CHAPTER SIXTEEN: THE REASON BEHIND HIS OFFER“What in the fuck are you fucking doing here? Who the fuck gave you the fucking permission to enter my fucking office?” If looks could kill then probably he is a dead meat by now.He smirked at me and lazily sat on my sofa. He even crossed his leg. Bakla talaga ang isang ito. “Dad sent me here. Lolo Israel’s lawyer is in Andromeda's manor. And they are expecting all of us to be there. We are expecting you to be there, Ezekiel. Today is the day his lawyer will read Lolo’s last will and testament.”I’ve totally forgotten about it. Napabuntong-hininga ako. Ngayon ay nagka-utang na loob pa ako sa kaniya dahil sa pagpapaalala niya sa akin nito. I called my secretary to inform her to cancel all my appointments for this day.I headed to the basement parking lot and drove my car to Andromeda's manor. Why do I have this dread feeling?“
CHAPTER SEVENTEEN: DINNER WITH THE MONDRAGONSKarmine’s Point of ViewSince when did I learn to complain? Ngayon-ngayon lang. Kasalanan ko bang kinakabahan ako? Hindi ko naman siya totoong mahal at peke lang naman ang relasyon namin pero bakit ganito ako kung kabahan? Ah, siguro dahil nagsuot ako ng bestida at may mataas na takong ang sapatos na suot ko. Tama, tama. It has nothing to do with meeting his family. Or maybe, dahil iyon sa first love niyang si Lucilla. I hate—no I loathe the types of her. Mga manloloko. Mga hindi marunong makuntento sa kung ano lang ang mayroon sila.Just like Agnes and Kiko. Mga naturingang mga magulang pero sobrang napakamakasarili nila.Alam ko na ang totoong kuwento sa pagpapanggap na ito. Gusto niyang makuha ang share niya sa kumpanya ng late grandfather niya. At gusto niya ring ipamukha doon sa Lucilla na iyon na hindi ito malaking kawalan sa kaniya. At ganon din sa kakambal
CHAPTER EIGHTEEN: HER BAD DREAMRobert slowly leaned into me. Unti-unti ring lumapat ang mga labi niya sa labi ko pero nananatiling nakamulat ang mga mata ko. He slowly move his lips as I slowly closed my eyes as the delicious sensation and the one of a kind pleasure erupted inside me. I savored the moment. I savored our fiery little kiss. Oh, God. Hindi ko na yata kaya pang pigilan at supilin ang sarili ko! Pumaikot ang mga kamay ko sa batok niya and slowly, I start responding to his heated kisses.I think I’m falling. I’m falling for you, Robert but please catch me.“I’m sorry, Robert but I think I’m falling. I’m falling for you, Robert. Mahal na ata kita,” nahihiyang saad ko.Marahas na kinalas niya ang mga braso ko sa batok niya at nanlalaki rin ang mga mata niya habang gulat na gulat na nakatingin sa akin.“W-What?” Confusion is written al
CHAPTER NINETEEN: A TIME WITH KARINE AND REALIZATIONSKarmine's Point of ViewNakangiting pinagmasdan ko ang maganda at inosenteng mukha ng natutulog kong kapatid. Alas sais na ng umaga pero tulog na tulog pa rin siya. Tulog-mantika talaga kahit na kailan ang baby girl ko. Iniligid ko ang paningin ko sa kabuuan ng kwarto niya at napangiti ako. Her room are made of light shade of pink and blue and with a touch of silver. Bagay na bagay sa personality niya.Hinaplos ko ang pisngi niya. She gained weight. Mas matambok na kasi ang mga pisngi niya ngayon. Kinurot-kurot ko nga ito. Ang cute kasi niya lalo pa't medyo namumula-mula ito. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at nanggigigil na hinalik-halikan ito.“Ate ko,” she mumbled in her sleep. She turned around and faced me.“I love you, baby girl,” bulong ko sa tainga niya.“Love you, too po.” Mahinang natawa ako. K
CHAPTER TWENTY: HER GUILT AND HER TEARSKarmine’s Point of ViewHay, Robert. Ano ba ang ginawa mo para matuto ako’ng magustuhan ka? Para magawa kitang mahalin? Wala ako’ng naaalala na may ginawa ka para mahulog ako sa'yo ng ganito kalalim.Hindi ko minsang inakala na magiging isa ako sa mga hopeless romantic. Sana lang talaga ay hindi ako kumuha ng batong ipupukpok ko lang rin naman sa ulo ko sa kalaunan.Naaalala ko pa ang sinagot sa akin ni John noong minsang tinanong ko siya kung ano ang minahal niya sa akin at kung bakit niya ako minahal. Kahit na alam ko namang walang kamahal-mahal sa ugali ko.“You will know that you are truly in love with that person if you can’t answer yourself as to why do you love that person because that is the real meaning of true love. Walang basehan at walang standard kung totoong pag-ibig na ang pinag-uusapan natin. Walang kinikilalang iksi o haba ng panahon
CHAPTER TWENTY-ONE: THE DATEKarmine’s Point of View“Kyaaaa! Hala! Hala! Hala!”Anak ka naman ng kagang, oo! Sino ba ang maingay na 'yon?“Karine, Anak! Ano’ng nangyari? Bakit ka sumisigaw? May masakit ba sa'yo?” My body froze when I heard that familiar voice.I heard Karine giggled, “Uh, sorry po kung naistorbo ko kayo, Papa. Masaya lang po ako kasi dito po natulog si Ate. Look! Hihihi.”Gustong-gusto ko ng imulat ang mga mata ko pero sa hindi ko alam na dahilan ay hindi ko magawa. Narinig ko ang yabag ng mga paa ni Kiko papunta sa akin. Naramdaman kong naupo siya sa gilid ko. Naramdaman ko rin ang dahan-dahan niyang pagyuko para maabot ang noo ko at para mahagkan na rin. Hinahaplos naman ng kamay niya ang pisngi ko.Unti-unti ako’ng bumuga ng hininga, iyong hindi niya mapapansin na kanina pa ako nagising dah
CHAPTER TWENTY-TWO: THE REAL STORY BEHINDRupert Elvix's Point of View I won't blow it. It has been long overdue. Gusto ko ng mapatawad ako—kami ni Lucy ng kakambal ko dahil sa mga nangyari ilang taon na rin ang nakakaraan dahil wala kaming kasalanan sa kaniya. Ang kasalanan lang siguro namin sa kaniya ay iyong inilihim namin sa kaniya ang totoo—ang lahat. "Rix naman, e! Ba't ka ba kasi pumayag? Alam mo namang ayaw ko kay Karmine diba?" Nakangiting inakbayan ko ang asawa ko without minding her words. Actually, she doesn't hate Karmine, well let's just say she's only intimidated by her. Maski ako rin naman ay intimidated din sa kaniya. Masiyado kasing matapang ang personality ni Karmine at tingin ko behind that cold façade of hers lies a very dangerous person. "Hayaan mo na. Hindi ba't gusto mo rin naman siyang makasundo? This is your chance now." Napabuntong-hininga siya at lumabi at sin
CHAPTER TWENTY-TWO: THE REAL STORY BEHIND PART 2Karmine’s Point of ViewNandito kami ngayon sa coffee shop na pagmamay-ari ng kapatid ni John na si Jelina. Ang J’s café. Ang pwesto namin ngayon ay kagaya nang pwesto namin noon ni Jelina noong nag-usap kami tungkol sa kapatid niya. Speaking of her ay hindi ko pa pala nababasa ang liham ni John para sa akin dahil palagi ko na lang nakakalimutang basahin iyon.“Ano’ng drinks ang gusto ninyo, girls? I’ll order it.” Pag-presenta ni Rupert sa amin para basagin ang katahimikang namamagitan sa amin.May sa higit limang minuto na kaming nandito at nagtititigan lang. Pilit nagpapakiramdaman kung sino ba ang mauunang magsalita.“Hot chocolate,” tipid kong sagot sa taong niya.“Strawberry milkshake lang ang amin ni baby at banana almond cake.” Marahas na napalingon ako sa kaniya dahil sa sinab