Share
CHAPTER-15
Related chapters
KIDNAPPED CHAPTER-16
HOPE"Young Miss, tapos na po ba?" bigla akong natauhan nang marinig ang boses ni Daniel. Nakatayo lamang siya sa isang tabi malapit sa akin. Tiningnan ko siya at agad umiling. I was suddenly distracted by the thought of my Kuya Sin. Maski saglit hindi siya nawala sa isip ko.Isang buwan na rin nang umalis siya at magpahanggang ngayon ay 'di pa bumabalik. We didn't talk. Si Daniel at ibang tao sa bahay ang kinakausap niya. I want to ask Daniel tungkol sa naulanigan ko, tungkol sa engagement ni Kuya pero nauunahan ako ng takot at hiya. Wala silang alam na narinig ko lahat habang inaapoy ako ng lagnat. Ni hindi ko man lang nakita ang pag-alis niya dahil that time, pagkatapos ng nangyari sa amin ay nagkasakit ako. Nag-apoy muli ang magkabila kong pisngi nang maalala kung paano pinaliwanag ng doktura ang nangyari sa pagkababae ko. Malaki ang pagkakalaki ni Kuya at medyo napasama ang pagkapilas ng laman sa loob ko. Damn. Normal lang naman iyon na pag-usapan 'di ba? Pero bakit pa
KIDNAPPED CHAPTER-17
HOPEDumiin at humigpit ang hawak niya sa dalawang wrist kong nilagay niya sa unahan ko. Titig na titig siya sa akin at napapangisi sa tuwing tumitirik ang mga mata ko dahil sa malalim na pagbaon niya sa loob ko. "Damn it Sin.You fvck so good!" hingal kong ungol. Nanginginig ang katawan ko. Sumirit ang aking masaganang katas. Lumabas ang ari niya. Agad niyang tinapat ang mukha sa akin at sinalo ng bibig ang lumalabas sa ari ko. Tinapik tapik niya ang kuntil ko na lalong nagpalakas sa sirit ng katas ko. "Squirt more for me, hmm... fvck! sarap mo!" gigil niyang sabi habang panay ang dila at sipsip niya sa pagkababae ko. Nang masimot niya at makontinto ay tumayo siya at pumuwestong muli sa pagitan ng mga hita ko. He bend and claimed my one nippple. He made me feel his teeth, imbes na masaktan ay mas lalong kiniliti ako ng sarap doon dahilan para mas diin ko ang ulo niya sa dibdib ko. He chuckled. Habang nasa bibig niya ang dunggot ko ay muli niyang pinasok sa loob ko ang namumu
KIDNAPPED CHAPTER-18
HOPE"Pati ba sa pagligo ko gusto niyong sumama?" angil nang tila susunod pa rin sila kahit alam naman na papunta ako ng talon. "Tatawagin ko kayo, kapag kailangan ko ang tulong niyo," mariin at masungit kong sabi.Nagtingin sila at nagkatinginan. "Pero, Young Miss ang bilin sa amin-""Utang na loob! Maliligo ako sa talon, gusto niyo bang manuod habang naliligo ako? Hindi ako sigurado kung magugustuhan iyan ni Kuya Sin," pakli kong sabi. Though, alam ko naman na nasunod lamang ang mga ito sa utos. Napapakamot na lang dalawa habang nakasunod ang mata sa akin habang papalayo. I gasped.Mariin kong naipikit ang aking mga mata habang habang unti unting binabalot ng lamig ng tubig ang aking katawan. Napatibgala ako at sinasalo ng aking mukha ang bagsak ng malamig na tubig mula sa isang talon. The falls were located in the other side of the island, malapit lamang ito sa kuwadra kung saan naroon ang mga alaga naming mga kabayo. Pagkagising ko kaninang umaga ay wala na sa tabi ko si Kuy
KIDNAPPED CHAPTER-19
HOPEPagpasok sa kuwarto ko ay naging malalim at mabigat ang bawat buga ng hangin mula sa baga ko. Parang tinutusoktusok ng karayom ang dibdib ko. Nag-init kaagad ang magkabilang sulok ng mga mata ko. Nasaktan ako sa nasaksihan kanina.At kung bakit pakiramdaman ko, binabaliwala lamang ako ni Kuya. Ni parang ayaw niya akong tingnan. Tila nawalan siya ng pakialam. I gripped my chest, do'n sa tapat ng puso kong matindi ang sakit. Nasa likuran ko lamang si Daniel. Narinig ko ang pagsara ng pinto.Nilunok ko nang pilit ang tila malaking batong sumasakal sa lalamunan ko. Napakasakit, mapait ang lasa. Humakbang si Daniel patungong walk in closet. "Ikukuha na kita ng tamang damit na maisusuot para sa pagharap mo sa mga bisita-""I-iwan m-mo muna ako, D-daniel..." Hindi ko napigilan ang paggaralgal ng boses ko. Natigilan siya at alam kong nilingon niya ako pero iniwas ko ang mukha ko at hindi siya tiningnan.I felt my tears roll down my cheeks and I don't want him to see me, crying."
KIDNAPPED CHAPTER-20
HOPE There's something about Robie and this Sebastian that everyone seems to scared about. Hindi ko matukoy pero, napansin ko ang lakas ng presensya ng dalawa kay Papa, pati rin sa mga kaibigan ni Kuya. Ang mga personal na bodyguards ng dalawa ay pawang mga alerto rin at bawat kampay ng daliri ni Robie ay agad silang nakaantabay. Sa mahabang mesa at malawak na dining ay tahimik akong nakatungo sa aking pinggan. Daig ko pa ang taong nilayasan ng sariling pag-iisip. Hindi alintana ang boses ng mga bisita mula sa kaniya-kaniyang usapan na siyang humahalo sa kalansing ng mga kubiyertos. Ni wala akong maintindihan sa kanilang mga pinag-uusapan. Kung hindi nga lamang magiging malaking usapin sa pagitan namin nila Papa at Kuya, baka kanina pa ako tumayo at umalis. Nawalan na ako ng gana, at kahit anong pilit kong e-reverse ang nasira ko nang mood ay hindi ko na magawa.Lalo pa akong naiimbyerna sa tawa ni Robie na panakanakang bumapaibabaw sa ingay ng mesa. "Young Miss," mahinang t
KIDNAPPED CHAPTER-21
HOPE What is she talking about? Bakit niya ginigiit na bawal ang pagmamahal ko sa sarili kong kapatid?Paano niya nasabing bawal ang pagmamahal ko kay Kuya Sin? Hindi ko maintindihan. I am so confused but I chose to defend what I believe in. Matapang ko pa rin siyang hinarap. "Mahal na mahal ko si Kuya, hindi ako papayag na magpakasal siya sa iyo dahil ako ang pakakasalan niya!" giit ko kay Robie. Naiinis akong lalo dahil hindi mawala ang ngisi niya, at pakiramdam ko pa nga ay para niya akong pinaglalaruan. She laughed. Bakit parang hindi niya siniseryoso ang mga sinasabi ko?"That's impossible Dear, he's your brother, you can't marry him-""So what?! Ano naman kung kapatid ko siya? Mahal ko siya! Hindi ikaw ang magpapasya kung maaari kaming magpakasl o hindi!" "Is this a joke, Hope? Kahit saang simbahan mo pa dalhin ang apila mo, ay iisa lang din ang sasabihin sa 'yo. Na nababaliw ka nang talaga para isiping puwede kang pakasalan ng sarili mong kadugo!""Ikaw ang wala sa sarili
KIDNAPPED CHAPTER-22
HOPE Dinala ako ng aking mga paa sa isang bahaging dulo ng isla. Hingal na hingal akong tumingin sa malawak na karagatan, "I hate you! Sinungaling ka!"Buong buhay ko ngayon lamang ako nakaramdam ng galit sa kaniya. "Hindi ako baliw! Magsama kayo ng babae mong mukhang payaso!" hingal na hingal kong sigaw. Siguro, kung kaya lang tawirin ng nanginginig ko nang mga paa ang lawak ng karagatan ay nagpatuloy pa ako sa pagtakbo para lamang makalayo sa kanilang lahat. Sa sandaling iyon, ayaw ko na silang makita pa!Iyong sinasabi nila na nanganganib ang buhay ko sa labas ng isla?Na nag-iingat sila sa kaligtasan ko kaya nila ako kinukulong dito sa isla? Ngayon,tinubuan na ng pagdududa. Maybe, I'm still young and lack of knowledge compared to others who grew up in the civilization.But I know how to feel, and I know that the people around me, who are close to me?Are acting not right. I feel like, something is not really right.They're hiding something...Hindi ko alam kong ano, pero na
KIDNAPPED CHAPTER-23
HOPE Infuriating. Distressing. Irritating. Ah! Lahat yata ng salitang masasama sa pakiramdam ay naramdaman ko na sa tuwing nakikita ko sila. Being in their presence was truly a torture to me. Kung maaari gusto ko na lang sana silang iwasan hanggang makaalis na lang sila ng isla pero hindi pupuwede. Galit akong kinausap ni Papa. "Bakit mo ginawa iyon?! Una si Robie, and now to Sebastian?! What's happening with you?!" sigaw niyang duro sa akin.Then he punched the table, I startled a bit. I looked at him. I bit my lower lip and bowed my head again. My eyes begun to watered. He asked me to accompanied that bastard Sebastian. "Sasamahan ko kayo ni Young Miss upang-" "No, Daniel. Kaya na ni Hope na samahan si Sebastian. Let them be. It's also a perfect time for them to know eachother more." Ani Papa na nagpatiim ng mga bagang ko. "Master, reponsibilidad kong samahan ang Young Miss kung sa tingin koy hindi siya komportable at kailangan niya ng-""Daniel!" sigaw ni Papa. Nakita ko a
Latest chapter
