawang makapag-isip ng tama. Nakalimutan ko na nga kung ano ang rason at kung bakit nandito kami, kung ano ba ang ginagawa namin dito.“Ahh...” I moaned when I felt her lips suckled my neck, her teeth grazing it and leaving some love bites around it. I was enjoying this heavenly and delicious sensation she was giving me when I felt a hard object hit my face hard that I think I passed for a moment there.Hindi lang isang beses na nangyari iyon dahil naulit pa ng dalawang beses. Sa ikatlong beses ay tumigil na siya sa pagpukpok sa mukha ko at hinarap ako. Hindi ko magawang malagyan ng pangalan ang ekspresyon ng mukha niya.“Fuck!” Napabalikwas agad ako ng bangon. It was a reflex after being hit hard in the head
Karmine’s Tale CHAPTER TWELVE: THE OFFER
CHAPTER TWELVE: THE OFFERKarmine’s Point of View Marahang napabuntong-hininga ako dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin mawala-wala sa isip ko si John. Kanina ko lang rin nalaman na matagal na pala siyang nag-drop out. I can’t believe it! Sinisira niya talaga ang sarili niyang buhay dahil lang sa akin? Para lang sa akin at para saan? Dahil hindi niya magawang makuha ang pagmamahal ko? Hindi ko siya magagawang mahalin sa loob lang ng tatlong araw at dalawang gabi! Lalo pa’t halos pagsamantalahan na niya ako noong ikalawang gabi namin doon. Tuwing sumasagi siya sa isip ko ay totoo at sobrang nag-guilty ako. Alam kong hindi siya masamang tao. Nagawa niya lamang iyon out of love and desperation. And perhaps pain, as well. Bakit ba kasi sa dinami-rami ng babae rito sa Dunmore University ay ako pa ang minahal niya? Alam ko namang hindi natuturuan ang puso pero bakit ako? Ano bang mayroon sa akin at nagawa niya ako’ng magustuhan
Karmine’s Tale CHAPTER THIRTEEN: THE ESTRANGED FATHER
CHAPTER THIRTEEN: THE ESTRANGED FATHERKarmine’s Point of ViewBakit ba hindi na mawala-wala sa isip ko ang offer na iyon? Am I actually considering it? Hindi naman kasi talaga masama ang offer niya. It’s quite tempting in all honesty. And no, like I said it’s not all about the money. Medyo nac-curious lang ako kung bakit kailangan niya pang mag-hire ng pekeng mapapangasawa, e gwapo naman siya, matipuno at mayaman mayabang nga lang siya pero alam mo iyon? Package deal na kasi siya, e minus iyong kahanginan niya at kayabangan niya, obviously.Teka, nga ano ba talaga ang magiging desisyon ko? Tatangapin ko ba o hindi?Nagtataka ba kayo kung ano ang offer na tinutukoy ko? Here’s the recap;Nagtaka ako kung bakit ako ang binigyan ni Mr. Smith (the Vice President and the COO of Mondragon Inc.,) ng isang black folder. Ako dapat ang magbibigay ng revised business proposal sa kanila, e. And becaus
Karmine’s Tale CHAPTER FOURTEEN: THE PREDICAMENT SHE FACED
CHAPTER FOURTEEN: THE PREDICAMENT SHE FACEDKarmine’s Point of ViewWala ako’ng maintindihan. Hindi kayang arukin ng utak ko ang mga nangyayari ngayon sa buhay ko. Siguro iisipin niyong nag-iinarte lang ako dahil ito na nga, o binalikan na niya kami pero ganito pa ang inaasal ko. Easy for you to say kasi hindi niyo naman alam ang mga pinagdaanan ko. You didn’t experience what I’ve had through. You weren't in my shoes, you didn’t walk the thorny path I’ve taken. Hindi naman kasi kayo ang iniwan para lang ipagpalit sa isa pa niyang pamilya. Hindi niyo naman kasi naranasang iwanan ng inyong ama at pagkatapos ay makaraan lamang ang ilang taon ay ang ina niyo naman ang mang-aabandona sa inyo ng kapatid mo. Na wala ka ng iba pang aasahan pa at maaasahan kung hindi ang sarili mo na lamang. Na walang ibang taong magtataguyod sa inyo ng kapatid mo kung hindi ikaw lang, na kung hindi ka kikilos at magtatrabaho ay pareho kayong mamamatay ng dilat ang mga mata sa gutom.“Hindi kita tatanungin ng “
Karmine’s Tale CHAPTER FIFTEEN: ACCEPTING THE OFFER
CHAPTER FIFTEEN: ACCEPTING THE OFFERMadison’s Point of ViewI hate them! I really, really do!Why in the hell do I have to stay at one roof with the two of them? Baka mahawaan ako ng pagiging mahirap nila. Duh. Nakakaiinis talaga si Daddy!Damn it! Tama si Mommy noon na I have to get rid of them fast kung ayaw kong masapawan nila ako at kung ayaw kong mawala ang lahat ng para sa akin at mapunta sa kanila.My Gosh! I am so freaking out because simula ngayon ay makakasama ko sa iisang bahay ang bait-baitan at taga-squatter na si Karine. Good thing nga dahil hindi sumama kay Daddy iyong taga-squatter niya ring Ate na si Karmine.I sighed exasperatedly dahil kasabay ko sa pagkain ng breakfast si Dad at ang bastarda niyang si Karine. Wala ako’ng ganang kumain pero wala ako’ng magagawa because I won’t starve myself just because of them. I'm too pretty to do that lame trick!Plus, kahit na gawin ko iyon ay mapapagalitan ako ni Daddy at ayaw kong makita nang bait-baitang si Karine na mapagali
Pinakabagong kabanata
Karmine’s Tale EPILOGUE
EPILOGUERobert Ezekiel Mondragon's Point of ViewA thought suddenly crossed my mind and I shuddered with that terrifying thought. "No, please, no!" I muttered, unconsciously, scared for the unknown.Samu’t saring emosyon ang nakikita ko sa mga mata niya. Naroon ang pagkagulat, pagkalito, pagtataka at ang pinakapinagtatakhan ko sa lahat ay ang awa at lungkot na bumalatay sa mga mata niya.“Manang, hey!” I snapped my fingers in front of her.“U-Uh, hijo. A-Ano nga ulit iyong tanong mo?”Hindi ko alam kung bakit pero naginangatngat na ng kaba at takot ang buong pagkatao ko. Pakiramdam ko ay may mali...May mali talaga pero hindi ko mawari kung ano iyon at kung bakit ganito na lang ako makaramdam ng takot.“Manang, naman!” naibulalas ko. Unti-unti na ako'ng nakakaramdam ng pagkainis. “Tinatakot mo ako, Manang! Ano na nga? Nasaan na ang mag-ina ko?” naiirita kong tanong sa hanggang ngayon ay clueless pa rin niyang mukha.“Hijo, Kiel, Diyos ko! M-Mag-ina?”“Yes, Manang Edna! Mag-ina! Ang ma
Karmine’s Tale CHAPTER SEVENTY: A WONDERFUL DREAM
CHAPTER SEVENTY: A WONDERFUL DREAM Robert Ezekiel Point of View“Hooo.”Kanina pa ako palakad-lakad at paroon at parito dito sa labas ng Delivery Room ng ospital na parang sirang plaka.Hindi ko namalayang nangingiti na pala ako na parang baliw dito. Kinakabahan ako na natatakot na na-e-excite at natutuwa all at the same time!Sino ba naman ang hindi makakaramdam ng mixed emotions kung ang pinakamamahal mong asawa ay nasa loob ng Delivery Room at kasalukuyang nanganganak sa panganay mo na bunga ng pagmamahalan niyo?Hindi niya ako pinayagang samahan siya sa loob ng DR habang nanganganak siya sa panganay namin dahil baka raw ay mahimatay ako sa takot at baka raw ay bangungotin ako ng ilang gabi.Bahagya ako'ng napatawa sa kilig sa naisip. My wife is so sweet, isn’t she?Now, now, I really can’t blame my wife for thinking that way. Minsan ko na kasing naisip na manuod ng videos online about sa mga babaeng nanganganak and the third video I happened to click was the mother delivering birt
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATH PART 2
CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATH PART 2Karmine's Point of ViewI don’t know how long we were chained in the walls and detained here, but all I know is that each passing day, they are starting to despise me even more. “Masaya ka na ba?” Napapitlag ako sa biglang pagkausap sa akin ni Max.Napabuntong-hininga ako. Hindi talaga lumilipas ang isang buong araw na hindi ipinapamukha ni Max sa akin ang naging kasalanan ko. At kapag ginagawa niya iyon ay mas lalong nag-guilty ako. But as if my guilt and conscience can do anything to save us.“Hindi ako masaya, Max. Hindi rin ako natutuwa sa mga nangyayari sa atin kung iyan ang ipinupunto mo.”Hilaw na tumawa siya at tinapunan ako ng matalim na tingin, “Sino bang bobo ang nagdala sa atin sa ganitong sitwasyon? Hindi ba’t ikaw? Kaya ano’ng magagawa ng konsensiya mo? Maaalis ba kami noon dito? Maililigtas ba kami niyang konsensiya mo?”Tumunghay si Jelina at napapailing na tiningnan ako. She gave me a sad smile, “May anak ako, Karmine.
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATH
CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATHKarmine’s Point of View“Argh!”I woke up with a splitting headache and my ears are ringing. Parang gusto kong biyakin ang ulo ko para mawala ang sakit at kirot.Sinubukan kong imulat ang mga mata ko pero halos hindi ko magawa. Ramdam ko ang pangangapal ng mata ko maging ng buong mukha ko na para bang kinagat ng ‘sangkatutak na lumilipad na nakakadiring ipis. Ni hindi ko nga magawang maibuka ng maayos ang mga mata ko dahil kapag sinusubukan kong gawin ay ramdam na ramdam ko ang sumisigid na kirot dito dahilan para mapilitan ako'ng ipikit ang mga mata ko.That mother-fucking-son of a bitch! I swear I will make him pay for all of this one day! One way or another!Hindi lang pala ang ulo ko ang sobrang masakit kundi maging ang buong katawan ko. Damn. What the hell did just happened?“Your plan backfired on you, huh.” My head snapped back—it added to the intensity of the pain I am feeling—when I heard that familiar cold voice of a woman I’ve known
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 3
CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 3Karmine's Point of ViewI was walking down the familiar hallways of this mansion that once housed me when I was under Howard’s care.Nothing much had change. It still is beautiful. The whole mansion screamed of wealth, money, power and opulence, although no matter how pleasing it is to the eyes some of its parts are burnt down, courtesy of me.Nakasalubong ko si Grayson na kung hindi ako nagkakamali ay assistant ni Howard. He was holding some papers, yumuko siya ng magkasalubong kami at bahagyang ngumiti.“Hello, Gray,” nakangiting bati ko dahilan para ngumiwi siya.“Hello, Karmine. Uh, gotta go, ang dami ko pang kailangang gawin.” Awkward na ngumiti siya sa akin at itinaas ang mga papeles na hawak.He looks scared of me. Well, he really should. It's a good thing that Howard prepped his people when it comes to me.“How’s your job, Grayson?”Napalunok siya at bahagyang pinagpapawisan, “I am doing my job well. Anyway, I really need to go.
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 2
CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 2Karmine's Point of View"I'm sorry."Silly me.So damn stupid of me to think that they will understand me and forgive me for betraying them.My sorry is not and will never be enough for the damage I’ve done to them and the betrayal I’ve just committed. I bit my lips hard I felt the rusty smell and that rustic aftertaste of blood in my mouth as I let my tears fall, “I’m really sorry, guys. Oh, God! Patawarin niyo ako...”“B-Bakit? Bakit, Karmine? Hindi ba ako naging mabuting ama sa iyo? Hindi pa ako naging mabuting kaibigan? May pagkukulang ba ako? May nagawa ba ako'ng kasalanan sa iyo na hindi ko alam? Ano’ng mali ang ginawa ko sa iyo para traydurin mo ako—kaming lahat ng ganito kalala at kalupit? Nakalimutan mo na ba kung ano’ng klaseng hirap ang naranasan mo ng dahil sa kaniya? Kung—”“Correction, Westley. My darling doll suffered not just in my hands but yours as well. ‘Wag kang masiyadong maghugas ng kamay dahil isa ka rin sa dahilan
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL
CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYALKarmine’s Point of View“So, ano, Karmine? Napapayag mo siya, hindi ba?” excited at ngiting-ngiti na tanong ni Jelina sa akin pagpasok na pagpasok ko sa mala-haunted mansion ni Wolf.Hindi ako sumagot sa kaniya.“Hindi ba at napapayag mo siya sa plano natin? Right?”Nandoon silang lahat minus Brandon Adams who has been MIA since he let his undying love for Astrid go, in order for her to be with Robert. Too bad for her her plan failed. It all backfired on her. Sila ay mga nakatipon sa malawak at dim-lighted na living area habang nakaupo sa mga mamahaling upuan at mariing nakatitig sa akin.Hindi man sila magsalita ay alam kong ang gusto nilang marinig mula sa akin, sa sarili kong mga bibig ang balitang papabor sa amin. I know that they are expecting me to bring them a good news like I always does, but today is diferrent from the days before. And the news that I have now is exactly the very opposite of it.I sat on the single sofa and roamed my
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONS PART 2
CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONS PART 2Karmine's Point of ViewKulang na lang ng crickets sa sobrang tahimik nila at buo na ang sound effects. Napa-tsk ako pero ilang minuto pa muna ang nagdaan na sobrang tahimik ng lahat.The thick, tense and awkward atmosphere dissipitated when Juno asks us a personal question na ikinatawa ko ng malakas."Uh, so what are you guys doing in his room for hours?"He looks like a kid very curious of the questions swarming on his mind. Nilingon ko ang katabi kong pinamulahan agad ng mukha at nag-iwas ng tingin. Binatukan naman ni Bruno ang sariling Kuya dahil sa tanong nito.Humagikgik si Reina at tiningnan kami ng kapatid niya ng makahulugan habang itinataas-baba niya ang magkabilang kilay niya, "So, what did you guys do? I mean mula ten AM hanggang eight PM? Hindi naman puwedeng nag-jack-en-poy lang kayong dalawa sa kwarto ni Kiel, hindi ba?""S-Shut up, Reina!" paasik na saway ni Robert sa kapatid niya habang bahagyang nag-stutter p
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONS
CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONSKarmine's Point of ViewNapailing ako sa kaniya dahil mas nauna pa akong matapos mag-ayos kaysa sa kaniya, "Seriously, Robert? Sino ba talaga sa atin ang mas babae?"Kunot-noong nilingon niya ako. Muntik na ako’ng mapabunghalit ng tawa pero pinigilan ko dahil sa nakikita kong reaksiyon niya. Mukhang napipikon na siya.Ang bilis niya pa lang mapikon sa mga simpleng asaran lang."And what do you mean by that?"I shrugged my shoulders at him kunwari before answering his question nonchalantly, "Well, kanina after we made love mas nauna ka pang makatulog kaysa sa akin. Mukhang mas napagod ka pa kaysa sa akin and now mas nauna pa ako'ng natapos maligo at mag-ayos ng sarili kaysa sa iyo."Nanlaki iyong mga mata niya sa sinabi ko at namula ang magkabilang pisngi niya."Pfft—!"Iyon lang at napabunghalit na ako ng malakas na tawa sa harap niya. Natatawang sinalo ko ang tuwalyang ibinato niya sa mukha ko dala ng pagkapikon niya."Enough!"Hin
